Οδόμαντες
Οι Οδόμαντες ήταν αρχαίος θρακικός λαός που εγκαταστάθηκε στην αρχαία πόλη των Σερρών και την περιοχή της, από τους οποίους έλαβε το όνομα και η ευρύτερη περιοχή, η Οδομαντική.[1][2][3] Οι Οδόμαντες αναφέρονται από πολλούς αρχαίους συγγραφείς όπως ο Ηρόδοτος, ο Θουκυδίδης, ο Στέφανος ο Βυζάντιος και ο Πλίνιος ο Πρεσβύτερος.[4][5][6][7]
Ιστορία
ΕπεξεργασίαΗ περιοχή που εγκαταστάθηκαν βρισκόταν κατά μήκος της μεγάλης οροσειράς Όρβηλος, βορειοανατολικά από την κοιλάδα του Στρυμόνα, ξεκινούσε από το Μελένικο στην σημερινή Βουλγαρία και το Σιδηρόκαστρο και έφτανε μέχρι την Νέα Ζίχνη.[8] Στα νότια βρισκόταν το Παγγαίο όρος με πλούσια ορυχεία από χρυσό και ασήμι τα οποία θα μπορούσαν να εκμεταλλευτούν μαζί με τους Πίερες και τους Σάτραι. Η εγκατάσταση τους έγινε τον 6ο αιώνα π.Χ. στην θέση που κατοικούσε η γηγενής Παιονική φυλή Σιροπαίονες όταν ο Πέρσης στρατηγός Μεγάβαζος τους μετέφερε στην Μικρά Ασία με εντολή του βασιλιά Δαρείου του Μέγα. Μετά το 479 π.Χ. φαίνεται πως απωθήθηκαν βορειότερα αφού ο Αλέξανδρος Α΄ της Μακεδονίας κατέλαβε την Μυγδονία και οι Θράκες Ηδωνοί που ζούσαν εκεί εγκαταστάθηκαν στην χρυσοφόρα Κρηστωνία, στα νότια των Οδόμαντων. Παρέμειναν εκεί ως το τέλος της αρχαιότητας, όπως μαρτυρείται από τις αρχαίες πηγές (Ηρόδοτο, Στράβωνα και Πλίνιο).
Στο ιστορικό προσκήνιο εμφανίζονται για τελευταία φορά στη διάρκεια του Πελοποννησιακού πολέμου, οπότε συγκεντρώνουν την προσοχή των εμπολέμων ως γενναίοι πολεμιστές («μαχιμώτατον Θρακών έθνος») και μισθοφόροι. Από τις διαπραγματεύσεις του Αθηναίου στρατηγού Κλέων με τον βασιλιά των Οδομάντων Πολλή (το 422 π.Χ.) για την αποστολή στρατιωτικής βοήθειας από μισθοφόρους, προκύπτει το συμπέρασμα ότι οι Οδόμαντες είχαν κρατήσει φιλαθηναϊκή στάση. Μολαταύτα, από την Αθηναϊκή προπαγάνδα, που κύριος εκφραστής της ήταν ο Αριστοφάνης, αντιμετωπίστηκαν με πολύ σκωπτική διάθεση και βαρείς χαρακτηρισμούς (όπως π.χ. «αργυρώνητοι»).[9] Στην Ρωμαϊκή αυτοκρατορία η περιοχή που ζούσαν εντοπίζεται γύρω από την αρχαία πόλη των Σιρρών που ιδρύθηκε από τους Σιροπαίονες, σημερινές Σέρρες.[10]
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ Mogens Herman Hansen and Thomas Heine Nielsen, 2005, σ. 854
- ↑ [1] Αρχειοθετήθηκε 2017-04-24 στο Wayback Machine. Δ. Κ. Σαμσάρης, Ιστορική γεωγραφία της Ανατολικής Μακεδονίας κατά την αρχαιότητα, Θεσσαλονίκη 1976 (Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών), σ. 60-62. ISBN 960-7265-16-5.
- ↑ [2] Αρχειοθετήθηκε 2018-06-24 στο Wayback Machine. Δ. Κ. Σαμσάρης, Ιστορία των Σερρών κατά την αρχαία και ρωμαϊκή εποχή, Θεσσαλονίκη 1999, σ. 40-42 (Ιστoσελίδα του Δήμου Σερρών)
- ↑ Ηρόδοτος, 7. 112
- ↑ Θουκυδίδης, 2. 101, Τόμ. 6
- ↑ Στέφανος ο Βυζάντιος, 5
- ↑ Πλίνιος ο Πρεσβύτερος, 4. 18
- ↑ Dimitrios C. Samsaris, Historical Geography of Eastern Macedonia during the Antiquity (in Greek), Thessaloniki 1976 (Society for Macedonian Studies), σσ. 126-134
- ↑ [3] Αρχειοθετήθηκε 2018-06-24 στο Wayback Machine. Δ. Κ. Σαμσάρης, Ιστορία των Σερρών κατά την αρχαία και ρωμαϊκή εποχή, σ. 39-42
- ↑ Dimitrios C. Samsaris, A history of Serres (in the Ancient and Roman times) (in Greek), Thessaloniki 1999, σ. 137
Πηγές
Επεξεργασία- Dimitrios C. Samsaris, Historical Geography of Eastern Macedonia during the Antiquity (in Greek), Thessaloniki 1976 (Society for Macedonian Studies)
- Dimitrios C. Samsaris, A history of Serres (in the Ancient and Roman times) (in Greek), Thessaloniki 1999.
- Mogens Herman Hansen and Thomas Heine Nielsen, 2005