Νέα Ζίχνη

κωμόπολη της Μακεδονίας, Ελλάδα

Συντεταγμένες: 41°1′49.1″N 23°49′43.0″E / 41.030306°N 23.828611°E / 41.030306; 23.828611

Η Νέα Ζίχνη είναι κωμόπολη της Μακεδονίας, έδρα του Δήμου Νέας Ζίχνης[1] ενώ διοικητικά ανήκει στη Περιφερειακή Ενότητα Σερρών στη Κεντρική Μακεδονία.[2]

Νέα Ζίχνη
Νέα Ζίχνη is located in Greece
Νέα Ζίχνη
Νέα Ζίχνη
Διοίκηση
ΧώραΕλλάδα Ελλάδα
ΠεριφέρειαΚεντρικής Μακεδονίας
Περιφερειακή ΕνότηταΣερρών
ΔήμοςΝέας Ζίχνης
Δημοτική ΚοινότηταΝέας Ζίχνης
Γεωγραφία και Στατιστική
Γεωγραφικό διαμέρισμαΜακεδονίας
ΝομόςΣερρών
Υψόμετρο260
Έκταση47,1
Πληθυσμός1.547
Πληροφορίες
Ταχ. κώδικας62042
Τηλ. κωδικός+30 2324

Γεωγραφικά στοιχεία Επεξεργασία

Η Νέα Ζίχνη βρίσκεται προς τα νοτιοανατολικά όρια με την Περιφερειακή Ενότητα Δράμας και τη νότια πλαγιά του Μενοικίου όρους. Είναι κτισμένη νοτιοανατολικά των Σερρών σε απόσταση 27 χλμ. από το κέντρο τους και νοτιοδυτικά της Δράμας στα 41 χλμ., ενώ νότια περνάει η ΕΟ 12 Σερρών - Δράμας. Σύμφωνα με την απογραφή 2011 ως οικισμός έχει πληθυσμό 2.530[3] κατοίκους και είναι ο τρίτος μεγαλύτερος οικισμός μετά την Αλιστράτη και το Ροδολίβος. Σε χαμηλό λόφο της βορειοανατολικής άκρης της Νέας Ζίχνης, στη τοποθεσία «Θολό», έχουν βρεθεί επιφανειακά ευρήματα νεολιθικής εποχής, καθώς και ευρήματα από τους ρωμαϊκούς έως τους μεταβυζαντινούς χρόνους.[4] Ενδιαφέρον παρουσιάζει το κτίριο της καπναποθήκης, που υπήρξε Γυμνάσιο και από το 1994 έχει χαρακτηριστεί ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο γιατί «πρόκειται για χαρακτηριστικό δείγμα βιομηχανικής αρχιτεκτονικής, σημαντικό για τη διατήρηση μαρτυριών της ιστορίας του οικισμού και της τοπικής αρχιτεκτονικής».[5]

Ιστορικά στοιχεία Επεξεργασία

Αρχαιότητα Επεξεργασία

Αρχικά η πόλη χτίστηκε στις όχθες της (αποξηραμένης τώρα) λίμνης του Αχινού (αρχαία Κερκινίτιδα). Το αρχαίο της όνομα ήταν Ίχνα. Ήταν πόλη παιονική, όπως και η Σίρις η Παιονική, που κατακτήθηκε από τους Μακεδόνες κατά τον 5ο αιώνα π.Χ. και γρήγορα αφομοιώθηκε στο Μακεδονικό Βασίλειο. Άλλη μία πόλη με το ίδιο όνομα, η επίσης παιονική Ίχνα αναφέρεται από τον Θουκυδίδη ανάμεσα στην Πέλλα και την Χαλάστρα. Το όνομα Ίχνα είναι παιονικό (οι Παίονες ήταν φύλλο γλωσσικά και εθνικά συγγενές με τους Έλληνες[εκκρεμεί παραπομπή]) και δένεται γλωσσολογικά και εννοιολογικά με την λέξη «ίχνος» δηλαδή το «πάτημα», το «σταθερό έδαφος», όνομα που ταιριάζει σε πόλεις κτισμένες στην αμουδιά ανάμεσα στην λίμνη (ή την θάλασσα) και στον ασταθή βάλτο.[εκκρεμεί παραπομπή]

Δυο χιλιόμετρα περίπου νοτιότερα της Νέας Ζίχνης, στον πευκόφυτο λόφο «Τούμπα», εντοπίστηκε, με βάση διάφορα αρχαιολογικά ευρήματα (αγγεία, ανάγλυφα και νομίσματα), η θέση αρχαίου οικισμού που είχε ακμάσει σε όλη τη διάρκεια της αρχαιότητας.[6] Η περιοχή από το 2012 έχει χαρακτηριστεί ως αρχαιολογικός χώρος.[7]

Βυζαντινοί και νεότεροι χρόνοι Επεξεργασία

Η αυθεντική Ίχνα καταστράφηκε μάλλον από τους Βουλγάρους και ξαναχτίστηκε στους βυζαντινούς χρόνους σε πιο ασφαλή τοποθεσία, την σημερινή, μακρυά από την λίμνη του Αχινού και τον κάμπο. Τότε αρχίζει η μακροχρόνια ιστορία της βυζαντινής Ζίχνας.[8] Στα οθωμανικά χρόνια ανήκε στον καζά των Σερρών στο σαντζάκι της Θεσσαλονίκης και ονομαζόταν Ζίχνε - Zihne. Το 1530 είχε 394 χριστιανικά και 35 μουσουλμανικά νοικοκυριά [εκκρεμεί παραπομπή]. Απελευθερώθηκε από τους Βουλγάρους κατά τον 2ο Βαλκανικό πόλεμο, το 1913, και ενσωματώθηκε στο ελληνικό κράτος μαζί με την πόλη των Σερρών. Παλιότερα έδρα του ομώνυμου δήμου και έδρα της πρώην επαρχίας Φυλλίδος[1]. Η Νέα Ζίχνη είναι έδρα της Ιεράς Μητροπόλεως Ζιχνών και Νευροκοπίου.[9]

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 Εγκυκλοπαίδεια Νέα Δομή. Τεγόπουλος - Μανιατέας. 1996. σελ. 71, τομ. 24. 
  2. «Νέα Ζίχνη ΣΕΡΡΩΝ, Δήμος ΝΕΑΣ ΖΙΧΝΗΣ». buk.gr. Ανακτήθηκε στις 21 Δεκεμβρίου 2022. 
  3. «ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού», σελ. 10531 (σελ. 57 του pdf)
  4. «ΔΙΑΡΚΗΣ ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΚΗΡΥΓΜΕΝΩΝ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΩΝ ΧΩΡΩΝ ΚΑΙ ΜΝΗΜΕΙΩΝ». listedmonuments.culture.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Σεπτεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 28 Αυγούστου 2019. 
  5. «ΔΙΑΡΚΗΣ ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΚΗΡΥΓΜΕΝΩΝ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΩΝ ΧΩΡΩΝ ΚΑΙ ΜΝΗΜΕΙΩΝ». listedmonuments.culture.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Σεπτεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 28 Αυγούστου 2019. 
  6. Δ. Κ. Σαμσάρης, Ιστορία των Σερρών κατά την αρχαία και ρωμαϊκή εποχή Αρχειοθετήθηκε 2018-06-24 στο Wayback Machine., Θεσσαλονίκη 1999, σ. 77-79.
  7. «ΔΙΑΡΚΗΣ ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΚΗΡΥΓΜΕΝΩΝ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΩΝ ΧΩΡΩΝ ΚΑΙ ΜΝΗΜΕΙΩΝ». listedmonuments.culture.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Σεπτεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 28 Αυγούστου 2019. 
  8. «(απόσπασμα από το βιβλίο Η Ζίχνη δια μέσου των αιώνων Ι. Πραζιούτη )». 
  9. «Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον». www.ec-patr.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Ιουνίου 2010. Ανακτήθηκε στις 28 Αυγούστου 2019. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία