Οι Ομβρικοί ή Όμβροι[1][2], Όμβριοι[3] ή και Ούμβροι (από την ελληνική μεταγραφή του Umbri) ήταν από τις αρχαιότερες αυτόχθονες φυλές της Ιταλίας. Οι περισσότερες πόλεις τους ιδρύθηκαν ανάμεσα στον 9ο και 4ο αιώνα π.Χ.. Κατά τη διάρκεια αυτών των ετών είχαν εμπορικές σχέσεις με τους Ετρούσκους και τους Έλληνες. Τα όρια της περιοχής που καταλάμβαναν είχαν φυσικά σύνορα τον Τίβερη, τα Απέννινα μέχρι την Αδριατική. Η γλώσσα τους ήταν μέρος μιας γλωσσικής ομάδας που ονομάζετε Οσκανο-ουβριακή και είναι συγγενής προς τη λατινική.

Χάρτης αρχαίων λαών της Ιταλίας

Καταγωγή και θρησκεία Επεξεργασία

Σύμφωνα με τις αρχαίες Ρωμαϊκές πηγές, οι Όμβριοι ήταν Κέλτες και, σύμφωνα με τον Κορνήλιο Μπόκχο (Lucius Cornelius Bocchus), κατάγονταν από αρχαία Γαλατική φυλή. Σύμφωνα με τον Πλούταρχο, συνδέονται με την Κελτο-Γερμανική φυλή Άμβρωνες, που μεταφράζεται ως «βασιλιάς των Βόιων», και στην Κάτω Ούμβρια κατοικούσαν οι Ίνσουβροι, μια άλλη Γαλατική φυλή.[4]

Ο Κάτων ο Πρεσβύτερος ορίζει με τον ίδιο τρόπο τους Γαλάτες ως «προπάτορες των Ομβρίων».[5] Οι Άμβρωνες, οι Λομβαρδοί και οι Σουηβοί αναφέρονται στο Γερμανικό ποίημα Το τραγούδι των ταξιδιωτών σαν τα παλιότερα Γερμανικά φύλλα στη βόρεια Ευρώπη.

Οι αρχαίοι Ρωμαίοι συγγραφείς έγραφαν ότι η καταγωγή τους ήταν από τη Γερμανία ή τη Σκανδιναβία.[6][7] Ο Πλίνιος ο Πρεσβύτερος γράφει σχετικά με το όνομά τους:[8][9]

Οι Ούμβροι πιστεύεται ότι ήταν η αρχαιότερη φυλή στην Ιταλία, θεωρείται ότι ονομάστηκαν «Όμβριοι» [σ.σ. άνθρωποι από την καταιγίδα, ὄμβρος = καταρρακτώδης βροχή] από τους Έλληνες, επειδή επιβίωσαν από τις βροχές που είχαν κατακλύσει τη γη [σ.σ. κατακλυσμός]. Διαβάζουμε ότι 300 από τις πόλεις τους κατακτήθηκαν από τους Ετρούσκους. [...]

Κατά τον 6ο π.Χ. αιώνα οι Ομβρικοί άρχισαν να κατασκευάζουν τα πρώτα ιερά και ναούς. Λάτρευαν πολλές θεότητες με κυριότερες τη Φερόνια, τη Βαλέντια, τη Μινέρβα Ματούσια και την Κλίτιμους. Σε χάλκινες πινακίδες που βρέθηκαν το 1444 αναπαριστούν θρησκευτικές τελετές με θυσίες ζώων.[10]

Πολιτική δομή Επεξεργασία

Η πολιτική ιεραρχία της κοινωνίας των Ομβρικών ήταν περιορισμένη λόγω του μεγέθους των πόλεων. Το ανώτερο αξίωμα (uhtur) το κατείχαν δύο άντρες οι οποίοι ήταν δικαστές και υπεύθυνοι για τις τελετές. Υπήρχε άλλη μία κατώτερη θέση στην ιεραρχία (maron), και τέλος ο kvestur που ήταν ο θρησκευτικός ηγέτης. Μέλη της αριστοκρατικής οικογένειας Νέρβα, που είχε Ομβρική καταγωγή, έγιναν γερουσιαστές και αυτοκράτορες.

Ρωμαϊκή επιρροή Επεξεργασία

Οι Ρωμαίοι ήρθαν για πρώτη φορά σε επαφή με την Ούμπρια το 310 π.Χ. και εγκατέστησαν εκεί αποικίες το 299 π.Χ., το 268 π.Χ. και το 241 π.Χ.. Θα ολοκληρώσουν την κατάκτηση της Ούμπρια, περίπου το 260 π.Χ.. Η ενσωμάτωση της Ούμπρια στη Ρωμαϊκή αυτοκρατορία έγινε τον 3ο αιώνα π.Χ. Τον ίδιο αιώνα εγκαταστάθηκαν στην περιοχή 40.000 άποικοι Ρωμαίοι. Από το 220 π.χ. ή Ούμπρια συνδεόταν με τη Ρώμη μέσω της Φλαμινία οδού, ενώ πολλές πόλεις ήταν σύμμαχοι των Ρωμαίων και έστελναν στρατεύματα σε πολέμους.

Αρχαιολογικοί τόποι Επεξεργασία

Κοντά στη σημερινή Σιένα έχουν βρεθεί οικισμοί των Ομβρικών που χρονολογούνται στον 7ο με 8ο αιώνα π.Χ. Οικισμοί έχουν βρεθεί επίσης κοντά στην Περούτζια, η οποία ήταν το κέντρο της Ούμπρια. Αρχαία Ουμπριανή πόλη είναι η Ασίζη (Asisium), για την οποία η μυθολογία αναφέρει ότι ιδρύθηκε το 847 π.χ. από τον Δάρδανο.

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. Εθνικά Στέφανου Βυζαντινού
  2. Dictionary of Greek ομβρικός
  3. Διαδραστικά Σχολικά Βιβλία
  4. Prichard JC (1813). Researches Into the Physical History of Mankind. Τόμ. 2. σ. 60
  5. Troya C (1839). Storia d'Italia del medio-evo e codice diplomatico Longobardo. σ. 253
  6. https://www.britannica.com/topic/Ambrones
  7. Plutarch, The Lives, The Life of Marius
  8. Πρωτότυπο κείμενο: «The Umbri are thought to have been the most ancient race in Italy, it being supposed that they were called "Ombrii" by the Greeks, from the fact of their having survived the rains2 which had inundated the earth. We read that 300 of their towns were conquered by the Tusci; [...]». Πηγή: «The Natural History. Pliny the Elder», chap. 19.(14.) – The sixth region of Italy. John Bostock, M.D., F.R.S. H.T. Riley, Esq., B.A. London. Taylor and Francis, Red Lion Court, Fleet Street. 1855. Perseus Digital Library. Ανακτήθηκε στις 21 Μαρτίου 2022.
  9. Pliny (1961). "Chapter 19". Natural History with an English translation in ten volumes by H. Rackham. Τόμ. 3. Cambridge: Harvard University Press. σσ. 112-113
  10. Poultney JW (1959). The Bronze Tables of Iguvium

Βιβλιογραφία Επεξεργασία

  • Bradley, Guy. Ancient Umbria. State, culture, and identity in central Italy from the Iron Age to the Augustan era. Oxford: Oxford University Press, 2000.
  • Buck, Carl Darling. A Grammar of Oscan and Umbrian. Boston: Ginn and Company Publishers, 1904.
  • Domenico, Roy P. Regions of Italy: A Reference Guide to History and Culture. Greenwood Publishing Group, 2001. pp. 367-371.
  • Pliny. Natural History with an English translation in ten volumes by H. Rackham. Cambridge: Harvard University Press, 1961.
  • Poultney, James Wilson. «The Bronze Tables of Iguvium.» American Philological Association, Number XVIII. 1959.