Η Οσσετία (Οσσετικά: Ир, Ирыстон, Ir, Iryston, ρωσικά: Осе́тия‎‎, γεωργιανά: ოსეთი, μεταγραφή: Oseti) είναι εθνογλωσσική περιοχή που βρίσκεται και στις δύο πλευρές των ορέων του Μεγάλου Καυκάσου, σε μεγάλο βαθμό κατοικημένη από Οσσέτιους. Η Οσσετική γλώσσα είναι μέρος του Ανατολικού Ιρανικού κλάδου της ινδοευρωπαϊκής γλωσσικής οικογένεια. Η Οσσετόφωνη περιοχή νότια από την κύρια οροσειρά του Καυκάσου αναγνωρίζεται από τις περισσότερες χώρες ως μέρος της Γεωργίας, αλλά υπό τον έλεγχο της υποστηριζόμενης από τη Ρωσία ντε φάκτο κυβέρνηση της Δημοκρατίας της Νότιας Οσσετίας. Το βόρειο τμήμα της περιοχής αποτελείται από τη δημοκρατία της Βόρειας Οσετίας–Αλανίας εντός της Ρωσικής Ομοσπονδίας.

Χάρτης που δείχνει τη Βόρεια και τη Νότια Οσετία, όταν αποτελούσαν μέρος της Σοβιετικής Ένωσης.

Κύριες πόλεις της Οσσετίας είναι το Τσχινβάλι και το Βλαντικαφκάς. Πρωτεύουσα της Βόρειας Οσσετίας-Αλανίας είναι το Βλαντικαφκάς και της Νότιας Οσσετίας το Τσχινβάλι.

Πρόσφατη ιστορία

Επεξεργασία
 
Ο εθνογλωσσικός χάρτης του σύγχρονου Καυκάσου που δείχνει τις περιοχές κατοικούμενες από τους Οσσέτιους με ανοιχτό πράσινο
 
Χάρτης φυλών της Οσσετίας (σύμφωνα με τον Β. Α. Καλόγιεφ).[1][2]
Για την παλαιότερη ιστορία, δείτε Αλανοί, Σαρμάτες

Αν και μια μεσολάβηση από τη Ρωσία και υπό τη παρακολούθηση του Οργανισμού για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη τέθηκε κατάπαυση του πυρός του πυρός στη Νότια Οσετία, το 1992, η Γεωργιανο-Οσσετική σύγκρουση παραμένει άλυτη ακόμη αν και ένα πρόσφατο ειρηνευτικό σχέδιο που πρότεινε η κυβέρνηση της Γεωργίας υπόσχεται μεγαλύτερη αυτονομία στη Νότια Οσσετία και δεσμεύεται διευρυμένη διεθνή συμμετοχή στην πολιτική διευθέτηση της σύγκρουσης. Εν τω μεταξύ, στη Νότια Οσσετία οι αποσχιστικές αρχές απαιτούν την ανεξαρτησία ή την ενοποίηση με τη Βόρεια Οσσετία στο πλαίσιο της Ρωσικής Ομοσπονδίας, ενώ η διεθνής κοινότητα αρνείται να αναγνωρίσει τη Νότια Οσσετία ως ανεξάρτητη χώρα και θεωρεί ότι η περιοχή αποτελεί μέρος της Γεωργίας.

Την Κυριακή 12 Νοεμβρίου 2006, οι Νότιοι Οσσέτιοι (κυρίως εθνοτικοί Οσσέτιοι) πήγαν στις κάλπες για να ψηφίσουν σε ένα δημοψήφισμα σχετικά με την ανεξαρτησία της περιοχής από τη Γεωργία. Το αποτέλεσμα ήταν ένα "ναι" στην ανεξαρτησία, με προσέλευση πάνω από 95% ανάμεσα στους 70.000 ανθρώπους που είχαν δικαίωμα ψήφου όταν διεξήχθη το δημοψήφισμα.[6] Επίσης, υπήρχε μια ψήφος υπέρ ενός νέου όρου για το Νότιο Οσσέτιο πρωθυπουργό Έντουαρντ Κοκόιτι.

Δείτε επίσης

Επεξεργασία

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Φεβρουαρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 12 Ιουλίου 2018. 
  2. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Ιουνίου 2020. Ανακτήθηκε στις 12 Ιουλίου 2018. 
  3. Sokirianskaia, HU: CEU, http://pdc.ceu.hu/archive/00002841/01/sokirianskaia06.pdf, ανακτήθηκε στις 2018-07-12 .
  4. Ghebali (2003), Helsinki, 4, CH, http://www.gcsp.ch/e/publications/Issues_Institutions/Int_Organisations/Academic_Articles/Ghebali-Helsinki-3-04.pdf . [νεκρός σύνδεσμος]
  5. Avrasya (2005), Ehatipoglu, TR: Obiv, http://www.obiv.org.tr/2005/avrasya/ehatipoglu.pdf . [νεκρός σύνδεσμος]
  6. «South Ossetia: Russian, Georgian... independent?». OpenDemocracy. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Σεπτεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2008. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία