Ουμπέρτο Μπόσι
Ο Ουμπέρτο Μπόσι (ιταλικά: Umberto Bossi) (γεννημένος στις 19 Σεπτεμβρίου 1941) είναι Ιταλός πολιτικός και πρώην ηγέτης της Λέγκας του Βορρά, ενός κόμματος που επιδιώκει την αυτονομία ή την ανεξαρτησία της Βόρειας Ιταλίας ή της Παδανίας. Είναι παντρεμένος με τη Σικελή Μανουέλα Μαρόνε [2] και έχει τέσσερις γιους (εκ των οποίων ο ένας ήταν από την πρώτη του σύζυγο).
| Ουμπέρτο Μπόσι | |
|---|---|
 | |
| Διάδοχος | Ρομπέρτο Μαρόνι |
| Πρωθυπουργός | Σίλβιο Μπερλουσκόνι |
| Πρωθυπουργός | Σίλβιο Μπερλουσκόνι |
| Προσωπικά στοιχεία | |
| Γέννηση | 19 Σεπτεμβρίου 1941, Κασσάνο Μανιάγκο |
| Υπηκοότητα | Βασίλειο της Ιταλίας και Ιταλία |
| Πολιτικό κόμμα | Λέγκα του Βορρά |
| Παιδιά | Riccardo, Renzo, Roberto Libertà, Eridano Sirio |
| Σπουδές | Πανεπιστήμιο της Παβίας |
| Επάγγελμα | πολιτικός[1] |
| Αξίωμα | Minister for Institutional Reforms, Ευρωβουλευτής, μέλος της Ιταλικής Γερουσίας και Μέλος της Βουλής των Αντιπροσώπων της Ιταλίας |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Γέννηση και εκπαίδευση
ΕπεξεργασίαΟ Μπόσι γεννήθηκε το 1941 στο Κασσάνο Μανιάγκο, στην επαρχία Βαρέζε της Λομβαρδίας. Αποφοίτησε από το επιστημονικό γυμνάσιο ( liceo Scientifico ) και αργότερα άρχισε να σπουδάζει ιατρική στο Πανεπιστήμιο της Παβίας, αν και δεν πήρε πτυχίο. Ενώ εκεί, τον Φεβρουάριο του 1979 συνάντησε τον Μπρούνο Σαλβαντόρι, ηγέτη της Ένωσης Βαλντοστάν.
Πολιτική
ΕπεξεργασίαΜετά το θάνατο του Σαλβαντόρι σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα το καλοκαίρι του 1980, ο Μπόσι άρχισε να εστιάζει περισσότερο στη Λομβαρδία. Μετά από δύο χρόνια, γεννήθηκε η αυτόνομη Λέγκα της Λομπαρντία.
Η Λέγκα της Λομπάρντια θα αναζητούσε αργότερα συμμαχίες με παρόμοια κινήματα στο Βένετο και στο Πιεμόντε, σχηματίζοντας τη Λέγκα του Βορρά, της οποίας ήταν ο ομοσπονδιακός γραμματέας μέχρι τις 5 Απριλίου 2012. Έγινε ο αδιαμφισβήτητος και αδιαμφισβήτητος αρχηγός του κόμματος, θέση που διατήρησε μέχρι το 2012, ακόμη και μετά από ένα σοβαρό εγκεφαλικό. Αυτή τη στιγμή είναι ο ομοσπονδιακός πρόεδρος της Λέγκας, ένας τιμητικός τίτλος χωρίς πραγματική εξουσία, και προσπαθεί να ανακτήσει την ηγεσία του κινήματος που ίδρυσε.
Όταν αποκαλύφθηκαν τα σκάνδαλα της Τανγκεντόπολης από το 1992 και μετά, ο Μπόσι οδήγησε το κόμμα, παρουσιάζοντας τον εαυτό του ως τον νέο άνθρωπο στην πολιτική, και ξεκίνησε να σαρώσει τη διαφθορά και την ανικανότητα. Ο ίδιος ο Μπόσι έλαβε ποινή φυλάκισης οκτώ μηνών με αναστολή, μαζί με τον ταμία της Βόρειας Λίγκας την εποχή των γεγονότων, Αλεσάντρο Πατέλι, για δωροδοκία 200 εκατομμυρίων λιρών σε μια δίκη που επίσης καταδίκασε πολλούς από τους πολιτικούς στους οποίους επιτέθηκε συστηματικά, όπως π.χ. Μπετίνο Κράξι, Αρνάλντο Φορλάνι και άλλοι.[3] Η ποινή του Μπόσι επικυρώθηκε στην έφεση.[4]
Το 1998, ο Μπόσι καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης ενός έτους με αναστολή για υποκίνηση βίας, αφού είπε την ακόλουθη φράση σε μια συνάντηση της Λέγκας του Βορρά: «Πρέπει να κυνηγήσουμε αυτούς τους ρατσιστές [νεοφασίστες] και αν μας πάρουν ψήφους, τότε ας χτενίσουμε την περιοχή σπίτι-σπίτι, γιατί τους φασίστες τους διώξαμε μια φορά πριν μετά τον πόλεμο».[5]
Ενώ ήταν υπουργός Μεταρρυθμίσεων το 2003 ο Μπόσι διέταξε το Πολεμικό Ναυτικό να πυροβολήσει τις βάρκες που κρατούσαν παράνομους μετανάστες, δηλώνοντας: «Μετά τη δεύτερη ή την τρίτη προειδοποίηση, χτυπήστε… βάζουμε το κανόνι».[6]
Ο Μπόσι ήταν επικριτικός απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ένωση και κάποτε την περιέγραψε ως «φωλιά κομμουνιστών τραπεζιτών».[7]
Θεσμική εμπειρία
Επεξεργασία
Ο Μπόσι ξεκίνησε τη θεσμική του καριέρα το 1987 ως ο μοναδικός γερουσιαστής της Λέγκας του Βορρά, της οποίας ήταν ο ηγέτης. Στη συνέχεια του δόθηκε το παρατσούκλι Senatur, γερουσιαστής στη Λομβαρδία, το οποίο κόλλησε ακόμη και όταν αργότερα εξελέγη βουλευτής στην ιταλική Βουλή των Αντιπροσώπων.
Ήταν καθοριστικός για την απροσδόκητη νίκη του συνασπισμού του Σίλβιο Μπερλουσκόνι το 1994, αλλά έσπασε τη συμμαχία μετά από λίγους μήνες, με το πρώτο υπουργικό συμβούλιο του Μπερλουσκόνι να καταρρέει πριν από τα Χριστούγεννα του 1994.
Ο Μπόσι συμφώνησε να επιστρέψει σε μια συμμαχία με τον Μπερλουσκόνι, η οποία τελικά οδήγησε στην (αυτή τη φορά, εύκολα προβλεπόμενη) εκλογική νίκη του 2001.
Στη συνέχεια υπηρέτησε στο δεύτερο υπουργικό συμβούλιο του Σίλβιο Μπερλουσκόνι ως υπουργός Μεταρρυθμίσεων. Ωστόσο, αφού υπέστη εγκεφαλικό στις 11 Μαρτίου 2004, το οποίο προκάλεσε σοβαρή βλάβη στην ομιλία του, παραιτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2004 για να πάρει θέση ως μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, όπου συμμετείχε στο 9 τοις εκατό των συνόδων ολομέλειας στο την τελευταία του εντολή. [8] Ο Μπόσι αργότερα επέστρεψε σιγά σιγά στην ενεργό πολιτική.
Επιστροφή στην πολιτική δραστηριότητα
ΕπεξεργασίαΣτις 11 Ιανουαρίου 2005, ο Μπόσι εμφανίστηκε στην πολιτική σκηνή στο τελευταίο σπίτι του Λομβαρδού φεντεραλιστή πολιτικού Carlo Cattaneo στο Λουγκάνο μετά από 306 ημέρες από το ατύχημα. Εκείνη την ημέρα, συνάντησε τον Υπουργό Οικονομίας Τζούλιο Τρεμόντι (Forza Italia) με τον οποίο συνέταξε την πολιτική συμφωνία που ονομάζεται «Συμμαχία του Βορρά» (Asse del Nord). Συνάντησε επίσης έναν εκπρόσωπο της Lega dei Ticinesi, ενός ελβετικού τοπικιστικού κινήματος με επικεφαλής τον επιχειρηματία του Λουγκανέζου Giuliano Bignasca . Κατά τη διάρκεια της ομιλίας του ο Μπόσι μίλησε κατά της «Ευρώπης των Μασόνων».
Κατά τις εθνικές εκλογές του 2006 υπέγραψε πολιτική συμφωνία με το Κίνημα για την Αυτονομία, με επικεφαλής τον Σικελό πολιτικό Ραφαέλε Λομπάρντο.
Στις 17 Σεπτεμβρίου 2006, επέστρεψε στη Βενετία για τη δέκατη επέτειο της Διακήρυξης της Ανεξαρτησίας της Παντάνια. Δήλωσε ότι η Βουλή του Βορρά πρέπει να ανοίξει ξανά.
Στις 2 Φεβρουαρίου 2007, στη Βιτσέντζα, άνοιξε επίσημα την πρώτη μηνιαία συνεδρίαση του Κοινοβουλίου του Βορρά. Ωστόσο ο Μπόσι και η Λέγκα του Βορρά έχουν πλέον εγκαταλείψει την ιδέα της ανεξαρτησίας για την Παντάνια, που προτάθηκε το 1996.
Τον Σεπτέμβριο του 2007, ο Μπόσι αποδέχτηκε μια πρόσκληση του πατέρα Florian Abrahamowicz για τον εορτασμό της Θείας Λειτουργίας της Τριεντίνου και είπε ότι υπήρχαν συγγένειες μεταξύ της Λέγκας και των οπαδών του Αρχιεπισκόπου Marcel Lefebvre .[9] Ο πατέρας Abrahamowicz θεωρείται ανεπίσημος ιερέας του κόμματος. [10]
Τέταρτη κυβέρνηση Μπερλουσκόνι
ΕπεξεργασίαΣτις 8 Μαΐου 2008, έγινε ξανά υπουργός Θεσμικών Μεταρρυθμίσεων, στην τέταρτη κυβέρνηση του Σίλβιο Μπερλουσκόνι . Διατήρησε τη θέση μέχρι τις 16 Νοεμβρίου 2011.
Παραίτηση από ηγέτης της Λέγκας του Βορρά
ΕπεξεργασίαΣτις 5 Απριλίου 2012, όταν κυκλοφόρησε η είδηση για μια υποτιθέμενη ιδιοποίηση κεφαλαίων του κόμματος για τις ιδιωτικές υποθέσεις της οικογένειάς του, ο Ουμπέρτο Μπόσι παραιτήθηκε από ομοσπονδιακός γραμματέας της Λέγκας του Βορρά.[11] Οι Ιταλοί εισαγγελείς ισχυρίστηκαν ότι ο Μπόσι χρησιμοποίησε τα χρήματα που προορίζονταν για το κόμμα του για ανακαινίσεις του σπιτιού του και για χάρες για την οικογένειά του. [12] Μετά την παραίτηση, η Λέγκα του Βορρά του έδωσε αμέσως την τιμητική θέση του Προέδρου του κόμματος.[7] Η ηγεσία της Λέγκας του Βορρά ανατέθηκε αρχικά σε μια λεγόμενη «τριάδα» που απαρτιζόταν από τους Ρομπέρτο Μαρόνι, Roberto Calderoli και Manuela Dal Lago. Στις 7 Δεκεμβρίου 2013 ο Ματέο Σαλβίνι ανέλαβε επίσημος ηγέτης του κόμματος.[13]
Με απόφαση του Αυγούστου 2019, το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο αποφάσισε (όπως αναφέρει το Reuters) «ότι η υπόθεση εναντίον του πρώην αρχηγού της Λέγκας Ουμπέρτο Μπόσι και του πρώην ταμία του κόμματός του είχε λήξει λόγω παραγραφής, αλλά η κατάσχεση των κεφαλαίων παρέμενε στη θέση".[14] Η απόφαση δημοσιεύθηκε στις 5 Νοεμβρίου 2019 μετά από απόφαση του Εφετείου της 26ης Νοεμβρίου 2018 και την αρχική απόφαση της 24ης Ιουλίου 2017, σχετικά με τις οικονομικές καταστάσεις του κόμματος του 2009 και του 2010. [15]
Εκλογική ιστορία
Επεξεργασία| Εκλογή | σπίτι | Εκλογική περιφέρεια | Κόμμα | Ψήφοι | Αποτέλεσμα | |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 1987 | Γερουσία της Δημοκρατίας | Λομβαρδία | LL | 15.802 |  Εκλεγμένος
| |
| 1992 | Βουλή των Αντιπροσώπων | Μιλάνο | LL | 239.798 | Εκλεγμένος
| |
| 1994 | Βουλή των Αντιπροσώπων | Μιλάνο | LN | 46.570 | Εκλεγμένος
| |
| 1996 | Βουλή των Αντιπροσώπων | Μιλάνο | LN | 10.179 | Ηττημένος | |
| – [α] | Εκλεγμένος
| |||||
| 2001 | Βουλή των Αντιπροσώπων | Μιλάνο | LN | 40.372 | Εκλεγμένος
| |
| 2008 | Βουλή των Αντιπροσώπων | Λομβαρδία | LN | – [β] | Εκλεγμένος
| |
| 2013 | Βουλή των Αντιπροσώπων | Λομβαρδία | LN | – [γ] | Εκλεγμένος
| |
| 2018 | Γερουσία της Δημοκρατίας | Varese | LN | – [δ] | Εκλεγμένος
| |
Εκλογές για πρώτη φορά
Επεξεργασία| Γενικές εκλογές 1994 ( C ): Λομβαρδία — Μιλάνο 1 | ||||
|---|---|---|---|---|
| Υποψήφιος | Συνασπισμός | Ψήφοι | % | |
| Ουμπέρτο Μπόσι | Πόλος Ελευθεριών | 46.570 | 48.7 | |
| Φράνκο Μπασσανίνι | Συμμαχία Προοδευτικών | 24.305 | 25.4 | |
| Τζιάνι Ριβέρα | Σύμφωνο για την Ιταλία | 11.321 | 11.8 | |
| Ignazio La Russa | Εθνική Συμμαχία | 8.561 | 9.0 | |
| Οι υπολοιποι | 4.829 | 5.0 | ||
| Σύνολο | 95.586 | 100,0 | ||
| Γενικές εκλογές 1996 ( C ): Λομβαρδία — Μιλάνο 1 | ||||
|---|---|---|---|---|
| Υποψήφιος | Συνασπισμός | Ψήφοι | % | |
| Σίλβιο Μπερλουσκόνι | Πόλος για τις ελευθερίες | 46.098 | 51,5 | |
| Μικέλε Σαλβάτι | Η Ελιά | 32.464 | 36.3 | |
| Ουμπέρτο Μπόσι | Lega Nord | 10.179 | 11.4 | |
| Οι υπολοιποι | 766 | 0,9 | ||
| Σύνολο | 89.507 | 100,0 | ||
| Γενικές εκλογές 2001 ( C ): Λομβαρδία — Μιλάνο 3 | ||||
|---|---|---|---|---|
| Υποψήφιος | Συνασπισμός | Ψήφοι | % | |
| Ουμπέρτο Μπόσι | Σπίτι των Ελευθεριών | 40.372 | 53.1 | |
| Αλμπέρτο Μαρτινέλι | Η Ελιά | 31.454 | 41.3 | |
| Οι υπολοιποι | 4.266 | 5.6 | ||
| Σύνολο | 76.092 | 100,0 | ||
Σημειώσεις
Επεξεργασία- ↑ Elected in a closed list proportional representation system.
- ↑ Elected in a closed list proportional representation system.
- ↑ Elected in a closed list proportional representation system.
- ↑ Elected in a closed list proportional representation system.
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ (Ιταλικά) Agenzia Nazionale Stampa Associata. www
.ansa .it /sito /notizie /politica /2017 /07 /24 /truffa-ai-danni-dello-stati-condannati-umberto-bossi-e-belsito- _36588023-a74f-4d78-8fb9-0096786a3738 .html. Ανακτήθηκε στις 3 Οκτωβρίου 2017. - ↑ MotherJones.com
- ↑ «Bossi Joins Craxi in Corruption Conviction». The Guardian: σελ. 10. 1995-10-28.
- ↑ «Italian Court Upholds Corruption Convictions». Agence France-Presse. 1997-06-07.
- ↑ «Italian Separatist Leader Convicted of Inciting Violence». Deutsche Presse-Agentur. 1998-02-22.
- ↑ «The Latest News from the UK and Around the World».
- ↑ 7,0 7,1 «Italian Northern League leader Umberto Bossi resigns». BBC News. 2012-04-05. https://www.bbc.co.uk/news/world-europe-17630364.
- ↑ Official European Parliament website
- ↑ Bossi a messa dai lefebvriani «Mi liberano con i loro canti»
- ↑ Angela Merkel AttacMatteo Salviniks Pope Over Holocaust Bishop
- ↑ Stille, Alexander (2018-08-09). «How Matteo Salvini pulled Italy to the far right». The Guardian. https://www.theguardian.com/news/2018/aug/09/how-matteo-salvini-pulled-italy-to-the-far-right. Ανακτήθηκε στις 2020-02-25.
- ↑ Hooper, John (2012-04-05). «Umberto Bossi resigns as leader of Northern League amid funding scandal». The Guardian. https://www.theguardian.com/world/2012/apr/05/umberto-bossi-resigns-northern-league. Ανακτήθηκε στις 2012-04-06.
- ↑ «Lega: primarie, a Salvini l'81,66% dei voti a Bossi il 18,34%». Rome: Adnkronos. 8 December 2013. http://www.adnkronos.com/IGN/News/Politica/Lega-primarie-a-Salvini-l8166-dei-voti-a-Bossi-il-1834_32965449296.html.
- ↑ Domenico Lusi (2019-08-07). «Italy's top court upholds seizure of League funds over corruption». Reuters. https://www.reuters.com/article/us-italy-politics-league-court-idUSKCN1UX0ZB. Ανακτήθηκε στις 2020-02-25.
- ↑ «Sez. FERIALE PENALE, Sentenza n. 44878 del 05/11/2019 (ECLI:IT:CASS:2019:44878PEN), udienza del 06/08/2019, Presidente IZZO FAUSTO Relatore MESSINI D'AGOSTINI PIERO» (PDF) (στα Ιταλικά). 5 Νοεμβρίου 2019.
Annulla senza rinvio agli effetti penali la sentenza impugnata nei confronti di Bossi Umberto e Belsito Francesco in ordine ai reati loro ascritti ai capi b) e c) perché estinti per prescrizione, nonché in ordine alla disposta confisca per equivalente, che elimina, ferma restando la statuizione della stessa sentenza sulla confisca diretta. Rigetta i ricorsi di Bossi Umberto e Belsito Francesco agli effetti civili in relazione ai reati di cui ai capi b) e c).
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Επεξεργασία
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Umberto Bossi στο Wikimedia Commons