Ούγος του Μπριέν

Ο Ούγος του Μπριέν, (Γαλλ. Hugh, 1240 - 9 Αυγούστου 1296) από τον Οίκο του Μπριέν ήταν κόμης του Μπριέν (1260 - 1296) και του Λέτσε (1266 - 1296).

Ούγος του Μπριέν
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	1240 (περίπου)
Θάνατος	9  Αυγούστου 1296 ή 8  Αυγούστου 1296 Gagliano del Capo ή Gagliano Castelferrato ή Λέτσε
Αιτία θανάτου	πεσών σε μάχη
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	φεουδάρχης
Οικογένεια
Σύζυγος	Ισαβέλλα ντε λα Ρος Ελένη Αγγελίνα Κομνηνή (από 1291)
Τέκνα	Γκωτιέ Ε΄ του Μπριέν Jeannette de Brienne Agnes-Isabel de Brienne
Γονείς	Γκωτιέ Δ΄ του Μπριέν και Μαρί ντε Λουζινιάν
Αδέλφια	Ιωάννης κόμης του Μπριέν Ιωάννης Α' της Βρυέννης Κόμης του Ε
Οικογένεια	Οίκος του Μπριέν
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	count of Brienne Count of Lecce
Θυρεός

Βιογραφία

Ο Ούγος του Μπριέν ήταν δεύτερος του Γκωτιέ Δ΄ του Μπριέν και της Μαρίας των Λουζινιάν μεγαλύτερης κόρης του Ούγου Α΄ της Κύπρου. Το 1244 ο πατέρας του δολοφονήθηκε στο Κάιρο και τον διαδέχθηκε ο πρωτότοκος Ιωάννης κόμης του Μπριέν, που απεβίωσε π. το 1260. Έτσι ο Ούγος κληρονόμησε την κομητεία του Μπριέν στην Καμπανία της ανατολικής Γαλλίας και τις διεκδικήσεις στην κομητεία του Λέτσε και στο πριγκιπάτο του Τάραντα, περιοχών της νότιας Ιταλίας, που είχαν κατασχεθεί από το 1205.

Το 1267 απεβίωσε ο εξάδελφός του Ούγος Β΄ των Λουζινιάν της Κύπρου, τελευταίος άρρην του κλάδου του· αυτόν έπρεπε να τον διαδεχθεί της πρεσβύτερης θείας του Μαρίας των Λουζινιάν (απεβ. 1253) ο γιος Ούγος ντε Μπριέν. Αντ' αυτού η Υψηλή Αυλή της Κύπρου αποφάσισε να τον διαδεχθεί της νεότερης θείας του Ισαβέλλας ο γιος Ούγος Γ΄ των Πουατιέ, που ανέλαβε βασιλιάς της Κύπρου. Το 1268 απεβίωσε ο Κορραδίνος των Χοενστάουφεν της Ιερουσαλήμ, δισεγγονός της Μαρίας του Μομφερράτου της Ιερουσαλήμ. Η διαδοχή πήγαινε στην επόμενη αδελφή της, την Αλίκη των Μπλουά-Καμπανίας, στην μεγαλύτερη κόρη αυτής Μαρία των Λουζινιάν και στον γιο αυτής Ούγο. Το 1264 ο Ούγος διεκδίκησε τον τίτλο, αλλά η Υψηλή Αυλή της Κύπρου πάλι αναγνώρισε τη διαδοχή, μέσω της νεότερης κόρης τής Αλίκης, της Ισαβέλλας στο γιο αυτής Ούγο Γ΄, που έγινε τιτουλάριος βασιλιάς της Ιερουσαλήμ.

Αφού απέτυχε να βρει την τύχη του στην Ανατολή (Outremer), την αναζήτησε στην Ευρώπη και τέθηκε στις υπηρεσίες του Καρόλου Α΄ της Σικελίας(-Νάπολης). Έγινε γενικός κατεπάνω του Μπρίντιζι (Βρινδισίου), του Οτράντο (Υδρούντος) & της Απουλίας και κύριος του Κονβερσάνο. Ήταν ένθερμος οπαδός των Καπετιδών-Ανζού στην Ιταλία. Για τις υπηρεσίες του, τού αποδόθηκε η κομητεία του Λέτσε του πάππου του. Το 1284 στη μάχη του κόλπου της Νάπολης αιχμαλωτίστηκε μαζί με τον Κάρολο Β΄ της Νάπολης και πάλι το 1287 με τη μάχη των Κομήτων. Και τις δύο φορές ναυμάχησε με τον Ρογήρο ντε Λούρια ναύαρχο των Αραγωνέζων διεκδικητών της Σικελίας. Αυτός του υποσχέθηκε να κρατήσει μόνο τον γιο του Γκωτιέ Ε΄ του Μπριέν ως όμηρο.

Όταν απεβίωσε η μητέρα τού Γκωτιέ Ε΄, ο Ούγος νυμφεύτηκε την Ελένη, χήρα του Γουιέλμου ντε Λα Ρος δούκα των Αθηνών και επίτροπο του γιου της Γκυ Β΄ ντε Λα Ρος, έτσι έγινε αντιπρόσωπος (bailus) στο δουκάτο των Αθηνών ως την ενηλικίωση του προγονού του Γκυ Β΄. Στη μάχη του Γκαλιάνο σκοτώθηκε πολεμώντας Καταλανούς Αλμογαβάρους και τον διαδέχθηκε ο γιος του Γκωτιέ Ε΄.

Οικογένεια

Νυμφεύτηκε πρώτα το 1277 την Ισαβέλλα ντε Λα Ρος κυρία της Θήβας, κόρη του Γκυ Α΄ ντε Λα Ρος δούκα των Αθηνών και είχε τέκνα:

• Γκωτιέ/Βάλτερ Ε΄ π. 1278-1311, κόμης του Μπριέν και δούκας των Αθηνών.
• Αγνή, παντρεύτηκε τον Ιωάννη κόμη του Ζουανύ.

Όταν απεβίωσε η Ισαβέλλα, ο Ούγος έκανε το 1291 δεύτερο γάμο με την Ελένη Αγγελίνα της Ηπείρου, κόρη του Ιωάννη Α΄ κυβερνήτη της Θεσσαλίας και είχε τέκνο:

• Ιωάννα, παντρεύτηκε τον Νικόλαο Α΄ Σανούδο δούκα της Νάξου (του Αρχιπελάγους).

Πηγές

• Longnon, Jean (1969). "The Frankish States in Greece, 1204–1311". In Wolff, Robert Lee; Hazard, Harry W. A History of the Crusades, Volume II: The Later Crusades, 1189–1311. University of Wisconsin Press. pp. 234–275.