Πέτρου Λουτσίνσκι
Ο Πέτρου Λουτσίνσκι (ρουμανική προφορά: ˈpetru luˈt͡ʃinski Petru Lucinschi), επίσης ρωσοποιημένο με το πατρώνυμο ως Πιότρ Κιρίλοβιτς Λουτσίνσκι ( ρωσικά: Пётр Кириллович Лучинский, Pyotr Kirillovich Luchinsky; γεννημένος στις 27 Ιανουαρίου 1941) είναι πρώην Μολδαβός πολιτικός, που ήταν ο δεύτερος Πρόεδρος της Μολδαβίας (1997–2001).
Βιογραφία Επεξεργασία
Νεανικά χρόνια και εκπαίδευση Επεξεργασία
Ο Πέτρου Λουτσίνσκι γεννήθηκε στις 27 Ιανουαρίου 1941 στο χωριό Ραντουλένιι Βέκι, στην κομητεία Σορόκα, στο Βασίλειο της Ρουμανίας (τώρα περιοχή Φλορέστι). Ο Λουτσίνσκι φέρει μια μεταγραμμένη εκδοχή του πολωνικού επωνύμου Łuczyński, αλλά ποτέ δεν ταυτίστηκε δημόσια με πολωνική κληρονομιά. Το 1962 αποφοίτησε από το Κρατικό Πανεπιστήμιο του Κισινάου. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του, ήταν γραμματέας της τοπικής Κομσομόλ. Από το 1963 έως το 1964, ασχολήθηκε με την Κομσομόλ στον Σοβιετικό Στρατό. Έχει διδακτορικό στη Φιλοσοφία (1977) από τη Ρωσική Ακαδημία Επιστημών της Μόσχας.
Καριέρα στο Κομμουνιστικό Κόμμα Επεξεργασία
Το 1964 έγινε δεκτός στο Κομμουνιστικό Κόμμα της Σοβιετικής Ένωσης . Από το 1971, ο Λουτσίνσκι ήταν μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής (Πολιτμπουρό) της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος στη Μολδαβική ΣΣΔ. [10] Ήταν ο μόνος γηγενής Μολδαβός στην ηγεσία του Κομμουνιστικού Κόμματος της Μολδαβίας εκείνη την εποχή, όταν η ηγεσία της Μολδαβικής ΣΣΔ ήταν σχεδόν εξ ολοκλήρου στα χέρια ανθρώπων εκτός της δημοκρατίας ή Υπερδνειστερίας. [11]
Από το 1978 έως το 1989, ήταν Πρώτος Γραμματέας της Δημοτικής Επιτροπής του Κισινάου του Κομμουνιστικού Κόμματος της Μολδαβίας. [12] Το 1978, ο Ιβάν Μποντιούλ τον έστειλε να εργαστεί για το Κομμουνιστικό Κόμμα της Σοβιετικής Ένωσης στη Μόσχα, όπου ο Λουτσίνσκι παρέμεινε μέχρι το 1986. Από το 1986 έως το 1989, ο Λουτσίνσκι ήταν δεύτερος γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος του Τατζικιστάν. Μετά την επιστροφή του στη Μολδαβική ΣΣΔ το 1989, έγινε πρώτος γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος της Μολδαβίας. Ο διορισμός του ακολούθησε τις εμφύλιες αναταραχές στις 7 Νοεμβρίου κατά τη διάρκεια των εορτασμών για την 72η επέτειο της Μεγάλης Οκτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης. [13]
Στις αρχές του 1991 διορίστηκε Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης, οπότε έφυγε και πάλι από τη Μολδαβική ΣΣΔ για τη Μόσχα.
Μετασοβιετική καριέρα Επεξεργασία
Το 1991 διορίστηκε Πρέσβης της Μολδαβίας στη Ρωσία. Στις 4 Φεβρουαρίου 1993, εξελέγη Πρόεδρος του κοινοβουλίου της Μολδαβίας και επανεξελέγη στις 29 Μαρτίου 1994 για νέα θητεία. Διατήρησε τη θέση μέχρι το 1997.
Προεδρία Επεξεργασία
Ο Λουτσίνσκι εξελέγη δεύτερος πρόεδρος της Μολδαβίας τον Νοέμβριο του 1996. Με την ανάληψη του αξιώματος, πολλά δυτικά μέσα ενημέρωσης τον παρουσίασαν ως άνθρωπο της Μόσχας, που παρέμεινε προσανατολισμένος στο σοβιετικό παρελθόν. Συχνά θεωρήθηκε ως το μικρότερο κακό για τον Βλαντιμίρ Βορόνιν από το Κόμμα των Κομμουνιστών. [14] Υπό την ηγεσία του, συνεχίστηκαν οι μεταρρυθμίσεις, που είχε ξεκινήσει ο προκάτοχός του Μίρτσεα Σνέγκουρ. Σηματοδότησε επίσης την αρχή της απόστασης της Μολδαβίας από τα έθνη της Κοινοπολιτείας Ανεξάρτητων Κρατών και των στενότερων σχέσεων με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Κατά τη διάρκεια των τεσσάρων ετών στην εξουσία του, η διοίκηση Λουτσίνσκι σημαδεύτηκε από σφοδρές αντιπαραθέσεις στο Κοινοβούλιο. Υπηρέτησε μέχρι το 2001, όταν προκήρυξε πρόωρες εκλογές και το Κοινοβούλιο ψήφισε υπέρ του Βλαντιμίρ Βορόνιν. [15]
Μετά την προεδρία Επεξεργασία
Από τότε που εγκατέλειψε την εξουσία, συνέχισε να συναντά τους πρώην ομολόγους του, συμπεριλαμβανομένου του ηγέτη του Αζερμπαϊτζάν Ιλχάμ Αλίγιεφ, [16] του Καζακστάν προέδρου Νουρσουλτάν Ναζαρμπάγεφ, [17] του προέδρου της Εσθονίας Άρνολντ Ρίτελ, [18] και του Ουκρανού προέδρου Λεονίντ Κραβτσούκ. [19] Μετά τον θάνατο του πρώην προέδρου της Ρωσίας Μπόρις Γέλτσιν, τον περιέγραψε ως έναν πολιτικό που «έδινε μεγάλη προσοχή στις εθνικές φιλοδοξίες των χωρών της ΕΣΣΔ», λέγοντας επιπλέον ότι «διαδραμάτισε ουσιαστικό ρόλο για νεαρά ανεξάρτητα κράτη όπως Μολδαβία». [20] Το 2018, δημοσίευσε το βιβλίο του Πιότρ Κιρίλοβιτς Λουτσίνσκι - Μέλος του Πολιτικού Γραφείου και Πρόεδρος, με συγγραφέα τον Ρώσο συγγραφέα Μιχαήλ Λουκίτσεφ. [21] [22] Στις αρχές του 2019, ο Πρόεδρος Ιγκόρ Ντόντον προσκάλεσε τον Λουτσίνσκι μαζί με τον πρώην πρόεδρο Μίρτσεα Σνέγκουρ σε μια περιοδεία στο πρόσφατα ανακαινισμένο Προεδρικό Μέγαρο [23], το οποίο χρειαζόταν επισκευές για πάνω από μια δεκαετία. Το 2020, ο Λουτσίνσκι , μαζί με 49 μέλη του Διεθνούς Κέντρου Νιζάμι Γκαντζάβι, που εδρεύει στο Μπακού, κάλεσε για διεθνή δράση για την αντιμετώπιση των νέων κυμάτων της πανδημίας COVID-19. [24]
Προσωπική ζωή Επεξεργασία
Ο Πέτρου Λουτσίνσκι ήταν παντρεμένος με την Αντονίνα (θ. 2006), μια συνταξιούχο δασκάλα, και έχει δύο γιους, τον Σέργκιου και τον Τσίριλ. Ο Τσίριλείναι ένας επιχειρηματίας και πολιτικός, που ήταν μέλος του κοινοβουλίου καθώς και επαγγελματίας μπασκετμπολίστας.
Βραβεία Επεξεργασία
Βραβεία από τη Μολδαβία Επεξεργασία
- Τάγμα της Δημοκρατίας (27 Ιανουαρίου 2005) [25]
- Τάγμα του Ștefan cel Mare, II βαθμού ( Μητρόπολη Κισινάου και πάσης Μολδαβίας, 9 Φεβρουαρίου 2010) [26]
- Ομ Έμεριτ (28 Ιανουαρίου 2015) [27]
Βραβεία της Σοβιετικής Ένωση Επεξεργασία
- Τάγμα της Κόκκινης Πανό της Εργασίας (δύο φορές) [28]
- Τάγμα Φιλίας των Λαών [28]
Ξένα βραβεία Επεξεργασία
- Μεγαλόσταυρος της Λεγεώνας της Τιμής (Γαλλία, 1998) [29]
- Τάγμα του Σωτήρος ( Ελλάδα, 1999) [29]
- Μεγάλο Τάγμα των Ιπποτών του Παναγίου Τάφου (Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία, Ιερουσαλήμ, 2000) [29]
- Μετάλλιο "Βηθλεέμ 2000" ( Παλαιστινιακή Εθνική Αρχή, 2000) [30]
- Τάγμα "Αστέρας της Ρουμανίας" ( Ρουμανία, 2000) [29]
- Μετάλλιο "Στη μνήμη της 850ης επετείου της Μόσχας" (Ρωσία, 6 Σεπτεμβρίου 1997) [31]
- Επίτιμος Δημότης της Πόλης της Αστάνα
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 (Γερμανικά) Εγκυκλοπαίδεια Μπρόκχαους. lucinschi-petru.
- ↑ 2,0 2,1 (Γερμανικά) Munzinger Personen. 00000021989. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ biografii
.famouswhy .ro /petru _lucinschi /. - ↑ koaha
.org /wiki /Petru _Lucinschi. - ↑ Ανακτήθηκε στις 27 Μαΐου 2020.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 20 Οκτωβρίου 2021.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 20 Οκτωβρίου 2021.
- ↑ lex
.justice .md /index .php?action=view&view=doc&lang=1&id=289844. - ↑ Ανακτήθηκε στις 25 Μαρτίου 2021.
- ↑ правды», Леонид РЯБКОВ | Сайт «Комсомольской (15 Μαρτίου 2020). «В Кишиневе Петр Лучинский забрал у Нонны Мордюковой номер "люкс" для Людмилы Чурсиной, за которой ухаживал». kp.md - Сайт «Комсомольской правды». Ανακτήθηκε στις 3 Νοεμβρίου 2020.
- ↑ Mihail Bruhis - "Rusia, România și Basarabia", Universitas, Chişinău 1992, page 314
- ↑ «1976-1978 Lucinschi held the position of First Secretary of Chisinau City Committee of CPM».
- ↑ правды», Леонид РЯБКОВ | Сайт «Комсомольской (7 Νοεμβρίου 2017). «Петр Лучинский: Не припомню, чтобы кто-то отказался идти на демонстрацию 7 ноября потому что ненавидит СССР, наоборот, шли с радостью!». kp.md - Сайт «Комсомольской правды». Ανακτήθηκε στις 3 Νοεμβρίου 2020.
- ↑ Monitor, 21 martie 2001, Moldova's President Bows Out
- ↑ «Biography of President of the Republic of Moldova Petru Lucinschi, 1996-2001» (στα αγγλικά). http://www.presedinte.md/eng/petru-lucinschi. Ανακτήθηκε στις 2017-08-20.
- ↑ «Official web-site of President of Azerbaijan Republic - NEWS » Receptions». en.president.az (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 3 Νοεμβρίου 2020.
- ↑ «Head of State Nursultan Nazarbaev met with former President of the Republic of Moldova Petru Lucinschi. — Official site of the President of the Republic of Kazakhstan». www.akorda.kz. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Αυγούστου 2019. Ανακτήθηκε στις 3 Νοεμβρίου 2020.
- ↑ «Former Estonian president sends message on support of Moldova's European aspirations». president.md (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 3 Νοεμβρίου 2020.
- ↑ «Moldova, Ukraine to be united in continuing European integration». president.md (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 3 Νοεμβρίου 2020.
- ↑ «Great Deeds, Serious Errors». RadioFreeEurope/RadioLiberty (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 3 Νοεμβρίου 2020.
- ↑ «Вышла в свет книга, посвященная Петру Лучинскому».
- ↑ «Игорь Додон принял участие в презентации книги». president.md (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 3 Νοεμβρίου 2020.
- ↑ «Игорь Додон провел встречу с двумя экс-президентами Молдовы». president.md (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 3 Νοεμβρίου 2020.
- ↑ «Over 50 Members of the Nizami Ganjavi International Center joined 275 world leaders call for urgent action to avoid 'COVID Generation'». Trend.Az (στα Αγγλικά). 27 Αυγούστου 2020. Ανακτήθηκε στις 3 Νοεμβρίου 2020.
- ↑ Указ Президента Молдавии о награждении Петра Лучинского орденом Республики
- ↑ «Митрополит Владимир наградил первых двух президентов Молдовы». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Ιανουαρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 6 Απριλίου 2022.
- ↑ Указ Президента Республики Молдова от 28 января 2015 года № 1443 «О присвоении господину Петру Лучински почётного звания «Om Emerit»
- ↑ 28,0 28,1 Лучинский, Пётр Кириллович
- ↑ 29,0 29,1 29,2 29,3 «Mr. Lucinschi is the holder of several prestigious awards: Grand Cross of the Legion of Honour (France, 1998), Order of Redeemer (Greece, 1999), Grand Order of the Knights of the Holy Sepulchre (Greek Orthodox Church, Jerusalem, 2000), Order "Steaua Romaniei" (Star of Romania), the Sash rank (Romania, 2000)».
- ↑ Medal of Bethlehem, 2000
- ↑ «Вечерний Минск от 9 сентября 1997 года». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Ιουνίου 2009. Ανακτήθηκε στις 29 Αυγούστου 2018.