Πόνιετς
Συντεταγμένες: 51°45′30″N 16°49′0″E / 51.75833°N 16.81667°E
Το Πόνιετς (πολωνικά: Poniec, γερμανικά: Punitz) είναι πόλη του Πόβιατ Γκόστιν, στο Βοεβοδάτο Μείζονος Πολωνίας της δυτικής Πολωνίας. Ο πληθυσμός του είναι 2.878 κάτοικοι (2020).[2]
| Πόνιετς | ||
|---|---|---|
 | ||
| ||
  Πόνιετς | ||
| Χώρα | Πολωνία | |
| Διοικητική υπαγωγή | Γκμίνα Πόνιετς | |
| Ίδρυση | 1108 | |
| Έκταση | 3,54 km² | |
| Πληθυσμός | 2.945 (31 Μαρτίου 2021)[1] | |
| Ταχ. κωδ. | 64-125 | |
| Ζώνη ώρας | UTC+01:00 (επίσημη ώρα) UTC+02:00 (θερινή ώρα) | |
| Ιστότοπος | Επίσημος ιστότοπος | |
 Σχετικά πολυμέσα | ||
Ιστορία Επεξεργασία
Το Πόνιετς χρονολογείται από τον 10ο αιώνα, όταν ήταν μέρος του αναδυόμενου πολωνικού κράτους. Η παλαιότερη γνωστή αναφορά προέρχεται από το 1108.[3] Του παραχωρήθηκαν προνόμια πόλης πριν από το 1309. Ήταν μια ιδιωτική πόλη, που βρισκόταν διοικητικά στο Πόβιατ Κόστσιαν, στο Βοεβοδάτο Πόζναν (14ος αιώνας-1793) της Επαρχίας Μείζονος Πολωνίας του Πολωνικού Στέμματος.[4] Οι χειροτεχνίες, ιδιαίτερα η υφασματουργία, αναπτύχθηκαν και η πόλη ευημερούσε μέχρι τη σουηδική εισβολή στην Πολωνία το 1655–1660.[3] Η Μάχη του Πόνιετς έλαβε χώρα εκεί κοντά στις 28 Οκτωβρίου 1704 κατά τη διάρκεια του Μεγάλου Βόρειου Πολέμου.
Μετά το δεύτερο διαμελισμό της Πολωνίας, το 1793 προσαρτήθηκε από το Βασίλειο της Πρωσίας. Ανακτήθηκε από Πολωνούς το 1807, συμπεριλήφθηκε στο βραχύβιο πολωνικό Δουκάτο της Βαρσοβίας και το 1815 προσαρτήθηκε εκ νέου από την Πρωσία. Ο ντόπιος πληθυσμός υποβλήθηκε σε σκληρές πολιτικές γερμανοποίησης, ωστόσο οι ντόπιοι Πολωνοί ίδρυσαν διάφορες οργανώσεις, συμπεριλαμβανομένου ενός τοπικού παραρτήματος της Πολωνικής Γυμναστικής Εταιρείας «Σόκουου».[3] Πολλοί κάτοικοι συμμετείχαν στην Εξέγερση της Μείζονος Πολωνίας (1918-1919), μετά την οποία το Πόνιετς επανενσωματώθηκε στην Πολωνία το 1919, λίγο μετά την ανάκτηση της ανεξαρτησίας της.[3]
Κατά τη διάρκεια της εισβολής στην Πολωνία, η οποία ξεκίνησε το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, τα γερμανικά στρατεύματα εισήλθαν στην πόλη στις 6 Σεπτεμβρίου 1939.[3] Ο πολωνικός πληθυσμός υποβλήθηκε σε συλλήψεις, εκτελέσεις και απελάσεις. Τους επόμενους μήνες πολλοί κάτοικοι φυλακίστηκαν στο δημαρχείο.[3] Στις 21 Οκτωβρίου 1939, οι Γερμανοί πραγματοποίησαν δημόσια εκτέλεση ντόπιων Πολωνών.[5] Ήταν μια από τις πολλές σφαγές των Πολωνών που διέπραξε η Γερμανία στις 20-23 Οκτωβρίου 1939 σε όλη την περιοχή, σε μια προσπάθεια να καταστείλει και να τρομοκρατήσει τον πολωνικό πληθυσμό.[6] Πάνω από 300 Πολωνοί εκδιώχθηκαν στο Γενικό Κυβερνείο, κυρίως στο Τάρνουφ.[3] Οι πρώτες πολωνικές οικογένειες εκδιώχθηκαν τον Δεκέμβριο του 1939.[3] Πολλοί κάτοικοι οδηγήθηκαν σε καταναγκαστική εργασία ή δολοφονήθηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης.[3] Η πόλη κατελήφθη από τους Σοβιετικούς τον Ιανουάριο του 1945 και στη συνέχεια αποκαταστάθηκε στην Πολωνία.
Από το 1975 έως το 1998, βρισκόταν διοικητικά στο Βοεβοδάτο Λέσνο.
Αθλητισμός Επεξεργασία
Το πιο αξιοσημείωτο αθλητικό σωματείο της πόλης είναι το Πιαστ Πόνιτες, με τμήματα ποδοσφαίρου, πετοσφαίρισης, επιτραπέζιας αντισφαίρισης και ποδοσφαίρου σάλας.[7]
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ bdl
.stat .gov .pl /api /v1 /data /localities /by-unit /023015904074-0954596?var-id=1639616&format=jsonapi. Ανακτήθηκε στις 6 Οκτωβρίου 2022. - ↑ «Największe miasta w Polsce pod względem liczby ludności» [Οι μεγαλύτερες πόλεις της Πολωνίας από άποψη πληθυσμού]. polskawliczbach.pl (στα Πολωνικά).
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 3,7 3,8 «Historia Ponieca». Poniec.pl (στα Πολωνικά). Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2020.
- ↑ Atlas historyczny Polski. Wielkopolska w drugiej połowie XVI wieku. Część I. Mapy, plany (στα Πολωνικά). Βαρσοβία: Ινστιτούτο Ιστορίας Πολωνικής Ακαδημίας Επιστημών. 2017. σελ. 1a.
- ↑ Βαρντζίνσκα, Μάρια (2009). Był rok 1939. Operacja niemieckiej policji bezpieczeństwa w Polsce. Intelligenzaktion (στα Πολωνικά). Βαρσοβία: Ινστιτούτο Εθνικής Μνήμης. σελ. 198.
- ↑ Γκροχοβίνα, Σίλβια (2017). Cultural policy of the Nazi occupying forces in the Reich district Gdańsk–West Prussia, the Reich district Wartheland, and the Reich district of Katowice in the years 1939–1945. Τόρουν. σελ. 87. ISBN 978-83-88693-73-1.
- ↑ «Piast Poniec» (στα Πολωνικά). Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2021.