Ρενέ Φλέμινγκ
Η Ρενέ Λιν Φλέμινγκ (αγγλικά: Renée Lynn Fleming· γενν. 14 Φεβρουαρίου 1959 - ) είναι Αμερικανίδα υψίφωνος.[7] Έχει βραβευτεί με το Εθνικό Μετάλλιο Τεχνών των ΗΠΑ (National Medal of Arts) και έχει προταθεί για περισσότερα από 15 βραβεία Grammy, κερδίζοντας 4 εξ αυτών.[8] Στις λοιπές αξιοσημείωτες βραβεύσεις της συγκαταλέγονται η Λεγεώνα της Τιμής από τη γαλλική κυβέρνηση, ο Σταυρός του Τάγματος της Αξίας της Γερμανίας, το Πολικό Μουσικό Βραβείο της Σουηδίας και η τιμητική συμμετοχή στη Βασιλική Ακαδημία Μουσικής της Αγγλίας. Σε αντίθεση με ό,τι ισχύει για τους περισσότερους καλλιτέχνες που η καριέρα τους ξεκίνησε στην όπερα, η Φλέμινγκ χαίρει ευρύτερης αναγνώρισης, ούσα γνωστή πέρα από το κοινό της κλασικής μουσικής.[9]
Ρενέ Φλέμινγκ | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Renée Fleming (Αγγλικά) |
Γέννηση | 14 Φεβρουαρίου 1959[1][2][3] Ιντιάνα |
Κατοικία | Νέα Υόρκη |
Χώρα πολιτογράφησης | Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Γερμανικά[4] Αγγλικά[5] |
Σπουδές | Σχολή Τζούλιαρντ Eastman School of Music |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | τραγουδίστρια όπερας μουσικός |
Περίοδος ακμής | 1978 |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Βραβεύσεις | Εθνικό μετάλλιο των τεχνών (2012) Λεγεώνα της Τιμής Πρόγραμμα Φουλμπράιτ επίτιμος διδάκτωρ του πανεπιστημίου Χάρβαρντ (2015)[6] Echo Klassik Female Singer of the Year (2012) Richard Tucker Award Classic Brit Awards |
Ιστότοπος | |
www | |
Σχετικά πολυμέσα | |
Σταδιοδρομία στην όπερα
ΕπεξεργασίαΗ Φλέμινγκ είναι μια λυρική υψίφωνος.[10] Έχει ερμηνεύσει ρόλους όπερας για κολορατούρα, λυρική και ελαφρύτερη, σπίντο υψίφωνο, στα ιταλικά, τα γερμανικά, τα γαλλικά, τα τσέχικα και τα ρωσικά, αλλά και στη μητρική της γλώσσα, τα αγγλικά. Στη διάρκεια της καριέρας της ανέλαβε την ερμηνεία νέων συνθέσεων, πρωταγωνιστώντας σε αρκετές παγκόσμιες πρεμιέρες οπερατικών έργων, ή τραγουδώντας συναυλιακά έργα και τραγούδια που συνέθεσαν ειδικά για εκείνη συνθέτες όπως οι Αντρέ Πρεβέν, Καρολάιν Σω, Άντερς Χίλμποργκ, Ανρί Ντιτιγιώ, Γουέιν Σόρτερ κ.ά.[11] Το 2008, η Φλέμινγκ έγινε η πρώτη γυναίκα στα 125 χρόνια ιστορίας της Μητροπολιτικής Όπερας που εκκίνησε τη σεζόν της λυρικής σκηνής με μια σόλο εμφάνιση σε ένα βραδινό γκαλά όπερας.[12]
Λοιπές δραστηριότητες
ΕπεξεργασίαΠέρα από την όπερα, η Φλέμινγκ έχει τραγουδήσει και ηχογραφήσει ληντ, σανσόν, τζαζ μουσική, μιούζικαλ και ίντι ροκ και έχει εμφανιστεί επί σκηνής με ένα ευρύ φάσμα καλλιτεχνών, συμπεριλαμβανομένων των Λουτσιάνο Παβαρότι, Λου Ριντ, Πολ Σάιμον, Αντρέα Μποτσέλι, Στινγκ. Ακόμα, έχει παίξει στο Μπρόντγουεϊ και σε θεατρικές παραγωγές στο Λονδίνο, το Λος Άντζελες και το Σικάγο, ενώ έχει ηχογραφήσει τραγούδια τίτλων για πολλές επιτυχημένες ταινίες, εκ των οποίων δύο κέρδισαν το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας (Η Μορφή του Νερού και Ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών: Η Επιστροφή του Βασιλιά).[13] Η αμερικανή υψίφωνος έχει κάνει πολλές τηλεοπτικές εμφανίσεις και είναι η μόνη κλασική τραγουδίστρια που ερμήνευσε τον Εθνικό Ύμνο των ΗΠΑ στο Σούπερ Μπόουλ.[14]
Η Φλεμινγκ έχει μιλήσει συχνά για την επίδραση της μουσικής στην υγεία και τη μελέτη του φαινομένου από τη νευροεπιστήμη και βραβεύτηκε για την εξασφάλιση ευρύτερης δημοσιότητας στο έργο της επιστήμης στον τομέα αυτόν.[15]
Προσωπική ζωή
ΕπεξεργασίαΈχει παντρευτεί δύο φορές. Το 1989 παντρεύτηκε τον ηθοποιό Ρικ Ρος, με τον οποίον απέκτησε δύο κόρες· το ζευγάρι χώρισε το 2000.[10][16] Στις 3 Σεπτεμβρίου 2011, η Φλέμινγκ παντρεύτηκε τον δικηγόρο Τιμ Τζέσελι, τον οποίο γνώρισε σε ένα ραντεβού στα τυφλά που είχε οργανώσει η συγγραφέας Αν Πάτσετ.[17]
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 26 Απριλίου 2014.
- ↑ 2,0 2,1 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Renee-Fleming. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 3,0 3,1 (Αγγλικά) Internet Broadway Database. 498989. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ «Identifiants et Référentiels». (Γαλλικά) IdRef. Agence bibliographique de l'enseignement supérieur. Ανακτήθηκε στις 12 Μαΐου 2020.
- ↑ CONOR.SI. 60727395.
- ↑ www
.harvard .edu /on-campus /commencement /honorary-degrees. Ανακτήθηκε στις 7 Μαΐου 2019. - ↑ Armitstead, Claire (2019-06-17). «Renée Fleming: Plácido Domingo was so frightening. I needed help to get off the stage» (στα αγγλικά). The Guardian. https://www.theguardian.com/music/2019/jun/17/renee-fleming-placido-domingo-frightening-biggest-breaks. Ανακτήθηκε στις 2019-07-17.
- ↑ «Artist: Renée Fleming». Grammy Awards. Ανακτήθηκε στις 15 Νοεμβρίου 2022.
- ↑ Charles Michener: "American Diva", The New Yorker, November 4, 2001
- ↑ 10,0 10,1 Tommasini, Anthony: "For a Wary Soprano, Slow and Steady Wins the Race", The New York Times, September 14, 1997
- ↑ Tommasini, Anthony (2012-01-27). «People’s Diva Sets Her Course» (στα αγγλικά). The New York Times. ISSN 0362-4331. https://www.nytimes.com/2012/01/29/arts/music/renee-fleming-with-the-met-and-chicagos-lyric-opera-company.html. Ανακτήθηκε στις 2024-05-21.
- ↑ «Fleming To Kick Off Metropolitan Opera's 125th Anniversary With Gala Performance». Broadway World. Ανακτήθηκε στις 12 Φεβρουαρίου 2020.
- ↑ «Renée Fleming». Opéra national de Paris (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 15 Νοεμβρίου 2022.
- ↑ «Opera Star Renee Fleming Brings Grace To The Super Bowl» (στα αγγλικά). NPR.org. https://www.npr.org/2014/02/01/269908507/opera-star-renee-fleming-brings-grace-to-the-super-bowl. Ανακτήθηκε στις 2022-11-15.
- ↑ «Award-winning soprano and neuroscience research advocate Renée Fleming to be honored». EurekAlert! AAAS. November 26, 2019. https://www.eurekalert.org/pub_releases/2019-11/r-as112619.php. Ανακτήθηκε στις 25 March 2021.
- ↑ Tommasini, James Barron With Anthony; Wadler, Joyce (1998-11-03). «PUBLIC LIVES» (στα αγγλικά). The New York Times. ISSN 0362-4331. https://www.nytimes.com/1998/11/03/nyregion/public-lives.html. Ανακτήθηκε στις 2024-05-21.
- ↑ «Love, etc...: Opera star Renée Fleming marries Washington lawyer Tim Jessell». The Washington Post. 2011-09-11. https://www.washingtonpost.com/blogs/reliable-source/post/love-etc-opera-star-renee-fleming-marries-washington-lawyer-tim-jessell/2011/09/09/gIQAzfAFLK_blog.html. Ανακτήθηκε στις 2015-07-06.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Επεξεργασία