Ροδόλφειοι Πίνακες

Ροδόλφειοι Πίνακες (ή Ροδολφινοί Πίνακες) ονομάζεται μια σειρά πινάκων με τις κινήσεις των πλανητών και μια σειρά αστρικών καταλόγων που δημοσίευσε το 1627 ο μεγάλος Γερμανός αστρονόμος Γιοχάνες Κέπλερ. Ήταν βασισμένοι στις ακριβείς παρατηρήσεις του Τύχο Μπράχε. Παρέχουν με ακρίβεια μερικών πρώτων λεπτών της μοίρας τις θέσεις 1055 άστρων. Επίσης έχουν οδηγίες και πίνακες για τον εντοπισμό τον πλανητών του Ηλιακού Συστήματος. Είναι οι πρώτοι που περιέχουν διορθωτικούς συντελεστές για την ατμοσφαιρική διάθλαση, καθώς και λογαριθμικούς-αντιλογαριθμικούς πίνακες επεξεργασμένους από τον ίδιο τον Κέπλερ.

Η χαρακτηριστική εικόνα της προμετωπίδας των Ροδόλφειων Πινάκων τιμά τους μεγάλους αστρονόμους του παρελθόντος: Τον Ίππαρχο, τον Πτολεμαίο, τον Κοπέρνικο και ιδίως τον Τύχωνα.

Το όνομά τους το οφείλουν στον αυτοκράτορα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας του Γερμανικού Έθνους Ροδόλφο Β΄: ήταν ένας φόρος τιμής του Κέπλερ στον «προστάτη» του.

Οι νέοι πίνακες ξεπερνούσαν τους παλαιότερους: τους «Πρωσικούς» ή «Προυτενικούς» Πίνακες του Ράινχολντ (1551) και τους Αλφόνσειους Πίνακες (13ος αιώνας μ.Χ.). Σκοπός των Ροδόλφειων Πινάκων ήταν αρχικώς η παροχή ενός ακριβούς εργαλείου για την κατάρτιση ωροσκοπίων.

Δημοσίευση

Κατά την έκδοση των Ροδόλφειων Πινάκων ο Κέπλερ έπρεπε να αντιδικεί συνεχώς με τους πολυάριθμους συγγενείς του Τύχωνα, οι οποίοι προσπαθούσαν να αποκτήσουν τα δικαιώματα των παρατηρήσεων του νεκρού πλέον Δανού αστρονόμου για δικό τους όφελος, θεωρώντας τον Κέπλερ ανταγωνιστή του μάλλον, παρά συνεργάτη του. Ο Κέπλερ θεωρούσε την προσπάθεια αυτή πολύ άδικη, καθώς ο ίδιος και ο Τύχων είχαν συνεργασθεί πάνω στα δεδομένα αυτά επί πολλά χρόνια πριν τον θάνατο του δεύτερου, και επιπλέον ο Κέπλερ ήταν υπεύθυνος για τους περισσότερους υπολογισμούς και για την οργάνωση των δεδομένων. Τελικώς ο Κέπλερ κέρδισε τα πλήρη δικαιώματα επί όλων των πινάκων και τους εξέδωσε ο ίδιος.

Ο παγκόσμιος χάρτης των Ροδόλφειων Πινάκων.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Universitätsbibliothek Kiel – Digiport: Tabulæ Rudolphinæ - έκδοση των πινάκων από τον Jakob Bartsch του 1627, με παραρτήματα για τους «χριστιανικούς αστερισμούς» του Schiller και τις τροποποιήσεις αστερισμών από τον ίδιο τον Bartsch.