Ρομάν Μπαγκρατιόν

Ο πρίγκιπας Ρομάν (Ρεβάζ) Ιβάνοβιτς Μπαγκρατιόν, ρωσικά: Роман (Реваз) Иванович Багратион‎‎, γεωργιανά: რომან (რევაზ) ბაგრატიონი Ρομάν (Ρεβάζ) Μπαγκρατιόνι, (1778 – 1834) ήταν Γεωργιανός ευγενής και στρατηγός τού Αυτοκρατορικού Ρωσικού Στρατού. Γόνος της Γεωργιανής βασιλικής οικογένειας Μπαγκρατιόνι-Μουχράνι, ήταν αδελφός τού Πιότρ Μπαγκρατιόν, ενός αξιοσημείωτου Ρώσου διοικητή κατά τη διάρκεια των Ναπολεόντειων Πολέμων.

Ρομάν Μπαγκρατιόν
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	1778 Κιζλιάρ
Θάνατος	2  Μαρτίου 1834 Τιφλίδα
Τόπος ταφής	Τιφλίδα
Χώρα πολιτογράφησης	Γεωργία
Θρησκεία	Γεωργιανή Ορθόδοξη Εκκλησία
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	στρατιωτικός
Περίοδος ακμής	1796
Οικογένεια
Τέκνα	Πιότρ Ρομάνοβιτς Μπαγκρατιόν
Γονείς	Ιβάν Αλεξάντροβιτς Μπαγκρατιόν
Αδέλφια	Πιότρ Μπαγκρατιόν
Οικογένεια	Οίκος του Μουχράνι
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατός	αντιστράτηγος και στρατηγός/Ρωσικός αυτοκρατορικός στρατός
Πόλεμοι/μάχες	Ναπολεόντειοι Πόλεμοι
Αξιώματα και βραβεύσεις
Βραβεύσεις	Τάγμα της Αγίας Άννης, Α΄ Τάξη Τάγμα του Αγίου Βλαδίμηρου, Γ΄ Τάξη Χρυσό Ξίφος για γενναιότητα Τάγμα του Αγίου Γεωργίου, Γ΄ Τάξη Τάγμα του Αγίου Γεωργίου, Δ΄ Τάξη Τάγμα του Αγίου Ιωάννη της Ιερουσαλήμ στη Ρωσική Αυτοκρατορία
Σχετικά πολυμέσα

Σταδιοδρομία

Γεννημένος στο Kιζλυάρ τού Νταγκεστάν, ο Ρομάν γράφτηκε στο σύνταγμα των Κοζάκων Chuguevsk ως uryadnik (υπαξιωματικός Κοζάκος) σε ηλικία 13 ετών (1791). Είδε την πρώτη του δράση κατά την Περσική εκστρατεία τού 1796 υπό τον κόμη Ζούμποφ και πήρε μέρος στην κατάληψη τού Ντέρμπεντ. Το 1802 διορίστηκε στο σύνταγμα των Ουσάρων της Φρουράς Λέιμπ ως υποδιοικητής ( poruchik) και πολέμησε εναντίον της Γαλλίας τού Ναπολέοντα κατά τη διάρκεια τού Πολέμου τού Γ΄ Συνασπισμού τού 1805. Κατόπιν αιτήματος τού αδελφού του, πρίγκιπα Μπαγκρατιόν, έφτασε, το 1806, στη Γεωργία, για να συναντηθεί με αντιπροσωπεία τοπικής αριστοκρατίας, η οποία τού υπέβαλε μία αναφορά, που εξέφραζε τη δυσαρέσκειά τους για τη ρωσική διοίκηση. Ο Ρομάν ανακλήθηκε αμέσως από τη Γεωργία και στάλθηκε στον στρατό, που δρούσε εναντίον των Γάλλων στην Πρωσία (1807).

Από το 1809 έως το 1810 προσφέρθηκε εθελοντικά στον στρατό τού Δούναβη και πήρε μέρος στον πόλεμο κατά της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, προήχθη σε συνταγματάρχη το 1810. Κατά τη διάρκεια της εισβολής τού Ναπολέοντα στη Ρωσία (1812), υπηρέτησε στην 3η Δυτική Στρατιά και πολέμησε στις μάχες του Κόμπριν, της Βρέστης και τού Γκοροντέκνο. Για την ανδρεία του στη μάχη τού Μπάουτσεν (1813), έλαβε τον βαθμό τού υποστράτηγου. Στη συνέχεια ήταν παρών στις πολιορκίες της Δρέσδης, τού Αμβούργου και τού Χάρμπουργκ (1813-1814).

Τη δεκαετία του 1820 υπηρέτησε στον Καύκασο και πήρε μέρος στους πολέμους κατά της Τουρκίας και της Περσίας. Έπαιξε εξέχοντα ρόλο στην εισβολή τού Εριβάν, μίας περσικής πόλης της Αρμενίας, το 1827 κατά τη διάρκεια τού Ρωσο-Περσικού πολέμου (1826-1828) και ανυψώθηκε στο βαθμό τού αντιστράτηγου το 1829. Μετά τον πόλεμο, εγκαταστάθηκε στην Τιφλίδα, όπου στο αρχοντικό του σύχναζαν οι τοπικές ελίτ και στέγασε, το 1831, την πρώτη δημόσια παράσταση τού Οι δυστυχίες από τον Βιτ, ένα έργο τού Aλεξάντερ Γκριμπογέντοφ, στο οποίο ο Μπαγκρατιόν έπαιζε τον ρόλο τού συνταγματάρχη Σκαλοζούμπ.

Το 1832, ο Μπαγκρατιόν στάλθηκε στην Αμπχαζία, όπου αρρώστησε από πυρετό και απεβίωσε στην Τιφλίδα (1834). Είναι θαμμένος στην εκκλησία του Αγίου Δαυίδ, στην Τιφλίδα της Γεωργίας.

Οικογένεια

Νυμφεύτηκε την Άννα Σεμιόνοβνα Ιβάνοβνα (1799–1875). Είχαν τους πρίγκιπες:

• Πιότρ (1818–1876), πολιτικός, στρατηγός και επιστήμονας.
• Ιβάν (1824–1860).
• Αλεξάνδρα (γενν. 1829, απεβ. στη βρεφική ηλικία).
• Άννα
• Ελισάβετ (γεννήθηκε στην πόλη Iζιύμ της Ουκρανίας στις 20 Απριλίου 1820, απεβ. το 1867), παντρεμένη με τον στρατηγό βαρόνο Aλεξάντρ Μπέλεντορφ.