Σεβιανή

ευθύγραμμο τμήμα που συνδέει την κορυφή ενός τριγώνου με ένα σημείο στην απέναντι πλευρά

Στην γεωμετρία, σεβιανή ενός τριγώνου ονομάζεται το ευθύγραμμο τμήμα που ενώνει την κορυφή ενός τριγώνου με ένα σημείο της απέναντι του πλευράς.[1] Για παράδειγμα, στο σχήμα δεξιά, το ευθύγραμμο τμήμα είναι μία σεβιανή στο τρίγωνο .

Το ευθύγραμμο τμήμα είναι μία σεβιανή στο τρίγωνο .

Γνωστές σεβιανές στα τρίγωνα είναι οι διάμεσοι, τα ύψη, οι διχοτόμοι και οι συμμετροδιάμεσοι.

Το όνομα σεβιανή είναι προς τιμήν του Ιταλού μαθηματικού Τζιοβάνι Τσέβα που δημοσίευσε το θεώρημα που φέρει το όνομά του σχετικά με τρεις συντρέχουσες σεβιανές.[2]

Γνωστές σεβιανές τριγώνου

Επεξεργασία

Τέσσερις γνωστές περιπτώσεις σεβιανών:

  • Διάμεσος τριγώνου: Συνδέει μία κορυφή του τριγώνου με το μέσο της απέναντι πλευράς.
  • Ύψος τριγώνου: Συνδέει μία κορυφή του τριγώνου με το ίχνος της κάθετης από την κορυφή προς την απέναντι πλευρά.
  • Διχοτόμος τριγώνου: Συνδέει μία κορυφή του τριγώνου με το σημείο τομής της διχοτόμου με την απέναντι πλευρά.
  • Συμμετροδιάμεσος τριγώνου: Η σεβιανή που σχηματίζει την ίδια γωνία με την διάμεσο και μία από της προσκείμενες πλευρές

Σχετικά θεωρήματα

Επεξεργασία

Θεώρημα Τσέβα

Επεξεργασία
 
Τα ευθύγραμμα τμήματα  ,   και   συντρέχουν.
Κύριο λήμμα: Θεώρημα του Τσέβα

Το θεώρημα του Τσέβα δίνει μία αναγκαία και ικανή συνθήκη ώστε τρεις σεβιανές σε ένα τρίγωνο να συντρέχουν. Πιο συγκεκριμένα, σε κάθε τρίγωνο   οι σεβιανές  ,   και   συντρέχουν ανν ισχύει ότι

 .

Θεώρημα Στιούαρτ

Επεξεργασία
Κύριο λήμμα: Θεώρημα Στιούαρτ

Το Θεώρημα Στιούαρτ δίνει έναν τύπο για τον υπολογισμό του μήκους μία σεβιανής. Πιο συγκεκριμένα, σε κάθε τρίγωνο   με   μία σεβιανή, ισχύει ότι

 ,

από τον οποίο προκύπτει ότι το μήκος της σεβιανής είναι

 .

Δείτε επίσης

Επεξεργασία

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. Coxeter, H. S. M.· Greitzer, S. L. (1967). Geometry Revisited . Washington, DC: Mathematical Association of America. σελ. 4. ISBN 0-883-85619-0. 
  2. Lightner, James E. (1975). «A new look at the 'centers' of a triangle». The Mathematics Teacher 68 (7): 612–615.