Σκουτάρι Λακωνίας
Το Σκουτάρι είναι χωριό και κοινότητα του Δήμου Ανατολικής Μάνης.[2] Πριν από τη μεταρρύθμιση της τοπικής αυτοδιοίκησης το 2011 ήταν μέρος του Δήμου Γυθείου, του οποίου ήταν δημοτική ενότητα.[2] Η απογραφή του 2011 κατέγραψε 234 κατοίκους στο χωριό και 293 κατοίκους στην κοινότητα. Η κοινότητα καλύπτει έκταση 11.667 τετραγωνικών χιλιομέτρων.[3] Σύμφωνα με την τοπική παράδοση, ιδρύθηκε από τους πρόσφυγες από την Άλωση της Κωνσταντινούπολης το 1453.
Σκουτάρι Λακωνίας | |
---|---|
36°40′0″N 22°30′0″E | |
Χώρα | Ελλάδα[1] |
Διοικητική υπαγωγή | Δήμος Ανατολικής Μάνης |
Πληθυσμός | 244 (2021) |
Ταχ. κωδ. | 232 00 |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ιστορία
ΕπεξεργασίαΑρχαία πόλη
ΕπεξεργασίαΣτην μυκηναϊκή περίοδο της Ελλάδας, θεωρήθηκε πως στο σημείο υπήρξε μια πόλη που ονομαζόταν Βορθόνα, η οποία τώρα είναι βυθισμένη. Στην Αρχαία Ελλάδα η πόλη ονομαζόταν Ασίνη. Η πόλη ήταν υπό σπαρτιατικό έλεγχο. Το 218 π.Χ., οι κάτοικοι της Ασίνης νίκησαν τον στρατό του Φιλίππου Ε' της Μακεδονίας που πολιορκούσε την πόλη. Κατά τη διάρκεια της ρωμαϊκής περιόδου ανήκε στη Σπάρτη, αν και οι περισσότερες από τις άλλες πόλεις της περιοχής ανήκαν στους Ελευθερολάκωνες.
Σύγχρονη πόλη
ΕπεξεργασίαΗ σύγχρονη πόλη του Σκουταρίου ιδρύθηκε το 1453 μ.Χ. από πρόσφυγες από την ομώνυμη περιοχή της Κωνσταντινούπολης, που εκδιώχτηκαν από τους Οθωμανούς κατά την Άλωση της Κωνσταντινούπολης. Ενώ η υπόλοιπη Ελλάδα έπεσε στους Οθωμανούς Τούρκους, η Μάνη παρέμεινε ελεύθερη. Τον 17ο και τον 18ο αιώνα, το Σκουτάρι έγινε καταφύγιο πειρατών που ανταγωνίζονταν το Όιτυλο. Οι Οθωμανοί προσπάθησαν να κατακτήσουν τη Μάνη το 1770 και έκαναν πολιορκία στον πύργο της οικογένειας Γρηγοράκη, που ήταν από τις ισχυρότερες στη Μάνη και της οποίας η βάση ήταν το Σκουτάρι και τον ανατίναξαν με πυρίτιδα μετά από τριήμερη πολιορκία. Ο οθωμανικός στρατός νικήθηκε αργότερα στη Μάχη της Βρωμοπηγάδας, στην πεδιάδα έξω από το Σκουτάρι και απομακρύνθηκε από τη Μάνη. Οι Οθωμανοί προσπάθησαν να κυριεύσουν ξανά το Σκουτάρι το 1815, αλλά νικήθηκαν και υποχώρησαν. Το 1832 αναγνωρίστηκε η Ελλάδα ως ανεξάρτητο κράτος και το Σκουτάρι έγινε μέρος της. Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και την εισβολή της Γερμανίας και της Ιταλίας στην Ελλάδα, το Σκουτάρι κατελήφθη.
Πρόσφατη ιστορία
ΕπεξεργασίαΤώρα, το Σκουτάρι είναι μια γαλήνια πόλη με περίπου 150 κατοίκους κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού. Χτυπήθηκε από δασική πυρκαγιά τις τελευταίες ημέρες του Ιουλίου του 2007, που δεν κάλυψε τόσο μεγάλη έκταση όσο οι πυρκαγιές του 2006. Αρκετοί πυροσβέστες, ελικόπτερα και αεροπλάνα πολεμούσαν για αρκετές ημέρες με τη φωτιά, η οποία άφησε πίσω τις καμένους ελαιώνες και δάση.
Γεωγραφία
ΕπεξεργασίαΤο Σκουτάρι είναι χτισμένο σε ένα λόφο περίπου 50 μέτρα πάνω από τη στάθμη της θάλασσας. Βρίσκεται σε απόσταση 18,10 χμ. από το Γύθειο και 18,75 χμ. απο τη Αρεόπολη. Συνορεύει με το χωριό Καλύβια, το χωριό Παρασυρός και το χωριό Κότρωνας. Ο περιφερειακός δρόμος του χωριού συνδέει το ακρωτήριο Ταίναρο με το Γύθειο διαμέσου του χωριού Κότρωνας. Γύρω απο το χωριό υπαρχουν ελαιώνες, γεωργικές εκτάσεις και βοσκοτόπια . Ο Κόλπος του Σκουταρίου βρίσκεται ακριβώς στα ανατολικά και περιβάλλεται απο παραλίες και απόκρυμνες περιοχές. Στους πρόποδες του λόφου βρίσκεται η παραλία Καλαμάκια, η παραλία Βορδόνα και η παραλία Αγία Βαρβάρα γνωστοί παραθεριστικοί προορισμοί. Το βουνό Αραβίκια και ο λόφος Αγριλοτή αποτελούν την ορεινή έκταση που περιβάλλει το χωριό.
Ιστορικό πληθυσμού
ΕπεξεργασίαΈτος | Πληθυσμός |
---|---|
1830 | 700-1,000 |
1910 | 700-1,000 |
1981 | 218 |
1991 | 148 |
2001 | 172 |
2011 | 234 |
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ (Ελληνικά) Βάση δεδομένων της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής.
- ↑ 2,0 2,1 Απόφαση 45892/11-8-2010 «Πρωτοβάθμιοι και Δευτεροβάθμιοι Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης της Χώρας με το Ν. 3852/2010 [...»] Αρχειοθετήθηκε 2017-07-12 στο Wayback Machine., Υπουργείο Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης (ΦΕΚ 1292/Β/11-8-2010) Σφάλμα αναφοράς: Μη έγκυρη ετικέτα
<ref>
• όνομα " Kallikratis " ορίζεται πολλές φορές με διαφορετικό περιεχόμενο - ↑ Απογραφή Πληθυσμού - Κατοικιών 18 Μαρτίου 2001 (Μόνιμος πληθυσμός). 1. Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος. 2009. ISSN 1106-5761. http://dlib.statistics.gr/Book/GRESYE_02_0101_00098%20.pdf.