Στέλλα Καλτσίδου
Η Στέλλα Καλτσίδου (12 Ιανουαρίου 1983, Θεσσαλονίκη) είναι Ελληνίδα πρώην διεθνής καλαθοσφαιρίστρια, η οποία αγωνιζόταν ως σμολ φόργουορντ/πάουερ φόργουορντ και νυν προπονήτρια. Αποτέλεσε μία από τις σημαντικότερες αθλήτριες της γυναικείας καλαθοσφαίρισης με σημαντική πορεία σε Ελλάδα και εξωτερικό, ενώ υπήρξε βασικό στέλεχος της Εθνικής γυναικών για 17 χρόνια, λαμβάνοντας μέρος σε πέντε Ευρωμπάσκετ και δύο φορές σε Παγκόσμιο Πρωτάθλημα.
Στέλλα Καλτσίδου | |||
---|---|---|---|
Προσωπικά στοιχεία | |||
Πλ. Όνομα | Στυλιανή Καλτσίδου | ||
Εθνικότητα | Ελληνική | ||
Γέννηση | 12 Ιανουαρίου 1983 Θεσσαλονίκη, Θεσσαλονίκη, Ελλάδα | ||
Ύψος | 188 μ. | ||
Νεανικοί σύλλογοι | |||
1993 - 1998 | Α.Μ.Ο. Γαλαξίας Θεσσαλονίκης | ||
1998 - 1999 | Α.Μ.Σ. Προποντίς | ||
Στοιχεία καριέρας | |||
Ντραφτ | 2005 / - | ||
Αθλ. καριέρα | 1999 - 2019 | ||
Θέση | Σμολ φόργουορντ / Πάουερ φόργουορντ | ||
Καριέρα σε συλλόγους | |||
Ως παίκτρια: | |||
1999 - 2000 | Ηρακλής Θεσσαλονίκης | ||
2000 - 2002 | Μ. Αλέξανδρος Θεσσ/κης | ||
2002 - 2003 | Α.Ν.Ο. Γλυφάδας | ||
2003 - 2009 | Α.Ε. Εσπερίδες Καλλιθέας | ||
2009 - 2014 | Μπουρζ Μπασκέτ | ||
2014 - 2015 | Καϊσερί Κάσκι | ||
2015 - 2015 | Ταρμπ Ζεσπ Μπιγκόρ | ||
2015 - 2016 | Βιλνέβ-ντ'Ασκ | ||
2016 - 2018 | Ολυμπιακός | ||
2018 - 2019 | Πολκοβίτσε | ||
Ως προπονήτρια: | |||
2019 - 2020 | Μαρούσι (βοηθός) | ||
2020 - 2021 | ΕΦΑΟΖ | ||
2021 - 2022 | Ολυμπιακός (βοηθός) | ||
2021 - 2023 | Εθνική Γυναικών Σλοβενίας (βοηθός) | ||
15 February 2023 - 2024 | London Lions Head Coach | ||
Εθνικές ομάδες | |||
Ως παίκτρια: | |||
1998 - 1999 | Εθνική Ελλάδας U16 | ||
2000 - 2000 | Εθνική Ελλάδας U18 | ||
2001 - 2002 | Εθνική Ελλάδας U20 | ||
2001 - 2018 | Εθνική Ελλάδας | ||
Διακρίσεις και βραβεύσεις | |||
Τίτλοι
|
Σταδιοδρομία ως αθλήτρια
ΕπεξεργασίαΝεανικές Ομάδες
ΕπεξεργασίαΗ Καλτσίδου ξεκίνησε την καριέρα της με την ομάδα του Γαλαξία Θεσσαλονίκης.[1] Για ένα χρόνο αγωνίστηκε στο σύλλογο της Προποντίδας, μέχρι τη μεταγραφή της στον Ηρακλή Θεσσαλονίκης το 1999.[1] Το επόμενο καλοκαίρι επέλεξε μία ακόμη ομάδα της συμπρωτεύουσας, το Μέγα Αλέξανδρο, με τα χρώματα του οποίου αγωνίστηκε για δύο χρόνια [1] και με τον οποίο έφτασε μέχρι τον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδος το Μάρτιο του 2002.[2]
Καθιέρωση με τις Εσπερίδες
ΕπεξεργασίαΤην περίοδο 2002-03 αποτέλεσε παίκτρια του ΑΝΟ Γλυφάδας.[1] Με την ομάδα αυτή κατέκτησε και τον πρώτο από τους πολλούς τίτλους της καριέρας της, το Κύπελλο Ελλάδος για τη χρονιά αυτή.[2] Μετά τη συγχώνευση της Γλυφάδας με τις Εσπερίδες, η Καλτσίδου συνέχισε την καριέρα της στην ομάδα αυτή της Καλλιθέας.[1] Αμφότερες τις περιόδους 2002-03 και 2003-04 έλαβε μέρος στην πρώτη της διασυλλογική ευρωπαϊκή διοργάνωση, το FIBA Europe Cup, όπως ονομαζόταν τότε ο θεσμός του EuroCup.
Στο μεσοδιάστημα αποφοίτησε από τα ΤΕΦΑΑ του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου της Αθήνας, με ειδικότητα στην καλαθοσφαίριση.
Με τα χρώματα των Εσπερίδων η Καλτσίδου ευτύχησε να καθιερωθεί και να πανηγυρίσει μεγάλες επιτυχίες: την κατάκτηση δύο Πρωταθλημάτων Ελλάδας (2006 · 2008) και τεσσάρων Κυπέλλων Ελλάδος (2006 · 2007 · 2008 · 2009).[2] Αναδείχτηκε μάλιστα καλύτερη παίκτρια του τελικού του Κυπέλλου του έτους 2006.[2] Αποτελεί επίσης την αθλήτρια που έχει σημειώσει μέχρι σήμερα το μεγαλύτερο αριθμό τριπόντων σε τελικούς Κυπέλλου, 11 στον αριθμό.[2]
Το 2005 έλαβε πρόσκληση συμμετοχής στο All-Star Game που διεξήχθη στην Τρίπολη Αρκαδίας, ενώ το 2006 στη διοργάνωση που έλαβε χώρα στην Καλλιθέα Αττικής στις 3 Απριλίου.[3][4]
Την τελευταία της χρονιά στην ομάδα της Καλλιθέας, 2008-09, συμμετείχε επίσης σε 8 αγώνες του EuroCup (33,8 λεπτά), συγκεντρώνοντας αξιοπρόσεκτα 19,0 πόντους, 3,5 ριμπάουντ και 1,3 ασσίστ κατά μ.ό. ανά παιχνίδι.[5]
Καριέρα στη Γαλλία και τη Μπουρζ
ΕπεξεργασίαΤο καλοκαίρι του 2009 πραγματοποίησε το αποφασιστικό βήμα συνέχισης της καριέρας της στο εξωτερικό και συγκεκριμένα στη γαλλική ομάδα Bourges Basket.[6] Μαζί κατέκτησαν το 2010 το Κύπελλο Γαλλίας, ενώ έχασαν για λίγο το Πρωτάθλημα Γαλλίας από την Ταρμπ. Η διεθνής φόργουορντ αναδείχθηκε πρώτη σκόρερ της ομάδας της στην Ευρωλίγκα γυναικών (έφτασαν στους «16») με 139 πόντους σε 12 αγώνες και τέταρτη σκόρερ του Μπουρζ στη Γαλλία με μέσο όρο 9,3 πόντους ανά αγώνα (24 παιχνίδια).[7][8] Στη ψηφοφορία της FIBA Europe για την ανάδειξη της κορυφαίας παίκτριας της Ευρώπης για το 2010, στην οποία συμμετείχαν ειδικοί και φίλαθλοι, κατέλαβε την 16η θέση.[9]
Την περίοδο 2010-11 η Μπουρζ απέτυχε να αγωνιστεί στον τελικό του Κυπέλλου Γαλλίας, έχοντας γνωρίσει την ήττα στον ημιτελικό από την Μοντεβίγ.[10] Παρ' όλα αυτά κατέκτησε το Πρωτάθλημα Γαλλίας, που αποτέλεσε το 10ο τρόπαιο σε 17 χρόνια.[11][12] Κορυφαία αθλήτρια στο δεύτερο τελικό αναδείχθηκε η Καλτσίδου, η οποία σημείωσε 15 πόντους.[11] Στο σύνολο της χρονιάς έλαβε μέρος σε 30 αγώνες (26 λεπτά μ.ό.) σημειώνοντας 8 πόντους και 4,2 ριμπάουντ κατά μ.ό., έχοντας ποσοστά ευστοχίας 33% στα τρίποντα, 41% στα δίποντα και 80% στις βολές.[11] Στην Ευρωλίγκα έλαβε μέρος σε 15 αγώνες για 29,6 λεπτά κατά μ.ό., έχοντας σημειώσει 10,3 πόντους, 5,7 ριμπάουντ και 2,4 ασσίστ μ.ό.[13]
Η Καλτσίδου την περίοδο 2011-12 αγωνίστηκε στην Ευρωλίγκα σε 17 αγώνες για 28,9 λεπτά κατά μ.ό., έχοντας σημειώσει 11,2 πόντους, 5,4 ριμπάουντ και 2,4 ασσίστ μ.ό.[14] Το Μάρτιο του 2012 η αθλήτρια υπέφερε από σοβαρότατο τραυματισμό - ολική ρήξη χιαστού - χάνοντας την υπόλοιπη σεζόν. Εντούτοις, δείχνοντας εμπιστοσύνη στο πρόσωπό της, η διοίκηση της Μπουρζ ανανέωσε τη συνεργασία τους για τέταρτη χρονιά.[15] Η ομάδα κατέκτησε και πάλι το Πρωτάθλημα Γαλλίας το Μάιο.
Η Καλτσίδου επέστρεψε στους αγωνιστικούς χώρους προς το τέλος του 2012, εντούτοις στάθηκε για δεύτερη φορά άτυχη, καθώς το Μάρτιο του 2013 τραυματίστηκε ξανά στο γόνατο μένοντας και πάλι για μεγάλο διάστημα εκτός γηπέδων.[16][17] Τον ίδιο μήνα ο σύλλογος τερμάτισε στην 3η θέση της Ευρωλίγκας επικρατώντας στο μικρό τελικό της Κόζιτσε με σκορ 65-57. Η Καλτσίδου αγωνίστηκε στο θεσμό σε 11 αγώνες για 28,4 λεπτά κατά μ.ό., έχοντας σημειώσει 9,3 πόντους, 5,3 ριμπάουντ και 1,6 ασσίστ μ.ό. Στις εγχώριες διοργανώσεις η Μπουρζ αναδείχθηκε για τρίτη συνεχόμενη φορά κορυφαία ομάδα του Πρωταθλήματος Γαλλίας.[18]
Έχοντας μείνει για μεγάλο διάστημα χωρίς ομάδα, η Καλτσίδου ανανέωσε τη συνεργασία της με τη Μπουρζ στις αρχές του 2014, ενισχύοντας την ομάδα μέχρι την επιστροφή μιας τραυματισμένης αθλήτριας.[19][20]
Παρά την ατυχία με τους συνεχείς τραυματισμούς, η Καλτσίδου έγινε ιδιαίτερα αγαπητή στους φιλάθλους της Μπουρζ που σε διάφορες περιστάσεις εκδήλωσαν την αναγνώρισή τους προς το πρόσωπό της.[21]
Το Μάιο του 2014 ανακοινώθηκε η συνεργασία της Καλτσίδου με την τουρκική Καϊσερί Κάσκι, ομάδα που στο πρόσφατο παρελθόν είχαν αγωνιστεί η Ευανθία Μάλτση και η Ζωή Δημητράκου.[22][23] Η συνεργασία των δύο πλευρών ολοκληρώθηκε το Μάρτιο του 2015, οπότε και η αθλήτρια επέστρεψε στη Γαλλία, αυτή τη φορά για λογαριασμό της Ταρμπ Ζεσπ Μπιγκόρ.[24] Η ομάδα ολοκλήρωσε τις αγωνιστικές της υποχρεώσεις για το Πρωτάθλημα Γαλλίας στην 5η θέση.[25] Σε 11 αγώνες η Καλτσίδου συγκέντρωσε κατά μ.ό. 11,2 πόντους, 4,1 ριμπάουντ και 3,8 ασσίστ.[26]
Το Μάιο του 2015 η αθλήτρια αποφάσισε να συνεχίσει την καριέρα της στη Γαλλία, υπογράφοντας συμβόλαιο με τη Βιλνέβ-ντ'Ασκ - Λιλ Μετροπόλ, δευτεραθλήτρια της προηγούμενης χρονιάς.[25]
Επιστροφή στην Ελλάδα
ΕπεξεργασίαΤον Μάιο του 2016 η Καλτσίδου επέστρεψε στην Ελλάδα για λογαριασμό του Ολυμπιακού.[27] Με τον Ολυμπιακό κατέκτησε το νταπλ και ανανέωσε τον συμβόλαιό της μέχρι το 2018.[28] Τη σεζόν 2017-18, κατέκτησε ξανά το νταμπλ με τους ερυθρόλευκους.
Πολωνία
ΕπεξεργασίαΤην 1η Ιουνίου 2018, ανακοινώθηκε από την πολωνική ΜΚΣ Πολκοβίτσε.[29] Με την ομάδα κατέκτησε το Πρωτάθλημα Πολωνίας για τη σεζόν 2018-19,[30] νικώντας την Γκόζουφ με 3-0 στη σειρά των τελικών.[31] Προηγουμένως είχε κατακτήσει και το Κύπελλο Πολωνίας[30].
Απόσυρση από την ενεργό δράση
ΕπεξεργασίαΣτις 5 Οκτωβρίου 2019, ανακοίνωσε το τέλος της μεγάλης καριέρας της έπειτα από συνολικά 27 χρόνια, σε ηλικία 36 ετών, έχοντας κατακτήσει τέσσερα Πρωταθλήματα Ελλάδας, τέσσερα Κύπελλα Ελλάδας, τρία Πρωταθλήματα Γαλλίας, ένα Κύπελλο Γαλλίας, καθώς και το νταμπλ στην Πολωνία.[32]
Σταδιοδρομία ως προπονήτρια
ΕπεξεργασίαΤο 2019 μετά την ανακοίνωση για το τέλος της αθλητικής της πορείας η Καλτσίδου ανακοινώθηκε ως βοηθός προπονητή στην αντρική ομάδα του Αμαρουσίου.[33] Επίσης είχε τον ρόλο του Τεχνικού Συμβούλου των Ακαδημιών και Τμημάτων Υποδομής Κοριτσιών του συλλόγου.
Στις 19 Ιουνίου 2020 ανακοινώθηκε ότι αποτελεί την πρώτη προπονήτρια της Ένωσης Φιλαθλητικού Αθλητικού Ομίλου Ζωγράφου (ΕΦΑΟΖ),[34] στην παρθενική εμφάνιση του συλλόγου στην Α1 κατηγορία, με την οποία τερμάτισε στην 6η θέση.
Στις 12 Ιουνίου 2021, συμφώνησε με την ομάδα του Ολυμπιακού και ανέλαβε την θέση του β’ προπονητή, αποτελώντας την άμεση συνεργάτιδα του τεχνικού, Μάρτινς Ζίμπαρτς,[35] κατακτώντας το κύπελλο και το πρωτάθλημα Ελλάδος. Στις 18 Μαΐου 2022, αποχώρησε από την ομάδα του Ολυμπιακού.[36]
Τον Οκτώβριο του 2021, ανακοινώθηκε η συνεργασία της για δύο χρόνια με την Εθνική ομάδα γυναικών της Σλοβενίας ως βοηθός προπονητή,[37][38] αποτελώντας την άμεση συνεργάτιδα του προπονητή Γιώργου Δικαιουλάκου.[39]
Τίτλοι
ΕπεξεργασίαΓλυφάδα
Επεξεργασία- Κύπελλο Ελλάδος: 2003
- 2x Πρωτάθλημα Ελλάδας: 2006, 2008
- 3x Κύπελλο Ελλάδος: 2006, 2007, 2008
Μπουρζ
Επεξεργασία- 3x Πρωτάθλημα Γαλλίας: 2011, 2012, 2013
- Κύπελλο Γαλλίας: 2010
- 2x Πρωτάθλημα Ελλάδας: 2017, 2018
- 2x Κύπελλο Ελλάδος: 2017, 2018
Πολκοβίτσε
Επεξεργασία- Πρωτάθλημα Πολωνίας: 2019
- Κύπελλο Πολωνίας: 2019
Εθνική Ελλάδος
ΕπεξεργασίαΗ Καλτσίδου φόρεσε για πρώτη φορά το εθνόσημο τον Αύγουστο του 1998 σε αγώνα της Εθνικής Κορασίδων.[40] Τη διετία 1998-1999 συμμετείχε σε 19 αγώνες σημειώνοντας 163 πόντους, 8,58 κατά μ.ό.[40] Παράλληλα συμμετείχε στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Κορασίδων του 1999 στη Ρουμανία. Στην Εθνική Νεανίδων αγωνίστηκε για πρώτη φορά το Μάρτιο του 2000, συγκεντρώνοντας 164 πόντους σε 15 αγώνες, 10,93 κατά μ.ό.[40] Επίσης έλαβε μέρος στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Νεανίδων το 2000 στην Πολωνία.[40]
Στην Εθνική Νέων Γυναικών εντάχθηκε για πρώτη φορά τον Ιούλιο του 2001.[40] Συνολικά διαγωνίστηκε σε 19 αγώνες σημειώνοντας 248 πόντους, 13,05 κατά μ.ό.[40] Στο επίπεδο αυτό έλαβε μέρος στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Νέων Γυναικών στο Ζάγκρεμπ της Κροατίας το 2002.[40]
Το ντεμπούτο της με την Εθνική Γυναικών έλαβε χώρα το Σεπτέμβριο του 2001, οπότε και συμμετείχε στους Μεσογειακούς Αγώνες της Τύνιδας.[40] Η επόμενη μεγάλη διοργάνωση στην οποία αγωνίστηκε ήταν το Ευρωμπάσκετ του 2007 που διεξήχθη στο Κιέτι της Ιταλίας, στο οποίο η Ελλάδα κατετάγη 13η στην τελική κατάταξη.[40] Αγωνιζόμενη σε 3 αγώνες για 76 λεπτά, η αθλήτρια σημείωσε 8 πόντους, 2,7 ριμπάουντ και 1,3 ασσίστ κατά μέσο όρο.[41]
Επόμενος σταθμός της καλαθοσφαιρίστριας και της Εθνικής ήταν το Ευρωμπάσκετ του 2009 στη Λετονία, όπου η Ελλάδα πέτυχε τη μεγαλύτερη μέχρι τότε διάκρισή της, σκαρφαλώνοντας στην 5η θέση της τελικής κατάταξης.[40] Η Καλτσίδου αγωνίστηκε σε 9 παιχνίδια για 294 λεπτά, σημειώνοντας κατά μέσο όρο 9,2 πόντους, 4,4 ριμπάουντ και 1,9 ασσίστ.[42] Την επόμενη χρονιά η αθλήτρια ταξίδεψε με την Εθνική στην Τσεχία, όπου έλαβε χώρα το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 2010.[40] Η Ελλάδα βρέθηκε στην 11η θέση της βαθμολογικής κατάταξης, ενώ η Καλτσίδου αγωνίστηκε σε 8 παιχνίδια για 247 λεπτά, σημειώνοντας κατά μέσο όρο 13,5 πόντους, 5,1 ριμπάουντ και 2,2 ασσίστ.[43]
Η Καλτσίδου ήταν παρούσα στο Ευρωμπάσκετ του 2011 που διεξήχθη στην Πολωνία και στο οποίο η Ελλάδα τερμάτισε στη 13η θέση. Στο σύντομο πέρασμα της ομάδας από το θεσμό, η καλαθοσφαιρίστρια έλαβε μέρος σε 3 παιχνίδια για 95 λεπτά, σημειώνοντας κατά μέσο όρο 11,3 πόντους, 7,3 ριμπάουντ και 3 ασίστ.[44]
Το 2015 συμμετείχε στο Ευρωμπάσκετ για ακόμα μια φορά έχοντας 10.7 πόντους, 533 ριμπάουντ και 1.4 ασίστ.
Το 2017 στο Ευρωμπάσκετ της Τσεχίας η Ελλάδα κατέκτησε την υψηλότερη μέχρι σήμερα θέση της στο τουρνουά αφού βγήκε τέταρτη χάνοντας στον μικρό τελικό από το Βέλγιο. Η Καλτσίδου έκανε ένα καλό τουρνουά έχοντας 13.7 πόντους, 5.3 ριμπάουντ και 2.3 ασίστ μέσο όρο.[45]
Το 2018 η Ελλάδα συμμετείχε στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στην Τενερίφη[46] όπου τερμάτισε στην 11η θέση. Η Καλτσίδου σε 4 αγώνες έπαιξε κατά μέσο όρο 27,6 λεπτά σημειώνοντας 7,8 πόντους κατά μέσο όρο.[47]
Τον Νοέμβριο του 2018 ανακοίνωσε την αποχώρηση της από την Εθνική γυναικών μετά από δεκαεπτά χρόνια.[48]
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων (17 Μαρτίου 2009). «Μπάσκετ-Αντίστροφη μέτρηση για το All Star Game των γυναικών». Ιστότοπος εφημερίδας «Express».
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 «Κυπ. Γυναικών (Στατιστικά)». www.basket.gr. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουνίου 2016.
- ↑ «Η διεξαγωγή του all star game γυναικών στην Τρίπολη το 2005». εφημερίδα «Αρκαδικές Ειδήσεις». 10-08-2012. http://www.contraepithesi.gr/news/index.php?option=com_content&view=article&id=4539:---all-star-game-----2005&catid=67:2012-01-27-09-40-13&Itemid=203. Ανακτήθηκε στις 18-06-2016.[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ «Οι κλήσεις για το All Star Game γυναικών». Contra.gr. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουνίου 2016.
- ↑ «Styliani Kaltsidou | EuroCup Women (2009) | FIBA Europe». www.fibaeurope.com. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουνίου 2016.
- ↑ «Στην Μπουρζ η Καλτσίδου». www.sport24.gr. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουνίου 2016.[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ «Styliani Kaltsidou | EuroLeague Women (2010) | FIBA Europe». www.fibaeurope.com. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουνίου 2016.
- ↑ «Weplayball.gr | Τα πάντα για το Γυναικείο Μπάσκετ - Στέλλα Καλτσίδου: "Ακόμα καλύτερα την επόμενη χρονιά στο Μπουρζ"». www.weplayball.gr. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουνίου 2016.
- ↑ «Έκτη καλύτερη στην Ευρώπη η Μάλτση». sport-fm.gr. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουνίου 2016.
- ↑ «ΒΑΣΙΛΗΣ ΤΣΙΟΤΡΑΣ: Εκτός τελικού κυπέλλου η Μπουρζ της Καλτσίδου - Εσπασε την έδρα η USK Πράγας της Μάλτση». tsiotras.blogspot.gr. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουνίου 2016.
- ↑ 11,0 11,1 11,2 «grbasket: Πρωταθλήτρια Γαλλίας η Μπουρζ -Κορυφαία η Στέλλα Καλτσίδου». www.grbasket.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουνίου 2016.
- ↑ «Weplayball.gr | Τα πάντα για το Γυναικείο Μπάσκετ - Σάρωσε το πρωτάθλημα με την Μπουρζ η σούπερ Καλτσίδου!». weplayball.gr. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουνίου 2016.
- ↑ «Styliani Kaltsidou | EuroLeague Women (2011) | FIBA Europe». www.fibaeurope.com. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουνίου 2016.
- ↑ «Styliani Kaltsidou | EuroLeague Women 2012 | FIBA Europe». 6 Νοεμβρίου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Νοεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουνίου 2016.
- ↑ Λούτση, Αλεξάνδρα. «Ανανέωσε με Καλτσίδου η Μπουρζ». OnSports.gr. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουνίου 2016.
- ↑ «Νέος τραυματισμός για Καλτσίδου». www.basketblog.gr. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουνίου 2016.
- ↑ «Νέο «σοκ» για Καλτσίδου». sport-fm.gr. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουνίου 2016.
- ↑ «Bourges arrache un 12 ème titre de champion de France - France 3 Centre-Val de Loire». France 3 Centre-Val de Loire. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουνίου 2016.
- ↑ «Weplayball.gr | Τα πάντα για το Γυναικείο Μπάσκετ - Καλτσίδου is back!». www.weplayball.gr. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουνίου 2016.
- ↑ «Kaltsidou Heads Back To Tango Bourges | EuroLeague Women». www.fibaeurope.com. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουνίου 2016.
- ↑ Τρίγκας, Αλέξανδρος. «"Chapeau" στην Καλτσίδου». eBasket.gr - Το Μπάσκετ στο Internet (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 18 Ιουνίου 2016.[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ «Στην Τουρκία η Καλτσίδου». www.sport24.gr. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουνίου 2016.
- ↑ «Στην Καϊσερί η Καλτσίδου». novasports.gr. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουνίου 2016.[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ «Weplayball.gr | Τα πάντα για το Γυναικείο Μπάσκετ - Στη γαλλική Tarbes η Καλτσίδου!». www.weplayball.gr. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουνίου 2016.
- ↑ 25,0 25,1 «Weplayball.gr | Τα πάντα για το Γυναικείο Μπάσκετ - Η Καλτσίδου στη Villeneuve!». www.weplayball.gr. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουνίου 2016.
- ↑ «Stella Kaltsidou rejoint Villeneuve d'Ascq». BeBasket. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Νοεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουνίου 2016.
- ↑ «Δυναμώνει ακόμα περισσότερο με Καλτσίδου ο Ολυμπιακός!». http://www.gazzetta.gr/basketball/article/929472/dynamonei-akoma-perissotero-me-kaltsidoy-o-olympiakos. Ανακτήθηκε στις 2017-06-27.
- ↑ «Η Καλτσίδου ανανέωσε με τον Ολυμπιακό» (στα αγγλικά). http://www.sport24.gr/Basket/ElladaBasket/A1Women/h-kaltsidoy-ananewse-me-ton-olympiako.4687039.html. Ανακτήθηκε στις 2017-06-27.
- ↑ «Στην Πολκοβίτσε η Καλτσίδου (pic)». SDNA. 1 Ιουνίου 2018. Ανακτήθηκε στις 25 Μαΐου 2021.
- ↑ 30,0 30,1 «CCC Polkowice (basketball team)» (στα αγγλικά). Wikipedia. 2022-04-02. https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=CCC_Polkowice_(basketball_team)&oldid=1080580203.
- ↑ «Πρωταθλήτρια Πολωνίας η Καλτσίδου». SDNA. 28 Απριλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 25 Μαΐου 2021.
- ↑ «Το «αντίο» της Καλτσίδου: «Ένα υπέροχο ταξίδι με μοναδικές εμπειρίες»». SDNA. 5 Οκτωβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 25 Μαΐου 2021.
- ↑ «Στο τεχνικό τιμ του Αμαρουσίου η Καλτσίδου». www.gazzetta.gr. Ανακτήθηκε στις 25 Μαΐου 2021.
- ↑ «Δίδυμο με Καλτσίδου - Μπαλτά στον πάγκο της ΕΦΑΟΖ». SDNA. 19 Ιουνίου 2020. Ανακτήθηκε στις 25 Μαΐου 2021.
- ↑ «Ολυμπιακός: Ανακοίνωσε την συνεργασία του με την Καλτσίδου | Gazzetta». www.gazzetta.gr. Ανακτήθηκε στις 12 Ιουνίου 2021.
- ↑ «Ολυμπιακός: Τέλος η Καλτσίδου | Gazzetta». www.gazzetta.gr. Ανακτήθηκε στις 18 Μαΐου 2022.
- ↑ Pro, Perun. «#rakete junija nadaljujejo s pripravami na domači EuroBasket». www.kzs.si. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Ιουλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουλίου 2022.
- ↑ «ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΝΕΑ ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΣΤΕΛΛΑΣ ΚΑΛΤΣΙΔΟΥ». ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΜΑΡΟΥΣΙΟΥ. 25 Οκτωβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουλίου 2022.
- ↑ «George Dikeoulakos» (στα αγγλικά). Wikipedia. 2022-07-06. https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=George_Dikeoulakos&oldid=1096734081.
- ↑ 40,00 40,01 40,02 40,03 40,04 40,05 40,06 40,07 40,08 40,09 40,10 «Αρχείο Αθλητών - Καλτσίδου Στέλλα». 25 Μαρτίου 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Μαρτίου 2007. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουνίου 2016.
- ↑ «Styliani Kaltsidou profile, EuroBasket Women 2007 | FIBA.COM». FIBA.COM. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουνίου 2016.
- ↑ «Styliani Kaltsidou profile, EuroBasket Women 2009 | FIBA.COM». FIBA.COM. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουνίου 2016.
- ↑ «Styliani Kaltsidou profile, FIBA World Championship for Women 2010 | FIBA.COM». FIBA.COM. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουνίου 2016.
- ↑ «Styliani Kaltsidou profile, EuroBasket Women 2011 | FIBA.COM». FIBA.COM. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουνίου 2016.
- ↑ «Styliani Kaltsidou profile, FIBA EuroBasket Women 2017 | FIBA.COM». FIBA.COM. http://archive.fiba.com/pages/eng/fa/player/p/pid/30814/pid2//sid/11854/tid/291/tid2//_/2017_FIBA_EuroBasket_Women_Final_Round/index.html. Ανακτήθηκε στις 2017-06-27.
- ↑ «Final standings of the FIBA Women's Basketball World Cup 2018». FIBA.basketball (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 7 Ιουλίου 2022.
- ↑ «Players statistics of the FIBA Women's Basketball World Cup 2018». FIBA.basketball (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 7 Ιουλίου 2022.
- ↑ «Καλτσίδου: «Είμαι ευγνώμων για όσα έζησα, θα μείνω κοντά στην Εθνική»». SDNA. 21 Νοεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 25 Μαΐου 2021.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Επεξεργασία- Στέλλα Καλτσίδου, στατιστικά στοιχεία αθλητή στον επίσημο ιστότοπο της Ελληνικής Ομοσπονδίας Καλαθοσφαίρισης (Ελληνικά).
- Στέλλα Καλτσίδου, επίσημος λογαριασμός στο Twitter.
- Στέλλα Καλτσίδου, επίσημος λογαριασμός στο Instagram.
- (Αγγλικά) Styliani Kaltsidou, στατιστικά της αθλήτριας στον επίσημο ιστότοπο του αρχείου της FIBA.
- (Αγγλικά) Styliani Kaltsidou, στατιστικά της αθλήτριας στον επίσημο ιστότοπο της Euroleague Women (2013-14).
- (Γαλλικά) Styliani Kaltsidou, προφίλ στον επίσημο ιστότοπο της Ligue Féminine de Basket (LFB).
- (Ελληνικά) «Συνέντευξη της Στέλλας Καλτσίδου στη Fiba», αναδημοσίευση στον ιστότοπο WePlayBall.gr, 8 Δεκεμβρίου 2009.
- (Ελληνικά) «Στέλλα Καλτσίδου: Η περιπέτεια, το μεγαλείο ψυχής και το... comeback», συνέντευξη στον ιστότοπο Contra.gr, 17 Μαΐου 2014.