Στέπαν Έρζια
Ο Στεπάν Ντιμιτρίεβιτς Έρζια (Νεφιόντοφ) (ρωσικά: Степа́н Дми́триевич Э́рьзя (Нефёдов)* 8 Νοεμβρίου 1876 (27 Οκτωβρίου στο παλιό ημερολόγιο) – 24 Νοεμβρίου 1959) ήταν Μορδβίνος γλύπτης που έζησε στη Ρωσία και στην Αργεντινή. Ο Έρζια επέλεξε το ψευδώνυμό του από την εθνολογική ομάδα στην οποία ανήκε, τους Μορδβίνους Έρζυα.
| Στέπαν Έρζια | |
|---|---|
 | |
| Γέννηση | 27 Οκτωβρίουιουλ. / 8 Νοεμβρίου 1876γρηγ. Bayevo |
| Θάνατος | 24 Νοεμβρίου 1959 Μόσχα |
| Τόπος ταφής | Σαράνσκ |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ρωσική Αυτοκρατορία[1] Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών |
| Σπουδές | Σχολή ζωγραφικής, γλυπτικής και αρχιτεκτονικής της Μόσχας |
| Ιδιότητα | γλύπτης[2], ζωγράφος και εικαστικός καλλιτέχνης[3] |
| Βραβεύσεις | τάγμα του Κόκκινου Λαβάρου της Εργασίας |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφία Επεξεργασία
Γεννήθηκε στις 27 Οκτωβρίου 1876 στο Μπάγιεβο στο ουγιέζντ Αλατίρσκι του Κυβερνείου Σιμπίρσκ στη Ρωσική Αυτοκρατορία. Το 1892 η οικογένειά του μετακόμισε στο Αλατίρ όπου ο Στεπάν έγινε μαθητευόμενος σε διάφορα εργαστήρια αγιογραφίας. Την περίοδο 1893-97 έζησε στο Καζάν, και αργότερα δούλεψε στο εργαστήριο αγιογραφίας του Π.Α. Κοβαλίνσκι, στο Καζάν. Αυτό το διάστημα ο Έρζια διακόσμησε εκκλησίες σε διάφορες πόλεις και χωριά της περιοχής του Βόλγα και φοίτησε στη Σχολή Τεχνών του Καζάν.[4]
Το 1902-06 φοίτησε στη σχολή Ζωγραφικής, Γλυπτικής και Αρχιτεκτονικής της Μόσχας, συμμετέχοντας σε εκθέσεις των μαθητών της σχολής. Το 1906-14 έζησε στην Ιταλία και τη Γαλλία. Συμμετείχε σε εκθέσεις στη Βενετία και το Μιλάνο το 1909 και στο Παρίσι το 1912.
Το 1914 επέστρεψε στη Ρωσία και το 1918 μετακόμισε στο Αικατερίνμπουργκ, όπου δημιούργησε τα μνημειώδη έργα τέχνης του. Το 1921 μετακόμισε στο Νοβοροσίσκ και μετά στο Μπατούμι. Ζώντας εκεί, δημιούργησε πορτραίτα του Λένιν, Μαρξ και Ένγκελς, και πολλών προσώπων που εμπλέκονταν στον τομέα του πολιτισμού της Γεωργίας. Το 1923 μετακόμισε στο Μπακού.
Το 1926 η Σοβιετική κυβέρνηση αποφάσισε να στείλει τον Στεπάν Έρζια στο εξωτερικό «για να διαδώσει τη γνώση της Σοβιετικής τέχνης», με αποτέλεσμα να γυρίσει ξανά στο Παρίσι.[5]
Σε 1927-1950 εργάστηκε στο Μπουένος Άιρες, δημιουργώντας πορτρέτα του Λένιν, του Μωυσή, του Τολστόι και του Μπετόβεν.
Εκεί ο Έρζια, ως εκπρόσωπος ενός μικρού και φοβισμένου έθνους, συνέλαβε την ιδέα να μετατρέψει βουνά των Άνδεων σε μνημεία που θα αφορούσαν τους ήρωες του πολέμου για την ανεξαρτησία. Οι τοπικές αρχές ενέκριναν το σχέδιό του αλλά τελικά δεν κατάφεραν να το χρηματοδοτήσουν.[6]
Όσο βρισκόταν στη Αργεντινή, εφηύρε μια μέθοδο επεξεργασίας κάποιων τοπικών, πολύ σκληρών ειδών ξύλου: του αλγκαρόμπο και του κεμπράτσο.
Το 1950 επέστρεψε στη Σοβιετική Ένωση. Το 1956 τιμήθηκε με το Τάγμα του Κόκκινου Λάβαρου της Εργασίας.
Ο Στεπάν Έρζια πέθανε το 1959 στη Μόσχα, και κηδεύτηκε στο Σαράνσκ, πρωτεύουσα της Μορντόβια.[7]
Στις 26 Ιουνίου 1958 το Μορδοβιανό μουσείο Εικαστικών Τεχνών Έρζια (ρωσικά: Мордовский республиканский музей изобразительных искусств им. С.Д.Эрьзи) άνοιξε στην πρωτεύουσα της Μορδοβίας, το Σαράνσκ. Το μουσείο διαθέτει τη μεγαλύτερη συλλογή έργων του Έρζια (204 έργα).[8]
Κύρια έργα Επεξεργασία
- Φρίκη
- Απελπισία
- Θάρρος
- Κυρία της Χιλής
- Μια Παριζιάνικη κοπέλα σε ένα Καπέλο
- Το Κεφάλι της Μορδβινιανής Γυναίκας
- Λεβ Τολστόι
- Μπετόβεν
- Μωυσής και Χριστός
Αποφθέγματα Επεξεργασία
| « | Δώστε μου ανθρώπους, ένα βουνό και ένα δυναμίτη και θα φτιάξω ένα άξιο μνημείο προς την επανάσταση | » |
Δείτε επίσης Επεξεργασία
- Λίστα των Ρώσων καλλιτεχνών
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ ec6f49af-8f21-e111-9c2b-000c29604b72. Ανακτήθηκε στις 4 Ιουλίου 2020.
- ↑ The Fine Art Archive. cs
.isabart .org /person /144969. Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2021. - ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. jo20191048453. Ανακτήθηκε στις 19 Δεκεμβρίου 2022.
- ↑ (Ταταρικά)«Erzia Stepan/Эрьзя Степан». Ταταρική Εγκυκλοπαίδειας. Καζάν: Ακαδημία Επιστημών της Δημοκρατίας του Ταταρστάν. Οργανισμός Ταταρικής Εγκυκλοπαίδειας. 2002. (Ταταρικά)
- ↑ «Ρωσικό πολιτισμό navigator: "ρωσική Ροντέν" (125 χρόνια από τη γέννηση του γλύπτη Στεπάν Erzia)». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Σεπτεμβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 23 Μαρτίου 2017.
- ↑ «Ένα Ειδύλλιο Με Πέτρα». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Ιανουαρίου 2006. Ανακτήθηκε στις 23 Μαρτίου 2017.
- ↑ (Ρωσικά) Биография Степана Эрьзи (Σύντομο Βιογραφικό) Αρχειοθετήθηκε 2006-06-04 στο Wayback Machine.
- ↑ (Ρωσικά) Το Site της Erzia Μουσείο