Συκιές Άρτας
Συντεταγμένες: 39°03′45″N 21°03′15″E / 39.062451°N 21.054153°E
Οι Συκιές είναι ένα χωριό του Δήμου Νικολάου Σκουφά με 431 μόνιμους κατοίκους (απογραφή 2011),[2] στον κάμπο της Άρτας. Το χωριό βρίσκεται κοντά στον ποταμό Άραχθο και απέχει από την πόλη περίπου 16 χιλιόμετρα.
| Συκιές | |
|---|---|
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα[1] |
| Περιφέρεια | Ηπείρου |
| Περιφερειακή Ενότητα | Άρτας |
| Δήμος | Νικολάου Σκουφά |
| Δημοτική Ενότητα | Αράχθου |
| Γεωγραφία | |
| Γεωγραφικό διαμέρισμα | Ήπειρος |
| Νομός | Άρτας |
| Υψόμετρο | 10 |
| Έκταση | 9,324 |
| Πυκν. πληθ. | 46 κατ./χλμ.2 |
| Πληροφορίες | |
| Ταχ. κώδικας | 47 150 |
| Τηλ. κωδικός | 26810 |
Σύμφωνα με το Σχέδιο Καποδίστρια, οι Συκιές υπήρξαν μέχρι το τέλος του 2010, δημοτικό διαμέρισμα του νεοσύστατου Δήμου Αράχθου με έδρα το Νεοχώρι. Με βάση τη νέα διοικητική διαίρεση που προβλέπει το Σχέδιο Καλλικράτης, οι Συκιές εντάχθηκαν στο Δήμο Νικολάου Σκουφά.[3]
Ιστορία Επεξεργασία
Η πρώτη πηγή που μας γνωστοποιεί την ύπαρξη του χωριού είναι τα αρχεία της Βενετίας, [4] στα οποία μας γίνεται γνωστό ότι το έτος 1697, οι Συκιές μαζί με πολλά άλλα χωριά της Άρτας, κατέβαλαν φόρο στην Βενετική διοίκηση με αντάλλαγμα την προστασία από τις επιδρομές των πειρατών. Ο Παναγιώτης Αραβαντινός στο έργο του «Χρονογραφία της Ηπείρου» μας ενημερώνει ότι, με βάση τον κατάλογο της απογραφής του 1845, οι Συκιές, από πλευρά ιδιοκτησίας, ήταν μουαντζέλι δηλαδή εξαγορασμένο από τους χωρικούς με δόσεις και κατοικούσαν 9 χριστιανικές οικογένειες.[5]
Αναφορά στο χωριό κάνει και ο Ιφικράτης Κοκκίδης στο έργο του «Οδοιπορικά Ηπείρου και Θεσσαλίας» που εξέδωσε το ελληνικό Υπουργείο Στρατιωτικών (Αθήνα 1880) και μας δίνει την πληροφορία ότι στο χωριό κατοικούσαν περίπου 150 άνθρωποι. Ο Ι. Κοκκίδης μας ενημερώνει ότι η επαρχία Άρτας χωριζόταν σε 2 περιοχές: την περιοχή Άρτας και την περιοχή Πρεβέζης. Η περιοχή της Άρτας χωριζόταν με τη σειρά της σε 7 τμήματα: τμήμα Ποταμιάς, τμήμα Βρύσεως, τμήμα Ραδοβυζίου, τμήμα Τζουμέρκων, τμήμα Κάμπου, τμήμα Καρβασαρά και τμήμα Λάκκας. Οι Συκιές αποτελούσαν μέρος του τμήματος Βρύσεως.[6]
Στο «Δοκίμιον Ιστορικόν περί Άρτης & Πρεβέζης» (εκδ.1884) του Σεραφείμ Ξενόπουλου, μητροπολίτη Άρτας, γίνεται αναφορά στις Συκιές. Σύμφωνα με αυτή την πηγή, την εποχή της επίσκεψης του Μητροπολίτη Άρτας, στις Συκιές και στα γειτονικά χωριά Τσουπί και Ηλίασπεη διέμεναν περίπου 50 οικογένεις. Οι κάτοικοι εκκλησιάζονταν στο ναό της Ζωοδόχου Πηγής, ο οποίος κατασκευάστηκε το 1867 και στον οποίο ιερουργούσαν 2 εφημέριοι. Ο Ξενόπουλος μας πληροφορεί ότι κοντά στο χωριό υπήρχε ιαματική πηγή την οποία οι κάτοικοι ονόμαζαν «Βρωμόνερο».[7]
Η οριστική απελευθέρωση του χωριού έλαβε χώρα το 1881, όπου ορίστηκε ως σύνορο του Ελληνικού κράτους, ο ποταμός Άραχθος.
Δημογραφικά στοιχεία Επεξεργασία
Σήμερα ο πληθυσμός ανέρχεται στους 431 μόνιμους κατοίκους (απογραφή 2011),[8] εμφανίζοντας μείωση σε σχέση με την απογραφή του 2001, όπου ο πληθυσμός ανερχόταν στους 587 κατοίκους.[9] Η πρώτη φορά που το χωριό ξεπέρασε τους 500 κατοίκους ήταν το 1961 ενώ ο μέγιστος αριθμός κατοίκων σημειώθηκε το 2001 με 587 κατοίκους. Η μείωση οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στη μετακίνηση πολλών κατοίκων στην πόλη της Άρτας, στη μετανάστευση αλλά και στο γενικό κλίμα υπογεννητικότητας.
Οι πληθυσμιακές διακυμάνσεις, αποτυπώνονται στον παρακάτω πίνακα.[10]
Τοποθεσία και πρόσβαση Επεξεργασία
Το χωριό γειτνιάζει με τα χώρια: Λιμίνη, Λουτρότοπος, Περάνθη, Νεοχώρι και Κομμένο.
Αξιοθέατα Επεξεργασία
- Ψηφιδωτό δάπεδο : Βρίσκεται στην τοποθεσία Aγ. Θεοδώρας και πιθανόν αποτελεί τμήμα παλαιοχριστιανικής βασιλικής.[11]
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ GEOnet Names Server. 11 Ιουνίου 2018. -828044.
- ↑ Ελληνική Στατιστική Αρχή (2014) Τροποποίηση της Απόφασης με αριθμό 11247/28.12.2012 (ΦΕΚ 3465/Β΄/28.12.2012) και θέμα «Αποτελέσματα της Απογραφής Πληθυσμού−Κατοικιών 2011 που αφορούν στο Μόνιμο Πληθυσμό της Χώρας. ΦΕΚ 698/Β΄/20 Μαρτίου 2014 (pdf)
- ↑ Διοικητική διαίρεση Δήμου Αρταίων με το Σχέδιο Καλλικράτης
- ↑ Η Άρτα στ' αρχεία της Βενετίας, περιοδικό “Σκουφάς” της Άρτας, τεύχη του 1955-56.
- ↑ Χρονογραφία της Ηπείρου : των τε ομόρων ελληνικών και ιλλυρικών χωρών διατρέχουσα κατά σειράν τα εν αυταίς συμβάντα από του σωτηρίου έτους μέχρι του 1854. / Συντεταγμένη υπό Παναγιώτου Αραβαντινού, σελ.320, εκδ.1856.
- ↑ Οδοιπορικά Ηπείρου και Θεσσαλίας / υπό του παρά τω Υπουργείω των Στρατιωτικών Επιτελικού Γραφείου, Ι.Κοκίδης, Αθήνα 1880.
- ↑ Δοκίμιον Ιστορικόν περί Άρτης και Πρεβέζης(εκδ.1884).
- ↑ «Ελληνική απογραφή 2011». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Οκτωβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 2018.
- ↑ Απογραφή πληθυσμού της 18ης Μαρτίου 2001,Ελληνική Στατιστική Αρχή(ΕΛ.ΣΤΑΤ.).[1] Αρχειοθετήθηκε 2015-06-28 στο Wayback Machine.
- ↑ «Αρχείο Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας της Ελλάδος – Ε.Σ.Υ.Ε». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Ιουλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 2018.
- ↑ Ψηφιδωτό δάπεδο στη θέση "Αγία Θεοδώρα" Συκεών. [2] Αρχειοθετήθηκε 2022-10-06 στο Wayback Machine.
