Το σύγλινο, σύγκλινο ή παστό είναι αλλαντικό το οποίο παρασκευάζεται από κρέας που μαγειρεύεται και αποθηκεύεται μαζί με το λίπος του (γλίνα). Συνήθως παρασκευάζεται από χοιρινό κρέας. Παρασκευάζεται, κυρίως, στο νομό Λακωνίας, στις Κυκλάδες και στην Κρήτη, όπου είναι γνωστό και ως κουρουπιαστό.[1]

Κομμάτι συγλινού

Η παρασκευή του σύγκλινου ξεκινάει με τον τεμαχισμού του κρέατος σε λωρίδες και στη συνέχεια τοποθετείται μέσα σε αλάτι ώστε να στεγνώσει. Παλαιότερα η διαδικασία αυτή διαρκούσε ημέρες, αλλά σήμερα ο χρόνος αυτός έχει μειωθεί. Στη συνέχεια το κρέας καπνιζόταν για μέχρι μία ολόκληρη ημέρα σε ξύλα κέδρου και σχίνου, μαζί με κλαδιά φασκόμηλου, ώστε να πάρει άρωμα.[2] Έπειτα το κρέας βράζει σε χαμηλή φωτιά μαζί με λίπος και διάφορα μπαχαρικά και μυρωδικά, όπως πορτοκάλι, μπαχάρι, πιπέρι, γαρύφαλλο, κανέλα και δεντρολίβανο.[3] Μόλις είναι έτοιμο, αφαιρείται από το ζωμό, στεγνώνει και τοποθετείται σε βάζα με λάδι ή το λίπος του κρέατος, το οποίο είναι γνωστό και ως γλίνα. Στόχος αυτής της διαδικασίας ήταν η συντήρηση του κρέατος για αρκετό χρονικό διάστημα, ακόμη και μηνών.[2]

Το σύγλινο μπορεί να καταναλωθεί κρύο ή ζεστό,[1] συνήθως τηγανισμένο.[2] Επίσης χρησιμοποιείται συχνά σε ομελέτες όπως η στραπατσάδα και η φρουτάλια.[1]

Δείτε επίσης

Επεξεργασία
  • Καβουρμάς - ένα παρόμοιο αλλαντικό από τη Βόρεια Ελλάδα

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. 1,0 1,1 1,2 Γκρουμούτη, Ντίνα. «Ελληνικά αλλαντικά: από τη λούζα στο σύγκλινο». athinoramaUmami.gr. Ανακτήθηκε στις 1 Σεπτεμβρίου 2020. 
  2. 2,0 2,1 2,2 «Σύγλινο εκ Λακωνίας». γαστρονόμος. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Φεβρουαρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 1 Σεπτεμβρίου 2020. 
  3. «Το σύγκλινο της Μάνης». Greek Gastronomy Guide. 27 Οκτωβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 1 Σεπτεμβρίου 2020.