Τερέζα Φεοντέροβνα Ρις
Η Τερέζα Φεοντέροβνα Ρις (Teresa Feoderovna Ries, 1874–1950) ήταν Αυστριακή γεννημένη στη Ρωσία γλύπτρια και ζωγράφος.
| Τερέζα Φεοντέροβνα Ρις | |
|---|---|
 | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Тереза Фёдоровна Рис (Ρωσικά) |
| Γέννηση | 30 Ιανουαρίου 1874[1] ή 30 Ιανουαρίου 1866[2] ή 31 Ιανουαρίου 1877[3] Μόσχα[4] Βουδαπέστη[2] |
| Θάνατος | 16 Ιουλίου 1956[5] Λουγκάνο[6][5] |
| Κατοικία | Μόσχα[2] Βιέννη (από 1894)[7] Γαλλία (από 1938)[2] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Αυστρία |
| Σπουδές | Σχολή ζωγραφικής, γλυπτικής και αρχιτεκτονικής της Μόσχας |
| Ιδιότητα | ζωγράφος και γλύπτης |
| Κίνημα | Σετσεσιονισμός |
| Καλλιτεχνικά ρεύματα | Σετσεσιονισμός |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφία Επεξεργασία
Η Τερέζα Ρις γεννήθηκε στη Ρωσία από εβραϊκή οικογένεια. Φοίτησε τη Σχολή Ζωγραφικής, Γλυπτικής και Αρχιτεκτονικής της Μόσχας, από την οποία αποβλήθηκε επειδή έδειξε ασέβεια σε ένα καθηγητή σε ένα από τα μαθήματά της.[8][9] Μετακόμισε στη Βιέννη σε ηλικία 21 ετών. Η πρώτη της έκθεση στο Κιουνστερχάους της Βιέννης περιελάμβανε τη «Μάγισσα», το γλυπτό μιας γυμνής γυναίκας να κόβει τα νύχια του ποδιού της.[10] Αυτό το έργο τράβηξε την προσοχή του αυτοκράτορα Φραγκίσκου Ιωσήφ[9] και έγινε σύντομα γνωστή σε όλη τη Βιέννη.[10] Στην έκθεση ήταν επίσης παρόν ο Γκούσταβ Κλιμτ, ενεργό μέλος του Ζετσεσιονισμού, ο οποίος της ζήτησε να συμμετέχει σε έκθεση μαζί τους.[9] Αρχικά ζήτησε από τον Έντμουντ Χέλμερ να είναι ο μέντοράς της. Αυτός αρχικά αρνήθηκε, αλλά τελικά τη βοήθησε να εκθέσει το έργο της και να κερδίσει αναθέσεις.[11]
Το 1900 η Ρις συμμετείχε στην Παγκόσμια Έκθεση του Παρισιού και το 1911 στην Παγκόσμια Έκθεση του Τουρίνου, με πρόσκληση από τη Ρωσία και την Αυστρία. Ο πρίγκιπας Αλοΐσιος του Λιχτενστάιν της πρότεινε να χρησιμοποιήσει τα δωμάτια δίπλα στην πινακοθήκη του ως στούντιο.[9]
Η Ρις δούλευε με πέτρα, μάρμαρο, πηλό και μπρούτζο,[12] παράγοντας έργα για δημόσια χρήση και ιδιώτες. Κάποια από τα πιο γνωστά γυμνά έργα της είναι ο Υπνοβάτης (πριν το 1894),[13] ο Εωσφόρος (π. 1897)[14] και ο Θάνατος (1898).[15] Ανάμεσα στα έργα της βρίσκεται και η Προτομή του Γιάρομιρ Μάντι (1897), το οποίο βρίσκεται μπροστά από το κτίριο της ένωσης πυροσβεστών της Βιέννης.[16] Ίσως είναι περισσότερο γνωστή για τη φωτογράφηση και τη δημιουργία μιας προτομής του Μαρκ Τουέιν, όταν ο δεύτερος έμενε στη Βιέννη.[17][18][19]
Σύμφωνα με τον κριτικό τέχνης Καρλ Κράους, οι εκθέσεις της λάμβαναν υπερβολικά πολύ δημοσιότητα.[9] Η Ρις δημοσίευσε τα απομνημονεύματά της, Die Sprache des Steines (Η Γλώσσα της Πέτρας), το 1928.[20] Το 1938, εκδιώχθηκε από το στούντιό της εξαιτίας της πολιτικής των Ναζί σχετικά με την ανωτερότητα της Άριας Φυλής. Συνέχισε να δουλεύει στη Βιέννη μέχρι το 1942,[9] όταν και μετανάστευσε στο Λουγκάνο, Ελβετία.[12][19]
Προσωπική ζωή Επεξεργασία
Η Ρις παντρεύτηκε, έχασε ένα παιδί και χώρισε ενόσω ήταν ακόμη έφηβη στη Μόσχα.[8]
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ fraueninbewegung
.onb .ac .at /node /1085. Ανακτήθηκε στις 12 Αυγούστου 2020. - ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 www
.artrz .ru /menu /1804660060 /1804786114 .html. - ↑ Marianne Baumgartner: (Γερμανικά) Der Verein der Schriftstellerinnen und Künstlerinnen in Wien. Böhlau Verlag. 2015. library
.oapen .org /handle /20 .500 .12657 /29399. ISBN-13 978-3-205-20168-7. - ↑ www
.fraueninbewegung .onb .ac .at /Pages /PersonDetail .aspx?p _iPersonenID=11255899. - ↑ 5,0 5,1 10.32020/ARTANDDOC/21/2019/17. Ανακτήθηκε στις 30 Αυγούστου 2020.
- ↑ www
.musee-orsay .fr /fr /espace-professionnels /professionnels /chercheurs /rech-rec-art-home /notice-artiste .html?nnumid=20861. - ↑ gaetanolopresti
.wordpress .com /2010 /08 /26 /arte-18-teresa-feodorowna-ries-fu-una-donna-che-visse-nellarte-e-per-larte /. - ↑ 8,0 8,1 Johnson 2012, σελ. 205.
- ↑ 9,0 9,1 9,2 9,3 9,4 9,5 «The Forgotten Women Artists of Vienna 1900». 24 Ιουνίου 2012.
- ↑ 10,0 10,1 Johnson 2012, σελ. 209.
- ↑ Ben-Eli, Birgit (1 Μαρτίου 2009). «Austria: Jewish Women Artists». Jewish Women: A Comprehensive Historical Encyclopedia. Jewish Women's Archive. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουνίου 2016.
- ↑ 12,0 12,1 Johnson 2012, σελ. 203.
- ↑ Johnson 2012, σελ. 207.
- ↑ Johnson 2012, σελίδες 1–2.
- ↑ Johnson 2012, σελίδες 203–204.
- ↑ Johnson 2012, σελ. 208.
- ↑ Johnson 2012, σελίδες 218–219.
- ↑ «Literary Pickups». Book Notes: A Monthly Literary Magazine and Review of New Books 1: 288. November 1898. https://books.google.co.il/books?id=9N8RAAAAYAAJ&q=teresa+ries+sculpture.
- ↑ 19,0 19,1 Ivry, Benjamin (12 Ιανουαρίου 2013). «Turn-of-Century Vienna Artists Deserve Second Look». The Forward. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουνίου 2016.
- ↑ Johnson 2012, σελ. 2.
Βιβλιογραφία Επεξεργασία
- Johnson, Julie M. (2012). The Memory Factory: The Forgotten Women Artists of Vienna 1900. Purdue University Press. ISBN 978-1-55753-613-6.