Τεϊμουράζ της Γεωργίας
Ο Τεϊμουράζ Μπαγκρατιόνι, γεωργιανά: თეიმურაზ ბაგრატიონი, αλλιώς γνωστός ως Tsarevich Teimuraz Georgievich ( ρωσικά: царевич Теймураз Георгиевич ) (23 Απριλίου 1782 – 25 Οκτωβρίου 1846) ήταν Γεωργιανός βασιλικός πρίγκιπας ( batonishvili ) και λόγιος κυρίως γνωστός ως συγγραφέας της πρώτης κριτικής ιστορίας στα γεωργιανά καθώς και για το έργο του να εκλαϊκεύσει το ενδιαφέρον για την ιστορία και τον πολιτισμό της Γεωργίας και να διατηρήσει τους θησαυρούς του.
| Τεϊμουράζ της Γεωργίας | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 23 Απριλίου 1782[1] Τιφλίδα[2] |
| Θάνατος | 25 Οκτωβρίου 1846[1] Αγία Πετρούπολη[2] |
| Τόπος ταφής | μοναστήρι του Αλεξάνδρου Νιέφσκι |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βασίλειο της Γεωργίας Ρωσική Αυτοκρατορία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | γεωργιανά[3] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ιστορικός |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Γεώργιος ΙΒ΄ της Γεωργίας και Ketevan Andronikashvili |
| Αδέλφια | Νινό, Πριγκίπισσα της Μιγνκρελίας Ηλίας της Γεωργίας Γαβριήλ της Γεωργίας Μιχαήλ της Γεωργίας Ιωάννης της Γεωργίας Δαβίδ της Γεωργίας Βαγράτ πρίγκιπας της Γεωργίας Οκροπίρ της Γεωργίας |
| Οικογένεια | Δυναστεία των Μπαγκρατιόνι |
| Υπογραφή | |
.svg){kind=small} | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΓεννήθηκε στην Τιφλίδα από τον Γεώργιο διάδοχο και μετέπειτα τελευταίο βασιλιά της Γεωργίας (βασίλειο Κάρτλι και Καχέτι) από το 1798 έως το 1800, και τη σύζυγό του Κετεβάν Αντρονικασβίλι. Σπούδασε στις Διαλέξεις τού Tελάβι και, σε ηλικία 13 ετών, έλαβε μέρος στη μάχη τού Kρτσανίσι το 1795, στην οποία ο παππούς του, βασιλιάς Ηρακλής Β΄ της Γεωργίας, ηττήθηκε από έναν περσικό στρατό εισβολής υπό τον Αγά Μοχάμεντ Χαν Κατζάρ. Ο Τεϊμουράζ δεν αποδέχτηκε τη ρωσική προσάρτηση της Γεωργίας το 1801, η οποία ακολούθησε λίγο μετά το τέλος τού πατέρα του και κατέφυγε στην Περσία, απ' όπου ο θείος του Αλέξανδρος πολέμησε για να εκδιώξει τους Ρώσους από τη Γεωργία. Κατά τη διάρκεια τού Ρωσο-Περσικού πολέμου (1804-1813), ο Tεϊμουράζ ήταν Πέρσης διοικητής πυροβολικού. [4] Στις 16 Οκτωβρίου 1810 όμως παραδόθηκε στις ρωσικές αρχές. Στις 12 Ιανουαρίου 1811 εγκαταστάθηκε στην Αγία Πετρούπολη [5], όπου τού χορηγήθηκε κρατικός μισθός και σύνταξη. Το 1813 απέκτησε μία έπαυλη στο νησί Βασιλιέφσκι και επικεντρώθηκε στο επιστημονικό έργο. Συνέλεξε και ερεύνησε παλαιά γεωργιανά χρονικά και ανέλυσε ελληνο-ρωμαϊκές και αρμενικές πηγές για τη Γεωργία. Ήταν συνεργάτης και φίλος της Mαρί Μπροσέ, Γαλλίδας λόγιου, την οποία συμβουλευόταν συχνά για την ιστορία της Γεωργίας. Ταυτόχρονα, ο πρίγκιπας Tεϊμουράζ έγινε φίλος και δίδαξε τους νεαρούς Γεωργιανούς μαθητές στην Αγία Πετρούπολη –τον Πλάτωναν Ιοσελιάνι και τον Δαβίδ Τσουμπινασβίλι– οι οποίοι τελικά έγιναν παραγωγικοί γεωργιανοί ιστορικοί.
Στις δεκαετίες 1830-1840, συνέθεσε δύο μεγάλα έργα για την πρώιμη ιστορία της Γεωργίας: "ისტორია დაწყებითგან ივერიერი, ესე იგი გიორგიისა, რომელ არს ყველა საქართველოჲსა" (1832, Ιστορία της Ιβηρίας ή Γεωργίας, δηλ. όλου τού Σακαρτβέλο) και "ისტორია ძველი კოლხიდისა" (1840, Ιστορία της Αρχαίας Κολχίδος), και έγραψε σχόλια στο εθνικό έπος της Γεωργίας τού 12ου αι. Ο Ιππότης στο δέρμα του Πάνθηρα (განმარტება პოემა ვეფხისტყაოსანისა, 1843). Τα άρθρα του δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό Journal Asiatique και Memoires inedits με έδρα το Παρίσι. Εκλέχτηκε επίτιμο μέλος της Γαλλικής Ασιατικής Εταιρείας (1831), της Ρωσικής Αυτοκρατορικής Ακαδημίας Επιστημών (1837) και της Δανικής Βασιλικής Εταιρείας Αρχαιοτήτων (1838). Ο πρίγκιπας Tεϊμουράζ έγραψε επίσης πολλά ποιήματα και μία ανάμνηση των ευρωπαϊκών ταξιδιών του, καθώς και τις γεωργιανές μεταφράσεις τού Τάκιτου, τού Βολταίρου και τού Πούσκιν.
Απεβίωσε στην Αγία Πετρούπολη και τάφηκε εκεί στη Λαύρα Aλέξανδρος Νέφσκι.
Βιβλιογραφικές αναφορές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 1,2 (Αγγλικά) Find A Grave. 11252. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 2,0 2,1 (Αγγλικά) Find A Grave. 11252.
- ↑ «Identifiants et Référentiels» (Γαλλικά) Agence bibliographique de l'enseignement supérieur. 187536481. Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2020.
- ↑ Farmanfarmaian, Roxane (2008). War and peace in Qajar Persia : implications past and present. London: Routledge. σελ. 56. ISBN 978-0415421195.
- ↑ Natchkebia, Irina. «Franco-Persian Diplomatic Relations And Georgia (1804-1810)». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 7 Ιανουαρίου 2013.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Επεξεργασία- (in ρωσική) Теймураз Багратиони, a Great Soviet Encyclopedia article.