Τζέιν Μπίρκιν
Η Τζέιν Μπίρκιν (αγγλικά: Jane Mallory Birkin), (Λονδίνο, 14 Δεκεμβρίου 1946 - Παρίσι, 16 Ιουλίου 2023), ήταν Αγγλίδα ηθοποιός και γαλλόφωνη τραγουδίστρια, που ζούσε στη Γαλλία από τα τέλη της δεκαετίας του 1960 και είχε πολιτογραφηθεί Γαλλίδα.[27]
Κέρδισε διεθνή φήμη με την καλλιτεχνική συνεργασία και προσωπική της σχέση με τον Σερζ Γκενσμπούρ. Είχε επίσης μια παραγωγική καριέρα ως ηθοποιός στον βρετανικό και γαλλικό κινηματογράφο.[28]
Το 2001 της απονεμήθηκε η διάκριση του Τάγματος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας. Στη Γαλλία, τιμήθηκε με τη διάκριση του μέλους του Τάγματος των Τεχνών και των Γραμμάτων.
Βιογραφία
Επεξεργασία.jpg)
Η Τζέιν Μπίρκιν γεννήθηκε στο Λονδίνο, στις 14 Δεκεμβρίου 1946, δεύτερη κόρη του Ντέιβιντ Μπίρκιν, στρατιωτικού και ήρωα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Η μητέρα της Τζούντι Κάμπελ ήταν ηθοποιός και τραγουδίστρια.
Άρχισε την καριέρα της στο πρώτο μισό της δεκαετίας του 1960 ως ηθοποιός, συμμετέχοντας σε μικρούς ρόλους στο Blowup του Μικελάντζελο Αντονιόνι (1966), η εμφάνισή της σε μια σκηνή (φαίνεται γυμνή) προκάλεσε σκάνδαλο στην πατρίδα της, και στο Kaleidoscope του Τζακ Σμάιτ (1966). Εκείνη την εποχή συνάντησε τον συνθέτη Τζον Μπάρι (συνθέτης της μουσικής 11 ταινιών της σειράς Τζέιμς Μποντ), ο οποίος τον ενθάρρυνε να κάνει καριέρα ως τραγουδίστρια και τον οποίο παντρεύτηκε σε ηλικία 19 ετών.
Το 1967, μετά την αποτυχία του γάμου και τη γέννηση της κόρης της Κέιτ Μπάρι (1967-2013), ο σκηνοθέτης Πιερ Γκριμπλά την κάλεσε στη Γαλλία σε οντισιόν για τη νέα ταινία του Slogan, στην οποία θα πρωταγωνιστούσε ο Σερζ Γκενσμπούργκ, ήδη γνωστός τότε στη Γαλλία. Δημιούργησε σχέση με τον Γκενσμπούρ και εγκαταστάθηκε στη Γαλλία, η αρχή μιας πολυετούς επαγγελματικής και προσωπικής σχέσης.[29]
Με τον Σερζ Γκενσμπούρ αποτέλεσαν διάσημο ζευγάρι της παριζιάνικης καλλιτεχνικής ζωής και έγιναν διάσημοι το 1969 με το άλμπουμ Jane Birkin / Serge Gainsbourg, ιδιαίτερα με το τραγούδι Je t'aime ... moi non plus, ένα αισθησιακό και προκλητικό τραγούδι που είχε παγκόσμια επιτυχία, το οποίο αρχικά ο Γκενσμπούρ είχε γράψει για την ερωμένη του Μπριζίτ Μπαρντό. Το 1971 γεννήθηκε η κόρη τους Σαρλότ Γκενσμπούρ, επίσης διάσημη ηθοποιός και τραγουδίστρια. Το 1976, η Μπίρκιν εμφανίστηκε επίσης στην αμφιλεγόμενη ταινία Je t'aime moi non plus σε σκηνοθεσία του Γκενσμπούρ. Συνέχισε την κινηματογραφική της καριέρα στις ταινίες έργων της Αγκάθα Κρίστι Έγκλημα στο Νείλο (1978) και Δύο εγκλήματα κάτω από τον ήλιο (1982) και ταινίες διάσημων Γάλλων σκηνοθετών.
Με τον Σερζ Γκενσμπούρ έμειναν μαζί για 13 χρόνια και η θυελλώδης σχέση τους τροφοδότησε για πάνω από μια δεκαετία το ενδιαφέρον του κοινού και τα μέσα ενημέρωσης. Στις αρχές της δεκαετίας του 1980 χώρισαν και η προσωπική και επαγγελματική της ζωή υπέστη σοβαρή αναστάτωση.
Αφού χώρισε από τον Γκενσμπούρ το 1980, η Μπίρκιν συνέχισε να εργάζεται ως ηθοποιός και τραγουδίστρια, εμφανιζόμενη σε διάφορες ανεξάρτητες ταινίες και ηχογράφησε πολλά σόλο άλμπουμ. Το 1991, εμφανίστηκε στη μίνι σειρά Red Fox, και στην αμερικανική δραματική ταινία Η κόρη του στρατιώτη δεν κλαίει ποτέ του Τζέιμς Άιβορι το 1998. Το 2016, πρωταγωνίστησε στην υποψήφια για το Όσκαρ ταινία μικρού μήκους La femme et le TGV, για την οποία είπε ότι θα ήταν η τελευταία της ταινία.
Από το 1980 έως το 1992 ήταν σύντροφος του Ζακ Ντουαγιόν, με τον οποίο το 1982 απέκτησε μια άλλη κόρη, τη Λου Ντουαγιόν, επίσης ηθοποιό.
Ο Σερζ Γκενσμπούρ συνέχισε να συνθέτει τραγούδια γι' αυτήν. Το άλμπουμ της Baby Only in Babylone σημείωσε μεγάλη επιτυχία το 1983.
Το 1987, έδωσε την πρώτη της συναυλία στην παρισινή αίθουσα Μπατακλάν, που ακολούθησε σειρά συναυλιών στο Παρίσι, ερμηνεύοντας το ρεπερτόριο που έγραφε γι' αυτήν ο Γκενσμπούρ. Από τότε, συνέχισε να εμφανίζεται τακτικά στη σκηνή.
Τον Μάρτιο του 1991, η Τζέιν Μπίρκιν έχασε, μέσα σε λίγες μέρες, τον Σερζ Γκενσμπούρ (πέθανε στις 2 Μαρτίου) και τον πατέρα της Ντέιβιντ Μπίρκιν (ο οποίος πέθανε στις 7 Μαρτίου σε ηλικία 77 ετών, την ημέρα της κηδείας του Σερζ). Έδωσε μια παράσταση στο Casino de Paris το 1991 δύο μήνες μετά το θάνατο του Γκενσμπούρ και του αφιέρωσε τη συναυλία. [30]
Το 1998 κυκλοφόρησε το πρώτο της άλμπουμ χωρίς τον Σερζ Γκενσμπούρ, À la légère, με τραγούδια γραμμένα από 12 σύγχρονους Γάλλους συνθέτες.
Το 2013, η 46χρονη φωτογράφος Κέιτ Μπάρι, μεγαλύτερη κόρη της Τζέιν Μπίρκιν, αυτοκτόνησε, πέφτοντας από το παράθυρο του διαμερίσματός της στο Παρίσι.[31]
Το 2017, κυκλοφόρησε το δέκατο τρίτο άλμπουμ της, Birkin-Gainsbourg le symphonique, ένα άλμπουμ με κλασικές εκδόσεις των πιο διάσημων τραγουδιών της.
Τα εγγόνια της είναι ο Ρομάν ντε Κερμαντέκ (γεννήθηκε το 1987) από την Κέιτ Μπάρι, Μπεν (γεννήθηκε το 1997), Αλίς (γεννήθηκε το 2002) και Τζο (γεννήθηκε το 2011) από την Σαρλότ Γκενσμπούρ και Μάρλοου (γεννήθηκε το 2002) από τη Λου Ντουαγιόν.
Η Τζέιν Μπίρκιν διαμένει μόνιμα στο Παρίσι από τα τέλη της δεκαετίας του 1960. Το όνομά της έχει τιμήσει ο οίκος Hermès ονομάζοντας μια από τις πιο διάσημες τσάντες του, την τσάντα Hermès Birkin.[32]
Συνολικά, η Τζέιν Μπίρκιν κυκλοφόρησε 14 άλμπουμ, πρωταγωνίστησε ή συμμετείχε σε 70 ταινίες μεγάλου μήκους, σε 9 θεατρικές παραστάσεις, σε 11 τηλεοπτικές παραγωγές, σκηνοθέτησε 2 ταινίες και έγραψε το σενάριο 3 ταινιών.
Απεβίωσε στις 16 Ιουλίου 2023 σε ηλικία 76 ετών.[33]
Δισκογραφία
Επεξεργασία
- 1969 : Jane Birkin – Serge Gainsbourg
- 1973 : Di Doo Dah
- 1975 : Lolita Go Home
- 1978 : Ex-fan des sixties
- 1983 : Baby Alone in Babylone
- 1987 : Lost Song
- 1990 : Amours des feintes
- 1996 : Versions Jane
- 1999 : À la légère
- 2004 : Rendez-vous
- 2006 : Fictions
- 2008 : Enfants d'hiver
- 2017 : Birkin / Gainsbourg : le symphonique
- 2020 : Oh ! Pardon tu dormais…
Επιλεγμένη φιλμογραφία
Επεξεργασία- Le Gentleman de Londres (Kaleidoscope) (1966) του Τζακ Σμάιτ
- Blow-Up (1966) του Μικελάντζελο Αντονιόνι
- Wonderwall (1968) του Τζο Μάσοτ
- Η Πισίνα (1969) του Ζακ Ντερέ
- Trop jolies pour être honnêtes (1972) του Ρισάρ Μπαλντυσί
- Don Juan ou si don Juan était une femme (1973) του Ροζέ Βαντίμ
- Je t'aime moi non plus (1976) του Σερζ Γκενσμπούργκ
- Έγκλημα στο Νείλο (1978)
- Au bout du bout du banc (1979) του Πέτερ Κασοβίτς
- La Fille prodigue (1981) του Ζακ Ντουαγιόν
- La Pirate (1984) του Ζακ Ντουαγιόν
- Dust (1985) της Μαριόν Ανσέλ
- Comédie ! (1987) του Ζακ Ντουαγιόν
- Kung-fu Master (1987) της Ανιές Βαρντά
- Jane B. par Agnès V. (1987) της Ανιές Βαρντά
- Daddy nostalgie (1990) του Μπερτράν Ταβερνιέ
- Η Ωραία Καβγατζού (1991) του Ζακ Ριβέτ
- Les Cent et Une Nuits de Simon Cinéma (1995) της Ανιές Βαρντά
- On connaît la chanson (1997) του Αλέν Ρενέ
- Η κόρη του στρατιώτη δεν κλαίει ποτέ (1998) του Τζέιμς Άιβορι
- Merci Docteur Rey (2002) του Άντριου Λίτβακ
- Quai d'Orsay (2013) του Μπερτράν Ταβερνιέ
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2014.
- ↑ (Αγγλικά) SNAC. w6x35std. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ filmportal.de. 3ce27fff49034ca5930a8d00af10a082. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ «Fichier des personnes décédées». Fichier des personnes décédées. Ανακτήθηκε στις 19 Αυγούστου 2023.
- ↑ «Jane Birkin est morte à l’âge de 76 ans». Le Parisien. 16 Ιουλίου 2023.
- ↑ 6,0 6,1 «Jane Birkin, chanteuse et comédienne, est morte à l’âge de 76 ans». Le Monde. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουλίου 2023.
- ↑ «Actu.fr». (Γαλλικά) actu.fr.
- ↑ 8,0 8,1 «Jane Mallory Birkin, Burial: Montparnasse Cemetery». Find A Grave. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2023.
- ↑ 9,0 9,1 9,2 9,3 9,4 (Γερμανικά) Κατάλογος της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γερμανίας. 118851748. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουλίου 2023.
- ↑ «BIRKIN Jane». Les gens du cinéma. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουλίου 2023.
- ↑ «Jane Birkin, l'infatigable». (Γαλλικά) 16 Ιουλίου 2023. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουλίου 2023.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 6 Μαΐου 2019.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 14 Ιουνίου 2019.
- ↑ seventh-row
.com /a-history-of-women-directors-at-the-cannes-film-festival /. - ↑ 15,0 15,1 15,2 Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. xx0028692. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουλίου 2023.
- ↑ p4675.htm#i46748. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ faroutmagazine
.co .uk /serge-gainsbourg-jane-birkin-love-affair /. - ↑ «"Je le pensais trop chic pour me suivre" : Jane Birkin, rares confidences sur son discret dernier compagnon». Yahoo! News. 19 Ιουλίου 2023.
- ↑ «Mort de Jane Birkin : retour sur sa relation avec Olivier Rolin, son “dernier amour”». Gala. 16 Ιουλίου 2023.
- ↑ 20,0 20,1 20,2 20,3 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ Montreux Jazz Festival Database. 685. Ανακτήθηκε στις 27 Σεπτεμβρίου 2020.
- ↑ PREX1510485D.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 7 Μαΐου 2019.
- ↑ «Annonce des remises de décoration «Printemps 2018»». Πρεσβεία της Γαλλίας στο Τόκιο. Ανακτήθηκε στις 18 Ιανουαρίου 2022.
- ↑ «REMISE DE DÉCORATIONÀ MME JANE BIRKIN». Πρεσβεία της Γαλλίας στο Τόκιο. 18 Ιουνίου 2018. Ανακτήθηκε στις 22 Ιανουαρίου 2022.
- ↑ MICA2211342A.
- ↑ . «universalmusic.fr/artistes/Jane Birkin».
- ↑ . «imdb.com/name/Jane Birkin».
- ↑ . «kathimerini.gr/world//Τζέιν Μπίρκιν, ο μύθος που πατάει στη γη».
- ↑ . «protagon.gr/epikairotita/Η Τζέιν Μπίρκιν γράφει για τη ζωή χωρίς τον Σερζ Γκενσμπούρ».
- ↑ . «iefimerida.gr/news/324901/Πώς είναι σήμερα η Τζέιν Μπίρκιν, μετά την αυτοκτονία της κόρης της [εικόνες]».
- ↑ . «enikos.gr/lifestyle/735858/Τζέιν Μπίρκιν - Σερζ Γκενσμπούρ: Ένας θυελλώδης και καταδικασμένος έρωτας».
- ↑ «Πέθανε η ηθοποιός και τραγουδίστρια Τζέιν Μπίρκιν». in.gr. 16 Ιουλίου 2023. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουλίου 2023.