Φοίβος Κούτσικας
Ο Φοίβος Κούτσικας (1933 — 12 Απριλίου 1994) ήταν Έλληνας δικηγόρος και πολιτικός, βουλευτής Μεσσηνίας με το ΠΑΣΟΚ από το 1981 ως το 1989.
| Φοίβος Κούτσικας | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Φοίβος Κούτσικας (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 1933 Μεσσήνη |
| Θάνατος | 12 Απριλίου 1994 |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
| Σπουδές | Νομική Σχολή ΕΚΠΑ |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός δικηγόρος |
| Πολιτική τοποθέτηση | |
| Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα και Κόμμα Προοδευτικών |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | μέλος της Βουλής των Ελλήνων (εκλογική περιφέρεια Μεσσηνίας) |
Προκάλεσε τη δίκη των χουντικών στη μεταπολίτευση, καταθέτοντας μήνυση μαζί με τους γνωστούς δικηγόρους Αλ. Λυκουρέζο, Ευάγγ. Γιαννόπουλο, Γ. Κασιμάτη και Κ. Αναγνωστάκη.[1]
Βιογραφικά στοιχεία
ΕπεξεργασίαΟ Φοίβος Κούτσικας γεννήθηκε στη Μεσσήνη Μεσσηνίας το 1933. Ήταν γιος του ιατρού Δημητρίου Κούτσικα, που είχε διατελέσει δήμαρχος Μεσσήνης. Σπούδασε στη Νομική Σχολή Αθηνών και πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Δυτικού Βερολίνου.[1]
Ξεκίνησε την πολιτική του δράση από το κεντροδεξιό Κόμμα Προοδευτικών του Σπύρου Μαρκεζίνη, με το οποίο ήταν υποψήφιος βουλευτής Μεσσηνίας το 1961. Στη συνέχεια προσχώρησε στην Ένωση Κέντρου και ήταν υποψήφιος βουλευτής Μεσσηνίας στις εκλογικές αναμετρήσεις του 1963 και του 1964.[1]
Κατά τη διάρκεια της χούντας των συνταγματαρχών, είχε αντιστασιακή δράση ως μέλος του ΠΑΚ. Μάλιστα το Νοέμβριο του 1970, όταν το ΠΑΚ τοποθέτησε βόμβα έξω από το γραφείο του δικτάτορα Γ. Παπαδόπουλου, συνελήφθη μαζί με τους Ευάγγελο Γιαννόπουλο και Αγαμέμνωνα Κουτσόγιωργα (μετέπειτα υπουργοί) και τον Χρήστο Σαρτζετάκη (μετέπειτα Πρόεδρος της Δημοκρατίας), σε μια προσπάθεια της δικτατορίας να εξαρθρώσει το ΠΑΚ.[1]
Υπήρξε ιδρυτικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ και υπέγραφε τη διακήρυξη της 3ης Σεπτέμβρη, ενώ εκλέχθηκε βουλευτής Μεσσηνίας το 1981 και το 1985.
Πέθανε το 1994 και κηδεύτηκε στις 13 Απριλίου από τον ιερό ναό Αγίου Δημητρίου Μεσσήνης.[2]
Πηγές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Μαΐου 2015. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουνίου 2015.
- ↑ Τα Νέα, 13-4-1994, σελ. 72.