Ο Φρέντερικ Λέιτον (Sir Frederic Leighton) ήταν επιφανής Άγγλος ζωγράφος και ένας από τους κορυφαίους εκπροσώπους της ακαδημαϊκής σχολής στην Αγγλία. Γεννήθηκε το 1830 στο Σκάρμπορω (Scarborough) της κομητείας του Γιόρκσαϊρ (Yorkshire) της Αγγλίας και πέθανε στο Λονδίνο τον Ιανουάριο του 1896, σε ηλικία 66 ετών.

Φρέντερικ Λέιτον
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Frederic Leighton (Αγγλικά)
Γέννηση3  Δεκεμβρίου 1830[1][2][3]
Σκάρμπορο[4][5]
Θάνατος25  Ιανουαρίου 1896[1][2][3]
Λονδίνο[4][5]
Τόπος ταφήςΛονδίνο
ΕθνικότηταΆγγλοι[6]
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και Ιρλανδίας
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΑγγλικά[7]
ΣπουδέςΑκαδημία τεχνών του Βερολίνου
Ακαδημία Καλών Τεχνών της Φλωρεντίας
Βασιλική Ακαδημία Τεχνών του Λονδίνου
Heatherley School of Fine Art
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταζωγράφος[8][4][9]
γλύπτης[8][4][6]
πολιτικός[10]
σκιτσογράφος[4]
Αξιοσημείωτο έργοLieder ohne Worte
The Villa Malta, Rome
Flaming June
Περίοδος ακμής1848[11] - 1896[11]
Οικογένεια
ΓονείςFrederick Septimus Leighton[12] και Augusta Susan Nash[12]
ΑδέλφιαAlexandra Orr
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατόςΒρετανικός Στρατός
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαμέλος της Βουλής των Λόρδων του Ηνωμένου Βασιλείου
President of the Royal Academy of Arts (1878–1896)
Βραβεύσειςβραβείο της Ρώμης
Βασιλικό Χρυσό Μετάλλιο του Βασιλικού Ινστιτούτο Βρετανών Αρχιτεκτόνων (1894)
Τάγμα της Αξίας για τις Τέχνες και Επιστήμες
Λεγεώνα της Τιμής
Knight Bachelor
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Βιογραφία Επεξεργασία

Ο Λέιτον σπούδασε σε πολλές ευρωπαϊκές πόλεις και το 1852 πήγε στη Ρώμη, όπου ανέπτυξε φιλικές σχέσεις με τον Άγγλο μυθιστοριογράφο Ουίλιαμ Μέικπης Θάκερυ (William Makepeace Thackeray), τη Γαλλίδα συγγραφέα Γεωργία Σάνδη (George Sand) και τον Άγγλο ποιητή Ρόμπερτ Μπράουνινγκ (Robert Browning). Από το 1855 ως το 1859 έζησε στο Παρίσι, όπου συναντήθηκε με τον Ενγκρ και τον Ντελακρουά.

Από το 1860, ο Λέιτον εγκαταστάθηκε μόνιμα στο Λονδίνο, όπου συνδέθηκε με τον κύκλο των Προ-ραφαηλιτών ζωγράφων. Έχαιρε μεγάλης εκτίμησης στους καλλιτεχνικούς κύκλους της αγγλικής πρωτεύουσας, ενώ το 1869 έγινε μέλος της Βασιλικής Ακαδημίας (Royal Academy) και το 1878 πρόεδρός της. Ήταν ο πρώτος Άγγλος ζωγράφος που τιμήθηκε τόσο πολύ.

Στην έκθεση της Βασιλικής Ακαδημίας που διοργανώθηκε το 1855 στο Λονδίνο, ο πίνακας του Λέιτον «Η Μαντόνα του Τσιμαμπούε» αγοράστηκε από τη βασίλισσα Βικτωρία. Το γεγονός αυτό εντυπωσίασε και σηματοδότησε την άνθηση μιας νέας ακαδημαϊκής τεχνοτροπίας στην αγγλική τέχνη, όπου χρησιμοποιούνταν οι μνημειώδεις μορφές και αναλογίες της κλασικής Ελλάδας και της ύστερης Αναγέννησης. Εξαιρετικής τέχνης είναι και "Το Λουτρό της Ψυχής" (1890, Πινακοθήκη Τέητ, Λονδίνο).

Το τέλος Επεξεργασία

Το 1886, ο Λέιτον έγινε βαρονέτος και μια ημέρα πριν από το θάνατό του, το 1896, έλαβε τον τίτλο του βαρόνου. Στέφανο κατέθεσε στον τάφο του, εκ μέρους της Βασιλικής Ακαδημίας, ο ζωγράφος Τζων Έβερετ Μίλαι (John Everett Millais, 1829 – 1896), ο οποίος μετά το θάνατο του Λέιτον τον διαδέχτηκε ως πρόεδρος της Ακαδημίας, πλην όμως πέθανε κι αυτός την ίδια χρονιά.

Παραπομπές Επεξεργασία

Πηγές Επεξεργασία

  • Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος-Λαρούς-Μπριτάνικα, λήμμα «Λέιτον, Σερ Φρέντερικ», τόμος 38, σελ. 49. Εκδόσεις Πάπυρος, Αθήνα, 1996.
  • Gay Daly: "Pre-Raphaelites in Love", p. 205, Fontana, London, 1990.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία

Δείτε επίσης Επεξεργασία