Φρειδερίκος Κάρολος Λουδοβίκος του Σλέσβιχ-Χόλσταϊν-Σόντερμπουργκ-Μπεκ
Ο Φρειδερίκος Κάρολος Λουδοβίκος (γερμ. Friedrich Karl Ludwig, 20 Αυγούστου 1757[8][9] - 24 Απριλίου 1816[8][9]) από τον Οίκο του Μπεκ-Γκλύξμπουργκ ήταν δούκας του Σλέσβιχ-Χόλσταϊν-Σόντερμπουργκ-Μπεκ (1775 - 1816)[8][9].
Φρειδερίκος Κάρολος Λουδοβίκος του Σλέσβιχ-Χόλσταϊν-Σόντερμπουργκ-Μπεκ | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Friedrich Karl Ludwig (Γερμανικά) |
Γέννηση | 20 Αυγούστου 1757[1][2] Κούνιχσμπεργκ[3] ή Καλίνινγκραντ[4] |
Θάνατος | 25 Μαρτίου 1816[1][2][5] έπαυλη Βελινγκσμπύτελ |
Χώρα πολιτογράφησης | Βασίλειο της Πρωσίας |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Γερμανικά |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | αριστοκράτης συγγραφέας[4] |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Φρειδερίκη του Σλίμπεν (1780–1816)[6] |
Τέκνα | Φρειδερίκος Γουλιέλμος του Σλέσβιχ-Χόλσταϊν-Σόντερμπουργκ-Γκλύξμπουργκ Λουίζα του Σλέσβιχ-Χόλσταϊν-Σόντερμπουργκ-Μπεκ Φρειδερίκη του Σλέσβιχ-Χόλσταϊν-Σόντερμπουργκ-Γκλύξμπουργκ[7] |
Γονείς | Κάρολος Αντώνιος Αύγουστος του Σλέσβιχ-Χόλσταϊν-Σόντερμπουργκ-Μπεκ και Καρλόττα του Ντόνα-Λάιστεναου |
Οικογένεια | Σλέσβιχ-Χόλσταϊν-Σόντερμπουργκ-Μπεκ |
Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
Βαθμός/στρατός | αντιστράτηγος |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Βραβεύσεις | Τάγμα του Αγίου Ουμβέρτου |
Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΉταν το μόνο τέκνο του Καρόλου Αντωνίου Αυγούστου του Σλέσβιχ-Χόλσταϊν-Σόντερμπουργκ-Μπεκ και της Καρλόττας, κόρης του κόμη Αλβέρτου Χριστόφορου του Ντόνα-Σλόντιεν ιν Λάιστεναου[8][9].
Γεννήθηκε στην Καινιξβέργη της Ανατολικής Πρωσίας. Το 1759 απεβίωσε ο πατέρας του και το 1775 ο πάππος του, Πέτρος Αύγουστος, τον οποίο διαδέχθηκε ως δούκας του Σλέσβιχ-Χόλσταϊν-Σόντερμπουργκ-Μπεκ. Ο Φρειδερίκος Β΄ της Πρωσίας του ζήτησε να ακολουθήσει τον Πρωσικό στρατό και έτσι έγινε το 1777. Το 1781 ήταν διοικητής στο Σύνταγμα φον Σλίμπεν και το 1787 διοικούσε μία ταξιαρχία Γρεναδιέρων, που έδρευε στην Καινιξβέργη[10].
Βοήθησε στην καταστολή το 1794 της εξέγερσης του Ταντέους Κοστσιούσκο και ήταν κυβερνήτης της Κρακοβίας το 1795. Αποσύρθηκε από την υπηρεσία στην Πρωσία ως αντιστράτηγος το 1797[10] και έζησε το υπόλοιπο της ζωής του βελτιώνοντας τη γεωργία στο Χόλσταϊν.
Απεβίωσε στην Έπαυλη Βελινγκσμπύτελ (σήμερα ανήκει στο Αμβούργο) και τον διαδέχθηκε ο μόνος γιος του, Φρειδερίκος Γουλιέλμος[8][9]. Έλαβε τις διακρίσεις των Ταγμάτων: του Ελέφαντος, του Αγ. Αλεξάνδρου Νιέφσκι, του Ερυθρού Αετού και του Αγ. Ουμβέρτου[11].
Οικογένεια
ΕπεξεργασίαΝυμφεύτηκε το 1780[8][9] τη Φρειδερίκη, κόρη του Καρόλου Λεοπόλδου, κόμη του Σλίμπεν[8][9] και είχε τέκνα:
- Φρειδερίκη (1780 - 1862).[8][9]
- Λουίζα (1783 - 1803)[8][9], παντρεύτηκε τον Φρειδερίκο Φερδινάνδο του Άνχαλτ-Κέτεν.
- Φρειδερίκος Γουλιέλμος (1785 - 1831), Δούκας του Σλέσβιχ-Χόλσταϊν-Σόντερμπουργκ-Γκλύξμπουργκ.[8][9]
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2014.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p10933.htm#i109321. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ 4,0 4,1 Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. xx0310782. Ανακτήθηκε στις 6 Δεκεμβρίου 2023.
- ↑ «Dansk Biografisk Lexikon». (Δανικά) Dansk Biografisk Leksikon. Frederik_Carl_Ludvig.
- ↑ p10933.htm#i109321. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ 8,00 8,01 8,02 8,03 8,04 8,05 8,06 8,07 8,08 8,09 Darryl Lundy (1 Μαΐου 2005). «Friedrich Karl Herzog von Schleswig-Holstein-Sonderburg-Beck». thePeerage.com. Ανακτήθηκε στις 2 Σεπτεμβρίου 2008.
- ↑ 9,00 9,01 9,02 9,03 9,04 9,05 9,06 9,07 9,08 9,09 Paul Theroff. «SCHLESWIG-HOLSTEIN». Paul Theroff's Royal Genealogy Site. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Μαρτίου 2008. Ανακτήθηκε στις 2 Σεπτεμβρίου 2008.
- ↑ 10,0 10,1 Albinus, Robert (1985). Lexikon der Stadt Königsberg Pr. und Umgebung (στα Γερμανικά). Leer: Verlag Gerhard Rautenberg. σελ. 371. ISBN 3-7921-0320-6.
- ↑ Der Elephanten-Orden und seine Ritter. Von Johann Heinrich Friedrich Berlien