Χανς Χέντρικ φον Έσσεν
Ο Βαρόνος Χανς Χέντρικ φον Έσσεν (Σουηδικά: Hans Henric von Essen)(26 Σεπτεμβρίου 1755 - 28 Ιουνίου 1824) ήταν Σουηδός αξιωματικός, πρεσβευτής, αυλικός και πολιτικός.
| Χανς Χέντρικ φον Έσσεν | |
|---|---|
 | |
| Γέννηση | 26 Σεπτεμβρίου 1755 Κάστρο Κέβλας, Τίνταχολμ, Βέστρα Γκέταλαντ, Σουηδία |
| Θάνατος | 28 Ιουνίου 1824 (68 ετών) Ουντέβαλα, Σουηδία |
| Σύζυγος | Καρλόττα Ελεονώρα Ντε Γκριρ (1771-1798) Χεδβίγη Καρλόττα φον Κράσσον |
| Επίγονοι | Γουσταύος Αδόλφος Φρειδερίκος Γουΐλχελμ φον Έσσεν |
| Πατέρας | Φρειδερίκος Ουλρίκος φον Έσσεν |
| Μητέρα | Άννα Καρλόττα Κρούσε του Βέρχου |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Βιογραφία Επεξεργασία
Γεννήθηκε στο Κάστρο Κέβλας στο δήμο Τίνταχολμ, στην κομητεία Βέστρα Γκέταλαντ, και όπως μαρτυρά και το επώνυμο του, ήταν μέλος της αριστοκρατικής οικογένειας Έσσεν. Ηταν ο γιος του βαρόνου Φρειδερίκου Ουλρίκου φον Έσσεν και της βαρόνης Άννας Καρλόττας Κρούσε του Βέρχου. Ο Χανς σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Ουψάλα και αργότερα μπήκε στο στρατό, όπου στα 18 του χρόνια έγινε Υπολοχαγός β’. Στα μετέπειτα χρόνια συνόδευε τον Γουσταύο Γ΄ στα ταξίδια και τις εκστρατείες του. Μάλιστα ήταν μαζί με τον Βασιλιά στον μοιραίο χορό μεταμφιεσμένων της Βασιλικής Όπερας στην Στοκχόλμης στις 16 Μαρτίου 1792, στην διάρκεια του οποίου, ο Γουσταύος Γ’ πυροβολήθηκε, τραυματίστηκε, και πέθανε μετά από 13 ήμερες. Ήταν επίσης εκείνος που ζήτησε το ίδιο βράδυ, να σφαγιαστούν άμεσα όλες οι πόρτες στην αίθουσα χορού, ώστε να μην αφήσει τον δολοφόνο να ξεφύγει.
Μερικά όμως χρόνια προηγουμένως, το όνομα του Χανς Χέντρικ φον Έσσεν είχε πρωταγωνιστήσει σε ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα της εποχής εκείνης, το οποίο αναστάτωσε το Σουηδικό Βασιλικό παλάτι. Για να λάβουμε μια ιδέα των γεγονότων, είναι σημαντικό να επισημάνουμε αρχικά ότι ο φον Έσσεν ήταν για περίπου δέκα χρόνια σε σχέση με την Αυγούστα φον Φέρσεν, μια κύρια των τιμών της Βασίλισσα Σοφίας Μαγδαληνής. Όμως το 1788, αποφάσισε να κάνει πρόταση γάμου στην πλούσια κληρονόμο Καρλόττα Ελεονώρα Ντε Γκριρ (1771-1798), την οποία εκείνη δέχτηκε. Ωστόσο η στάση του αντιμετωπίστηκε με μεγάλη δυσαρέσκεια από την πλειοψηφία της αυλής του παλατιού, λόγω της μεγάλης συμπάθειας που έτρεφαν για την Αυγούστα φον Φέρσεν. Ωστόσο η ιστορία δεν τέλειωσε εκεί. Μαθαίνοντας την κίνηση του φον Έσσεν, ο Αδόλφος Ρίμπινγκ θύμωσε πολύ. Ο βασικός λόγος αυτού του θυμού, ήταν ότι ο ίδιος πριν λίγο καιρό είχε κάνει επίσης πρόταση γάμου στην Ντε Γκριρ, αλλά ο πατέρα της δεν τον είχε εγκρίνει για γαμπρό του. Παρόλα αυτά, ο Ρίμπινγκ συνέχισε να πιστεύει ότι η Ντε Γκριρ τον προτιμούσε για άντρα της, και θεωρούσε ότι ο Έσσεν της είχε κάνει πρόταση γάμου καθαρά για να επωφεληθεί οικονομικά από την περιουσία της. Επιπλέον, ένιωθε ότι η αντιπάθεια που έδειξαν οι αυλικοί για την κίνηση του Έσσεν, ότι επιβεβαίωνε το σκεπτικό του. Αποφάσισε λοιπόν ότι το μόνο που του έμενε να κάνει, ήταν να προκαλέσει τον φον Έσσεν σε μονομαχία. Η μονομαχία τους πραγματοποιήθηκε στον χώρο που γινόταν η βασιλική ιππασία, με την παρουσία αρκετών αξιωματικών. Ωστόσο, αυτή οδήγησε στην ήττα του φον Έσσεν, ο οποίος τραυματίστηκε ελαφρά. Παρόλα αυτά, αυτή η κίνηση δεν του βγήκε σε καλό του Αδόλφου Ρίμπινγκ, καθώς η μονομαχία θεωρήθηκε σκάνδαλο και έγκλημα εναντία στον Βασιλιά.[1]
Ο φον Έσσεν παντρεύτηκε δύο φορές. Η πρώτη σύζυγος ήταν η βαρόνη Καρλόττα Ελεονώρα Ντε Γκριρ (1771-1798), κόρη του Κάρολου Ντε Γκριρ και της Ουλρίκας Ελισάβετ φον Λιέβεν . Μέσω της κληρονομιάς που έλαβε από την γυναίκα του, έγινε ιδιοκτήτης του μεσαιωνικού κάστρου Βικ στην Άπλαντ της Σουηδίας. Η δεύτερη σύζυγος του ήταν η βαρόνη Χεδβίγη Καρλόττα φον Κράσσον, με την οποία απέκτησε ένα γιο, τον Γουσταύο Αδόλφο Φρειδερίκο Γουΐλχελμ φον Έσσεν.
Καριέρα και θάνατος Επεξεργασία
Ο Χανς Χένρικ φον Έσσεν διορίστηκε Συνταγματάρχης το 1787, Ταγματάρχης το 1795 και Στρατάρχης το 1811. Επιπλέον, υπηρέτησε ως Κυβερνήτης της Στοκχόλμης από το 1795 έως το 1797 και ως Γενικός Κυβερνήτης της Πομερανίας από το 1800 έως το 1809. Μετά την επανάσταση του 1809 έλαβε τον τίτλο του Κόμη και μια θέση στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Το 1810 στάλθηκε ως Πρέσβης στο Παρίσι από τον Κάρολο ΙΓ’, και οι διαπραγματεύσεις του με τους υπουργούς του Ναπολέοντα, επανέφεραν την Πομερανία στην επικράτεια της Σουηδίας.
Το 1814, ο Βαρόνος Χανς Χέντρικ φον Έσσεν διετέλεσε διοικητής των Σουηδικών στρατιωτικών δυνάμεων στα σύνορα με τη Νορβηγία. Με τη Συνθήκη του Κιέλ, ο Βασιλιάς της Δανίας έπρεπε να παραχωρήσει τη Νορβηγία στον Βασιλιά της Σουηδίας, λόγω της συμμαχίας Δανίας-Νορβηγίας με τη Γαλλία κατά τις μεταγενέστερες φάσεις των Ναπολεόντειων Πολέμων. Ωστόσο, αυτή η συνθήκη δεν έγινε αποδεκτή από τους Νορβηγούς και λίγο αργότερα, το καλοκαίρι του 1814, ξέσπασε ο Νορβηγικός-Σουηδικός πόλεμος. Στη συνέχεια, υπογράφηκε η Σύμβαση Μος , η οποία είχε ως αποτέλεσμα την Ένωση μεταξύ Σουηδίας και Νορβηγίας. Ο φον Έσσεν υπηρέτησε ως Γενικός Κυβερνήτης της Νορβηγίας έως ότου τον διαδέχτηκε ο Κόμης Κάρλσσον Μόρνερ το 1816. Ο Κόμης Χανς Χέντρικφον Έσσεν απεβίωσε στις 28 Ιουνίου του 1824, στην Ουντέβαλα της Σουηδίας.
Δείτε επίσης Επεξεργασία
Αναφορές Επεξεργασία
- Έσσεν, Χανς Χένρικ φον στο Nordisk familjebok (in Swedish) .
- Hans Henrik von Essen in Personhistorisk tidskrift (in Swedish) .
Σημειώσεις Επεξεργασία
- ↑ Cecilia af Klercker (1903). Hedvig Elisabeth Charlottas dagbok II 1783-1788 (The diaries of Hedvig Elizabeth Charlotte II) (στα Swedish). P.A. Norstedt & Söners förlag. σελ. 212.