Χαρίεσσα Ημαθίας
Συντεταγμένες: 40°39′4″N 22°9′55″E / 40.65111°N 22.16528°E
Η Χαρίεσσα,[1] προηγούμενες ονομασίες Ντόλνο Κοπάνοβο (και Κάτω Κοπανός[2]) είναι χωριό της Κεντρικής Μακεδονίας στην Περιφερειακή Ενότητα Ημαθίας. Βρίσκεται σε εύφορη περιοχή που αρδεύεται από την περιφερειακή διώρυγα της Κεντρικής Μακεδονίας και είναι κτισμένη σε υψόμετρο 45 μέτρα.[1] Απέχει περίπου 11 χλμ. ανατολικά της Νάουσας και 81 χλμ. δυτικά της Θεσσαλονίκης. Ανήκει στον Δήμο Ηρωικής Πόλης Νάουσας.[2]
Χαρίεσσα | |
---|---|
Διοίκηση | |
Χώρα | Ελλάδα |
Περιφέρεια | Κεντρική Μακεδονία |
Περιφερειακή Ενότητα | Ημαθίας |
Δήμος | Ηρωικής Πόλης Νάουσας |
Δημοτική Ενότητα | Ανθεμίων |
Γεωγραφία | |
Γεωγραφικό διαμέρισμα | Μακεδονία |
Πληθυσμός | |
Μόνιμος | 800 |
Έτος απογραφής | 2021 |
Πληροφορίες | |
Παλαιά ονομασία | Ντόλνο Κοπάνοβο και Κάτω Κοπανός |
Ταχ. κώδικας | 590 35 |
Τηλ. κωδικός | 23320 |
Το χωριό έχει περίπου χίλιους κατοίκους που ασχολούνται κυρίως με τη γεωργία. Περίπου 1 χλμ ανατολικά του χωριού βρίσκεται το εξωκλήσι της Ζωοδόχου πηγής, που χτίστηκε τον 16ο αιώνα και επιδιορθώθηκε το 1924. Στα 2 χλμ. δυτικά του χωριού είναι οι μακεδονικοί τάφοι των Λευκαδίων και η ευρύτερη περιοχή της αρχαίας Μίεζας. Πολύ κοντά στο κοιμητήριο του χωριού ανακαλύφθηκαν πρόσφατα αρχαίοι κιβωτιόσχημοι τάφοι.
Ιστορία
ΕπεξεργασίαΤο χωριό πιθανώς δημιουργήθηκε κατά τον 17ο αι., όταν εκεί μετακινήθηκαν οι κάτοικοι του διπλανού οικισμού Ντελημάνο[3]. Η Χαρίεσσα είναι γνωστή από την εποχή του Μακεδονικού Αγώνα με την ονομασία Κάτω Κοπανός. Τον καιρό εκείνο ήταν κοντά η λίμνη των Γιαννιτσών όπου εξελίσσονταν μάχες μεταξύ των Ελλήνων και των Βουλγάρων. Στις μέρες μας η λίμνη έχει αποξηρανθεί και τη θέση της έχουν πάρει αρκετά στρέμματα από χωράφια τα οποία εκμεταλλεύονται και οι κάτοικοι του χωριού. Από τη Χαρίεσσα περνά ο ποταμός Αράπιτσα ο οποίος πηγάζει από τη Νάουσα και εκβάλλει στην Τάφρο 66 που με την σειρά της εκβάλλει στον Αλιάκμονα.
Οι απογραφές πληθυσμού μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο είναι:
Απογραφή | 1951 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 2001 | 2011 |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Πληθυσμός | 850[4] | 1.028[5] | 962[6] | 1.001[7] | 1.112[8] | 974[9] | 959[10] |
- ↑ 1,0 1,1 Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα. 60. Εκδοτικός Οργανισμός Πάπυρος. 1996. σελ. 432.
- ↑ 2,0 2,1 «ΕΕΤΑΑ-Διοικητικές Μεταβολές των Οικισμών». www.eetaa.gr. Ανακτήθηκε στις 12 Δεκεμβρίου 2022.
- ↑ Παπαθεοδώρου, Μαρία, Από το Ντελημάνο στη Χαρίεσσα, Νάουσα 2016
- ↑ Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφήν της 7ης Μαρτίου 1951, σελ. 72του pdf. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2013-05-14. https://web.archive.org/web/20130514080510/http://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1951_1.pdf.
- ↑ Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφήν της 19ης Μαρτίου 1961, σελ. 75 του pdf. https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1961_1.pdf.
- ↑ Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφήν της 14ης Μαρτίου 1971, σελ. 74 του pdf. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2013-05-14. https://web.archive.org/web/20130514080510/http://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1971_1.pdf. Ανακτήθηκε στις 2022-09-14.
- ↑ Πραγματικός πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφή της 5 Απριλίου 1981, σελ. 85 του pdf. https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1981_1.pdf.
- ↑ Πραγματικός πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφή της 17 Μαρτίου 1991, σελ. 95 του pdf. https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1991_1.pdf.
- ↑ Πραγματικός πληθυσμός της Ελλάδος - Απογραφή 2001, σελ. 96 του pdf. https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_2001_1.pdf.
- ↑ «ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού», σελ. 10512 (σελ. 38 του pdf)
Βιβλιογραφία
Επεξεργασία- Παπαθεοδώρου, Μ. Από το Ντελημάνο στη Χαρίεσσα, Νάουσα 2016.