2739 Ταγκουαθίπα

Ο Ταγκουαθίπα (Taguacipa) είναι ένας αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 12,7. Ανακαλύφθηκε το 1952 από τον Αμερικανό αστρονόμο Τζόζεφ Μπρέιντυ, που παρατηρούσε από το Αστεροσκοπείο του όρους Γουίλσον, και πήρε το όνομά του από τον ομώνυμο θεό των Ίνκα.

2739 Ταγκουαθίπα

Ανακάλυψη A
Ανακαλύψας (-ασα):	J.L. Brady
Ημερομηνία ανακάλυψης:	17 Οκτωβρίου 1952
Εναλλακτικές ονομασίες B:	1952 UZ1 , 1951 KJ, 1959 NH
Κατηγορία:
Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ
Εποχή 18 Απριλίου 2013 (Ι.Η. (JD) 2456400,5)
Εκκεντρότητα (e):	0,130
Μεγάλος ημιάξονας (a):	2,457 AU (367,5 εκατομ. km)
Απόσταση περιηλίου (q):	2,137 AU (319,7 εκατομ. km)
Απόσταση αφηλίου (Q):	2,776 AU (415,3 εκατομ. km)
Περίοδος περιφοράς («έτος») (P):	1406,5 ημέρες
Κλίση ως προς την εκλειπτική (i):	1,169 ° (μοίρες)
Μήκος του ανερχόμενου συνδέσμου (Ω):	267,60 °
Όρισμα του περιηλίου (ω):	35,67 °
Μέση ανωμαλία (M):	337,495 °

Φυσικά χαρακτηριστικά

Η μέση διάμετρος του Ταγκουαθίπα εκτιμάται σε 11,3 χιλιόμετρα περίπου. Ο φασματικός τύπος του είναι άγνωστος, ενώ το γεωμετρικό άλβεδό του είναι 0,073 ± 0,022.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Τροχιά από το JPL (Java) / Εφημερίδα