424 Χαριτία

αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών

Η Χαριτία (Gratia) είναι ένας αρκετά μεγάλος αλλά πολύ σκουρόχρωμος αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 9,8. Ανακαλύφθηκε το 1896 από τον Γάλλο αστρονόμο Ωγκύστ Σαρλουά, που παρατηρούσε από τη Νίκαια, και πήρε το όνομά της από τις Χάριτες της ελληνικής μυθολογίας.

424 Χαριτία
Ανακάλυψη
Ανακαλύφθηκε απόΩγκύστ Σαρλουά
Ημ/νία ανακάλυψης31 Δεκεμβρίου 1896
Ονομασίες
1896 DF
Τροχιακά χαρακτηριστικά
Εποχή 30 Ιανουαρίου 2005 (Ι.Η. (JD) 2453400,5)
Αφήλιο3,078 AU (460,4 εκατομ. km)
Περιήλιο2,468 AU (369,2 εκατομ. km)
Ημιάξονας τροχιάς
2,773 AU (414,8 εκατομ. km)
Εκκεντρότητα0,110
1686,4
172,69°
Κλίση8,209°
99,38°
= 333,18°
Απόλυτο μέγεθος (H)
9,74[2]

Φυσικά χαρακτηριστικά

Επεξεργασία

Η διάμετρος της Χαριτίας υπολογίσθηκε σε 87,2 χιλιόμετρα (από δεδομένα του IRAS), ενώ η μάζα της εκτιμάται σε 694 τρισεκατομμύρια τόνους για μέση πυκνότητα 2 gr/cm³. Ο φασματικός τύπος της είναι άγνωστος, ενώ το άλβεδό της είναι 0,028 (από δεδομένα του IRAS). Η Χαριτία περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό της μία φορά κάθε 19 ώρες και 28 λεπτά, μία μάλλον αργή περιστροφή για αστεροειδή. Η μέση θερμοκρασία στην επιφάνειά της εκτιμάται σε 105 ως 100 περίπου βαθμούς Κελσίου κάτω από το μηδέν.

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. 1,0 1,1 JPL Small-Body Database. ssd.jpl.nasa.gov/tools/sbdb_lookup.html#/?sstr=20000424. Ανακτήθηκε στις 30  Νοεμβρίου 2024.
  2. JPL Small-Body Database. ssd.jpl.nasa.gov/tools/sbdb_lookup.html#/?sstr=20000424. Ανακτήθηκε στις 4  Νοεμβρίου 2024.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία