NGC 3883
Ο NGC 3883 είναι μεγάλος[2] χαμηλής επιφανειακής φωτεινότητας[3][4] σπειροειδής γαλαξίας ο οποίος απέχει περίπου 330 εκατομμύρια έτη φωτός[5] και βρίσκεται στον αστερισμό Λέοντα.[6] Ανακαλύφθηκε από τον αστρονόμο Ουίλιαμ Χέρσελ (William Herschel) στις 13 Απριλίου 1785[7] και ανήκει στο Σμήνος γαλαξιών του Λέοντα.[2][8]
 Εικόνα του NGC 3883 από το SDSS. | |
| Παρατηρησιακά Δεδομένα (εποχή J2000) | |
|---|---|
| Αστερισμός | Λέων |
| Ορθή Αναφορά | 11h 46m 47.2s[1] |
| Απόκλιση | 20° 40′ 32″[1] |
| Μετατόπιση στο ερυθρό | 0.023433[1] |
| Απόσταση | 330 Mly (100 Mpc)[1] |
| Ομάδα ή σμήνος γαλαξιών | Σμήνος του Λέοντα |
| Τύπος Γαλαξία | SA(rs)b[1] |
| Φαινόμενη διάμετρος (V) | 3.0 x 2.4[1] |
| Φαινόμενο μέγεθος (V) | 13.40[1] |
| Άλλες ονομασίες | |
| CGCG 127-54, MCG 4-28-53, NPM1G +20.0286, PGC 36740, UGC 6754[1] | |
| Δείτε επίσης: Γαλαξίες, Κατάλογος γαλαξιών | |
Σχηματισμός νέων αστέρων Επεξεργασία
Παρόλο που διαθέτει άφθονα αποθέματα ουδέτερου ατομικού υδρογόνου (HI), ο NGC 3883 είναι πολύ ερυθρός και έχει πολύ χαμηλές εκπομπές Hα.[Σημ. 1][9][10] Το γεγονός αυτό δεικνύει ότι ο σχηματισμός νέων αστέρων στον NGC 3883 έχει παρέλθει προ πολλού ενώ στις εσωτερικές περιοχές του συνέχισαν να σχηματίζονται αστέρες εμπλουτίζοντας το διαστρικό μέσο μέχρι να εξαντληθούν οι ποσότητες αερίων. Είναι πιθανόν να υπήρξαν λίγες γενιές νέων αστέρων στις εξωτερικές περιοχές του διότι η πυκνότητα του υδρογόνου ήταν χαμηλή σε όλη τη διάρκεια της ύπαρξής του.[2] Παρόλα αυτά ο J. Donas et al. έχει διατυπώσει την άποψη ότι οι εκπομπές υπεριώδους ακτινοβολίας, που προέρχονται κυρίως από τον δίσκο του NGC 3883, προέρχονται από νέους αστέρες μεσαίου μεγέθους και κατά συνέπεια ότι λαμβάνει χώρα γέννεση νέων αστέρων στις εξωτερικές περιοχές του γαλαξία.[9]
Εξαιτίας του χαμηλού ρυθμού σχηματισμού νέων αστέρων,[11][12] ο NGC 3883 ταξινομείται επίσης και ως «ανεμικός γαλαξίας».[12]
Σημειώσεις Επεξεργασία
- ↑ Φασματική γραμμή της σειράς Balmer.
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 «NASA/IPAC Extragalactic Database». Results for NGC 3883. Ανακτήθηκε στις 4 Αυγούστου 2018.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 M., van der Hulst, J.; D., Skillman, E.; C., Kennicutt, R.; D., Bothun, G. (May 1987). «The neutral hydrogen content of red spiral galaxies» (στα αγγλικά). Astronomy and Astrophysics 177: 63. ISSN 0004-6361. Bibcode: 1987A&A...177...63V. https://archive.org/details/sim_astronomy-and-astrophysics_1987-05_177_1-2/page/63.
- ↑ Impey, Chris; Bothun, Greg (June 1, 1989). «Malin 1 - A quiescent disk galaxy» (στα αγγλικά). The Astrophysical Journal 341: 89–104. doi:. ISSN 0004-637X. Bibcode: 1989ApJ...341...89I. https://archive.org/details/sim_astrophysical-journal_1989-06-01_341_1/page/89.
- ↑ Ramya, S.; Prabhu, T. P.; Das, M. (2011-12-01). «Active galactic nucleus activity and black hole masses in low surface brightness galaxies» (στα αγγλικά). Monthly Notices of the Royal Astronomical Society 418 (2): 789–800. doi:. ISSN 0035-8711. Bibcode: 2011MNRAS.418..789R.
- ↑ «Your NED Search Results». ned.ipac.caltech.edu. Ανακτήθηκε στις 5 Αυγούστου 2018.
- ↑ «Revised NGC Data for NGC 3883». spider.seds.org. Ανακτήθηκε στις 5 Αυγούστου 2018.
- ↑ «New General Catalog Objects: NGC 3850 - 3899». cseligman.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 17 Ιουλίου 2018.
- ↑ «NGC 3883». http://simbad.u-strasbg.fr/simbad/sim-id?Ident=NGC++3883&NbIdent=query_hlinks&Coord=11+46+47.194+20+40+31.30&parents=6&submit=parents&hlinksdisplay=h_all. Ανακτήθηκε στις 2018-08-06.
- ↑ 9,0 9,1 J., Donas; V., Buat; B., Milliard; M., Laget (August 1990). «Ultraviolet observations of galaxies in nearby clusters. I - Star formation rate in spiral galaxies of Abell 1367» (στα αγγλικά). Astronomy and Astrophysics 235: 60. ISSN 0004-6361. Bibcode: 1990A&A...235...60D. https://archive.org/details/sim_astronomy-and-astrophysics_1990-08_235_1-2/page/60.
- ↑ M., van der Hulst, J.; D., Skillman, E.; C., Kennicutt, R.; D., Bothun, G. (May 1987). «The neutral hydrogen content of red spiral galaxies» (στα αγγλικά). Astronomy and Astrophysics 177: 63. ISSN 0004-6361. Bibcode: 1987A&A...177...63V. https://archive.org/details/sim_astronomy-and-astrophysics_1987-05_177_1-2/page/63.
- ↑ van den Bergh, S. (June 15, 1976). «A new classification system for galaxies» (στα αγγλικά). The Astrophysical Journal 206: 883–887. doi:. ISSN 0004-637X. Bibcode: 1976ApJ...206..883V. https://archive.org/details/sim_astrophysical-journal_1976-06-15_206_3/page/883.
- ↑ 12,0 12,1 P., Amram; M., Marcelin; C., Balkowski; V., Cayatte; III, Sullivan, W. T.; E., Le Coarer (January 1994). «Halpha velocity fields and rotation curves of galaxies in clusters» (στα αγγλικά). Astronomy and Astrophysics Supplement Series 103: 5. ISSN 0365-0138. Bibcode: 1994A&AS..103....5A.
Αναφορές Επεξεργασία
- Δεδομένα για το NGC 3883 στα NGC/IC Database (Αγγλικά), SIMBAD (Αγγλικά), NASA Extragalactic Database (Αγγλικά), SEDS (Αγγλικά) και VizieR Service (Αγγλικά)
- Εικόνες του NGC 3883 στο Aladin (Αγγλικά) και στο SkyView (Αγγλικά)
Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα NGC 3883 στο Wikimedia Commons
