The Soft Parade
The Soft Parade είναι ο τίτλος του τέταρτου στούντιο δίσκου του αμερικανικού ροκ συγκροτήματος The Doors, ο οποίος ηχογραφήθηκε από τον Ιούλιο του 1968 μέχρι τον Μάιο του 1969 και κυκλοφόρησε στις 21 Ιουλίου εκείνης της χρονιάς.
The Soft Parade | ||||
---|---|---|---|---|
Στούντιο άλμπουμ από The Doors | ||||
Κυκλοφορία | 18 Ιουλίου 1969 | |||
Ηχογράφηση | Ιούλιος 1968 – Μάιος 1969 | |||
Μουσικό είδος | ||||
Διάρκεια | 34:09 | |||
Στούντιο | Elektra Sound Recorders του Λος Άντζελες | |||
Παραγωγή | Πολ Ρόθτσιλντ | |||
Δισκογραφική | Elektra Records | |||
Δισκογραφικό χρονολόγιο (The Doors) | ||||
|
Το άλμπουμ επανεκδόθηκε σε μορφή CD στις 17 Ιουλίου 2000 από την "EastWest".[1]
Ιστορία του δίσκου
ΕπεξεργασίαΟι Doors ξεκίνησαν τη σύνθεση κομματιών για το τέταρτο τους άλμπουμ από το καλοκαίρι του 1968, ενώ ταυτόχρονα βιντεοσκοπούσαν για το ντοκιμαντέρ "Feast Of Friends". Τον Σεπτέμβριο εκείνης της χρονιάς, μετέβησαν στην Ευρώπη για 17 ζωντανές εμφανίσεις, για να επιστρέψουν τον Οκτώβριο, ξεκινώντας τις πρόβες για τα νέα τους κομμάτια. Ακολούθησε μία περιοδεία στις μεσοδυτικές Ηνωμένες Πολιτείες, ενώ ξεκίνησαν τις ηχογραφήσεις για το "The Soft Parade" στα τέλη Νοεμβρίου του 1969, στα ολοκαίνουρια στούντιο της "Elektra". Μετά το πέρασμα του Τζωρτζ Χάρισον από το στούντιο, όπου ανέφερε τη δημιουργία δίσκου με ορχήστρα, το συγκρότημα ξεκίνησε να κινείται προς αυτή την κατεύθυνση.[2]
Τον Δεκέμβριο του 1968, κυκλοφόρησε το σινγκλ του τραγουδιού "Touch Me", ανεβαίνοντας στην τρίτη θέση των αμερικάνικων τσαρτ και έγινε χρυσό. Ακολούθησε το "Wishful Sinful" στις αρχές Φεβρουαρίου του 1969, με μικρότερη επιτυχία σε σύγκριση με τον προκάτοχο του.
Το ίδιο διάστημα, ο Τζιμ Μόρισον συνελήφθη γιατί οδηγούσε υπό την επήρεια αλκοόλ και χωρίς δίπλωμα. Μέσα στο μήνα συνεχίστηκαν οι ηχογραφήσεις του νέου άλμπουμ, αλλά μετά την επεισοδιακή συναυλία στο Μαϊάμι στις 1 Μαρτίου 1969 όπου ο Μόρισον κατηγορήθηκε για άσεμνη συμπεριφορά, δώδεκα ζωντανές εμφανίσεις του συγκροτήματος ακυρώθηκαν.[3]
Στις αρχές Απριλίου, ο Μόρισον συνελήφθη από το FBI και αφέθηκε ελεύθερος μετά από μία ημέρα κράτηση με εγγύηση 5.000 δολαρίων.[4] Οι ακυρώσεις των ζωντανών εμφανίσεων συνεχίστηκαν μέχρι και τον Μάιο, περίπου την ίδια περίοδο κατά την οποία ολοκληρώθηκαν οι ηχογραφήσεις του νέου άλμπουμ. Η πρώτη εμφάνιση μετά τη συναυλία στο Μαϊάμι πραγματοποιήθηκε στις 14 Ιουνίου 1969, στο Σικάγο, ενώ στα τέλη του μήνα το συγκρότημα έπαιξε για πρώτη φορά στο Μεξικό.
Στις 21 Ιουλίου 1969, κυκλοφόρησε το άλμπουμ "The Soft Parade", ανεβαίνοντας στην έκτη θέση του Billboard και την τέταρτη στον Καναδά, ενώ έγινε πλατινένιο και στις δύο χώρες. Παρ' όλα αυτά, το συγκεκριμένο άλμπουμ είναι το λιγότερο επιτυχημένο των Doors με τον Μόρισον στο μικρόφωνο. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι λόγω του προβλήματος αλκοολισμού του τραγουδιστή, ο κιθαρίστας Ρόμπι Κρίγκερ αποτέλεσε τον βασικό συνθέτη για τα περισσότερα τραγούδια του δίσκου, ο οποίος έλαβε αρνητικά σχόλια λόγω της χρήσης πνευστών, όπως και εναλλακτικών εγχόρδων.
Στα επόμενα τους άλμπουμ, οι Doors επανήλθαν στο μπλουζ ροκ στυλ με το οποίο έγιναν γνωστοί.
Ανάλυση τραγουδιών
ΕπεξεργασίαΤο άλμπουμ ξεκινάει με το "Tell All the People", ένα τραγούδι το οποίο ο κιθαρίστας Ρόμπι Κρίγκερ θεωρούσε ότι ήταν ιδανικό για τη φωνή του Μόρισον, αλλά ο ίδιος ο τραγουδιστής δεν ήθελε να σχετίζεται με αυτό λόγω του στίχου "Tell all the people get your guns" (μτφ. πείτε σε όλους τους ανθρώπους να πάρουν τα όπλα τους). Επίσης, οι στίχοι αυτού του τραγουδιού ήταν ο λόγος για τον οποίο ο τραγουδιστής επέμεινε να μην αναγραφούν τα ονόματα όλων των μελών του συγκροτήματος για όλα τα κομμάτια αλλά να αναφέρονται μόνο οι συνθέτες τους.[5]
Ακολουθεί το "Touch Me", ένα από τα πιο επιτυχημένα σινγκλ στην καριέρα των Doors, το οποίο αρχικά ονομαζόταν "Hit Me" λόγω των συχνών καβγάδων του Κρίγκερ με την κοπέλα του. Μετά τη συναυλία στο Μαϊάμι, πολλοί ραδιοφωνικοί σταθμοί αρνήθηκαν να μεταδώσουν το συγκεκριμένο κομμάτι συνδέοντας το με την επιδεικτική συμπεριφορά του Μόρισον.[6]
Τρίτο κομμάτι του άλμπουμ είναι το "Shaman's Blues", το οποίο έγραψε ο Μόρισον όταν έμαθε ότι η κοπέλα του, Πάμελα Κούρσον, ταξίδεψε στην Ευρώπη με έναν άλλο άντρα μετά από διαφωνία που είχε μαζί του. Η Κούρσον ήθελε να παντρευτεί αλλά ο Μόρισον αρνούνταν, δείχνοντας της τελικά ότι θα σκεφτεί τα λεγόμενα της, μέσα από τους στίχους του τραγουδιού.
Το "Do It" μιλάει για τη δύναμη του κόσμου όταν συσπειρώνεται και ότι η επιρροή των παγκόσμιων δρώμενων είναι η υποχρέωση τους για το μέλλον τους.[7]
Πέμπτο τραγούδι του άλμπουμ είναι το "Easy Ride", στο οποίο ο Μόρισον μιλάει για μία απόμακρη, υψηλότερου επιπέδου κοπέλα, την οποία προσπαθεί να πλησιάσει.[8]
Το "Wild Child" είναι ηχητικά πιο οικείο στα προηγούμενα άλμπουμ των Doors, σε σχέση με οποιοδήποτε άλλο τραγούδι του "The Soft Parade". Οι στίχοι του αναφέρονται στη Λίντα Άσκροφτ, κοπέλα με την οποία ο Μόρισον διατηρούσε ερωτικές σχέσεις.
Το "Runnin' Blue' είναι αφιερωμένο στον Ότις Ρέντινγκ, ο οποίος πέθανε τον Δεκέμβριο του 1967.[9] Τα κύρια φωνητικά ανέλαβε ο Ρόμπι Κρίγκερ, με τον Μόρισον να μην συμμετέχει ιδιαίτερα, λόγω του προβλήματος αλκοολισμού του.
Προτελευταίο τραγούδι του άλμπουμ είναι το "Wishful Sinful", το οποίο μιλάει για το περιβάλλον και το ότι οι άνθρωποι ελπίζουν για κάτι καλύτερο αλλά συνεχώς μολύνουν τον πλανήτη.[10]
Το "The Soft Parade" ολοκληρώνεται με το ομώνυμο κομμάτι, του οποίου τους στίχους συνέλεξε ο Μόρισον από διάφορα ποιήματα που είχε γράψει. Είναι το μεγαλύτερο, σε διάρκεια, τραγούδι του δίσκου και ξεκινάει με τον τραγουδιστή να μιμείται ένα πάστορα, στο πρώτο μέρος το οποίο λέγεται "Petition the Lord with Prayer". Το εισαγωγικό μουσικό κομμάτι παίζεται με τσέμπαλο και είναι γνωστό ως 'Sanctuary", με στίχους οι οποίοι αποτελούν υπονοούμενα για τις συλλήψεις του Μόρισον.[11] Στη συνέχεια, ο ρυθμός ανεβαίνει, πριν το τραγούδι ολοκληρωθεί με ένα μεγάλο μπλουζ κομμάτι.
Τραγούδια
ΕπεξεργασίαΠρώτη Πλευρά
- Tell All the People (Krieger) – 3:21
- Touch Me (Krieger) – 3:12
- Shaman's Blues (Morrison) – 4:49
- Do It (Morrison, Krieger) – 3:08
- Easy Ride (Morrison) – 2:43
Δεύτερη Πλευρά
- Wild Child (Morrison) – 2:36
- Runnin' Blue (Krieger) – 2:27
- Wishful Sinful (Krieger) – 2:58
- The Soft Parade (Morrison) – 8:36
Συντελεστές
ΕπεξεργασίαΤο The Soft Parade ηχογραφήθηκε από τους εξής μουσικούς:[12]
Οι Doors
- Τζιμ Μόρισον – φωνητικά
- Ρόμπι Κρίγκερ – κιθάρα, φωνητικά στο "Runnin' Blue"
- Ρέι Μάνζαρεκ – πλήκτρα, πιάνο
- Τζον Ντένσμορ – τύμπανα
Συμμετείχαν επίσης οι:
- Ντάγκλας Λούμπαν – μπάσο
- Χάρβεϊ Μπρουκς – μπάσο
- Κέρτις Έιμι – σαξόφωνο
- Ραϊνόλ Αντίνο – κόνγκα
- Τζορτζ Μποχάναν – τρομπόνι
- Τζέσε ΜακΡέινολντς – μαντολίνο στο "Runnin' Blue"
Θέσεις τσαρτ
Επεξεργασία
The Soft Parade (άλμπουμ) Επίσημη κυκλοφορία: 21 Ιουλίου 1969
|
Touch Me (σινγκλ) Επίσημη κυκλοφορία: Δεκέμβριος 1968
|
Wishful Sinful (σινγκλ) Επίσημη κυκλοφορία: 1 Φεβρουαρίου 1969
Tell All the People (σινγκλ) Επίσημη κυκλοφορία: Ιούνιος 1969
Runnin' Blue (σινγκλ) Επίσημη κυκλοφορία: 25 Νοεμβρίου 1969
|
Βραβεία
ΕπεξεργασίαThe Soft Parade (άλμπουμ)
- Ηνωμένες Πολιτείες (RIAA Certification): Πλατινένιος[31]
- Καναδάς (CRIA Certification): Πλατινένιος[32]
- Ηνωμένο Βασίλειο (BPI Certification): Ασημένιος[33]
Touch Me (άλμπουμ)
- Ηνωμένες Πολιτείες (RIAA Certification): Χρυσός[34]
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ «Επανέκδοση του 2000». AllMusic. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2020.
- ↑ «George Harrison visits The Doors - National the Doors». Examiner.com.
- ↑ «The Miami Incident - The Doors Collectors Magazine». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Ιουνίου 2012. Ανακτήθηκε στις 19 Οκτωβρίου 2013.
- ↑ «Rock Singer Sentenced». Daytona Beach Morning Journal. 30 Οκτωβρίου 1970. σελ. 15. Ανακτήθηκε στις 23 Ιουλίου 2020.
- ↑ Densmore, John (1991). Riders on the Storm: My Life with Jim Morrison and the Doors. σελ. 187. ISBN 978-0385304474.
- ↑ «Touch Me». Songfacts. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2020.
- ↑ «The Doors – 'Do It' Lyrics». SongMeanings.
- ↑ «The Doors – 'Easy Ride' Lyrics». SongMeanings.
- ↑ DeRiso, Nick (18 Ιουλίου 2016). «50 Years Ago: The Doors Stumble Through the Experimental The Soft Parade». Ultimate Classic Rock. Ανακτήθηκε στις 6 Νοεμβρίου 2019.
- ↑ «The Doors – 'Wishful Sinful' Lyrics». SongMeanings.
- ↑ Fricke, David (2006). The Soft Parade (Remastered) (Album notes). The Doors. σελ. 11.
- ↑ Botnick, Bruce· Fricke, David (2007). The Soft Parade (40th Anniversary edition CD booklet). The Doors. Rhino Records.
- ↑ «Καναδικά τσαρτ». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Αυγούστου 2011. Ανακτήθηκε στις 25 Αυγούστου 2011.
- ↑ Ολλανδικά τσαρτ
- ↑ Αμερικάνικα τσαρτ
- ↑ «Γαλλικά τσαρτ». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Ιουνίου 2013. Ανακτήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 2013.
- ↑ Γερμανικά τσαρτ[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ «Καναδικά τσαρτ, Touch Me». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Αυγούστου 2011. Ανακτήθηκε στις 27 Αυγούστου 2011.
- ↑ Αμερικάνικα τσαρτ, Touch Me
- ↑ «Νεοζηλανδικά τσαρτ, Touch Me». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Οκτωβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 16 Οκτωβρίου 2008.
- ↑ «Αυστραλιανά τσαρτ, Touch Me». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Δεκεμβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 7 Δεκεμβρίου 2007.
- ↑ Ελβετικά τσαρτ, Touch Me
- ↑ Αυστριακά τσαρτ, Touch Me
- ↑ Ολλανδικά τσαρτ, Touch Me
- ↑ Γερμανικά τσαρτ, Touch Me[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ «Καναδικά τσαρτ, Wishful Sinful». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Αυγούστου 2011. Ανακτήθηκε στις 25 Αυγούστου 2011.
- ↑ Αμερικάνικα τσαρτ, Wishful Sinful
- ↑ «Καναδικά τσαρτ, Tell All the People». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Αυγούστου 2011. Ανακτήθηκε στις 25 Αυγούστου 2011.
- ↑ Αμερικάνικα τσαρτ, Tell All the People
- ↑ Αμερικάνικα τσαρτ, Runnin' Blue
- ↑ Αμερικάνικες βραβεύσεις
- ↑ «Καναδικές βραβεύσεις». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Νοεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 2013.
- ↑ «Βρετανικές βραβεύσεις». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Ιανουαρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 2013.
- ↑ Αμερικάνικες βραβεύσεις, σινγκλ[νεκρός σύνδεσμος]
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Επεξεργασία- «The Soft Parade». AllMusic.
- «The Soft Parade». Rolling Stone.
- «List of songs by The Doors». Songfacts.