Ίαν Κέρτις

Άγγλος τραγουδιστής

O Ίαν Κέρτις (αγγλικά: Ian Curtis, 15 Ιουλίου 1956 - 18 Μαΐου 1980) ήταν Άγγλος τραγουδιστής, τραγουδοποιός και μουσικός. Ήταν ο τραγουδιστής και στιχουργός του post-punk συγκροτήματος Joy Division. Οι Joy Division κυκλοφόρησαν το πρώτο άλμπουμ τους, Unknown Pleasures το 1979 και ηχογράφησαν το επόμενο, το Closer, το 1980.[5]

Ίαν Κέρτις
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Ian Curtis (Αγγλικά)
Γέννηση15  Ιουλίου 1956[1][2][3]
Stretford
Θάνατος18 Μαΐου 1980 (23 ετών)
Μάκλσφιλντ[4]
Αιτία θανάτουαπαγχονισμός
Συνθήκες θανάτουαυτοκτονία
Τόπος ταφήςMacclesfield Cemetery
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένο Βασίλειο
Αγγλία
ΣπουδέςThe King's School in Macclesfield
Ιδιότητατραγουδιστής, συνθέτης, τραγουδοποιός, τραγουδιστής-τραγουδοποιός, κιθαρίστας, στιχουργός και ποιητής
ΣύζυγοςDeborah Curtis (1975–1980)
Όργανακιθάρα, πληκτροφόρο, μελόντικα και φωνή
Είδος τέχνηςροκ, gothic rock, darkwave και post-punk
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Κέρτις, ο οποίος υπέφερε από επιληψία και κατάθλιψη,[6] αυτοκτόνησε στις 18 Μαΐου 1980, την παραμονή της πρώτης περιοδείας των Joy Division στη Βόρεια Αμερική και λίγο πριν την κυκλοφορία του δεύτερου άλμπουμ τους.[7] Η αυτοκτονία του είχε ως αποτέλεσμα τη διάλυση του συγκροτήματος και τον σχηματισμό των New Order. Ο Κέρτις ήταν γνωστός για την μπάσα-βαρύτονη φωνή του, το χορευτικό του στυλ και τη σύνθεση τραγουδιών που ήταν γεμάτα με εικόνες απελπισίας, κενότητας και αλλοτρίωσης.[8]

Πρώτα χρόνια Επεξεργασία

Ο Ίαν Κέβιν Κέρτις γεννήθηκε στις 15 Ιουλίου 1956, στο Memorial Hospital στο Stretford του Λάνκασαϊρ και μεγάλωσε σε οικογένεια της εργατικής τάξης στο Μάκλσφιλντ του Τσεσάιρ.[9] Από μικρή ηλικία εμφάνισε ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την ποίηση.

Ως έφηβος, επισκεπτόταν ηλικιωμένους ως μέρος ενός σχολικού προγράμματος. Κατά την διάρκεια των επισκέψεων του, αυτός και οι φίλοι του έκλεβαν φάρμακα και τα δοκίμαζαν και οι ίδιοι. Σε μια περίπτωση όταν ήταν 16 ετών, αφού κατανάλωσε μια μεγάλη δόση χλωροπρομαζίνης που είχε κλέψει μαζί με τους φίλους του, ο Κέρτις βρέθηκε αναίσθητος στην κρεβατοκάμαρά του από τον πατέρα του και μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο για πλύση στομάχου.[10]

Eίχε έντονο ενδιαφέρον για τη μουσική από την ηλικία των 12 ετών, και αυτό το ενδιαφέρον αναπτύχθηκε πολύ στα εφηβικά του χρόνια έχοντας επιρροές από καλλιτέχνες όπως ο Τζιμ Μόρισον και ο Ντέιβιντ Μπόουι. Το γεγονός πως ο Τζιμ Μόρισον πέθανε νέος τον είχε επηρεάσει ιδιαίτερα εξιδανικεύοντας την ιδέα του να πεθάνει και ο ίδιος νέος .Ο Κέρτις σπάνια μπορούσε να αγοράσει δίσκους, με αποτέλεσμα να τους κλέβει συχνά από τοπικά καταστήματα.  

Παρακολούθησε το King's School,[11] το οποίο εγκατέλειψε σύντομα αφού απογοητεύτηκε από την ακαδημαϊκή ζωή και επέλεξε να βρει κάποια εργασία.Έπιασε δουλειά σε ένα δισκοπωλείο στο κέντρο του Μάντσεστερ,[12] πριν αποκτήσει πιο σταθερή απασχόληση στη δημόσια διοίκηση.

Στις 23 Αυγούστου 1975, ο Κέρτις παντρεύτηκε τη Ντέμπορα Γούντραφ, με την οποία γνωρίστηκε μέσω ενός φίλου του . Είχαν ένα παιδί, μια κόρη με το όνομα Ναταλί, που γεννήθηκε στις 16 Απριλίου 1979.[13]

Joy Division Επεξεργασία

Κύριο λήμμα: Joy Division

Τον Ιούνιο του 1976 ο Κέρτις συνάντησε τους Peter Hook, Bernard Sumner και Terry Mason, με τους οποίους δημιούργησε ένα συγκρότημα.[14] Στις 19 Μαΐου 1977 έκαναν την πρώτη τους εμφάνιση με το όνομα Warsaw, το οποίο είναι παρμένο από το τραγούδι "Warszawa" του μουσικού Μπόουι, τον οποίο θαύμαζε ο Κέρτις. Το πρώτο τους EP An Ideal for Living κυκλοφόρησε τον Ιανουάριο του 1978 με το νέο όνομα της μπάντας Joy Division , καθώς υπήρχε ήδη μια μπάντα του Λονδίνου με το όνομα Warsaw Pakt .[15]Σε ένα από τα τραγούδια τους ,το Warsaw ,γινόταν αναφορά στη ζωή του Ναζί Ρούντολφ Ες.[16]

Τον Δεκέμβριο του 1978, όταν επέστρεψε από μια συναυλία στο Λονδίνο , ο Κέρτις είχε την πρώτη του επιληπτική κρίση.[17] Ωστόσο, οι γιατροί δεν μπόρεσαν ποτέ να βρουν την αιτία για την ασθένειά του. Το φάρμακο, που έλαβε τότε ο Κέρτις, προκάλεσε μεγάλες μεταβολές στη διάθεσή του, οι οποίες αντικατοπτρίζονται μέσα από τους καταθλιπτικούς και σκοτεινούς στίχους των τραγουδιών του συγκροτήματος.

Τον Ιούνιο του 1979 κυκλοφόρησε το πρώτο άλμπουμ των Joy Division, Unknown Pleasures .[18]

Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου άτομα από το οικείο περιβάλλον του Κέρτις άρχισαν να ανησυχούν για πρώτη φορά για την ψυχική υγεία του από το περιεχόμενο των στίχων των τραγουδιών του .[19] Καθώς οι Joy Division γίνονταν όλο και πιο αναγνωρίσιμοι, ο ίδιος συνέχιζε τη κατάχρηση ναρκωτικών.[20] Σύμφωνα με τη σύζυγό του, πέρα από όλα τα άλλα ασχολήθηκε εμμονικά με τη Ναζιστική Γερμανία.[21]

Ενώ έπαιζε με τους Joy Division,ο Κέρτις έγινε γνωστός για την αμήχανη συμπεριφορά του και το ιδιαίτερο στυλ χορού, το οποίο ήταν επηρεασμένο από τις κρίσεις επιληψίας που εκδήλωνε.[22]

Θάνατος Επεξεργασία

 
Ο τάφος του Κέρτις με τη χαρακτηριστική επιγραφή από το ομώνυμo τραγούδι της μπάντας Love Will Tear Us Apart.

Κατά τη διάρκεια της ευρωπαϊκής περιοδείας τους το 1980, η σύζυγός του ανακάλυψε την εξωσυζυγική σχέση του Κέρτις με μία δημοσιογράφο από το Βέλγιο, την Annik Honoré.[23]

Παράλληλα είχε επίσης επιληπτικές κρίσεις κατά τη διάρκεια κάποιων συναυλιών. Στις 6 Απριλίου 1980 προσπάθησε να αυτοκτονήσει , αλλά απέτυχε.[24]Ο Τόνι Γουίλσον τότε εξέφρασε βαθιές ανησυχίες για την ψυχική και σωματική υγεία του Κέρτις και τον κάλεσε στο εξοχικό του για να ξεκουραστεί . Ενώ ήταν εκεί, είναι γνωστό ότι είχε γράψει αρκετές επιστολές στην Honoré ομολογώντας πως είχε αισθήματα για αυτήν.[25]

Την άνοιξη του 1980, η σύζυγος του υπέβαλε αίτηση διαζυγίου ,ενώ ο ίδιος προσπάθησε ανεπιτυχώς να την πείσει να αποσύρει την αίτησή της .[26] Ως αποτέλεσμα των προσωπικών του προβλημάτων, ήταν αρνητικός για την πραγματοποίηση της αμερικανικής περιοδείας του συγκροτήματος . Αφενός φοβόταν τις κρίσεις επιληψίας που εκδήλωνε, αφετέρου φοβόταν τα αεροπλάνα.

Ο Κέρτις τελικά κρεμάστηκε στη κουζίνα του σπιτιού του τη νύχτα της 17-18 Μαΐου 1980 (την ημέρα πριν από την έναρξη της περιοδείας) στο Μάκλσφιλντ. [27]

Πριν κρεμαστεί έγραψε ένα σημείωμα στη σύζυγο του. Σύμφωνα με τον Τόνι Γουίλσον, ο Κέρτις πέρασε μερικές ώρες πριν από την αυτοκτονία του παρακολουθώντας την ταινία Στρόζεκ του 1977 του Βέρνερ Χέρτζογκ και ακούγοντας μουσική από το άλμπουμ The Idiot του Iggy Pop .[28][29]

Το σώμα του αποτεφρώθηκε και οι στάχτες του τάφηκαν στο νεκροταφείο του Μάκλσφιλντ στις 23 Μαΐου. Η επιτύμβια πλάκα του φέρει την επιγραφή "Love Will Tear Us Apart", που επέλεξε η σύζυγός του, ως αναφορά στο τραγούδι των Joy Division με το ίδιο όνομα. Η πλάκα κλάπηκε από αγνώστους τη νύχτα της 1ης Ιουλίου 2008, αλλά ύστερα αντικαταστάθηκε από άλλη.[30] Για δεύτερη φορά κλάπηκε τον Αύγουστο του 2019.[31]

Τα υπόλοιπα μέλη των Joy Division δημιούργησαν ένα νέο συγκρότημα με το όνομα New Order και αρχικά χρησιμοποίησαν τις συνθέσεις και τα κείμενα του Κέρτις.[32] To πρώτο κομμάτι τους Ceremony ηχογραφήθηκε από τους Joy Division πριν από το θάνατο του Κέρτις.

Στυλ και προσωπικότητα Επεξεργασία

Ο Κέρτις μετέφερε στη μουσική της μπάντας σκοτεινές επιρροές με ρομαντισμό, ένταση και με αναφορές για τη μοναξιά, τη σχιζοφρένεια και την επιληψία .[33]Ήταν αρκετά στοχαστικός άνθρωπος και ποιητής. Το έδειξε στους στίχους του, σε τραγούδια όπως το "She's Lost Control", του οποίου οι στίχοι αναφέρονται σε μια νεαρή γυναίκα την οποία είχε γνωρίσει μέσω της απασχόλησής σε κέντρο επαγγελματικής αποκατάστασης στο Μάκλσφιλντ μεταξύ 1978 και 1979. Η γυναίκα είχε επιληψία και ήταν απελπισμένη να βρει δουλειά, αλλά υπέφερε από επιληπτικές κρίσεις. Κάποια στιγμή η γυναίκα σταμάτησε να επισκέπτεται το κέντρο και ο Κέρτις ήρθε σε επαφή με την οικογένεια της όπου έμαθε για το θάνατό της, ο οποίος τον επηρέασε σοβαρά .[34][35][36]

Ο καταθλιπτικός τόνος των στίχων των συνθέσεων του παρουσιάζεται και σε τραγούδια όπως "Disorder", "The Day of the Lords", "Love Will Tear Us Apart". Αυτά τα κομμάτια οδήγησαν τους οπαδούς, ακόμα και τη σύζυγό του, να πιστεύουν ότι τραγουδούσε για τη δική του ζωή.[37]

Η γοητεία του Κέρτις με το θάνατο του έχει βαθύνει με την πάροδο του χρόνου. Ο θυελλώδης γάμος του σε ηλικία μόλις 19 ετών, η εξωσυζυγική του σχέση και τα προβλήματα υγείας τον οδήγησαν σε μια προσωπική κρίση με αποτέλεσμα να κλειστεί στον εαυτό του και στους δικούς του στίχους.[38][39]

Με την αινιγματική παρουσία του και τη φωνή του σε συνδυασμό με την εκτέλεση των εκκεντρικών του χορευτικών βημάτων, τα οποία ήταν σαφώς επηρεασμένα από τις κρίσεις επιληψίας που υπέφερε και επί σκηνής άφησε χαραγμένη την εικόνα του στο συγκρότημα και στο είδος της Ποστ πανκ μουσικής . Ο Κέρτις πέρασε τη ζωή του μεταξύ μουσικής και ποίησης. Υπέφερε από κατάθλιψη και βασανίστηκε από την ιδέα του διαζυγίου , με την οποία η γυναίκα του τον είχε απειλήσει. Ο γάμος του διαλύθηκε και από αυτήν την κατάσταση γεννήθηκε το πιο γνωστό τραγούδι του συγκροτήματος: "Love Will Tear Us Apart".[40]

Δισκογραφία Επεξεργασία

με τους Joy Division Επεξεργασία

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb12488040z. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  2. (Αγγλικά) Find A Grave. 1831. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. (Γαλλικά) Babelio. 64401. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 26  Ιουνίου 2015.
  5. «Joy Division Unknown Pleasures». Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2018. 
  6. «Ian Curtis: Why The Enigmatic Joy Division Frontman Remains British Indie's Greatest Unknown Pleasure». Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2018. 
  7. «'It felt like someone had ripped out my heart'». Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2018. 
  8. «Joy Division». Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2018. 
  9. Curtis, Deborah,. Touching from a distance. London. ISBN 978-0-571-32241-1. 890160963. 
  10. «10 Things You Never Knew About... Ian Curtis». Clash Magazine (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2020. 
  11. «Ian Curtis: why the enigmatic Joy Division frontman remains British indie's greatest unknown pleasure». NME | Music, Film, TV, Gaming & Pop Culture News (στα Αγγλικά). 18 Μαΐου 2020. Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2020. 
  12. «Ian Curtis: Punk rock, epilepsy, and suicide». Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2020. 
  13. חמודות, אלון (6 Οκτωβρίου 2012). «Strengthening Player – The Photographer Natalie Curtis». Offside Stories (στα Εβραϊκά). Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2020. 
  14. «Ian Curtis: why the enigmatic Joy Division frontman remains British indie's greatest unknown pleasure». NME | Music, Film, TV, Gaming & Pop Culture News (στα Αγγλικά). 18 Μαΐου 2020. Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2020. 
  15. «These famous bands changed their names... from what?». Radio X (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2020. 
  16. «An unlikely tribute: How cult U.K. band Joy Division found inspiration in Auschwitz». Haaretz.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2020. 
  17. Hook, Peter. (2013). Unknown Pleasures. London: Simon & Schuster Ltd. σελ. 209. ISBN 1-84983-360-5. 864697216. 
  18. «Joy Division - discography». webcache.googleusercontent.com. Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2020. 
  19. «Blogs». RC PSYCH ROYAL COLLEGE OF PSYCHIATRISTS (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2020. 
  20. «Joy Division: "We didn't know Ian Curtis was approaching his breaking point" | Page 3 of 5». UNCUT (στα Αγγλικά). 18 Μαΐου 2018. Ανακτήθηκε στις 11 Δεκεμβρίου 2020. 
  21. «Deborah Curtis». Disorder & Other Unknown Pleasures (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2020. 
  22. «The sad story behind Joy Division's She's Lost Control». Radio X (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2020. 
  23. «'I was just besotted'». the Guardian (στα Αγγλικά). 10 Απριλίου 2005. Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2020. 
  24. Reade, Lindsay. (2010). Mr Manchester and the factory girl : the story of Tony and Lindsay Wilson. London: Plexus. σελ. 22. ISBN 0-85965-875-9. 956998818. 
  25. «Joy Division: "We didn't know Ian Curtis was approaching his breaking point" | Page 3 of 5». UNCUT (στα Αγγλικά). 18 Μαΐου 2018. Ανακτήθηκε στις 11 Δεκεμβρίου 2020. 
  26. «'I was just besotted'». the Guardian (στα Αγγλικά). 10 Απριλίου 2005. Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2020. 
  27. «Joy Division walking tour to bring fans closer to unknown pleasures». the Guardian (στα Αγγλικά). 17 Μαΐου 2010. Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2020. 
  28. Buckley, Jonathan, 1956-· Furmanovsky, Jill. (1999). Rock : the rough guide (2nd ed έκδοση). London: Rough Guides. σελ. 552. ISBN 1-85828-457-0. 41925167. 
  29. Frasier, David K., 1951-. Suicide in the entertainment industry : an encyclopedia of 840 twentieth-century cases. Jefferson, N.C. σελ. 73. ISBN 978-1-4766-0807-5. 921143397. 
  30. «Stone stolen from grave of Ian Curtis of Joy Division». Radio X (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2020. 
  31. Beaumont-Thomas, Ben (6 Αυγούστου 2019). «Stone stolen from grave of Joy Division's Ian Curtis». the Guardian. Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2020. 
  32. Editors, History com. «Ian Curtis of Joy Division dies by suicide». HISTORY (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2020. 
  33. «Ian Curtis: 'His lyrics were so dark'». the Guardian (στα Αγγλικά). 12 Οκτωβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2020. 
  34. «The sad story behind Joy Division's She's Lost Control». Radio X (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2020. 
  35. Hewitt, Ben (2015-07-15). «Joy Division: 10 of the Best» (στα αγγλικά). The Guardian. ISSN 0261-3077. https://www.theguardian.com/music/2015/jul/15/joy-division-10-of-the-best. Ανακτήθηκε στις 2020-12-10. 
  36. Howe, Blake.· Jensen-Moulton, Stephanie. The Oxford handbook of music and disability studies. Oxford. σελ. 238. ISBN 978-0-19-933144-4. 910309803. 
  37. Masure, Jurgen (18 Μαΐου 2020). «An Enigmatic and Elusive Existentialist called Ian Curtis». Medium (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2020. 
  38. «40 Years of Isolation: Musicians Reflect on Ian Curtis' Legacy». Spin. 18 Μαΐου 2020. Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2020. 
  39. «Remembering Ian Curtis And The Importance of Mental Health». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Νοεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2020. 
  40. «Ian Curtis' wife felt 'angry' and 'humiliated' about being subject of 'Love Will Tear Us Apart' | NME». NME | Music, Film, TV, Gaming & Pop Culture News (στα Αγγλικά). 8 Οκτωβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2020.