Βικιπαίδεια

Όθωνας Ματαράγκας

Ο Όθωνας Ματαράγκας (γεννημένος 30 Ιουλίου, 1979), είναι Έλληνας συνθέτης και πιανίστας. Εμφανίζεται με το όνομα Othon.

Othon
Γέννηση30 Ιουλίου 1979 (1979-07-30) (45 ετών)
Αθήνα, Ελλάδα
ΕθνικότηταΕλληνική
Χώρα πολιτογράφησηςΕλληνική
ΣπουδέςTrinity Laban Conservatoire of Music and Dance
Ιδιότητασυνθέτης, πιανίστας και μουσικός
Όργαναπιάνο
Είδος τέχνηςΣύνθεση, Πιάνο
Καλλιτεχνικά ρεύματαΚλασσική, Πειραματική Ποπ
Σημαντικά έργαBoxer Coaster
Ιστοσελίδα[othonmataragas.com]
δεδομένα (π • σ • ε )

Ξεκίνημα

Επεξεργασία

Ο Όθωνας Ματαράγκας (Othon Mataragas) ξεκίνησε να παίζει πιάνο σε ηλικία τεσσάρων ετών και τα αμέσως επόμενα χρόνια έδωσε το πρώτο του ρεσιτάλ. Στα επτά του χρόνια φοίτησε στο Εθνικό Ωδείο και αποφοίτησε στα δεκαέξι του με διακρίσεις αφού κέρδισε διακεκριμένο Βραβείο Εξαιρετικής Εκτέλεσης και το Βραβείο Ξανθοπουλίδη. Όσο ήταν στην Ελλάδα έδωσε πολλά ρεσιτάλ συμπεριλαμβανομένου του κονσέρτου εις μνήμην της Τζίνα Μπαχάουερ [1], που οργάνωσε το Πολιτιστικό Κέντρο Χαλανδρίου. Εμφανίστηκε σε εκπομπές της ελληνικής τηλεόρασης (ΕΡΤ, Ant1, Blue Sky) και κέρδισε σε αρκετούς διαγωνισμούς όπως στον Εθνικό Διαγωνισμός της Χορωδίας και Ορχήστρας Νέων.

Καριέρα

Επεξεργασία

Στο τέλος της δεκαετίας του ’90 μετακομίζει στον Λονδίνο όπου συνεχίζει τις σπουδές του στο πιάνο και την σύνθεση στο Royal College of Music με τον Βρετανό πιανίστα Πήτερ Κατίν (Peter Katin), στο Birkbeck College και στον Trinity College of Music με τους συνθέτες Άντριου Πόπυ (Andrew Poppy) καιΣτέφεν Μοντάγκ (Stephen Montague). Στο Trinity πήρε υποτροφία κερδίζοντας το Βραβείο Τζον Χάλφορντ (John Halford).

Κατά την διάρκεια των σπουδών του έγραψε και τις πρώτες του συνθέσεις αλλά αφήνοντας το Κολέγιο ήταν η εποχή όπου ξεκίνησε η επαγγελματική του καριέρα σαν μουσικοσυνθέτη. Το 2005 και κατά την διάρκεια της φοίτησης στο Trinity College, συναντά τον Ερνέστο Τομαζίνι (Ernesto Tomasini) με τον οποίο ξεκινά μια διαρκή συνεργασία. Με το σχήμα Othon & Tomasini ξεκινούν να παίζουν μουσική σε συναυλιακές αίθουσες, θέατρα, εκκλησίες, μουσεία και κέντρα διασκέδασης σε όλη την Ευρώπη. Μία από τις συναυλίες τους μεταδόθηκε ζωντανά και από το Εθνικό Ραδιοφωνικό σταθμό της Ισπανίας[2]. Τον Νοέμβριο του 2009 εμφανίστηκε ως επίσημος καλεσμένος του Μαρκ Άλμοντ (Marc Almond) στο RoundHouse (Λονδίνο). Τον Ιούνιο και Ιούλιο του 2010 έπαιξε στο Λονδίνο μαζί με τον Τομασίνο στο West End (Leicester Square Theatre) και στην Εθνική Πινακοθήκη (National Portrait Gallery).

Σχήματα και Συνεργασίες

Επεξεργασία

Ο Άλμοντ είναι ένας από τους πρώτους καλλιτέχνες που εντόπισε το ταλέντο του Όθωνα Ματαράγκα. Ανάμεσα σε αυτούς είναι οΝτέιβιντ Τιμπέτ (David Tibet)και ο Πήτερ Κριστόφερσον (Peter Christopherson), με τους οποίους συνεργάστηκε σε αρκετά σχήματα. Το 2007 έπαιξε για έναν μεγάλο αριθμό εμφανίσεων με τους Current 93[3]. Άλλες αξιοσημείωτες συνεργασίες ήταν με τον συνθέτη Στέφεν Μοντάγκ (Stephen Montague), με τον σχεδιαστή Νασίρ Μαζχάρ (Nazir Mazhar), τον φωτογράφο Χέκτορ ντε Γκρεγκόριο (Hector de Gregorio) [4] και τον εικαστικό καλλιτέχνη Ρον Άθεϋ (Ron Athey) με τον οποίο εμφανίστηκε το 2009 στο Φεστιβάλ Θεάτρου Νάπολης [5], Ιταλία. Συνέθεσε μουσική για να ντύσει μουσικά τις ταινίες Otto; or Up With Dead People τουΜπρους ΛαΜπρούς (Bruce La Bruce), την ταινία The Angelic Conversation του Ντέρεκ Γιαρμάν (Derek Jarman) για την οποία έπαιξε και ζωντανά στον GLBT Film Festibal του Τορίνο )[6]. Επίσης έντυσε μουσικά την ταινία Nekromantik του Γιορκ Μπουτγκερέιτ (Jörg Buttgereit) το οποίο παρουσίασε ζωντανά και στο Pre Final Fest [3][νεκρός σύνδεσμος] στην Ρώμη.

Στο ντεμπούτο άλμπουμ του, που ονομάζεται Digital Angel και κυκλοφόρησε στα τέλη του 2008 από την Duartro Jnana, συμμετέχουν δανείζοντας την φωνή τους ο Άλμοντ, Τιμπέτ και Τομασίνι. [7][8]

Το πιο χαρακτηριστικό του κομμάτι που ονομάζεται Boxer Coaster το εκτελεί φορώντας γάντια του μποξ. Είναι η πρώτη σύνθεση που έγινε ποτέ για έναν πιανίστα που φοράει γάντια μποξ. Η πρώτη εκτέλεση του κομματιού έγινε τον Οκτώβριο του 2009 στο Pre Final Fest της Ρώμης.

Αυτήν την περίοδο δουλεύει το δεύτερο προσωπικό του άλμπουμ που ονομάζεται Impermanence, στο οποίο υπάρχουν συνεργασίες με τον Ερνέστο Τομασίνι, Μαρκ Άλμοντ, Καμίλ Ο’Σάλιβαλ (Camille O’Sullivan) και τον κιθαρίστα Τζάστιν Τζόουνς (Justin Jones). Το Άλμπουμ θα κυκλοφορήσει το Νοέμβριο του 2011 από την Cherry Red Records.

Δισκογραφία

Επεξεργασία
  • When I Leave You (self produced EP, 2007)
  • Otto; or, Up With Dead People (Crippled Dick Hot Wax Records, 2008)
  • Digital Angel (Durtro Jnana, 2008)
  • Silky Hands of a Rough Piano Boy (Tapeworm, 2011)

Πρόσφατα Κονσέρτα

Επεξεργασία
  • Gifts of the Spirits, Whitworth Hall, Manchester (June 2011)
  • Othon & Tomasini, We Dream in Colour, Six D.O.G.S., Athens (Apr 2011)
  • Othon & Tomasini with Theo Blakemann & Ben Molder, SINSAL Festival, Teatro Lara, Madrid, Spain (Nov 2010)
  • Othon & Tomasini with Theo Blakemann & Ben Molder, SINSAL Festival, Teatro Joffre, Ferrol, Spain (Nov 2010)
  • Gifts of the Spirits, The People's Palace, London, UK (Nov 2010)
  • Othon & Tomasini, Warehouse 9, Copenhagen, Denmark (Sep 2010)
  • Othon & Tomasini, National Portrait Gallery, London UK (Aug 2010)
  • Othon & Tomasini, Leicester Square Theatre, London, UK (Jun 2010)
  • Othon & Tomasini, Sala Ambigu, Villadolid, Spain (May 2010)
  • Othon & Tomasini, special guests for Marc Almond, The Roundhouse, London, UK (Nov 2009)
  • Othon & Tomasini, Queen Elizabeth Hall, London, UK (Oct 2009)
  • Post Romantic Empire, live soundtrack, Rome, Italy (Oct 2009)
  • Othon & Tomasini, Post Romantic Empire, Rome, Italy (Oct 2009)
  • The History of Ecstasy, Napoli Theatre Festival, Museo Madre, Naples, Italy (Jun 2009)

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. ↑ Παναγιωτάκος Πάνος, 'πανκ οργή σε ένα πιάνο' (Punk rage on a piano), στον Ελεύθερο Τύπο, 24 Απριλίου 2007 (άρθρο/συνέντευξη)
  2. ↑ La Opinión - El Correo de Zamora, 31 Ιανουαρίου 2009
  3. ↑ MATTEI Paolo, RINALDO Arianna, BASILICO Gabriele, Abettercity, Cartiere del Garda, Italia, 2007, σελ.127
  4. ↑ DESIENNA Luca, Gomma, τεύχος 3, Άνοιξη/Καλοκαίρι 2007, σελ. 126 (συνέντευξη)[1]
  5. ↑ History of Ecstacy, σκηνοθετημένο από τον Ron Athey, ηχητικό σχέδιο από τον Othon Mataragas, 6 Ιουνίου 2009, Φεστιβάλ Θεάτρου Νάπολης, Ιταλία [2] Αρχειοθετήθηκε 2010-02-24 στο Wayback Machine.
  6. ↑ DVORKIN Evgenij, 'Musik wie Sex' (Music like Sex), DU&ICH, Nr. 459, Δεκέμβριος 2008 / Ιανουάριος 2009, σελ. 24-25 (συνέντευξη)
  7. ↑ CASCADES A. G., 'Angel o Diablillo' (Angel or Demon) στο Shangay, No. 346, 29 Δεκεμβρίου 2008, σελ. 14 (συνέντευξη)
  8. ↑ GOTTERT Michael, LOBSTEDT Daniela, 'Othon', in Black, No. 50, 2009

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Όθωνας_Ματαράγκας&oldid=8684310"