Αγία Μαρίνα Στυλίδος Φθιώτιδας
Συντεταγμένες: 38°53′40″N 22°35′00″E / 38.89444°N 22.58333°E
Η Αγία Μαρίνα είναι χωριό και έδρα ομώνυμης τοπικής κοινότητας, της δημοτικής ενότητας και δήμου Στυλίδος, της περιφερειακής ενότητας (τέως νομού) Φθιώτιδος, στην περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας, σύμφωνα με το πρόγραμμα Καλλικράτης.[1][2]
| Αγία Μαρίνα | |
|---|---|
 | |
  Αγία Μαρίνα | |
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Δήμος | Στυλίδας |
| Γεωγραφία και στατιστική | |
| Νομός | Φθιώτιδας |
| Υψόμετρο | 5 |
| Πληθυσμός | 355 (2011) |
| Άλλα | |
| Ταχ. κωδ. | 35300 |
| Τηλ. κωδ. | 22380 |
Πρίν το σχέδιο Καποδίστριας και το πρόγραμμα Καλλικράτης, ανήκε στην επαρχία και νομού Φθιώτιδος, στο γεωγραφικό διαμέρισμα Στερεάς Ελλάδας. [3][4]
ΓεωγραφίαΕπεξεργασία
Η Αγία Μαρίνα είναι παραθαλάσσιο χωριό πάνω στον αυτοκινητόδρομο Λαμίας Στυλίδας (Α1), λίγο πριν την Στυλίδα. Η κοινότητα είναι χαρακτηρισμένη ως αγροτικός πεδινός οικισμός, με έκταση 3,293 χμ² (2011) και μέσο σταθμικό υψόμετρο 5. Aπέχει 13 χλμ. περίπου Α. της Λαμίας.
ΠληθυσμόςΕπεξεργασία
ΜόνιμοςΕπεξεργασία
| 1991 | 2001 | 2011 |
|---|---|---|
| 364 | 396 | 355 |
Πραγματικός (De Facto)Επεξεργασία
| 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 2001 | 2011 |
|---|---|---|---|---|---|
| 294 | 258 | 280 | 377 | 393 | 338 |
Διοικητικές μεταβολές μέχρι τον «Καλλικράτη»Επεξεργασία
- Ο οικισμός είχε αναγνωριστεί από το 1835 και υπήχθη διαδοχικά στους τότε νομούς Φωκίδος και Λοκρίδος, Φθιώτιδος και Φωκίδος, και τελικά Φθιώτιδας.
- Με το ΦΕΚ 244Α - 04/12/1997, αποσπάστηκε από την κοινότητα Αγίας Μαρίνας και προσαρτήθηκε στο δήμο Στυλίδας
(Πηγή: https://www.eetaa.gr/metaboles/oikmet_details.php?id=14742)
Η μάχη της Αγίας ΜαρίναςΕπεξεργασία
Τον Απρίλιο του 1822, ο Οδυσσέας Ανδρούτσος επικεφαλής 700 ανδρών μαζί με τους Νικηταρά, Δυοβουνιώτη και Υψηλάντη αποβιβάστηκαν στην Αγία Μαρίνα και προσέβαλαν 18.000 Τούρκους στην περιοχή, τους οποίους και καθήλωσαν για 15 ημέρες. Οι έριδες μεταξύ στρατού και πολιτικών δεν επέτρεψαν την αποστολή εφοδίων και το σχέδιο εγκαταλείφθηκε στις 17 Απριλίου. Τον Νοέμβριο του ίδιου έτους, ο Ανδρούτσος επανήλθε στην Αγία Μαρίνα και, για να κερδίσει χρόνο, υποσχέθηκε στους Τζελελεντή μπέη και Μουσταφά μπέη Κιαφαζέζη, ότι η Εύβοια και η Στερεά θα δήλωναν υποταγή, εάν τού παραχωρούσαν το αρματολίκι της περιοχής. [3][4][8]
ΑξιοθέαταΕπεξεργασία
- Η φερώνυμη εκκλησία της Αγίας Μαρίνας, κτίσμα του 19ου αιώνα.
- Ο παλαιός σιδηροδρομικός σταθμός
- Η αποβάθρα φορτοεκφόρτωσης των καραβιών. Το πρώτο τμήμα της αποβάθρας είναι μεταλλικό, ενώ το δεύτερο από οπλισμένο σκυρόδεμα. Για την ακρίβεια, η κατασκευαστική BATIGNOLLES, συνεργάτης της οποίας ήταν και ο Άιφελ, είναι η εταιρεία η οποία ξεκίνησε το έργο κατασκευής της προβλήτας το 1892. Την ίδια περίοδο δουλευόταν παράλληλα και το μεγάλο έργο στη Γαλλική πρωτεύουσα.
ΕκδηλώσειςΕπεξεργασία
Το πανηγύρι της εκκλησίας της Αγίας Μαρίνας στις 17 Ιουλίου.
ΠαραπομπέςΕπεξεργασία
- ↑ statistics.gr
- ↑ eetaa.gr
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 ΠΛ 1:131
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 ΠΛΜ 1:387
- ↑ Εκδόσεις «Ελλάδα»
- ↑ Δομή 1:47-8
- ↑ 7,0 7,1 7,2 https://www.statistics.gr/2011-census-pop-hous
- ↑ Κόκκινος
- ↑ «Διακοπές», σ. 751
- ↑ http://odysseus.culture.gr/h/2/gh251.jsp?obj_id=19416
- ↑ https://stilida.com/ta3idia-cat/ena-kommati-aifel-agia-marina-f8iwtidas/
ΠηγέςΕπεξεργασία
- Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα, 1978, 2006 (ΠΛΜ)
- Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς, εκδ. 1963 (ΠΛ)
- Εγκυκλοπαίδεια Δομή, 2002-4
- Οργανισμός εκδόσεων «Ελλάδα», χάρτες (Βαρελάς)
- Περιοδικό «Διακοπές», εκδ. Δ.Ο.Λ., 2010
- Ελληνική Στατιστική Αρχή (ΕΣΑ)
- eetaa.gr
- Δ. Κόκκινου, Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως, Β', 512-8