Αγριοφουντουκιά
Η αγριοφουντουκιά (λατινική ονομασία: Corylus colurna) είναι φυλλοβόλο δέντρο ενδογενές στη νοτιοανατολική Ευρώπη και τη νοτιοδυτική Ασία, από τα Βαλκάνια έως τη βόρεια Τουρκία και το βόρειο Ιράν. Βρίσκεται επίσης να αναπτύσσεται άγρια στα δάση της περιοχής των Δυτικών Ιμαλαΐων στη βόρεια ινδική πολιτεία Χιμάτσαλ Πραντές.[1]
| Corylus colurna | |
|---|---|
| |
| Φύλλα και καρποί αγριοφουντουκιάς | |
Ταξινόμηση 
| |
| Βασίλειο: | Φυτό |
| Κλάδος: | Ανώτερα φυτά |
| Κλάδος: | Αγγειόσπερμα |
| Κλάδος: | Ευδικοτυλήδονα |
| Κλάδος: | Ροδίδες |
| Τάξη: | Φηγώδη |
| Οικογένεια: | Σημυδοειδή |
| Γένος: | Φουντουκιά |
| Είδος: | C. colurna
|
| Διωνυμική ονοματολογία | |
| Corylus colurna | |
Περιγραφή Επεξεργασία
Είναι το μεγαλύτερο είδος φουντουκιάς, το οποίο φτάνει τα 25 μέτρα ύψος[2] και έχει μεγάλο κορμό έως 1,5 μέτρο σε διάμετρο. Η κορυφή είναι λεπτή και κωνική στα νεαρά δέντρα και γίνεται ευρύτερη με την ηλικία. Ο φλοιός είναι γκρί καφεκίτρινος, με παχιά, φελλώδη υφή.
Τα φύλλα είναι φυλλοβόλα, στρογγυλεμένα, 6–15 εκ. σε μήκος και 5–13 εκατοστά σε διάμετρο, απαλά τριχωτά και στις δύο επιφάνειες, και με χονδροειδή διπλή οδοντωτή έως ρηχά λοβωτή περιθώριο. Τα κύρια κλαδιά είναι αρκετά μικρά σε διάμετρο σε σχέση με τον ίσιο κορμό και προκύπτουν σχεδόν σε γωνία 90 μοιρών, κάνοντας το δέντρο αρκετά ανθεκτικό στις αστικές συνθήκες και βοηθά στη διατήρηση μιας συμμετρικής κορυφής που τόσο αγαπούν οι αρχιτέκτονες τοπίου.[3]
Τα άνθη ανθίζουν νωρίς την άνοιξη πριν από τα φύλλα, και είναι μονοφυλόφιλα, με ίουλους ενός φύλου. Το αρσενικό ανοιχτό κίτρινο και 5–10 εκ. σε μήκος, το θηλυκό πολύ μικρό και σε μεγάλο βαθμό κρυμμένο στα μπουμπούκια, με μόνο το έντονο κόκκινο 1–3 χιλ. ορατό. Τα άνθη στα θηλυκά δέντρα δεν είναι πολύ ορατά, στα αρσενικά δέντρα όμως φαίνονται.
Χρήσεις Επεξεργασία
Εκτός από τη χρήση του ως ρίζωμα με ένα στέλεχος για τη λεπτοκαρυά (Corylus avellana), η αγριοφουντουκιά καλλιεργείται ευρέως ως καλλωπιστικό δέντρο στην Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική. Είναι πολύ ανεκτική σε δύσκολες συνθήκες καλλιέργειας σε αστικές συνθήκες, κάτι που τις τελευταίες δεκαετίες έχει αυξήσει τη δημοτικότητά της σε προγράμματα αστικών φυτειών. Η αγριοφουντουκιά είναι δέντρο καλής σκιάς, καθώς παράγει πολύ πυκνή σκιά, και η στενή της κορυφή και η ικανότητά της να αντέχει στην ατμοσφαιρική ρύπανση την καθιστούν κατάλληλη για χρήση ως δέντρο του δρόμου σε αστικές περιοχές. Κάνει μια μάλλον επίσημη δήλωση στο τοπίο λόγω της στενής, σταθερά σε σχήμα, στενής κορυφής. Είναι κατάλληλη για περιοχές που έχουν περιορισμένα γενικά έξοδα.[4] Η αγριοφουντουκιά χρησιμοποιείται επίσης σε διαφορετικών μεγεθών πάρκινγκ σε νησιά και σε μια ποικιλία από μεγάλους χλοοτάπητες. Συνιστάται για μια λωρίδα προστασίας γύρω από χώρους στάθμευσης ή αυτοκινητόδρομους. Επίσης χρησιμοποιείται ως δέντρο του δρόμου.[5] Άλλες χρήσεις τοπίου για την αγριοφουντουκιά είναι για φρούτα, δύσκολες και ξηρές τοποθεσίες, φυσιολατρικές περιοχές και δέντρα δρόμων.[6]
Εικόνες Επεξεργασία
-
Χωρίς φύλλα -
Μια νεαρή αγριοφουντουκιά φυτεμένη σε ένα πάρκο της πόλης -
Κορμός δέντρου μεγάλης ηλικίας
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ Gupta and Sharma(2016).Site and stand characteristics of hazelnut bearing forests in temperate region of Himachal Pradesh.International Journal of Farm Sciences'. Vol:6,Issue:1.http://www.indianjournals.com/ijor.aspx?target=ijor:ijfs&volume=6&issue=1&article=040
- ↑ Rushforth, Keith (1986) [1980]. Bäume (στα Γερμανικά) (2nd έκδοση). Bern: Hallwag AG. σελ. 92. ISBN 3-444-70130-6.
- ↑ Gilman and Watson, Edward and Dennis (1993). «Corylus colurna Fact Sheet» (PDF). Πανεπιστήμιο της Φλόριντα.
- ↑ Gilman and Watson, Edward and Dennis (1993). «Corylus colurna Fact Sheet» (PDF). Πανεπιστήμιο της Φλόριντα.
- ↑ Gilman and Watson, Edward and Dennis (1993). «Corylus colurna Fact Sheet» (PDF). Πανεπιστήμιο της Φλόριντα.
- ↑ «Corylus colurna». University of Connecticut. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Μαρτίου 2014. Ανακτήθηκε στις 25 Φεβρουαρίου 2014.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία
- Corylus colurna Αρχειοθετήθηκε 2019-12-16 στο Wayback Machine. - πληροφορίες, μονάδες γενετικής διατήρησης και σχετικοί πόροι. Ευρωπαϊκό Πρόγραμμα Δασικών Γενετικών Πόρων (EUFORGEN)