Αγριόγατος ψαράς
| Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ο Αγριόγατος ψαράς (Prionailurus viverrinus), είναι μεσαίου μεγέθους αγριόγατα της Νότιας και Νοτιοανατολικής Ασίας. Το 2008, η IUCN, χαρακτήρισε τον Αγριόγατο ψαρά ως «Απειλούμενο είδος», δεδομένου ότι ζει κυρίως σε υδροβιότοπους, οι οποίοι όλο και περισσότερο πάγια, υποβαθμίζονται και μετατρέπονται σε γεωργική γη. Κατά την τελευταία δεκαετία, ο πληθυσμός του Αγριόγατου ψαρά σε ένα μεγάλο μέρος της Ασίας, έχει μειωθεί σημαντικά.
| Αγριόγατος ψαράς | ||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
_3.jpg) Ο Αγριόγατος ψαράς
| ||||||||||||||||
| Κατάσταση διατήρησης | ||||||||||||||||
| Συστηματική ταξινόμηση | ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
| Τριώνυμο | ||||||||||||||||
| Αγριόγατος ψαράς - Prioanilurus viverrinus Bennett, 1833 |
Όπως ο πλησιέστερος συγγενής του, η Λεοπάρδαλη, ο Αγριόγατος ψαράς, ζει κατά μήκος των ποταμών, ρεμάτων και βάλτων. Είναι καλά προσαρμοσμένος σε αυτό το είδος βιοτόπου και είναι ικανότατος κολυμβητής.
Περιγραφή Επεξεργασία
Ο Αγριόγατος ψαράς, είναι το μεγαλύτερο είδος του γένους Πριοναίλουρος (Prionailurus). Έχει μέγεθος δύο φορές μεγαλύτερο από αυτό της κατοικίδιας γάτας και έχει κοντόχοντρο και μυώδες σώμα, με πόδια μεσαίου ή μικρού μεγέθους. Η παχιά γούνα του, έχει γκριζωπό χρώμα, με σκούρες ρίγες, που περνούν κατά μήκος του σώματός του. Το πρόσωπο είναι πλατύ, με επίπεδη μύτη και αυτιά στο πίσω μέρος του κεφαλιού. Η κοιλιά του, είναι λευκή και τα αυτιά του είναι μαύρα με λευκές κηλίδες. Υπάρχει ένα ζεύγος σκούρων λωρίδων στο λαιμό και ένας μεγάλος αριθμός λωρίδων στην ουρά.
Το μήκος του σώματός τους, κυμαίνεται από 57 έως 78 εκ., με μια μικρή ουρά 20 έως 30 εκ., που είναι ίση με το 1/3 του σώματός τους. Ζυγίζουν 5 - 16 κιλά. Το πρόσωπό τους, είναι γεμάτο με στίγματα και τα αυτιά τους, είναι στρογγυλεμένα. Η γούνα, στο κάτω μέρος του σώματος, είναι πιο μακριά με πιο πολλά στίγματα.
Τα πόδια του, έχουν λιγότερες μεμβράνες από αυτά της Λεοπαρδογαλής (Prionailurus bengalensis), ενώ τα «μαξιλαράκια» των ποδιών του, είναι τελείως άτριχα. Τα πόδια με μεμβράνες, είναι ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα του Αγριόγατου ψαρά, αλλά οι μεμβράνες στα δάχτυλα, μοιάζουν με αυτές του Ερυθρού λύγκα.
Κατανομή και οικότοποι Επεξεργασία
Οι Αγριόγατοι ψαράδες, είναι κατανεμημένοι στην Ασία και ζουν κυρίως στις πλαγιές των Ιμαλαΐων της Ινδίας και του Νεπάλ, στην ανατολική Ινδία, στο Μπανγκλαντές και στη Σρι Λάνκα. Επιπλέον, δεν υπάρχουν πρόσφατες καταγραφές από το Πακιστάν, από τη Μαλαισία, από το Βιετνάμ και το Λάος.
Οι Αγριόγατοι ψαράδες, συνδέονται στενά με υδροβιότοπους, όπως και με βάλτους, ελώδεις περιοχές, λίμνες, καλαμιώνες, κολπίσκους, λασπώδεις περιοχές και σπανιότερα εμφανίζονται σε πηγές νερού. Συχνά, απαντώνται και σε πεδινές περιοχές. Αν και οι Αγριόγατοι ψαράδες, ζουν σε μια ποικιλία οικοτόπων, όπως αειθαλή και τροπικά ξηρά δάση, η εμφάνισή τους, είναι σπάνια.
Πληθυσμοί, επίσης, υπάρχουν και στην Ταϊλάνδη. Το νησί της Ιάβας, αποτελεί το νότιο τμήμα του εύρους τους, όπου είναι αρκετά σπάνιο είδος και απαντάται σε λασπώδεις περιοχές και σε λίμνες.
Οικολογία και συμπεριφορά Επεξεργασία
Ο Αγριόγατος ψαράς, είναι κυρίως νυκτόβια ζώα. Τα ενήλικα αρσενικά και θηλυκά, είναι μοναχικά ζώα. Είναι ικανοί κολυμβητές και μπορούν να κολυμπήσουν σε μεγάλες αποστάσεις, ακόμη και κάτω από το νερό. Το φάσμα των θηλυκών, κυμαίνεται σε μία έκταση 4 - 6 τ.χλμ., ενώ του αρσενικού από 16 έως 22 τ.χλμ. Τα ενήλικα, έχουν παρατηρηθεί να παράγουν ήχους, παρόμοιους με των κατοικίδιων γατών.
Όπως υποδηλώνει και το όνομα, η κύρια λεία τους, είναι τα ψάρια, τα οποία καταλαμβάνουν το 1/4 της διατροφής του, ενώ το υπόλοιπο αποτελείται από πουλιά, έντομα και μικρά τρωκτικά. Τα μαλάκια, τα ερπετά, μαζί με φίδια, αμφίβια και νεκροί οργανισμοί, συμπληρώνουν τη διατροφή τους. Κυνηγούν κατά μήκος των λιμνών, πιάνοντας τα θηράματά τους στο νερό ή μερικές φορές, καταδύονται στο νερό για να πιάσουν τη λεία τους.
Οριοθετούν την περιοχή τους, τρίβοντας, τα μάγουλα, τον λαιμό, το πηγούνι τους στα δέντρα, αλλά και με ούρα και αρώματα. Μερικές φορές, ξύνουν τα νύχια τους στα δέντρα.
Αναπαραγωγή και κύκλος ζωής Επεξεργασία
Η περίοδος αναπαραγωγής για τους Αγριόγατους ψαράδες, λαμβάνει χώρα μεταξύ Ιανουαρίου - Φεβρουαρίου, με τα μικρά να γεννιούνται μεταξύ Μαρτίου - Απριλίου. Σε αιχμαλωσία, η κύηση, διαρκεί 63 - 70 ημέρες και τα θηλυκά, γεννούν 2 ή 3 γατάκια. Τα μικρά, ζυγίζουν περίπου 170 γρ. κατά τη γέννησή τους και είναι σε θέση να κινούνται στον πρώτο μήνα. Αρχίζουν να παίζουν και να λαμβάνουν στερεή τροφή στους 2 μήνες, αλλά δεν απογαλακτίζονται μέχρι τους 6 μήνες. Φτάνουν στο μέγεθος των ενηλίκων στους 8,5 μήνες, αποκτούν κυνόδοντες στους 11 μήνες και φτάνουν στη σεξουαλική ωριμότητα στους 15 μήνες. Ζουν έως και 10 χρόνια σε αιχμαλωσία.
Απειλές Επεξεργασία
Οι Αγριόγατοι ψαράδες, απειλούνται από την καταστροφή των υγροτόπων, οι οποίοι όλο και περισσότερο μολύνονται ή μετατρέπονται σε γεωργικές εκτάσεις. Η υπερεκμετάλλευση των τοπικών αλιευτικών αποθεμάτων και οι δολοφονίες ως αντίποινα, είναι σημαντικές απειλές. Ενδεχομένως, έχει εξαφανιστεί από το Πακιστάν και ορισμένες παράκτιες περιοχές της Ινδίας.
Διατήρηση Επεξεργασία
Ο Αγριόγατος ψαράς, περιλαμβάνεται στο Παράρτημα II της CITES και προστατεύεται από την εθνική νομοθεσία στο μεγαλύτερο μέρος της κατανομής της. Το κυνήγι απαγορεύεται στο Μπανγκλαντές, στην Καμπότζη, στην Κίνα, στην Ινδία, στην Ινδονησία, στη Μιανμάρ, στο Νεπάλ, στη Σρι Λάνκα και στην Ταϊλάνδη. Διατάξεις περί θηρίας, ισχύουν στο Λάος. Στο Μπουτάν και στο Βιετνάμ, δεν προστατεύεται, έκτος από τις προστατευμένες περιοχές.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Prionailurus viverrinus στο Wikimedia Commons
