Αθανάσιος Γρηγοριάδης
| Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ο Αθανάσιος Γρηγοριάδης (1793 - Αθήνα, 1871) ήταν Έλληνας αγωνιστής και πολιτικός του αγώνα του 1821.
| Αθανάσιος Γρηγοριάδης | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Αθανάσιος Γρηγοριάδης (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 13ιουλ. / 24 Μαρτίου 1793γρηγ. Κυπαρισσία Μεσσηνίας |
| Θάνατος | Οκτώβριος 1871 Αθήνα |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα Οθωμανική Αυτοκρατορία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός επαναστάτης |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Αδαμαντία Γρηγοριάδου |
| Αδέλφια | Γεώργιος Γρηγοριάδης |
| Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
| Πόλεμοι/μάχες | Ελληνική Επανάσταση του 1821 |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | μέλος της Γερουσίας της Ελλάδας μέλος της Βουλής των Ελλήνων (εκλογική περιφέρεια Αρκαδίας) πληρεξούσιος Φιλικός |
| Βραβεύσεις | Αργυρό αριστείο του Αγώνα Χρυσός Σταυρός του Σωτήρος Ταξιάρχης του Σωτήρος |
Βιογραφικά στοιχεία
ΕπεξεργασίαΓεννήθηκε στην Τριφυλία στις 13 Μαρτίου 1793, γιος του Γρηγορίου Γρηγοριάδη και της Αδαμαντίας το γένος Παπαθεοδώρου. Η οικογένειά του ήταν γνωστή από τη Ζούρτσα Ολυμπίας και η αρχαιότερη της επαρχίας αυτής.
Πήγε σχολείο στη Δημητσάνα της Γορτυνίας. Μυήθηκε στα μυστήρια της Φιλικής Εταιρείας τον Νοέμβριο του 1820 από τον Γρηγόριο Παπαφλέσσα, και αφού συνεννοήθηκε με τους άλλους πατριώτες της Πελοποννήσου ξεκίνησε την Επανάσταση στην επαρχία της Τριφυλίας στις 25 Μαρτίου του 1821.
Υπηρέτησε ως στρατιωτικός και πολιτικός, και έκανε και από μόνος του εκστρατείες όπου ήταν ανάγκη, αφού είχε μεγάλη δύναμη στην επαρχία λόγω της πολυάριθμης οικογένειάς του, και επειδή είχε θείο τον αρχιερέα της Μεθώνης Γρηγόριο. Τέθηκε επί κεφαλής χιλίων οπλιτών, επιτέθηκε στους Τούρκους και τους έδιωξε από το Νεόκαστρο και τη Μεθώνη.
Έγινε πληρεξούσιος των Εθνικών Συνελεύσεων, βουλευτής και γερουσιαστής, και υπηρέτησε και σε άλλες πολιτικές υπηρεσίες.
Επί των εμφυλίων πολέμων του 1824 και 1825 κηρύχτηκε και αυτός αντάρτης, καταδιώχθηκε αλλά δεν συνελήφθη. Στα χρόνια του Καποδίστρια διορίστηκε διοικητής της Νάξου, Πάρου και Αντιπάρου. Μετά τον θάνατο του Καποδίστρια ο Γρηγοριάδης ήταν ο σπουδαιότερος αντίπαλος των αντικυβερνητικών.
Επί Όθωνα διετέλεσε πληρεξούσιος το 1843, γερουσιαστής το 1844, αντιπρόεδρος της Γερουσίας το 1852, και με την μεταπολίτευση πληρεξούσιος το 1862. Αργότερα έγινε και βουλευτής.
Τιμήθηκε με το αργυρό παράσημο του αγώνα, το χρυσό παράσημο του Σωτήρος, με τον σταυρό των Ταξιαρχών του Βασιλικού Τάγματος του Σωτήρος.
Απεβίωσε τον Οκτώβριο του 1871.
Από όλη τη δράση του κρατούσε χειρόγραφο ημερολόγιο, που μετά το θάνατό του η χήρα του το παρέδωσε στην Εθνική Βιβλιοθήκη. Έπειτα από 60 χρόνια ο τότε διευθυντής της Εθνικής Βιβλιοθήκης, Σωκράτης Κουγέας, το έδωσε στον μακρινό απόγονο του Γρηγοριάδη του και επίσης γερουσιαστή Γεώργιο Οθ. Γρηγοριάδη για να το εκδώσει. Το χειρόγραφο σε ένα μεγάλο μέρος του τυπώθηκε και κυκλοφόρησε το 1934 ως «Ιστορικαί Αλήθειαι».[1]
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ Μπίρης, Γιάννης (27-03-2023). «Η πρώτη μάχη του Αγώνα - Λιγούδιστα 27 Μαρτίου 1821». Eleftheria online. https://eleftheriaonline.gr/local/politismos/history/item/291679-i-proti-maxi-tou-agona-ligoydista-27-martiou-1821. Ανακτήθηκε στις 25-10-2023.
Πηγές
Επεξεργασία- Φώτιος Χρυσανθόπουλος, επιμ. (1888). Βίοι Πελοποννησίων ανδρών και των εξώθεν εις την Πελοπόννησον ελθόντων κληρικών, στρατιωτικών και πολιτικών των αγωνισαμένων τον αγώνα της επαναστάσεως. Αθήνα: Σταύρος Ανδρόπουλος, Τυπογραφείο Π. Δ. Σακελλαρίου. Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2010.
- Ιωάννης Αρσένης (1883). Ποικίλη Στοά: Εθνική εικονογραφημένη επετηρίς, Έτος 1/16, 1881-1914. Αθήνα: Εστία. Ανακτήθηκε στις 10 Σεπτεμβρίου 2009.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Επεξεργασία
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με έναν Αγωνιστή της Ελληνικής Επανάστασης (1821) χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |