Αιθυλολίθιο

Αιθυλολίθιο
Γενικά
Όνομα IUPAC	Αιθυλολίθιο
Άλλες ονομασίες	Λιθιαιθανίδιο; Λιθιαιθάνιο; Αιθανίδιο του λιθίου
Χημικά αναγνωριστικά
Χημικός τύπος	C2H5Li
Μοριακή μάζα	36,002 amu
Σύντομος; συντακτικός τύπος	CH3CH2Li
Συντομογραφίες	EtLi
Αριθμός CAS	811-49-4
SMILES	[Li]CC
InChI	1S/C2H5.Li/c1-2;/h1H2,2H3
Φυσικές ιδιότητες
Διαλυτότητα; στο νερό	Αντιδρά ζωηρά
Εμφάνιση	στερεό
Χημικές ιδιότητες
	Εκτός αν σημειώνεται διαφορετικά, τα δεδομένα αφορούν υλικά υπό κανονικές συνθήκες περιβάλλοντος (25°C, 100 kPa).

Το αιθυλολίθιο^[2] (αγγλικά ethyllithium) είναι οργανική χημική ένωση, που περιέχει άνθρακα, υδρογόνο και λίθιο, με εμπειρικό τύπο C₂H₅Li. Συμβολίζεται, επίσης, συχνά με τη συντομογραφία EtLi, που προέρχεται από την αγγλόφωνη ονομασία του EthylLithium). Αυτή η οργανομεταλλική ένωση υιοθετεί μια ολιγομερική δομή τόσο σε κατάσταση διάλυσης, όσο και στη στερεή κατάσταση. Είναι πολύ δραστική ένωση και χρησιμοποποιείται διαλυμένη σε αιθέρες (ROR'), στη Συνθετική και στην Οργανομεταλλική Χημεία. Οι σχετικές εφαρμογές που χρησιμοποιούν αιθυλολίθιο απαιτούν άνυδρες συνθήκες, γιατί η ένωση αντιδρά ζωηρά με το νερό (H₂O). Το οξυγόνο (O₂) και το διοξείδιο του άνθρακα (CO₂) είναι επίσης ασύμβατα με το αιθυλολίθιο. Συνήθως το αιθυλολίθιο δεν παρσκευάζεται επιτόπου, αλλά παραγγέλνεται σε μορφή διαλύματος σε διάφορους αιθέρες.

Ονοματολογία

Από τις ονομασίες που χρησιμοποιούνται:

Η πρώτη προκύπτει αν η ένωση θεωρηθεί ένωση λιθίου και αιθυλίου (CH₃CH₂).
Η δεύτερη προκύπτει αν η ένωση θεωρηθεί υποκατεστημένο αιθάνιο (CH₃CH₃), δηλαδή ένα άτομο υδρογόνου έχει αντικατασταθεί από Li.
Η τρίτη και η τέταρτη είναι ταυτόσημες και προκύπτουν αν η ένωση θεωρηθεί (και είναι) ετεροπολική ένωση μετσξύ κατιόντος λιθίου (Li⁺) και ανιόντος αιθανιδίου (CH₃CH₂^-). Η κατάληξη «-ίδιο» αντί «-άνιο» δηλώνει την ύπαρξη καρβανιόντος.

Δομή

Δεσμός	τύπος δεσμού	ηλεκτρονική δομή	Μήκος δεσμού	Ιονισμός
Δεσμοί^[3]
C-H	σ	2sp³-1s	109 pm	3% C^- H⁺
C-C	σ	2sp³-2sp³	154 pm
C^--Li⁺	ετ.	2(sp³)⁸-1s²	231 pm	100% C^- Li⁺
Κατανομή φορτίων σε ουδέτερο μόριο
C_#1	-1,06
C_#2	-0,09
H	+0,03
Li	+1,00

Παραγωγή

Το αιθυλολίθιο παράγεται με επίδραση μεταλλικού λιθίου (Li) σε αιθυλαλογονίδιο (CH₃CH₂X), συνήθως παρουσία άνυδρου διαιθυλαιθέρα (|Et₂O|)^[4]:

$\mathrm {2Li+CH_{3}CH_{2}X{\xrightarrow[{-10^{o}C}]{|Et_{2}O|}}CH_{3}CH_{2}Li+LiX}$

Χημική δραστηριότητα

Το αιθυλολίθιο είναι μια ισχυρή βάση κατά Lewis και ένα ισχυρό πυρηνόφιλο αντιδραστήριο, εξαιτίας του αρνητικού ηλεκτρικού φορτίου που εμφανίζει το άτομο άνθρακα (C) #1. Γι' αυτό είναι ιδιαίτερα δραστικό έναντι δοτών ηλεκτρονίων και πρωτονίων. Για λόγους ασφαλείας, οι περισσότερες αντιδράσεις, που χρησιμοποιούν αιθυλολίθιο, πραγματοποπιούνται σε θερμοκρασίες μικρότερες της θεμοκρασίας δωματίου (20 °C).

Με νερό

Το αιθυλολίθιο αντιδρά με το νερό (H₂O), παράγοντας υδροξείδιο του λιθίου (LiΟΗ) και αιθάνιο (CH₃CH₃)^[5]:

$\mathrm {CH_{3}CH_{2}Li+H_{2}O{\xrightarrow {}}LiOH+CH_{3}CH_{3}\uparrow }$

Με διοξείδιο του άνθρακα

Το αιθυλολίθιο αντιδρά με το διοξείδιο του άνθρακα (CO₂), παράγοντας (τελικά) προπανικό οξύ (CH₃CH₂COOH)^[6]:

$\mathrm {CH_{3}CH_{2}Li+CO_{2}{\xrightarrow {}}CH_{3}CH_{2}COOLi{\xrightarrow {+HCl}}CH_{3}CH_{2}COOH+LiCl}$

Με αλκυλαλογονίδια

Το αιθυλολίθιο αντιδρά με αλκυλαλογονίδια (RX), αιθυλιώνοντάς τα και παράγοντας αιθυλιωμένα αλκάνια (REt)^[7]:

$\mathrm {CH_{3}CH_{2}Li+RX{\xrightarrow {}}RCH_{2}CH_{3}+LiX}$

Με οργανοπολυαλογονίδια

Το αιθυλολίθιο αντιδρά με οργανοπολυαλογονίδια, πολυαιθυλιώνοντάς τα και παράγοντας πολυαιθυλιωμένα αλκάνια. Π.χ.^[7]:

$\mathrm {4CH_{3}CH_{2}Li+CX_{4}{\xrightarrow {}}C(CH_{2}CH_{3})_{4}+4LiX}$

Με αλκοόλες

Το αιθυλολίθιο αντιδρά με αλκοόλες (ROH), παράγοντας αλκοολικό λίθιο (ROLi) και αιθάνιο (CH₃CH₃)^[8]:

$\mathrm {CH_{3}CH_{2}Li+ROH{\xrightarrow {}}ROLi+CH_{3}CH_{3}\uparrow }$

Με μεθανάλη

Το αιθυλολίθιο αντιδρά με τη μεθανάλη (HCHO), αιθυλιώνοντάς τη και παράγοντας (τελικά) 1-προπανόλη (PrOH)^[9]:

$\mathrm {CH_{3}CH_{2}Li+HCHO{\xrightarrow {}}CH_{3}CH_{2}CH_{2}OLi{\xrightarrow {+HCl}}CH_{3}CH_{2}CH_{2}OH+LiCl}$

Με αλδεΰδες

Το αιθυλολίθιο αντιδρά με αλδεΰδες (RCHO), αιθυλιώνοντάς τες και παράγοντας (τελικά) δευτεροταγείς αιθυλαλκοόλες (RCH(OH)Et)^[9]:

$\mathrm {CH_{3}CH_{2}Li+RCHO{\xrightarrow {}}RC(OLi)CH_{2}CH_{3}{\xrightarrow {+HCl}}RC(OH)CH_{2}CH_{3}+LiCl}$

Με κετόνες

Το αιθυλολίθιο αντιδρά με κετόνες (RCOR'), αιθυλιώνοντάς τες και παράγοντας (τελικά) τριτοταγείς αιθυλαλκοόλες (RC(Et)(OH)R')^[10]:

$\mathrm {CH_{3}CH_{2}Li+RCOR{\acute {}}{\xrightarrow {}}RC(CH_{2}CH_{3})(OLi)R{\acute {}}{\xrightarrow {+HCl}}RC(CH_{2}CH_{3})(OH)R{\acute {}}+LiCl}$

Με οξιράνιο

Το αιθυλολίθιο αντιδρά με το οξιράνιο, παράγοντας 1-βουτανόλη (CH₃CH₂CH₂CH₂OH)^[11]:

$\mathrm {+CH_{3}CH_{2}Li{\xrightarrow {}}CH_{3}CH_{2}CH_{2}CH_{2}OLi{\xrightarrow {+HCl}}CH_{3}CH_{2}CH_{2}CH_{2}OH+LiCl}$

Με νιτρίλια

Το αιθυλολίθιο αντιδρά με νιτρίλια (RCN), αιθυλιώνοντάς τα και παράγοντας (τελικά) αιθυλοκετόνες (RCOEt)^[12]:

$\mathrm {CH_{3}CH_{2}Li+RCN{\xrightarrow {}}RC(CH_{2}CH_{3})=NLi+{\xrightarrow[{+2HCl}]{+H_{2}O}}RCOCH_{2}CH_{3}+NH_{4}Cl+LiCl}$

Με καρβοξυλικούς εστέρες

Το αιθυλολίθιο αντιδρά με καρβοξυλικούς εστέρες (RCOOR'), αιθυλιώνοντάς τες και παράγοντας αιθυλοκετόνες (RCOEt)^[13]:

$\mathrm {CH_{3}CH_{2}Li+RCOOR{\acute {}}{\xrightarrow {}}RCOCH_{2}CH_{3}+R{\acute {}}OLi}$

Με αλαμίνες

Το αιθυλολίθιο αντιδρά με αλαμίνες (π.χ. NH₂X), αιθυλιώνοντάς τες και παράγοντας αιθυλαμίνες (π.χ. CH₃CH₂NH₂). Π.χ.^[14]:

$\mathrm {CH_{3}CH_{2}Li+NH_{2}X{\xrightarrow {}}CH_{3}CH_{2}NH_{2}+LiX}$

Με σιλυλαλογονίδια

Το αιθυλολίθιο αντιδρά με σιλυλαλογονίδια [Si_vH_2v+1X], αιθυλιώνοντάς τα και παράγοντας αιθυλοσιλάνια [Si_vH_2v+1CH₂CH₃]. Π.χ.^[15]:

$\mathrm {CH_{3}CH_{2}Li+SiH_{3}X{\xrightarrow {}}CH_{3}CH_{2}SiH_{3}+LiX}$

Με φωσφυλαλογονίδια

Το αιθυλολίθιο αντιδρά με φωσφυλαλογονίδια (π.χ. PH₂X), αιθυλιώνοντάς τα και παράγοντας αιθυλοφωσφίνες (π.χ. CH₃CH₂PH₂). Π.χ.^[16]:

$\mathrm {CH_{3}CH_{2}Li+PH_{2}X{\xrightarrow {}}CH_{3}CH_{2}PH_{2}+LiX}$

Με τριαλογονίδια του φωσφόρου

Το αιθυλολίθιο αντιδρά με τριαλογίδια του φωσφόρου (PX₃), τριαιθυλιώνοντάς τα και παράγοντας τριαιθυλοφωσφίνη [(CH₃CH₂)₃P]^[17]:

$\mathrm {3CH_{3}CH_{2}Li+PX_{3}{\xrightarrow {}}P(CH_{2}CH_{3})_{3}+3LiX}$

Με πενταλογονίδια του φωσφόρου

Το αιθυλολίθιο αντιδρά με πενταλογίδια του φωσφόρου (PX₅), πενταιθυλιώνοντάς τα, παράγοντας πενταιθυλοφωσφοράνιο [(CH₃CH₂)₅P]^[18]:

$\mathrm {5CH_{3}CH_{2}Li+PX_{5}{\xrightarrow {}}P(CH_{2}CH_{3})_{5}+5LiX}$

Με χλωριούχο υδράργυρο

Το αιθυλολίθιο αντιδρά με αλογονούχο υδράργυρο (HgΧ₂), διαιθυλιώνοντάς τον, παράγοντας διαιθυλοϋδράργυρο [Hg(CH₂CH₃)₂]^[19]:

$\mathrm {2CH_{3}CH_{2}Li+HgX_{2}{\xrightarrow {}}Hg(CH_{2}CH_{3})_{2}+2LiX}$

Με χλωριούχο μόλυβδο

Το αιθυλολίθιο αντιδρά με το χλωριούχο μόλυβδο (PbCl₂), τετραιθυλιώνοντάς τον, παράγοντας τετραιθυλομόλυβδο [Pb(CH₂CH₃)₄]^[20]:

$\mathrm {4CH_{3}CH_{2}Li+2PbCl_{2}{\xrightarrow {}}Pb(CH_{2}CH_{3})_{4}+4LiCl+Pb}$

Με τετραχλωριούχο ζιρκόνιο

Το αιθυλολίθιο αντιδρά με τετραχλωριούχο ζιρκόνιο (ZrCl₄), εξαιθυλιώνοντάς το και παράγοντας εξαιθυλοζιρκονιοδιλίθιο [Li₂[Zr(CH₂CH₃)₆]^[21] :

$\mathrm {6CH_{3}CH_{2}Li+ZrCl_{4}{\xrightarrow {}}Li_{2}[Zr(CH_{2}CH_{3})_{6}]+4LiCl}$

Με μεθυλένιο

Το αιθυλολίθιο αντιδρά με μεθυλένιο ([:CH₂]), σχηματίζοντας προπυλολίθιο (PrLi) και ισοπροπυλολίθιο (iPrLi)^[22]:

$\mathrm {CH_{3}CH_{2}Li+CH_{2}N_{2}{\xrightarrow {UV}}{\frac {3}{5}}CH_{3}CH_{2}CH_{2}Li+{\frac {2}{5}}CH_{3}CHLiCH_{3}+N_{2}\uparrow }$

Πηγές πληροφόρησης

SCHAUM'S OUTLINE SERIES, «ΟΡΓΑΝΙΚΗ ΧΗΜΕΙΑ», Μτφ. Α. Βάρβογλη, 1999
«Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας» Ν. Α. Πετάση 1982
Αναστάσιου Βάρβογλη, «Χημεία Οργανικών Ενώσεων», Παρατηρητής, Θεσσαλονίκη 1991
Καραγκιοζίδη Σ. Πολυχρόνη, «Ονοματολογία Οργανικών Ενώσεων στα Ελληνικά & Αγγλικά» Β΄ Έκδοση, Θεσσαλονίκη 1991
Νικολάου Ε. Αλεξάνδρου, «Γενική Οργανική Χημεία», Εκδόσεις Ζήτη, Θεσσαλονίκη 1985
Δημητρίου Ν. Νικολαΐδη, «Ειδικά Μαθήματα Οργανικής Χημείας», ΑΠΘ, θεσσαλονίκη 1983
Νικολάου Ε. Αλεξάνδρου, Αναστάσιου Βάρβογλη, Φαίδωνα Χατζημηχαλάκη, «Εργαστηριακός Οδηγός», Εκδόσεις Ζήτη, Θεσσαλονίκη 1986

Παραπομπές

↑ Διαδικτυακός τόπος NIST
↑ Για εναλλακτικές ονομασίες δείτε τον πίνακα πληροφοριών.
↑ Τα δεδομένα προέρχονται εν μέρει από το «Table of periodic properties of thw Ellements», Sagrent-Welch Scientidic Company και Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, Σελ. 34. Ο ιονισμός βασίζεται στην ηλεκτραρνητικότητα κατά Paoulig των στοιχείων.
↑ «Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας» Ν. Α. Πετάση 1982, σελ. 268, §11.5Β
↑ «Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας» Ν. Α. Πετάση 1982, σελ. §199, §8.4.1δ, με Li αντί MgX, Η αντί R.
↑ «Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας» Ν. Α. Πετάση 1982, σελ. §283, §12.2.1, με Li αντί MgX, CH₃CH₂ αντί R.
↑ ^7,0 ^7,1 «Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας» Ν. Α. Πετάση 1982, σελ. §152, §6.2.4, με Li αντί MgX.
↑ «Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας» Ν. Α. Πετάση 1982, σελ. §199, §8.4.1δ, με Li αντί MgX.
↑ ^9,0 ^9,1 «Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας» Ν. Α. Πετάση 1982, σελ. §152, §8.2.4.1,, με Li αντί MgX.
↑ «Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας» Ν. Α. Πετάση 1982, σελ. §152, §8.2.4.1, με Li αντί MgX.
↑ «Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας» Ν. Α. Πετάση 1982, σελ. §152, §8.4.5.5, με Li αντί MgX.
↑ «Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας» Ν. Α. Πετάση 1982, σελ. 226, §9.3.1β, με Li αντί MgX.
↑ «Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας» Ν. Α. Πετάση 1982, σελ. 226, §9.3.1α, με Li αντί MgX.
↑ «Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας» Ν. Α. Πετάση 1982, σελ. 248, §10.2.2γ, με Li αντί MgX.
↑ «Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας» Ν. Α. Πετάση 1982, σελ. 267, §11.4Α, με Li αντί MgI και SiH₃X αντί SiCl₄.
↑ «Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας» Ν. Α. Πετάση 1982, σελ. 267, §11.3.1, με Li αντί MgBr, CH₃CH₂ αντί Φ και PH₂X αντί PCl₃.
↑ «Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας» Ν. Α. Πετάση 1982, σελ. 267, §11.3.1, με Li αντί MgBr και CH₃CH₂ αντί Φ και Χ αντί Cl.
↑ «Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας» Ν. Α. Πετάση 1982, σελ. 267, §11.3.1, με Li αντί MgBr, CH₃CH₂ αντί Φ και PΧ₅ αντί PCl₃.
↑ «Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας» Ν. Α. Πετάση 1982, σελ. 268, §11.5Γ, με Li αντί MgCl, CH₂CH₃ αντί R.
↑ «Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας» Ν. Α. Πετάση 1982, σελ. 268, §11.5Δα, με Li αντί MgCl, CH₂CH₃ αντί R.
↑ Morse, P. M.; Girolami, G. S. "Are d⁰ ML₆ Complexes Always Octahedral? The X-ray Structure of Trigonal-Prismatic [Li(tmed)]₂[ZrMe₆]" Journal of the American Chemical Society 1989, 111, 4114-6.
doi:10.1021/ja00193a061
↑ Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ. 155, §6.7.3.

[1] Διαδικτυακός τόπος NIST

[2] Για εναλλακτικές ονομασίες δείτε τον πίνακα πληροφοριών.

[3] Τα δεδομένα προέρχονται εν μέρει από το «Table of periodic properties of thw Ellements», Sagrent-Welch Scientidic Company και Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, Σελ. 34. Ο ιονισμός βασίζεται στην ηλεκτραρνητικότητα κατά Paoulig των στοιχείων.

[4] «Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας» Ν. Α. Πετάση 1982, σελ. 268, §11.5Β

[5] «Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας» Ν. Α. Πετάση 1982, σελ. §199, §8.4.1δ, με Li αντί MgX, Η αντί R.

[6] «Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας» Ν. Α. Πετάση 1982, σελ. §283, §12.2.1, με Li αντί MgX, CH₃CH₂ αντί R.

[ReferenceA-7] 7,0 ^7,1 «Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας» Ν. Α. Πετάση 1982, σελ. §152, §6.2.4, με Li αντί MgX.

[8] «Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας» Ν. Α. Πετάση 1982, σελ. §199, §8.4.1δ, με Li αντί MgX.

[ReferenceB-9] 9,0 ^9,1 «Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας» Ν. Α. Πετάση 1982, σελ. §152, §8.2.4.1,, με Li αντί MgX.

[10] «Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας» Ν. Α. Πετάση 1982, σελ. §152, §8.2.4.1, με Li αντί MgX.

[11] «Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας» Ν. Α. Πετάση 1982, σελ. §152, §8.4.5.5, με Li αντί MgX.

[12] «Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας» Ν. Α. Πετάση 1982, σελ. 226, §9.3.1β, με Li αντί MgX.

[13] «Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας» Ν. Α. Πετάση 1982, σελ. 226, §9.3.1α, με Li αντί MgX.

[14] «Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας» Ν. Α. Πετάση 1982, σελ. 248, §10.2.2γ, με Li αντί MgX.

[15] «Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας» Ν. Α. Πετάση 1982, σελ. 267, §11.4Α, με Li αντί MgI και SiH₃X αντί SiCl₄.

[16] «Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας» Ν. Α. Πετάση 1982, σελ. 267, §11.3.1, με Li αντί MgBr, CH₃CH₂ αντί Φ και PH₂X αντί PCl₃.

[17] «Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας» Ν. Α. Πετάση 1982, σελ. 267, §11.3.1, με Li αντί MgBr και CH₃CH₂ αντί Φ και Χ αντί Cl.

[18] «Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας» Ν. Α. Πετάση 1982, σελ. 267, §11.3.1, με Li αντί MgBr, CH₃CH₂ αντί Φ και PΧ₅ αντί PCl₃.

[19] «Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας» Ν. Α. Πετάση 1982, σελ. 268, §11.5Γ, με Li αντί MgCl, CH₂CH₃ αντί R.

[20] «Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας» Ν. Α. Πετάση 1982, σελ. 268, §11.5Δα, με Li αντί MgCl, CH₂CH₃ αντί R.

[21] Morse, P. M.; Girolami, G. S. "Are d⁰ ML₆ Complexes Always Octahedral? The X-ray Structure of Trigonal-Prismatic [Li(tmed)]₂[ZrMe₆]" Journal of the American Chemical Society 1989, 111, 4114-6.
doi:10.1021/ja00193a061

[22] Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ. 155, §6.7.3.

[2]

[1]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

[20]

[21]

[22]

Αιθυλολίθιο
Γενικά
Όνομα IUPAC	Αιθυλολίθιο
Άλλες ονομασίες	Λιθιαιθανίδιο Λιθιαιθάνιο Αιθανίδιο του λιθίου
Χημικά αναγνωριστικά
Χημικός τύπος	C₂H₅Li
Μοριακή μάζα	36,002 amu^[1]
Σύντομος συντακτικός τύπος	CH₃CH₂Li
Συντομογραφίες	EtLi
Αριθμός CAS	811-49-4
SMILES	[Li]CC
InChI	1S/C2H5.Li/c1-2;/h1H2,2H3
Φυσικές ιδιότητες
Διαλυτότητα στο νερό	Αντιδρά ζωηρά
Εμφάνιση	στερεό
Χημικές ιδιότητες
Εκτός αν σημειώνεται διαφορετικά, τα δεδομένα αφορούν υλικά υπό κανονικές συνθήκες περιβάλλοντος (25°C, 100 kPa).