Ο Αλμπέρτο Τζακομέττι (ιταλικά:Alberto Giacometti, 10 Οκτωβρίου 1901 - 11 Ιανουαρίου 1966) ήταν Ελβετός γλύπτης και ζωγράφος που από το 1922 και μετά εγκαταστάθηκε στο Παρίσι.

Αλμπέρτο Τζακομέττι
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Alberto Giacometti (Γαλλικά)
Γέννηση10 Οκτωβρίου 1901
Στάμπα, Γκράουμπυντεν, Ελβετία
Θάνατος11 Ιανουαρίου 1966 (65 ετών)
Κουρ, Γκράουμπυντεν, Ελβετία
Αιτία θανάτουΧρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
Τόπος ταφήςBorgonovo
ΕθνικότηταΕλβετός
ΣπουδέςΑκαδημία της Γκραντ Σωμιέρ
Ιδιότηταγλύπτης[1][2], ζωγράφος[2], συγγραφέας, σχεδιαστής κοσμημάτων[3][2], χαράκτης[2], καλλιτέχνης γραφικών τεχνών[1], σκιτσογράφος[1][4] και εικονογράφος[5]
ΣύζυγοςAnnette Giacometti (από 1949)
ΓονείςGiovanni Giacometti και Annetta Giacometti
ΑδέλφιαDiego Giacometti[6]
Bruno Giacometti[6]
Ottilia Giacometti
Κίνημαυπερρεαλισμός[7]
Είδος τέχνηςΓλυπτική, ζωγραφική, σχέδιο
Καλλιτεχνικά ρεύματαΥπερρεαλισμός, εξπρεσιονισμός, κυβισμός, φορμαλισμός
ΒραβεύσειςΜπιενάλε της Βενετίας (1962)
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η ζωή του

Επεξεργασία

Γιος εμπρεσιονιστή ζωγράφου, ο Τζακομέττι έδειξε από πολύ νωρίς τις καλλιτεχνικές του τάσεις. Στα 13 του χρόνια φιλοτεχνούσε ήδη προτομές (ιδιαίτερα του αδελφού του Ντιέγκο, που υπήρξε σε όλη του τη ζωή το πιο πιστό μοντέλο του). Πίστευε ακράδαντα ότι το σχέδιο είναι η βάση των πάντων. Εργαζόταν αδιάκοπα, πειραματιζόμενος σε διάφορες κατευθύνσεις.

Ο Τζακομέττι ανήκει στους σημαντικότερους γλύπτες του 20ου αιώνα. Το έργο του χαρακτηρίζεται από στοιχεία του κυβισμού, του σουρεαλισμού και των φιλοσοφικών αναζητήσεων του υπαρξισμού και της ανθρώπινης φύσης (conditio humana).[8]

Η στροφή στο ανθρώπινο σώμα και πρόσωπο σημειώνεται το 1935, όταν σταμάτησε να ασχολείται με τον σουρεαλισμό και αφοσιώθηκε στις "Συνθέσεις με Φιγούρες", ενώ γύρω στο 1940 κατέληξε στις διάσημες φιγούρες του, σχεδόν σκελετώδεις, με τα μακριά πόδια, τον περιορισμένο κορμό και το μικρό κεφάλι. Σχεδόν εξαϋλωμένες. "Βυθίζοντας τα δάκτυλά μου στον γύψο, αναζητώ κάτω από το δέρμα τα οστά, το κρανίο, τους σπονδύλους, το ανθρώπινο σώμα αποφλοιωμένο", έλεγε. Οι φιγούρες αυτές δεν ξεπερνούσαν σε μέγεθος τα 7 εκ.[9] Ο Τζακομέττι ήθελε να αντικατοπτρίζουν την απόσταση που έβλεπε να υπάρχει μεταξύ του καλλιτέχνη και του μοντέλου του.

Την μεταπολεμική περίοδο δημιούργησε τα πιο γνωστά έργα του. Τα πολύ μεγάλα και λεπτά αγάλματα ενσωμάτωσαν μια νέα εμπειρία του Τζακομέττι: την διαφορά που αναγνώρισε ανάμεσα στην μέχρι τότε οπτική του ίδιου και αυτής του κινηματογράφου και της φωτογραφίας.[10]

Μέσω της υποκειμενικής οπτικής εμπειρίας δημιούργησε την πλαστική απεικόνιση όχι ως σωματική απομίμηση, αλλά ως φαντασιακή εικόνα σε έναν ταυτόχρονα πραγματικό και φαντασιακό, απτό αλλά και μη προσβάσιμο χώρο.[11]

Ο Αλμπέρτο Τζακομέττι πέθανε στις 11 Ιανουαρίου του 1966 σε ηλικία 65 χρόνων. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του ο Τζακομέττι θύμιζε όλο και περισσότερο τις πολύ λεπτές, οστεώδεις φιγούρες που σκάλιζε στον πηλό ή στον ορείχαλκο. Έργα του βρίσκονται σε όλα τα μεγάλα μουσεία του κόσμου καθώς και σε ιδιωτικές συλλογές[12].

Σύνδεσμοι

Επεξεργασία
  1. 1,0 1,1 1,2 The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/10318. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 Artnet. alberto-giacometti.
  3. Esther Doornbusch: (Ολλανδικά) hedendaagsesieraden.nl. 2016. hedendaagsesieraden.nl/2019/06/27/alberto-giacometti/. Ανακτήθηκε στις 8  Απριλίου 2020.
  4. «Zonder titel [Studies op een omslag van Les Temps Modernes»]. Ανακτήθηκε στις 7  Σεπτεμβρίου 2021.
  5. Collectie Boijmans Online. www.boijmans.nl/en/collection/artworks/163282/invitation. Ανακτήθηκε στις 19  Απριλίου 2024.
  6. 6,0 6,1 (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 5  Μαρτίου 2021. 500118871. Ανακτήθηκε στις 21  Μαΐου 2021.
  7. (Ολλανδικά) RKDartists. 31399.
  8. , http://www.cosmopolis.ch/cosmo29/alberto_giacometti.htm 
  9. Angela Schneider: Wie aus weiter Ferne. Konstanten im Werk Giacomettis. In: Angela Schneider: Giacometti. S. 71
  10. Dieter Honisch: Groß und klein bei Giacometti. In: Angela Schneider: Giacometti. S. 65
  11. Reinhold Hohl: Lebenschronik. In: Angela Schneider: Giacometti. S. 26
  12. Ιστορικό Λεύκωμα 1966, σελ. 138-139, Καθημερινή (1997)

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία