Συντεταγμένες: 46°10′14″N 1°52′6″E / 46.17056°N 1.86833°E / 46.17056; 1.86833

Το Γκερέ (γαλλικά: Guéret) είναι κοινότητα στην κεντρική Γαλλία, πρωτεύουσα του νομού Κρεζ, στη διοικητική περιοχή Νέα Ακουιτανία.

Γκερέ
Το πάρκο και το μουσείο Λα Σενατορερί στο Γκερέ

Έμβλημα
Διοίκηση
ΧώραΓαλλία
Διοικητική υπαγωγήΚρεζ, canton of Guéret-Nord, canton of Guéret-Sud-Est, canton of Guéret-Sud-Ouest και διαμέρισμα του Γκερέ
 • mayor of GuéretMichel Vergnier (1998–2020) και Marie-Françoise Fournier (από 2020)
Ταχυδρομικός κώδικας23000[1]
Κωδικός Κοινότητας23096[2]
Πληθυσμός12.840 (1  Ιανουαρίου 2021)[3]
Έκταση26,21 km²[4]
Υψόμετρο436 μέτρα
Ζώνη ώραςUTC+01:00 (επίσημη ώρα)
UTC+02:00 (θερινή ώρα)
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Γκερέ
46°10′14″N 1°52′6″E
Ιστότοποςhttps://www.ville-gueret.fr/[5]
Commons page Σχετικά πολυμέσα
Σελίδα στο Facebook Σελίδα στο Instagram

Έχει πληθυσμό 13.161 κατοίκους (απογραφή του 2017)[6] και είναι το κέντρο της ευρύτερης αστικής περιοχής με 32.101 κατοίκους (2015). Η πόλη ήταν η πρωτεύουσα της παλαιάς επαρχίας και κομητείας της Μαρς.

Οι κάτοικοι ονομάζονται Γκερετουά (ζ).[7]

Γεωγραφικά στοιχεία

Επεξεργασία
 
Η λίμνη Κουρτίγ

Η κοινότητα Γκερέ βρίσκεται στο κέντρο του νομού Κρεζ, στην περιοχή Νέα Ακουιτανία. Ήταν τμήμα και πρωτεύουσα της παλαιάς επαρχίας της Μαρς.

 
Χάρτης του νομού Κρεζ

Είναι η πρωτεύουσα του νομού, έχει πληθυσμό 14.836 κατοίκους (απογραφή του 2017)[6] και είναι το κέντρο της ευρύτερης αστικής περιοχής που συγκεντρώνει 31.261 κατοίκους (2015). Απέχει 33 χιλιόμετρα (οδικώς 42) από την Ωμπυσσόν,[8] υπονομαρχία του νομού και 241 χιλιόμετρα (οδικώς 306) από το Μπορντώ, [9]πρωτεύουσα της Νέας Ακουιτανίας.

Το Γκερέ βρίσκεται στις πλαγιές λόφου σε μέσο υψόμετρο 518 μέτρων. Την πόλη διαρρέει ο μικρός ποταμός Νωτ, που πηγάζει 3 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά του κέντρου της πόλης και τροφοδοτεί τη λίμνη Κουρτίγ, μια τεχνητή λίμνη περίπου είκοσι εκταρίων με αθλητικές εγκαταστάσεις[10]. Νότια του Γκερέ εκτείνεται το δάσος Σαμπριέρ.

Η έκταση της κοινότητας είναι 26,21 τετραγωνικά χιλιόμετρα.

Τοπωνυμία και γλώσσα

Επεξεργασία

Τον 7ο αιώνα η πόλη αναφέρεται ως Waractus, το 1140 ως de Garait, το 1315 ως Garactum, το 1451 ως Garet .

Στην περιοχή της κοινότητας Γκερέ η παραδοσιακή γλώσσα είναι η οξιτανική. Στα οξιτανικά το όνομα της πόλης είναι Garait.

Αξιοθέατα

Επεξεργασία
 
Το κτήριο της Νομαρχίας
 
Το μέγαρο Μονερού
  • Η εκκλησία των Αγίων Πέτρου και Παύλου, που χρονολογείται από τον 13ο αιώνα.
  • Το μέγαρο Μονερού (κακώς αποκαλούμενο «Κάστρο των κομήτων της Μαρς», καθώς κανένας κόμης δεν έζησε ποτέ στο Γκερέ). Κτήριο γοτθικού ρυθμού, κατασκευάστηκε τον 15ο αιώνα και σήμερα είναι η έδρα του Νομαρχιακού Συμβουλίου του νομού Κρεζ. Είναι καταχωρημένο ως ιστορικό μνημείο [11]και επισκέψιμο κατά τις αργίες.[12]
  • Το παλιό Δικαστήριο, που χρονολογείται από τον 17ο αιώνα. Αυτό το κτήριο στεγάζει το δημαρχείο και είναι καταχωρημένο ως ιστορικό μνημείο.[13]
  • Το μουσείο Τέχνης και Αρχαιολογίας Λα Σενατορερί με πολλά τμήματα: φυσικές επιστήμες, όπλα, ταπετσαρίες, γλυπτική, ζωγραφική, σμάλτα, αρχαιολογικά ευρήματα. Χτισμένο τον 18ο αιώνα, το κτήριο χρησίμευε ως κατοικία γερουσιαστών την εποχή του Ναπολέοντα. Από το 1832 στεγάζει την Εταιρεία Αρχαιολογικών και Φυσικών Επιστημών της Κρεζ, μία από τις παλαιότερες της Γαλλίας. Λειτουργεί ως μουσείο από το 1907 και περιβάλλεται από πάρκο και δέντρα. [14]
  • Το μνημείο του Α' Παγκόσμιου πολέμου.
  • Το κάστρο Σαιντ Φερέ του 17ου αιώνα, χτισμένο στα θεμέλια ενός μεσαιωνικού κάστρου, του οποίου υπάρχουν κάποια υπολείμματα. [15]
  • Ένας τεράστιος λαβύρινθος βρίσκεται 5 χιλιόμετρα νότια του Γκερέ.[16]
  • Η λίμνη Κουρτίγ, μια περιοχή αναψυχής νότια του Γκερέ, μια τεχνητή λίμνη με πολλές αθλητικές εγκαταστάσεις.
  • Το δάσος Σαμπριέρ εκτείνεται νότια του Γκερέ. Περιλαμβάνει ζωολογικό κήπο, όπου μπορεί κανείς να δει λύκους σε ημι-ελεύθερη κατάσταση. Άνοιξε το 2001 και είναι σημαντικός τόπος στον τομέα της προστασίας αυτού του είδους.[17] Στο δάσος υπάρχουν τεράστιοι φυσικοί μονόλιθοι που συνδέονται με τοπικούς θρύλους και λατομεία γρανίτη, που παλιά χρησιμοποιήθηκαν κυρίως για λιθόστρωτα στους δρόμους του Παρισιού.

Παραπομπές

Επεξεργασία

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία