Συντεταγμένες: 45°57′22″N 2°10′3″E / 45.95611°N 2.16750°E / 45.95611; 2.16750

Το Ωμπυσσόν (γαλλικά: Aubusson) είναι κοινότητα στην κεντρική Γαλλία, υπονομαρχία του νομού Κρεζ, στη διοικητική περιοχή Νέα Ακουιτανία.

Ωμπυσσόν
Αεροφωτογραφία της πόλης

Έμβλημα
ΧώραΓαλλία
Διοικητική υπαγωγήΚρεζ και διαμέρισμα του Ωμπυσόν
Ταχυδρομικός κώδικας23200[1]
Κωδικός Κοινότητας23008[2]
Πληθυσμός3.108 (1  Ιανουαρίου 2021)[3]
Έκταση19,21 km²[4]
Υψόμετρο512 μέτρα
Ζώνη ώραςUTC+01:00 (επίσημη ώρα)
UTC+02:00 (θερινή ώρα)
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Ωμπυσσόν
45°57′22″N 2°10′3″E
Ιστότοποςhttp://www.aubusson.fr[5]
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Έχει πληθυσμό 3.366 κατοίκους (απογραφή του 2017)[6] και είναι το κέντρο ευρύτερης αστικής περιοχής με 6.311 κατοίκους (2014). Η πόλη ανήκε στην πρώην περιοχή Λιμουζέν.

Οι κάτοικοι ονομάζονται Ωμπισσοναί (ζ).[7]

Γεωγραφικά στοιχεία Επεξεργασία

 
Η γέφυρα στην είσοδος της πόλης
 
Χάρτης του νομού Κρεζ

Η κοινότητα Ωμπυσσόν βρίσκεται στο νότιο τμήμα του νομού Κρεζ, στην περιοχή Νέα Ακουιτανία, σε μια γραφική κοιλάδα στις όχθες του ποταμού Κρεζ, στη συμβολή του με τον παραπόταμο Μπωζ. Η εθνική οδός N141 περνάει από την πόλη.

Είναι η μοναδική υπονομαρχία του νομού Κρεζ, έχει πληθυσμό 3.366 κατοίκους (απογραφή του 2017)[6] και είναι το κέντρο της ευρύτερης αστικής περιοχής που συγκεντρώνει 6.311 κατοίκους (2014).

Απέχει 33 χιλιόμετρα (οδικώς 42) από το Γκερέ,[8] την πρωτεύουσα του νομού Κρεζ και 247 χιλιόμετρα (οδικώς 344) από το Μπορντώ,[9] πρωτεύουσα της Νέας Ακουιτανίας.

Το Ωμπυσσόν βρίσκεται στο βορειοανατολικό άκρο του υψιπέδου του Μιλβάς με μέσο υψόμετρο περίπου 500 μέτρα.

Η έκταση της κοινότητας είναι 19,21 τετραγωνικά χιλιόμετρα.

Ιστορία Επεξεργασία

Παλιότερα επικρατούσε η άποψη ότι η κοινότητα δημιουργήθηκε από νικημένους Σαρακηνούς μετά τη μάχη του Πουατιέ του 8ου αιώνα [10], αλλά νεότερες έρευνες έχουν διαπιστώσει ότι το Ωμπυσσόν υπήρχε τουλάχιστον από την εποχή των Γαλατο-Ρωμαίων.[11] Κάλυπτε έκταση 15 εκταρίων και ήταν ένα μεγάλο οχυρό της γαλατικής φυλής των Λεμοβίκων. Το Καμπ ντε Σατρ, μέσα στα όρια της πόλης, που για μεγάλο χρονικό διάστημα εθεωρείτο ρωμαϊκό φρούριο, χρονολογείται στην πραγματικότητα λίγο νωρίτερα, από την εποχή των Γαλατών.

Η πόλη ήταν γνωστή ως Albuciensis το 936 και με το όνομα Albuconis το 1070. Το όνομα πιθανώς προέρχεται από το όνομα κάποιου Albucius. [12] Άλλοι λόγιοι υποστηρίζουν ότι το όνομα προέρχεται από μια κελτική λέξη που σημαίνει «τραχύς, απότομος». Στον Μεσαίωνα η πόλη διοικούνταν από υποκόμητες. Από την περιοχή κατάγονταν ένας τροβαδούρος με το όνομα Ζοάν ντ'Ωμπυσσόν.

Ταπητουργία Επεξεργασία

 
Ταπετσαρία του Ωμπισσόν στο μουσείο Νισίμ ντε Καμοντό στο Παρίσι

Το Ωμπυσσόν είναι γνωστό για τις ταπετσαρίες και τα χαλιά του, τα οποία ήταν διάσημα σε όλο τον κόσμο από τον 14ο αιώνα. Η προέλευση της ταπητουργίας στην πόλη προέρχεται από την άφιξη υφαντών από τη Φλάνδρα, που κατέφυγαν στο Ωμπυσσόν γύρω στο 1580. Το ύφος των παραγόμενων ταπετσαριών έχει αλλάξει μέσα στους αιώνες ανάλογα με τη μόδα κάθε εποχής από σκηνές πράσινου τοπίου μέχρι σκηνές κυνηγιού. Τον 17ο αιώνα, τα εργαστήρια του Ωμπυσσόν και της γειτονικής πόλης Φελετέν [13]ονομάστηκαν «Βασιλικά εργαστήρια».

Μετά τη Γαλλική επανάσταση παρουσιάστηκε κάμψη της παραγωγής καθώς εμφανίστηκαν οι χάρτινες ταπετσαρίες. Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1930, παρουσιάστηκε πάλι άνθηση καθώς καλλιτέχνες όπως ο Νταλί, ο Μπρακ και ο Πικάσο χρησιμοποίησαν την τεχνική του Ωμπισσόν για να εκφραστούν.

Μια παράδοση αιώνων, η τέχνη της ταπετσαρίας του Ωμπυσσόν συνίσταται στην ύφανση και παραγωγή ταπετσαριών γενικά μεγάλου μεγέθους που προορίζονται για διακόσμηση τοίχων αλλά και χαλιά και κομμάτια επίπλων. Η ύφανση γίνεται χειροκίνητα σε αργαλειό ύφανσης τοποθετημένο οριζόντια, στην οπίσθια πλευρά της ταπετσαρίας, από μαλλί βαμμένο στο χέρι επί τόπου. Αυτή η απαιτητική διαδικασία συνεπάγεται σημαντικό χρόνο και κόστος. Το Ωμπυσσόν είναι μια παγκόσμια αναφορά στις ταπετσαρίες.

Η ταπητουργία του Ωμπυσσόν εξακολουθεί να ευδοκιμεί και σήμερα, διατηρώντας ένα φάσμα παραδοσιακών δεξιοτήτων. Η παραγωγή ταπετσαριών στο Ωμπυσσόν και το Φελετέν υποστηρίζεται από τρεις μικρές επιχειρήσεις και δώδεκα ανεξάρτητες βιοτεχνίες που παράγουν σημαντική επαγόμενη δραστηριότητα (παραγωγή μαλλιού και κλωστοϋφαντουργίας, εμπόριο, παραπροϊόντα, μουσείο, εκθέσεις και τουρισμός).

Η ταπητουργία του Ωμπυσσόν είναι καταχωρημένη στην Άυλη Πολιτιστική Κληρονομιά της UNESCO από το 2009.[14]

Διεθνείς σχέσεις Επεξεργασία

Η κοινότητα Ωμπυσσόν είναι αδελφοποιημένη με:

Αξιοθέατα Επεξεργασία

 
Ο πύργος του ρολογιού
  • Το πολιτιστικό κέντρο Ζαν Λυρσά.
  • Η Διεθνής Πόλη Ταπετσαρίας
  • Το μουσείο Ταπετσαρίας. Δημιουργήθηκε το 1981 και εκθέτει περίπου 600 χρόνια δημιουργίας και παραγωγής ταπετσαρίας. Αυτή η πλούσια συλλογή αποτελείται από ταπετσαρίες του 17ου, 18ου και 19ου αιώνα και χαλιά. Εκτός από έργα της δικής του συλλογής, υπάρχουν επίσης τακτικές εκθέσεις ταπετσαριών από όλο τον κόσμο.
  • Ο πύργος του ρολογιού.
  • Παλιά πόλη (παλιά σπίτια στο ιστορικό κέντρο).
  • Η εκκλησία Σαιντ-Κρουά, με τμήματα ναού από τον 13ο αιώνα.
  • Η παλιά εκκλησία του Σαιν-Ζαν ντε λα Κουρ, καταχωρημένη ως ιστορικό μνημείο το 2003.[15]
  • Ερείπια του κάστρου των κομήτων του Ωμπυσσόν
  • Η οικία του ταπητουργού (έδρα του τουριστικού γραφείου της πόλης). Σπίτι που ανήκε σε μια οικογένεια ταπητουργών, τους Κορνέιγ. Πολύ γνωστές ταπετσαρίες έχουν υφανθεί εκεί, όπως η Ζωή της Ιωάννας της Λωρραίνης που βρίσκεται στο κάστρο του Υσσέ.
  • Η οικία Βαλενέ
  • Η γέφυρα Τεράντ, που περιλαμβάνεται στον κατάλογο των ιστορικών μνημείων από το 1928.
  • Το Δημαρχείο σε στυλ αρ ντεκό (εγκαινιάστηκε το 1937).
  • Αξιοθέατα στο Ωμπυσσόν
  • Η οικία Βαλενέ
  • Η οικία του ταπητουργού
  • Η εκκλησία Σαιντ-Κρουά
  • Το κάστρο των κομήτων
  • Το Δημαρχείο
  • Δρόμος στο ιστορικό κέντρο

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. «Base officielle des codes postaux» La Poste. 1  Οκτωβρίου 2018.
  2. (Γαλλικά) Code INSEE.
  3. «Populations légales 2021» Εθνικό Ινστιτούτο Στατιστικής και Οικονομικών Μελετών. 28  Δεκεμβρίου 2023.
  4. 4,0 4,1 répertoire géographique des communes. Institut national de l'information géographique et forestière. Ανακτήθηκε στις 26  Οκτωβρίου 2015.
  5. Annuaire de service-public.fr. Ανακτήθηκε στις 23  Σεπτεμβρίου 2023.
  6. 6,0 6,1 . «insee.fr/fr/statistiques». 
  7. . «habitants.fr/aubusson/services-publics». 
  8. . «distance.to/Aubusson/Guéret, Creuse, Nouvelle-Aquitaine, FRA». 
  9. . «distance.to/Bordeaux». 
  10. . «Encyclopedia_Britannica,_Ninth_Edition/Aubusson». 
  11. Dominique Dussot. Archeological Map of Gaul - The Creuse. Academy Académie des inscriptions et belles lettres. Paris 1989.
  12. Marcel Villoutreix, The names of places of the Limousin, history of a region, Association des Antiquités Historiques du Limousin, p 61, Dismiss 2002.
  13. . «britannica.com/art/Aubusson-carpet». 
  14. . «ich.unesco.org/fr/RL/la-tapisserie-daubusson-00250». 
  15. . «pop.culture.gouv.fr/notice/merimee/PA23000009». 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία