Γκιν
Συντεταγμένες: 50°52′07″N 1°52′28″E / 50.8686°N 1.8744°E
| Γκιν | ||
|---|---|---|
 | ||
 | ||
| ||
  Γκιν | ||
| Χώρα | Γαλλία | |
| Διοικητική υπαγωγή | Πα-ντε-Καλαί, Καντόνιο του Γκιν και Διαμέρισμα του Καλαί | |
| Διοίκηση | ||
| • Mayor of Guînes | Éric Buy (από 2019)[1] | |
| Έκταση | 26,42 km²[2] | |
| Ταχ. κωδ. | 62340 | |
| Ζώνη ώρας | UTC+01:00 (επίσημη ώρα) UTC+02:00 (θερινή ώρα) | |
| Ιστότοπος | Επίσημος ιστότοπος | |
 Σχετικά πολυμέσα | ||
| δεδομένα () | ||
.png)
Το Γκιν (γαλλικά: Guînes) είναι κοινότητα στο νομό Πα-ντε-Καλαί στη βόρεια Γαλλία. Στο παρελθόν αναγραφόταν ως Guisnes.
ΓεωγραφίαΕπεξεργασία
Το Γκιν βρίσκεται στη μεθόριο δύο περιοχών, αυτής της Βουλώνης (Μπουλωνναί) και αυτής του Καλαί (Καλαισί), στην άκρη αποξηραμένων βάλτων, οι οποίοι εκτείνονται μέχρι την ακτή. Το κανάλι του Γκιν συνδέεται με το Καλαί.
ΙστορίαΕπεξεργασία
Ιστορικά, το Γκιν, ήταν η πρωτεύουσα μικρής κομητείας με το ίδιο όνομα.[3]
Μετά την αποχώρηση των Ρωμαίων, τον 5ο αιώνα, λίγα είναι γνωστά για την πόλη. Κατά την διάρκεια των Σκοτεινών Χρόνων, σύμφωνα με έναν θρύλο, η περιοχή του Γκιν ήλθε στην κατοχή ενός Αινερίκ (Aigneric), Μαγιορδόμου του βασιλιά Θεοδεβέρτου Γ΄ της Βουργουνδίας.
Το 928, όταν οι Δανοί εισέβαλαν και κατέλαβαν την περιοχή, το Γκιν ήταν μάλλον ένα ανυπεράσπιστο χωριό. Περιφραγμένο ανάχωμα και διπλή τάφρος κατασκευάστηκαν σε σύντομο διάστημα από τους Δανούς. Από αυτά προήλθε το κάστρο του Γκιν. Ο Αρνούλφος Α΄, Κόμης της Φλάνδρας, αναλογιζόμενος πως μια αντεπίθεση θα ήταν καταστροφική, κανόνισε τον γάμο της κόρης του Ελστρούδης, με τον Σίγκφριντ, τον Δανό ηγέτη, παραχωρώντας του τον τίτλο του Κόμη του Γκιν αλλά ως υποτελής σε αυτόν, τον Κόμη της Φλάνδρας. Η κομητεία του Γκιν απέκτησε μεγάλη σημασία από τους διαδόχους του Σίγκφριντ.[4]
Στις αρχές του 11ου αιώνα, ο Κόμης Μανασσής (Manassès) ίδρυσε μονή για το τάγμα του Αγίου Βενεδίκτου. Η μονή τέθηκε στην δικαιοδοσία του γειτονικού αββαείου του Αγίου Λεονάρδου.[5] Την ίδια εποχή, το Γκιν περιελάμβανε τρεις ενορίες εντός των τειχών του, των οποίων οι εκκλησίες ήταν αφιερωμένες στον Άγιο Μπερτέν, τον Άγιο Πέτρο και τον Άγιο Μένταρ. Έξω από τα οχυρά της πόλης βρισκόταν το αββαείο του Αγίου Λεονάρδου, η εκκλησία του Αγίου Μπλαιζ, στον οικισμό του Μελλέκ, και το λεπροκομείο του Αγίου Κουεντέν, στον οικισμό του Σπελλέκ.[6]
Στο τέλος του 11ου αιώνα, ο Βαλδουίνος Β΄ κατασκεύασε ένα τεράστιο πέτρινο κάστρο στην κορυφή του παλαιού πύργου το Σίγκφριντ και περιέκλεισε την πόλη με πέτρινο τείχος, με αμυντικούς πύργους σε κάθε μια από τις εισόδους.[7] Ο γιος του Φουλκ συμμετείχε στην Πρώτη Σταυροφορία.
Στις 22 Ιανουαρίου 1351, τρια χρόνια μετά την κατάληψη του Καλαί από τον Εδουάρδο Γ΄, το κάστρο του Γκιν κατελήφθη και αυτό από τους Άγγλους.[8]
Το 1360, η Συνθήκη της Βρετάνης παρέδωσε την πόλη και την κομητεία της στην Αγγλία και έγινε μέρος του Παλατινάτου του Καλαί, της τελευταίας Αγγλικής κτήσης στην ηπειρωτική Γαλλία.[9] Όταν οι Γάλλοι κατέλαβαν την πόλη του Καλαί τον Ιανουάριο του 1558, το Γκιν άντεξε, χάρη στις προσπάθειες του Άγγλου διοικητή, Ουίλλιαμ Γκρέυ, 13ου Βαρώνου Γκρέυ ντε Ουίλτον. Όμως, μετά από λίγες μέρες απεγνωσμένης μάχης, ο Γκρέι τραυματίστηκε και οι στρατιώτες του αρνήθηκαν να πολεμήσουν. Οι Γάλλοι έδωσαν έντιμους όρους παράδωσης και η Αγγλική κατοχή της περιοχής ολοκληρώθηκε.[10]
ΠληθυσμόςΕπεξεργασία
Οι κάτοικοι της περιοχής ονομάζονται Γκινουά (Guinois). Ο μέσος μηνιαίος μισθός στην πόλη είναι 1.751€.[11]
Ιστορική εξέλιξη του πληθυσμού του Γκιν
| Έτος | 1962 | 1968 | 1975 | 1982 | 1990 | 1999 | 2010 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Πληθυσμός | 4.724 | 4.984 | 5.034 | 5.174 | 5.105 | 5.221 | 5.644 |
Αξιοθέατα και μνημείαΕπεξεργασία
Στήλη του ΜπλανσάρΕπεξεργασία
Η στήλη
Η πλάκα της στήλης
Η στήλη κτίστηκε για να τιμήσει την διάσχιση της Μάγχης από τον Ζαν-Πιερ Μπλανσάρ με αερόστατο θερμού αέρα στις 7 Ιανουαρίου 1785.
ΠαραπομπέςΕπεξεργασία
- ↑ «Éric Buy élu maire de Guînes». Nord Littoral. 8 Μαρτίου 2019.
- ↑ 2,0 2,1 répertoire géographique des communes. Institut géographique national. Ανακτήθηκε στις 26 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ Ardres, Lambert of (2010). The History of the Counts of Guines and Lords of Ardres. Philadelphia: University of Pennsylvania Press. σελ. 24. ISBN 0812200543.
- ↑ de Lettenhove, M. Kervyn (1874). Histoire de Flandre. Bruxelles: Beyaert-Defoort. σελ. 60.
- ↑ Calmet, Augustin (1856). Dictionnaire ... de la Bible. Paris: L'Abbe Migne. σελ. 456.
- ↑ du Chesne Tourangeau, Andre (1631). Histoire genealogique des Maisons de Guines, d'Ardres, de Gand, et de Coucy, et de quelques autres Familles illustres (etc.). Paris: Sebastien Cramoisy. σελ. 62.
- ↑ de La Corgue-Rosny, L.-E. (1875). Recherches Genealogique: O-Z. Boulogne-sur-Mer: Imprimerie Camille le Roy. σελ. 1356.
- ↑ Morley, Henry (1873). A First Sketch of English Literature. London: Cassell, Petter & Galpin. σελ. 106.
- ↑ Merz, Karl Spruner von (1855). Historico-geographical Atlas of the Middle Ages. London: D. Appleton. σελ. 19.
- ↑
Το παρόν λήμμα ενσωματώνει κείμενο από έκδοση που είναι πλέον κοινό κτήμα: Chisholm, Hugh, επιμ.. (1911) «Grey de Wilton» Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάννικα (11η έκδοση) Cambridge University Press
- ↑ «Salaire à Guînes (62340, Pas-de-Calais)». www.journaldunet.com (στα Γαλλικά). Ανακτήθηκε στις 22 Απριλίου 2017.
Εξωτερικοί σύνδεσμοιΕπεξεργασία
- (Γαλλικά) Ιστοσελίδα της κοινότητας