Γκουουχοουάζι
Συντεταγμένες: 50°18′47″N 17°22′27″E / 50.31306°N 17.37417°E
Το Γκουουχοουάζι (πολωνικά: Głuchołazy, γερμανικά: Ziegenhals) είναι ιστορική πόλη και διοικητική έδρα του Πόβιατ Νίσα, στο Βοεβοδάτο Οπόλε της νοτιοδυτικής Πολωνίας. Ο πληθυσμός του είναι 13.282 κάτοικοι (2020).[2] Η πόλη βρίσκεται κοντά στα σύνορα με την Τσεχία.
Γκουουχοουάζι | |||
---|---|---|---|
| |||
50°18′47″N 17°22′27″E | |||
Χώρα | Πολωνία | ||
Διοικητική υπαγωγή | Γκμίνα Γκουουχοουάζι | ||
Έκταση | 6,83 km² | ||
Πληθυσμός | 13.143 (31 Μαρτίου 2021)[1] | ||
Ταχ. κωδ. | 48-340 | ||
Ζώνη ώρας | UTC+01:00 (επίσημη ώρα) UTC+02:00 (θερινή ώρα) | ||
Ιστότοπος | Επίσημος ιστότοπος | ||
Σχετικά πολυμέσα | |||
Γεωγραφία
ΕπεξεργασίαΗ πόλη βρίσκεται στην ιστορική περιοχή της Άνω Σιλεσίας στις βόρειες πλαγιές των Ορέων Οπάφσκιε, στην κοιλάδα του ποταμού Μπιάουα.
Ιστορία
ΕπεξεργασίαΟ οικισμός στο επισκοπικό Δουκάτο της Νίσα εντός της κατακερματισμένης Πολωνίας ιδρύθηκε περίπου το 1220 από τον επίσκοπο Βαβζίνιετς του Βρότσουαφ, ο οποίος κάλεσε τους Γερμανούς αποίκους να οικοδομήσουν ένα οχυρό ενάντια στις απειλητικές δυνάμεις του Μαργράβου Βλαδίσλαου Γ΄ της Βοημίας του Οίκου των Πρεμυσλιδών, αδελφού του Βασιλιά Ότακαρ Α΄ της Βοημίας. Του παραχωρήθηκαν προνόμια πόλης μεταξύ 1220 και 1249.[3] Στα μέσα του 13ου αιώνα, χτίστηκε η εκκλησία του Αγίου Λαυρεντίου, το όνομα της οποίας πιθανότατα αναφέρεται στον ιδρυτή της πόλης, τον επίσκοπο Βαβζίνιετς (Larence).[3] Το μέρος έγινε σύντομα σημαντικός χώρος εξόρυξης σιδηρομεταλλεύματος και χρυσού, που αργότερα διοικούνταν από τις οικογένειες Τούσο και Φούγκερ. Στα μέσα του 14ου αιώνα ανεγέρθηκαν τα αμυντικά τείχη και ο πύργος.[3] Η πόλη καταστράφηκε το 1428 κατά τη διάρκεια των Πολέμων των Χουσιτών. Το 1445, πέρασε στο Δουκάτο του Γκουογκούβεκ, υπό τον ντόπιο Πολωνό δούκα, Μπόλκο Ε΄ τον Ουσσίτη και το 1450 επανενσωματώθηκε στο Δουκάτο της Νίσα και παρέμεινε μέρος του στους επόμενους αιώνες.[3]
Η πόλη λεηλατήθηκε κατά τη διάρκεια του Τριακονταετούς Πολέμου (1618–1648).[3] Μετά τον Πρώτο Σιλεσικό Πόλεμο και τη Συνθήκη του Μπρέσλαου του 1742, το Δουκάτο της Νίσα διαιρέθηκε και το Γκουουχοουάζι έγινε συνοριακή πόλη της Πρωσίας, ενώ η γειτονική περιοχή γύρω από το Ζλάτε Χόρι παρέμεινε στην Αυστριακή Σιλεσία. Το 1834, η πόλη υπέστη πυρκαγιά και τις επόμενες δεκαετίες γκρεμίστηκαν μεγάλα τμήματα των μεσαιωνικών τειχών. Τον 19ο αιώνα έγινε λουτρόπολη.
Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, οι Γερμανοί δημιούργησαν τα υποστρατόπεδα E355, E371, E476 και πιθανώς επίσης το E574 για καταναγκαστική εργασία του στρατοπέδου αιχμαλώτων πολέμου Stalag VIII-B/344 στην πόλη.[4] Στα τελευταία στάδια του πολέμου, ο πληθυσμός εκκενώθηκε τον Ιανουάριο του 1945.[3] Το 1945, μια πορεία θανάτου χιλιάδων αιχμαλώτων πολλών υποστρατοπέδων του στρατοπέδου συγκέντρωσης του Άουσβιτς διεξήχθη από τη Γερμανία, η οποία πέρασε μέσα από την πόλη προς το στρατόπεδο συγκέντρωσης Γκρος-Ρόζεν.[5][6] Ο Λέον Φοκσίνσκι, ο οποίος δραπέτευσε από την πορεία θανάτου στο Γκουουχοουάζι, έγινε επίτιμος δημότης της πόλης.[6] Οι Γερμανοί που υποχωρούσαν ανατίναξαν γέφυρες πίσω τους και τελικά εγκατέλειψαν την πόλη τον Μάιο του 1945.[3] Μετά τον πόλεμο ο υπόλοιπος γερμανικός πληθυσμός εκδιώχθηκε και με την εφαρμογή της Γραμμής Όντερ-Νάισσε το 1945, η περιοχή μεταφέρθηκε στη Λαϊκή Δημοκρατία της Πολωνίας, σύμφωνα με τη Συμφωνία του Πότσνταμ. Η πόλη ξανακατοικήθηκε από Πολωνούς, πολλοί από τους οποίους εκτοπίστηκαν από την πρώην ανατολική Πολωνία που προσαρτήθηκε από τη Σοβιετική Ένωση, καθώς και έποικοι από την κατεστραμμένη από τον πόλεμο κεντρική Πολωνία, ειδικά από την περιοχή του Μίσκουφ.[3] Ο πρώτος μεταπολεμικός δήμαρχος του Γκουουχοουάζι ήταν ο Σίμον Κόσικ, προπολεμικός Πολωνός ακτιβιστής, συγγραφέας και δημοσιογράφος στην Άνω Σιλεσία και συμμετέχων στις Σιλεσικές εξεγέρσεις.
Εικόνες
Επεξεργασία-
Εκκλησία του Αγίου Λαυρεντίου, όπως φαίνεται από την Πλατεία Αγοράς
-
Πάρκο λουτρών το φθινόπωρο
-
Κέντρο αποκατάστασης και αναψυχής Skowronek
-
Πύργος της Άνω Πύλης, απομεινάρι των μεσαιωνικών αμυντικών τειχών
-
Εκκλησία του Αγίου Φραγκίσκου
-
Ένα μνημείο αφιερωμένο στους βετεράνους του αγώνα για την ανεξαρτησία της Πολωνίας
-
Μνημείο του Γέζι Ποπιεουούσκο
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ bdl
.stat .gov .pl /api /v1 /data /localities /by-unit /031613107014-0965341?var-id=1639616&format=jsonapi. Ανακτήθηκε στις 5 Οκτωβρίου 2022. - ↑ «Najwieksze miasta w Polsce pod wzgledem liczby ludnosci» [Οι μεγαλύτερες πόλεις της Πολωνίας από άποψη πληθυσμού]. polskawliczbach.pl (στα Πολωνικά).
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 3,7 «Początki Naszego Miasta». Glucholazy.pl (στα Πολωνικά). Ανακτήθηκε στις 14 Μαρτίου 2020.
- ↑ «Working Parties». Stalag VIIIB 344 Lamsdorf. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Οκτωβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 14 Μαρτίου 2020.
- ↑ «The Death Marches». Sub Camps of Auschwitz. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουνίου 2021.
- ↑ 6,0 6,1 «100 lat honorowego mieszkańca Głuchołaz». glucholazy.pl (στα Πολωνικά). Ανακτήθηκε στις 27 Ιουνίου 2021.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Επεξεργασία- Επίσημος ιστότοπος της πόλης (πολωνικά)
- Ανεπίσημος ιστότοπος της πόλης (πολωνικά)
- Πανόραμα του Γκουουχοουάζι (πολωνικά)
- Το Γκουουχοουάζι σε φωτογραφίες (πολωνικά)
- Εβραϊκή Κοινότητα στο Γκουουχοουάζι στο Virtual Shtetl