Τέσσερεις Ασιατικοί Τίγρεις

Ως Ασιατικοί Τίγρεις ή και Δράκοι της Ασίας ονομάζονται τέσσερα κράτη, η Νότια Κορέα, η Σιγκαπούρη, η Ταϊβάν, και το Χονγκ Κονγκ, των οποίων η οικονομία αναπτύσσεται με ταχύτατους ρυθμούς.

Τα κράτη αυτά γεωγραφικά εντοπίζονται στην περιοχή της Ανατολικής Ασίας όπου δρουν τρεις πυρηνικές δυνάμεις, ήτοι η Ρωσία, η Κίνα και η Βόρεια Κορέα, τρεις από τις μεγαλύτερες παγκόσμιες οικονομίες, ήτοι Ρωσία, Κίνα και Ιαπωνία, και σε μία γεωγραφική περιοχή όπου υπάρχουν δύο από τα μεγαλύτερα σε έδαφος και πληθυσμό κράτη στον κόσμο, ήτοι η Κίνα και η Ινδονησία.

Η ημι-περιφέρεια: το οικονομικό «θαύμα» Επεξεργασία

Τα κράτη αυτά ανήκουν σε μια ημι-περιφέρεια όπου διατηρούν ισχυρές ημεδαπές επιχειρήσεις, οι οποίες εξάγουν στην περιφέρεια τα προϊόντα τους, αλλά ταυτόχρονα εισάγουν προϊόντα υψηλής τεχνολογίας από τον πυρήνα. Τα κράτη αυτά ενώ προηγουμένως συμπεριλαμβάνονταν στην περιφέρεια κατόρθωσαν να εκβιομηχανισθούν και σε συνάρτηση με το γεγονός της γειτονίας τους σε άφθονες πηγές πρώτων υλών και του χαμηλού κόστους εργατικού τους δυναμικού μεταμορφώθηκαν σε εξαγωγικές χώρες με υψηλό ανταγωνιστικό προϊόν λόγω του συγκριτικού τους πλεονεκτήματος.

Μεταξύ άλλων αιτιών για την οικονομική ανάπτυξη των τεσσάρων «Δράκων» της Ανατολικής Ασίας, με μεγαλύτερη έμφαση στη Νότια Κορέα και την Ταϊβάν, ήταν ο Ψυχρός πόλεμος και οι εξ αυτού – εγγενείς - πόλεμοι της Κορέας και του Βιετνάμ, δηλαδή οι αντί-κομμουνιστικοί πόλεμοι σύμφωνα πάντα με τη θεωρία του ντόμινο, όπως επίσης και η πολιτική, οικονομική και στρατιωτική βοήθεια των ΗΠΑ προς τα κράτη αυτά. Τέλος, σημαντική υπήρξε η διασύνδεση των οικονομιών των κρατών που αναλύουμε με την οικονομία της Ιαπωνίας, της οποίας η γεωγραφική εγγύτητα διαδραματίζει σημαίνοντα ρόλο.

Όσον αφορά την επεξήγηση αυτής καθεαυτής της επιτυχίας της οικονομικής ανάπτυξης των τεσσάρων «Δράκων» οι απόψεις διίστανται. Σύμφωνα με τον Krugman (1994, σ.σ. 62-78) η επιτυχία των κοινωνιών αυτών των κρατών προήλθε κυρίως «λόγω της γρήγορης συσσώρευσης κεφαλαίων και εργατικού δυναμικού, δηλαδή των βασικών συντελεστών παραγωγής» παρά λόγω της τεχνολογικής καινοτομίας και της αύξησης της παραγωγικότητας. Την τελευταία αυτή άποψη υποστήριζε η Ιαπωνία, κομβικό κράτος που λειτούργησε σύμφωνα με την αντίθετη άποψη ως κράτος-πρότυπο των τεσσάρων «Δράκων», η οποία θεώρησε ότι η οικονομική ανάπτυξη βασίστηκε κατά κύριο λόγο στον κεντρικό ρόλο του κράτους στην οικονομία και άρα στον επιτυχημένο προγραμματισμό και την υλοποίηση αυτού. Η διάσταση απόψεων οδήγησε την Ιαπωνία στο να αναθέσει στην Παγκόσμια Τράπεζα να διεξαγάγει μία ποσοτική μελέτη για να καθορίσει τα αίτια της οικονομικής επιτυχίας των οικονομιών της Ανατολικής Ασίας. Τα αποτελέσματα της Μελέτης του Οικονομικού «Θαύματος» των Χωρών της Ανατολικής Ασίας μόνο θετικά δεν μπορούν να χαρακτηριστούν ως προς τις επιδιώξεις της Ιαπωνίας. Η μελέτη κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι οικονομίες ήταν επιτυχημένες λόγω της συσσώρευσης συντελεστών παραγωγής.

Η κρίση Επεξεργασία

Το γεγονός ότι τα κράτη αυτά εντάσσονται στην ημι-περιφέρεια τα εξαναγκάζει σε μία πολύ δύσκολη θέση σε σχέση με τη συμπεριφορά τους στο παγκόσμιο εμπόριο. Αναγκάζονται να ακολουθήσουν ακραιφνείς εμπορικές πολιτικές προστατευτισμού και ταυτόχρονα ενισχύοντας την εγχώρια τους βιομηχανία επιδιώκουν να καταστήσουν τις επιχειρήσεις τους περισσότερο ανταγωνιστικές στο εξωτερικό. Επιπλέον αποδεχόμαστε αξιωματικά ότι ο παγκόσμιος καπιταλισμός συνδέεται με την παγκοσμιοποίηση. Μία από τις μορφές που λαμβάνει η τελευταία είναι η χρηματοοικονομική διασύνδεση των αγορών σε παγκόσμιο επίπεδο, ίσως η μοναδική που έχει ένα τόσο υψηλό βαθμό ολοκλήρωσης. Επακόλουθο της χρηματοοικονομικής ολοκλήρωσης ήταν σύμφωνα με τον Gilpin (2004, σ. 326) «οι κερδοσκοπικές επενδύσεις που πραγματοποίησαν στις αναδυόμενες αγορές οι διεθνείς τράπεζες και τα κερδοσκοπικά κεφάλαια κάλυψης κινδύνου που προέρχονταν από πολύ υψηλό δανεισμό να τροφοδοτήσουν τη μανία και την επενδυτική “φούσκα”». Ακριβώς για αυτό το λόγο η χρηματοοικονομική κρίση με χρονικό σημείο εκκίνησης τις 2 Ιουλίου 1997 στην Ταϊλάνδη επεκτάθηκε σε σύντομο χρονικό διάστημα και στον υπόλοιπο κόσμο, μη αφήνοντας ανεπηρέαστες τις οικονομίες και το εξαγωγικό εμπόριο των τεσσάρων «Δράκων» της Ασίας, τερματίζοντας κατά αυτόν τον τρόπο το οικονομικό «θαύμα» της Ανατολικής Ασίας. Περαιτέρω, ευθύνες για την κρίση αποδίδονται στην πρόωρη φιλελευθεροποίηση των χρηματοπιστωτικών αγορών και της ελεύθερης διακίνησης κεφαλαίου στα κράτη που εξετάζουμε, μία ευθύνη που αποδίδεται σε μεγάλο βαθμό στις ΗΠΑ. Κατά συνέπεια «η κρίση οφειλόταν στην ανορθολογική λειτουργία των διεθνών χρηματοπιστωτικών αγορών».^[1]

Συμπέρασμα Επεξεργασία

Η Σιγκαπούρη, το Χονγκ Κονγκ, η Ταϊβάν και η Νότιος Κορέα, σαν πραγματικοί τίγρεις που διαβιούν σε μία ζούγκλα, σε ένα περιβάλλον παγκόσμιας πολιτικής και οικονομικής αναρχίας, θριάμβευσαν για χρονικό διάστημα πέραν της δεκαετίας με αποτέλεσμα να εκτοξεύσουν τους οικονομικούς τους δείκτες σε επίπεδα συγκρίσιμα και ορισμένες φορές υπέρτερα του δυτικού κόσμου. Το βιοτικό επίπεδο επίσης των λαών τους εξυψώθηκε σε σημείο ανάλογο των λαών του πυρήνα του καπιταλισμού.

Η επεξήγηση του οικονομικού «θαύματος» των κρατών αυτών, αλλά και συνολικά της οικονομικής ανάπτυξης της Ανατολικής Ασίας, έχει διιστάμενες απόψεις. Στην παρούσα μελέτη γίνεται χρήση τόσο της Θεωρίας των Παγκόσμιων Οικονομικών Συστημάτων που αναπτύσσει το παγκόσμιο καπιταλιστικό οικονομικό σύστημα, όσο και συγκεκριμένων μεθοδολογικών εργαλείων όπως είναι το Ρικαρδιανό Υπόδειγμα που αναφέρεται στο συγκριτικό πλεονέκτημα αλλά και η Μελέτη της Παγκόσμιας Τράπεζας που επιχείρησε να εντοπίσει τα αίτια του οικονομικού «θαύματος» των χωρών της Ανατολικής Ασίας.

Περιφερειακά δεδομένα Επεξεργασία

Δείκτες πιστοληπτικής ικανότητας Επεξεργασία

Χώρα ή περιοχή	Fitch	Moody's	S&P
Χονγκ Κονγκ	AA+	Aa2	AA+
Σιγκαπούρη	AAA	Aaa	AAA
Νότια Κορέα	AA-	Aa2	AA
Ταϊβάν	A+	Aa3	AA-

Δημογραφία Επεξεργασία

Χώρα ή περιοχή	Έκταση km²	Πληθυσμός (2018)	Πυκνότητα πληθυσμού ανά km²	Προσδόκιμο ζωής (2015)	Ποσοστό γεννήσεων(2015)	Ποσοστό θανάτων (2011)	Γονιμότητα (2018)	Καθαρό ποσοστό μετανάστευσης (2017)	Αύξηση πληθυσμού (2015)
Χονγκ Κονγκ	1,104	7,448,900	6,747	82.07	8%	6%	1.1	1.70	0.83
Σιγκαπούρη	721.5	5,638,700	7,815	82.66	9%	4.5%	1.2	13.10	1.74
Νότια Κορέα	100,210	51,635,256	515	81.43	8%	5.1%	1.1	2.50	0.52
Ταϊβάν	36,193	23,577,271	651	79.26	8%	6.6%	1.2	0.90	0.33

Ποιότητα ζωής Επεξεργασία

Χώρα ή περιοχή	Δείκτης ανθρώπινης ανάπτυξης (2018)	Ανισότητα εισοδήματος κατά συντελεστή Τζίνι	Μέσο εισόδημα νοικοκυριού (2013), USD PPP^[2]	Μέσο κατά κεφαλή εισόδημα (2013), USD PPP^[2]	Global Well Being Index(2010), % thriving^[3]
Χονγκ Κονγκ	0.933 (7th)	53.7(2011)	35,443	9,705	19%
Σιγκαπούρη	0.932 (9th)	46.4(2014)	32,360	7,345	19%
Νότια Κορέα	0.903 (22nd)	30.2(2013)	40,861	11,350	28%
Ταϊβάν	0.885 (2015, 28th)^[4]	33.8(2012)	32,762	6,882	22%

Τεχνολογία Επεξεργασία

Χώρα ή περιοχή	Μέση ταχύτητα internet (2017/18)^[5]	Χρήση smartphone (2016)	Χρήση ανανεώσιμης ενέργειας
Χονγκ Κονγκ	26.45 Mbit/s	87%^[6]	0.3%
Σιγκαπούρη	60.39 Mbit/s	100%^[7]	3.3%
Νότια Κορέα	20.63 Mbit/s	89%	2.1%
Ταϊβάν	28.09 Mbit/s	78%^[8]	4.4%

Πολιτικά Επεξεργασία

Χώρα ή περιοχή	Δείκτης Δημοκρατικότητας (2017)	Δείκτης Ελευθερίας του Τύπου (2018)	Δείκτης Αντίληψης για τη Διαφθορά (2016)	Έκθεση για την παγκόσμια ανταγωνιστικότητα (2017-18)	Δείκτης ευκολίας επιχειρηματικότητας (2018)	Δείκτης δικαιωμάτων ιδιοκτησίας (2015)	Δείκτης Δωροδοκιών (2011)	Τρέχον πολιτικό καθεστώς
Χονγκ Κονγκ	6.31	29.04	77	5.53	Very Easy (5th)	7.6	7.6	Εκτελεστική Ειδική Διοικητική Περιφέρεια της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας
Σιγκαπούρη	6.32	50.95	84	5.71	Very Easy (2nd)	8.1	8.3	Κοινοβουλευτική Δημοκρατία
Νότια Κορέα	8.00	23.51	53	5.07	Very Easy (4th)	5.9	7.9	Προεδρική Δημοκρατία
Ταϊβάν	7.73	23.36	61	5.33	Very Easy (15th)	6.9	7.5	Ημι-Προεδρική Δημοκρατία

Οργανισμοί και ομάδες Επεξεργασία

Χώρα ή περιοχή	OHE	ΠΟΕ	ΟΟΣΑ	ΟΑΒ	APEC	ΑΤΑ	AIIB	SEACEN	G20	EAS	ASEAN
Χονγκ Κονγκ	N	Y	N	N	Y	Y	Y	Y^[9]	N	N	N
Σιγκαπούρη	Y	Y	N	N	Y	Y	Y	Y	N	Y	Y
Νότια Κορέα	Y	Y	Y	Y	Y	Y	Y	Y	Y	Y	Y (APT)
Ταϊβάν	N	Y	N	N	Y	Y	N	Y	N	N	N

Παραπομπές Επεξεργασία

↑ Gilpin (2004, σ. 406)
↑ ^2,0 ^2,1 Gallup, Inc. «Worldwide, Median Household Income About $10,000». gallup.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Φεβρουαρίου 2016.
↑ «Gallup® Global Wellbeing: The Behavioral Economics of GDP Growth». Gallup. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2015-09-24. https://web.archive.org/web/20150924020602/http://www.gallup.com/file/poll/126965/GlobalWellbeing_Rpt_POLL_0310_lowres.pdf. Ανακτήθηκε στις 16 August 2017.
↑ «Statistical Bulletin conditions» (PDF) (στα Chinese). General Statistics Office, Taiwan. Αρχειοθετήθηκε (PDF) από το πρωτότυπο στις 7 Δεκεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 3 Δεκεμβρίου 2013.
↑ «Worldwide broadband speed league 2018». Cable. 2018.
↑ «Visa Survey: Hongkongers choosing mobile to browse and purchase online». Visa Inc. 9 Νοεμβρίου 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Σεπτεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 30 Αυγούστου 2016.
↑ «Singapore leads SEA in smartphone, MBB adoption». telecomasia.net. 8 Ιουνίου 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Σεπτεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 30 Αυγούστου 2016.
↑ Carlon, Kris (26 Ιουνίου 2016). «"Made for Taiwan": the next billion-dollar app market». androidauthority.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Ιουλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 30 Αυγούστου 2016.
↑ Hong Kong Government (31 October 2014). HKMA joins SEACEN. Δελτίο τύπου. Ανακτήθηκε στις 16 August 2017.

Πηγές Επεξεργασία

Βιβλία Επεξεργασία

Gilpin, R., Παγκόσμια Πολιτική Οικονομία, Princeton University Press, 2004
Krugman, P,R,. & Obstfeld, M., Διεθνής Οικονομική, Θεωρία και Πολιτική^{[νεκρός σύνδεσμος]}, 8η εκδ., Εκδόσεις Κριτική, Αθήνα, 2011
Σπυρόπουλος, Γ,. Ο Τρίτος Κόσμος στις Διεθνείς Σχέσεις: Μύθοι και Πραγματικότητες, Αθήνα: Εκδόσεις Παπαζήση, 2005
Wallerstein, I., The end of the world as we know it: Social Science for the Twenty-First Century, University of Minnesota Press, London, 1999
Wallerstein, I., World-Systems analysis, Duke University Press, London, 2004

Άρθρα Επεξεργασία

Krugman, P.R., “The Myth of Asia’s Miracle”, Foreign Affairs, 73, No. 6, (Νοέμβριος-Δεκέμβριος), 1994

[1] Gilpin (2004, σ. 406)

[gallup,_inc.-2] 2,0 ^2,1 Gallup, Inc. «Worldwide, Median Household Income About $10,000». gallup.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Φεβρουαρίου 2016.

[3] «Gallup® Global Wellbeing: The Behavioral Economics of GDP Growth». Gallup. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2015-09-24. https://web.archive.org/web/20150924020602/http://www.gallup.com/file/poll/126965/GlobalWellbeing_Rpt_POLL_0310_lowres.pdf. Ανακτήθηκε στις 16 August 2017.

[4] «Statistical Bulletin conditions» (PDF) (στα Chinese). General Statistics Office, Taiwan. Αρχειοθετήθηκε (PDF) από το πρωτότυπο στις 7 Δεκεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 3 Δεκεμβρίου 2013.

[5] «Worldwide broadband speed league 2018». Cable. 2018.

[6] «Visa Survey: Hongkongers choosing mobile to browse and purchase online». Visa Inc. 9 Νοεμβρίου 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Σεπτεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 30 Αυγούστου 2016.

[7] «Singapore leads SEA in smartphone, MBB adoption». telecomasia.net. 8 Ιουνίου 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Σεπτεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 30 Αυγούστου 2016.

[8] Carlon, Kris (26 Ιουνίου 2016). «"Made for Taiwan": the next billion-dollar app market». androidauthority.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Ιουλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 30 Αυγούστου 2016.

[9] Hong Kong Government (31 October 2014). HKMA joins SEACEN. Δελτίο τύπου. Ανακτήθηκε στις 16 August 2017.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]