Εθνικόν Κόμμα

Για το κόμμα που ιδρύθηκε το 1946 από τον Ναπολέοντα Ζέρβα, δείτε Εθνικόν Κόμμα Ελλάδος

Εθνικόν Κόμμα ή κόμμα Δηλιγιάννη ονομαζόταν το κόμμα του Θεοδώρου Δηλιγιάννη στα τέλη του 19ου - αρχές 20ου αιώνα.

Εθνικόν Κόμμα
Πρόεδρος	Κυριακούλης Π. Μαυρομιχάλης
Ιδρυτής	Θεόδωρος Δηλιγιάννης
Ίδρυση	1883
Διάλυση	1916
Συγχωνεύθηκε σε	Κόμμα Εθνικοφρόνων
Ιδεολογία	Συντηρητισμός
Πολιτικό φάσμα	Δεξιά
Πολιτικό σύστημα Ελλάδας Πολιτικά κόμματα Εκλογές

Μετά το θάνατο του Αλέξανδρου Κουμουνδούρου το 1883, η αντιπολίτευση στον Τρικούπη συσπειρώθηκε γύρω από το Εθνικόν Κόμμα του Δηλιγιάννη και συγκεκριμένα τα μικροαστικά στρώματα για τα οποία ήταν σημαντικός ο έλεγχος της οικονομίας από το κράτος. Ο Δηλιγάννης άσκησε δυναμική αντιπολίτευση μέσα και έξω από το κοινοβούλιο.

Οι χαρακτηρισμοί των οπαδών του Δηλιγιάννη από τους οπαδούς του Τρικούπη ήταν «θεσιθήρες», «αρχομανείς», «κρατικοδίαιτοι», γιατί ο Δηλιγιάννης θεωρούσε μια πιο μόνιμη κατάσταση τον κρατικό παρεμβατισμό, ενώ ο αντίπαλός του Τρικούπης, θεωρούσε την παρέμβαση στην κοινωνική και οικονομική ζωή παροδική επιδίωξη (οι οπαδοί του Δηλιγιάννη κατηγορούσαν τον Τρικούπη ως «πλουτοκράτη».

Κύριος αντίπαλός του στις εκλογές του 1902 ήταν το κόμμα Θεοτόκη ή Νεωτερικόν Κόμμα του Γεωργίου Θεοτόκη, ο οποίος συνέχιζε την πολιτική του Χαρίλαου Τρικούπη. Σύμβολο του Εθνικού Κόμματος ήταν το κορδόνι, ενώ σύμβολο του Νεωτερικού κόμματος ήταν η ελιά.

Το 1905 μετά την δολοφονία του Θεόδωρου Δεληγιάννη αρχηγός του κόμματος ανέλαβε ο Κυριακούλης Π. Μαυρομιχάλης ο οποίος πλέον είδε την κατάρευση των ποσοστών του κόμματος και τελικώς με τον θάνατο του το 1916 με τον θάνατο του το κόμμα χωρίς άλλον αρχηγό διαλύθηκε.