Εθνικόν Κόμμα
- Για το κόμμα που ιδρύθηκε το 1946 από τον Ναπολέοντα Ζέρβα, δείτε Εθνικόν Κόμμα Ελλάδος
Εθνικόν Κόμμα ή κόμμα Δηλιγιάννη ονομαζόταν το κόμμα του Θεοδώρου Δηλιγιάννη στα τέλη του 19ου - αρχές 20ου αιώνα.
Μετά το θάνατο του Αλέξανδρου Κουμουνδούρου το 1883, η αντιπολίτευση στον Τρικούπη συσπειρώθηκε γύρω από το Εθνικόν Κόμμα του Δηλιγιάννη και συγκεκριμένα τα μικροαστικά στρώματα για τα οποία ήταν σημαντικός ο έλεγχος της οικονομίας από το κράτος. Ο Δηλιγάννης άσκησε δυναμική αντιπολίτευση μέσα και έξω από το κοινοβούλιο.[1]
Οι χαρακτηρισμοί των οπαδών του Δηλιγιάννη από τους οπαδούς του Τρικούπη ήταν «θεσιθήρες», «αρχομανείς», «κρατικοδίαιτοι», γιατί ο Δηλιγιάννης θεωρούσε μια πιο μόνιμη κατάσταση τον κρατικό παρεμβατισμό, ενώ ο αντίπαλός του Τρικούπης, θεωρούσε την παρέμβαση στην κοινωνική και οικονομική ζωή παροδική επιδίωξη (οι οπαδοί του Δηλιγιάννη κατηγορούσαν τον Τρικούπη ως «πλουτοκράτη»[2].
Κύριος αντίπαλός του στις εκλογές του 1902 ήταν το κόμμα Θεοτόκη ή Νεωτερικόν Κόμμα του Γεωργίου Θεοτόκη, ο οποίος συνέχιζε την πολιτική του Χαρίλαου Τρικούπη. Σύμβολο του Εθνικού Κόμματος ήταν το κορδόνι, ενώ σύμβολο του Νεωτερικού κόμματος ήταν η ελιά.[3]
ΑναφορέςΕπεξεργασία
- ↑ Το Εθνικό Κόμμα του Θ. Δηλιγιάννη, ime.gr, Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού, ανακτήθηκε στις 7 Ιουν. 2015
- ↑ 1897, 2010, βίοι παράλληλοι - Η Ελλάδα υπό διεθνή οικονομικό έλεγχο Από το δυστυχώς επτωχεύσαμε του 1893 και τον ΕλληνοΤουρκικό Πόλεμο του 1897 στο σήμερα, Ελευθεροτυπία, Παρασκευή 30 Απριλίου 2010
- ↑ Οι Βουλευτικές Εκλογές του 1902, sansimera.gr, ανακτήθηκε στις 7/6/2015