Η Μπέρτα του Μιλάνου ή του Λούνι, γερμ. Bertha von Milan ή von Luni (π. 997 - π. 1040), [5] από τον Οίκο των Ομπερτένγκι/Γουέλφων ήταν κόρη του μαργράβου του Μιλάνου και με τον γάμο της έγινε κόμισσα του Τορίνο και μαρκησία της Σούζα. Έγινε επίτροπος για την κόρη της Αδελαΐδα της Σούζα το 1033.

Μπέρτα του Μιλάνου
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση997[1]
Μιλάνο
Θάνατος1040
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
Οικογένεια
ΣύζυγοςΟύλρικ Μάνφρεντ Β΄ του Τορίνο[2]
ΤέκναΑδελαΐδα της Σούζα[3]
Ιμίλα του Τορίνο
Μπέρτα του Τορίνο[4]
ΓονείςΟμπέρτο Β΄ του Μιλάνου[3] και Railend[3]
ΑδέλφιαΑλβέρτος Άτσο Α΄ του Μιλάνου

Βιογραφία Επεξεργασία

Αν και είναι γνωστό ότι η Μπέρθα ήταν μέλος της δυναστείας Ομπερτένγκι, υπάρχει κάποια συζήτηση για το ποιος ήταν ο πατέρας της: λέγεται συχνά ότι είναι ο Ομπέρτο Β΄ [6], αλλά άλλοι υποστηρίζουν ότι στην πραγματικότητα ήταν ο Ότμπερτ Γ΄ του Μιλάνου. [7]

Ως το 1014 η Μπέρτα είχε παντρευτεί τον Ούλρικ-Μάνφρεντ (εκείνο το έτος, ο Ερρίκος Β΄ της Γερμανίας επιβεβαίωσε τη δωρεά του ζεύγους στο μοναστήρι της Φρουτουαρίας). [8] Η προίκα της περιελάμβανε εδάφη στις κομητείες Τορτόνα, Πάρμα και Πιασέντσα. [9]

Τον Μάιο του 1028, με τον σύζυγό της Ούλριχ-Μάνφρεντ, η Μπέρτα ίδρυσε το μοναστήρι της Σάντα Μαρία στην Καραμάνια. [10] Τον επόμενο χρόνο, τον Ιούλιο του 1029, μαζί με τον σύζυγό της και τον αδελφό του Άλρικ επίσκοπο του Άστι, η Μπέρτα ίδρυσε το αβαείο των Βενεδικτίνων στο Σαν Τζιούστο στη Σούζα, το οποίο στεγάζει τα λείψανα του Σαιν Ζυστ (ιταλ. Σαν Τζιούστο), που θεωρείται ότι ήταν μάρτυρας μοναχός από το αβαείο Νοβαλέζα [11]. Η εκκλησία του αβαείου του Σαν Τζούστο είναι τώρα ο καθεδρικός ναός της Σούζα.

Μετά το τέλος του Ούριχ-Μάνφρεντ (τον Δεκέμβριο του 1033/34), η Μπέρτα ενήργησε για λίγο ως επίτροπος για την κόρη τους Αδελαΐδα της Σούζα.

Το 1037 η Μπέρτα συνέλαβε απεσταλμένους, που ήθελαν να διασχίσουν τις Άλπεις από το Πιεμόντε στην Καμπανία, αποτρέποντας έτσι μία συνωμοσία εναντίον του Κορράδου Β΄ της Γερμανίας. Ο Κορράδος Β΄ επιβράβευσε τη Μπέρτα για το ρόλο της στην καταστολή της εξέγερσης εναντίον του, εκδίδοντας ένα αυτοκρατορικό δίπλωμα που επιβεβαίωσε τις δωρεές της στο μοναστήρι του Σαν Τζιούστο στη Σούζα. [12]

Οικογένεια Επεξεργασία

Παντρεύτηκε τον Ούλρικ Μάνφεντ Β΄ των Αρδουινιδών κόμη του Τορίνο και μαρκήσιο της Σούζα και είχε τέκνα: [13]

Βιβλιογραφικές αναφορές Επεξεργασία

  • H. Bresslau, Jahrbücher des Deutschen Reichs unter Konrad II., 2 τόμοι. (1884), προσβάσιμο στο διαδίκτυο στη διεύθυνση: archive.org
  • CW Previté-Orton, The Early History of the House of Savoy (1000-1233) (Cambridge, 1912), προσβάσιμο online στο: archive.org
  • G. Sergi, «Una grande circoscrizione del regno italico: la marca arduinica di Torino», στο Studi Medievali XII (1971), 637-712
  • C. Violante, 'Quelques χαρακτηριστικά Να des δομές familiales en Lombardie, Emilie, et Toscane AUX XLE et XII siècles,' στο G. Duby και J. le Goff, eds., Famille et Parente dans l'Δύση Médiéval (Παρίσι, 1977), σελ. 87–148.
  • M. Nobili, «Formarsi e definirsi dei nomi di famiglia nelle stirpi marchionali dell'Italia centro-settentrionale: il caso degli Obertenghi», στο Nobiltà e chiese nel medioevo e altri saggi, ed. C. Violante (Ρώμη, 1993), σελ. 77–95.
  • GC Alessio, Cronaca di Novalesa (Τορίνο 1982).

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία

Σημειώσεις Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 Ανακτήθηκε στις 26  Νοεμβρίου 2018.
  2. p67238.htm#i672379. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
  4. Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
  5. Bresslau, Jahrbücher, I, p. 377
  6. e.g. Bresslau, Jahrbücher, I, esp. p. 416; Medieval Lands Project; Epistolae: Medieval Women's Latin Letters
  7. Nobili, ‘Formarsi’; Violante, ‘Caractéristiques,’ esp. pp. 89, 95, 104ff., and 132ff.
  8. Sergi, ‘Una grande circoscrizione,’ p. 661; Previté-Orton, Early History, p. 166
  9. Previté-Orton, Early History, p. 164
  10. The document which records this is available online in the Latin original and in an English translation, at: Epistolae: Medieval Women's Latin Letters Αρχειοθετήθηκε 2016-12-21 στο Wayback Machine.
  11. The document which records the foundation of San Giusto is available online in the Latin original and in an English translation, at: Epistolae: Medieval Women's Latin Letters Αρχειοθετήθηκε 2016-12-21 στο Wayback Machine.. On the relics of Saint Just: Alessio, Cronaca, pp. 14-5.
  12. Previté-Orton, Early History, pp. 207, 219f.
  13. Bresslau, Jahrbücher, I, p. 378