Εκλεκτοράτο του Ανόβερου

Το Εκλεκτοράτο του Ανόβερου (γερμανικά: Kurfürstentum Hannover) ήταν εκλεκτοράτο της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, που βρισκόταν στη βορειοδυτική Γερμανία και πήρε το όνομά του από την πρωτεύουσα του Ανόβερου. Ήταν επίσημα γνωστό ως Εκλεκτοράτο του Μπράουνσβαϊγκ-Λύνεμπουργκ. Για το μεγαλύτερο μέρος της ύπαρξής του, το εκλεκτοράτο κυβερνήθηκε σε προσωπική ένωση με τη Μεγάλη Βρετανία και την Ιρλανδία μετά τη διαδοχή του Ανόβερου.

Εκλεκτοράτο του Ανόβερου
16921814

Σημαία

Έμβλημα
ΧώραΑγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία
ΠρωτεύουσαΑννόβερο
ΓλώσσεςLow Eastern Saxon
ΘρησκείαΛουθηρανισμός
ΠολίτευμαΗγεμονία και Απόλυτη μοναρχία

Το Δουκάτο του Μπράουνσβαϊγκ-Λύνεμπουργκ είχε χωριστεί το 1269 μεταξύ διαφορετικών κλάδων του Οίκου των Γουέλφων. Το Πριγκιπάτο του Κάλενμπεργκ, που κυβερνήθηκε από έναν δόκιμο κλάδο, αναδείχθηκε ως το μεγαλύτερο και ισχυρότερο από τα κράτη Μπράουνσβαϊγκ-Λύνεμπουργκ. Το 1692, Αυτοκράτορας της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, αναβάθμισε τον Πρίγκιπα του Κάλενμπεργκ στο Κολλέγιο των Εκλογών, δημιουργώντας το νέο Εκλεκτοράτο του Μπράουνσβαϊγκ-Λύνεμπουργκ.

Οι περιουσίες του εκλεκτοράτου συνδέθηκαν με εκείνες της Μεγάλης Βρετανίας από τον Nόμο διακανονισμού 1701 και τον Nόμο της Ένωσης 1707, οι οποίοι διευθέτησαν τη διαδοχή του βρετανικού θρόνου στον πλησιέστερο προτεστάντη συγγενή της βασίλισσας Άννας, την Εκλέκτειρα Σοφία του Ανόβερου και τους απογόνους της.[1]

Ο Πρίγκιπας-Εκλέκτορας του Ανόβερου έγινε Βασιλιάς της Μεγάλης Βρετανίας το 1714. Κατά συνέπεια, μια απρόθυμη Βρετανία αναγκάστηκε ξανά και ξανά να υπερασπιστεί τα γερμανικά υπάρχοντα του Βασιλιά και η χώρα έπρεπε να υπογράψει μια συνθήκη με τη Μεγάλη Βρετανία κάθε φορά που τα στρατεύματα του Ανόβερου πολέμησαν στη βρετανική πλευρά ενός πολέμου. Συγχωνεύτηκε από Ναπολέοντα Βασίλειο της Βεστφαλίας το 1807, ιδρύθηκε ξανά ως Βασίλειο του Ανόβερου το 1814 και η προσωπική ένωση με το βρετανικό στέμμα κράτησε μέχρι το 1837.[2]

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. Heide Barmeyer. «Hannover und die englische Thronfolge» (PDF). H-Soz-Kult. Ανακτήθηκε στις 20 Μαρτίου 2020. 
  2. Nick Harding (2007). Hanover and the British Empire, 1700-1837. Boydell & Brewer. σελ. 110. ISBN 978-1-84383-300-0. 

Πηγές Επεξεργασία