Ετάνπ

γαλλική κοινότητα του νομού της Εσσόν

Συντεταγμένες: 48°26′6″N 2°9′44″E / 48.43500°N 2.16222°E / 48.43500; 2.16222

Το Ετάνπ ή Ετάμπ (γαλλικά: Étampes, [etɑ̃p]) είναι πόλη και κοινότητα της μητροπολιτικής περιοχής των Παρισίων, στη Γαλλία. Ο πληθυσμός της είναι 24.422 κάτοικοι (απογραφή του 2016) και απέχει 48,1 χιλιόμετρα σε ευθεία γραμμή νότια-νοτιοδυτικά από το κέντρο του Παρισιού. Η Ετάνπ αποτελεί ένα διαμέρισμα του νομού Εσόν.

Ετάνπ

Σημαία

Έμβλημα
Διοίκηση
ΧώραΓαλλία[3]
Διοικητική υπαγωγήΕσόν και διαμέρισμα του Ετάνπ
 • Δήμαρχος του ΕτάνπΜπερνάρ Λαπλάς (από 2018)[1][2]
Ταχυδρομικός κώδικας91150[4]
Κωδικός Κοινότητας91223[5][6]
Πληθυσμός26.529 (1  Ιανουαρίου 2021)[7]
Έκταση40,92 km²[8]
Υψόμετρο66 μέτρα[9] και 156 μέτρα[9]
Ζώνη ώραςUTC+01:00 (επίσημη ώρα)
UTC+02:00 (θερινή ώρα)
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Ετάνπ
48°26′6″N 2°9′44″E
Ιστότοποςhttp://www.mairie-etampes.fr[10]
Commons page Σχετικά πολυμέσα
Σελίδα στο Facebook Σελίδα στο Twitter Σελίδα στο Instagram Λογαριασμός στο YouTube

Μαζί με τις γειτονικές κοινότητες Μορινί-Σαμπινί και Μπριέρ-λε-Σελέ, η Ετάνπ σχηματίζει ένα ενιαίο αστικό συγκρότημα με 26.604 κατοίκους στην απογραφή του 1999. Αυτό το συγκρότημα χαρακτηρίζεται ως «πόλη-δορυφόρος» του Παρισιού.

Η Ετάνπ, γνωστή ως Stampae στη λατινική γλώσσα, υπήρχε ήδη στις αρχές του 7ου αιώνα και κατά τον πρώιμο Μεσαίωνα ανήκε στην άμεση κυριαρχία του γαλλικού στέμματος. Κατά τον Μεσαίωνα έλαβαν χώρα στην πόλη αρκετές σύνοδοι, από τις οποίες η πλέον αξιοσημείωτη έγινε το 1130 και κατέληξε στην αναγνώριση του Ιννοκέντιου Β΄ ως του νόμιμου Πάπα. Το 1652, κατά την εξέγερση της Σφενδόνης η Ετάνπ υπέφερε πολύ στα χέρια των βασιλικών δυνάμεων υπό τον Ερρίκο ντε Λα Τουρ ντε Τυρέν.

Γεωγραφία

Επεξεργασία

Η Ετάνπ είναι χτισμένη δίπλα στον μικρό ποταμό Σαλουέτ, παραπόταμο του Ζυν. Η κοινότητα έχει έκταση 40,92 τετρ. χιλιόμετρα (πυκνότητα πληθυσμού 550 κάτοικοι ανά τετρ. χιλιόμετρο), σε υψόμετρο 66 ως 156 μέτρα. Οι κάτοικοι της πόλης είναι γνωστοί στη γαλλική ως Étampois.

Μεταφορές

Επεξεργασία

Η Ετάνπ εξυπηρετείται από δύο σταθμούς της γραμμής C του RER: τους Gare d'Étampes και Saint-Martin-d'Étampes.

Αξιοθέατα

Επεξεργασία

Μια υπέροχη θέα της Ετάνπ φαίνεται από τον φρουριακό Πύργο Guinette, που ανεγέρθηκε από τον βασιλιά Λουδοβίκο τον Παχύ τον 12ο αιώνα σε ένα ύψωμα. Ο κεντρικός ναός της Παναγίας του Φρουρίου (Notre-Dame du Fort) χρονολογείται από τον 11ο και τον 12ο αιώνα, και έχει ακανόνιστο σχέδιο, με θαυμάσιο ρωμανικού ρυθμού πύργο και καμπαναριό, ενώ περιβάλλεται μερικώς από αξιόλογο τείχος με πολεμίστρες. Το εσωτερικό του ναού περιέχει αρχαίες απεικονίσεις και άλλα έργα τέχνης. Ο ναός του Αγίου Βασιλείου (12ος και 16ος αι.), με ρωμανική πύλη, και ο ναός του Αγίου Μαρτίνου (12ος και 13ος αι.), με έναν κεκλιμένο πύργο του 16ου αιώνα, είναι μικρότερης σημασίας.

Δύο οικίες στην πόλη αποτελούν όμορφα παραδείγματα Αναγεννησιακής αρχιτεκτονικής και φέρουν τα ονόματα της Ανν ντε Πισελέ, ερωμένης του βασιλιά Φραγκίσκου Α΄, και της Ντιάν ντε Πουατιέ, ερωμένης του βασιλιά Ερρίκου Β΄. Στην κεντρική πλατεία υπάρχει άγαλμα του φυσιοδίφη Ετιέν Ζοφρουά ντε Σεν Ιλέρ, ο οποίος γεννήθηκε στην Ετάνπ. Υπάρχει επίσης ένα θέατρο σε σχέδιο του αρχιτέκτονα Γκαμπριέλ Νταβιού, που κτίσθηκε το 1851-1852, πάρκο αναψυχής με αναταρασσόμενη πισίνα και μερικά γλυπτά του Αντρέ Ντελυόλ: «Αφροδίτη αναδυομένη» (Vénus anadyomène), «Η Γη», «Ο κόρακας κι η αλεπού», «`Ενας άγγελος» και άλλα.

  • Ο ναός της Παναγίας του Φρουρίου (Νοτρ Νταμ ντυ Φορ)
  • Ο ναός του Αγίου Βασιλείου (Σαιν Μπαζιλ)
  • Ο ναός του Αγίου Μαρτίνου (Σαιν Μαρτέν), γνωστός για τον κεκλιμένο πύργο του

Αξιοσημείωτοι άνθρωποι

Επεξεργασία
  • Λουίζ Αμπεμά (1853-1927), ζωγράφος, γλύπτρια και σχεδιάστρια
  • Θεοβάλδος της Ετάνπ (άκμ. 1080-1120), θεολόγος συνδεόμενος με τις απαρχές του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης
  • Γιακουμπά Συλά (γενν. 1990), ποδοσφαιριστής
  • Μισέλ Κρεπύ (γενν. 1954), συγγραφέας και κριτικός της λογοτεχνίας
  • Αρνώ Μπελτράμ (1973-2018), χωροφύλακας που σκοτώθηκε σε τρομοκρατική επίθεση

Παραπομπές

Επεξεργασία
  • Το αντίστοιχο λήμμα στη Νέα Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια «Χάρη Πάτση», τόμος 12, σελ. 796

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία