Ιταλικό Ινστιτούτο Τεχνολογίας
Το Ιταλικό Ινστιτούτο Τεχνολογίας (ιταλικά: Istituto Italiano di Tecnologia, IIT) είναι κέντρο επιστημονικής έρευνας. Η επιστημονική έδρα του βρίσκεται στη Γένοβα, στην περιοχή Bolzaneto, ενώ η διοικητική βρίσκεται στη Ρώμη. Η Γένοβα στεγάζει, επίσης, τη δεύτερη επιστημονική έδρα του Ινστιτούτου (το Κέντρο Ανθρωπίνων Τεχνολογιών στο επιστημονικό και τεχνολογικό πάρκο του Erzelli), ενώ άλλα αποσπασμένα ερευνητικά κέντρα δραστηριοποιούνται σε διάφορες πόλεις (δώδεκα στην Ιταλία και δύο στη Βοστώνη στις Ηνωμένες Πολιτείες), σε συνεργασία με πολλά πανεπιστήμια.
| Φράση | Technology with human touch |
|---|---|
| Ίδρυση | 2005 |
| Έδρα | Γένοβα, Ιταλία |
| Ιστότοπος | Επίσημος ιστότοπος |
| δεδομένα () | |
Ιστορία Επεξεργασία
Το ίδρυμα δημιουργήθηκε στα τέλη του 2003 [1] κατά βούληση των υπουργών Giulio Tremonti και Letizia Moratti.
Από την ίδρυσή του το 2003, ξέσπασε διαμάχη: τα μέλη της ιταλικής επιστημονικής, βιομηχανικής και πολιτικής κοινότητας χωρίστηκαν σε υπέρ και κατά του σχεδίου. Μεταξύ των διαφόρων απόψεων που εκφράστηκαν, αξίζει να αναφερθούν μεταξύ των αντιθέτων ο Carlo Rubbia [2], ο Tullio Jappelli και ο Marco Pagano [3], ο διευθυντής του Le Scienze Marco Cattaneo [4], ο Francesco Sylos Labini του CNR [5], ο Renato Ugo από την Ιταλική Ένωση Βιομηχανικών Ερευνών (AIRI) [6], ο Giorgio Squinzi της Confindustria [7] και ο Alfonso Fuggetta της Cefriel.[8]
Από την άλλη μεριά, μεταξύ των υποστηρικτών, ο οικονομολόγος Francesco Giavazzi [9] όπως έγραψε στο Corriere della Sera το 2003:[7]
«Το ΙΙΤ είναι ένα εργαλείο για να κάνει ένα άλμα η χώρα, καθότι θα εισάγει τον ανταγωνισμό στον κόσμο των πανεπιστημίων και της έρευνας και θα σπάσει λόμπι και βαρονίες».
Με χρηματοδότηση από το ιταλικό κράτος (100 εκατομμύρια ετησίως, όπως ορίζεται από το νόμο [10]), το ΙΙΤ ιδρύθηκε με στόχο να καταστεί κέντρο αναφοράς για επιστημονική έρευνα με υψηλό τεχνολογικό περιεχόμενο, πέρα από την επιθυμία για παροχή μιας πλατφόρμας για την επιστροφή των λεγόμενων "μυαλών σε φυγή" Ιταλών που μετανάστευσαν στο εξωτερικό.
Κατά τη φάση της συγκρότησης, οι υποψήφιες πόλεις για να στεγάσουν το Ινστιτούτο ήταν η Γένοβα και η Πίζα. Η επιλογή έπεσε στην πρωτεύουσα της Λιγουρίας ως βιομηχανική έδρα σημαντικών εταιρειών όπως η Ansaldo, η Siemens, η Ericsson και άλλες.
Η οργανωτική και συμβατική δομή του Ινστιτούτου είναι εμπνευσμένη από εκείνη του Max Planck Institut στη Γερμανία.
Το Ινστιτούτο δραστηριοποιείται από τον Οκτώβριο του 2005.
Περιγραφή Επεξεργασία
Παρόλο που το ΙΙΤ είναι ένα πλήρως κρατικό ινστιτούτο (το οποίο ανήκει στο ιταλικό Υπουργείο Οικονομικών), διέπεται από ένα ίδρυμα που ακολουθεί τους κανόνες του ιδιωτικού δικαίου, σε αντίθεση με άλλα ιδρύματα όπως τα ιταλικά δημόσια πανεπιστήμια και το CNR, τα οποία ακολουθούν κανόνες δημοσίου δικαίου.[11] Η επιλογή αυτή υπαγορεύθηκε από την ανάγκη του Ινστιτούτου να μπορεί να λειτουργεί μέσω μιας δομής παρόμοιας με εκείνη της εταιρείας, όπως συμβαίνει με το Max Planck Institut στη Γερμανία[εκκρεμεί παραπομπή]. Για το λόγο αυτό, ο επιστημονικός διευθυντής Roberto Cingolani θεωρείται, επίσης, ανώτατο επιστημονικό στέλεχος του Ινστιτούτου.[12]
Η ερευνητική δομή, στην έδρα της Γένοβας, χωρίζεται σε τμήματα και εργαστήρια:
- προχωρημένης ρομποτικής ("Advanced Robotics")
- ανακάλυψης και ανάπτυξης φαρμάκων ("Drug Discovery and Development" )
- νευροεπιστημών και τεχνολογιών του εγκεφάλου ("Neuroscience and Brain Technologies")
- ρομποτικής, εγκεφάλου και γνωσιακών επιστημών ("Robotics, Brain and Cognitive Sciences")
- νανοχημείας ("Nanochemistry")
- νανοδομών ("Nanostructures")
- νανοφυσικής ("Nanophysics")
- ανάλυσης προτύπων και μηχανικής όρασης ("Pattern Analysis and Computer Vision")
- Nikon Imaging Center (NIC @ IIT), μονάδας οπτικής μικροσκοπίας σε συνεργασία με τη Nikon [13]
Από την ίδρυση του Ινστιτούτου έως το 2010, δραστηριοποιήθηκε, επίσης, ένα τμήμα τηλερομποτικής, το οποίο στη συνέχεια έκλεισε λόγω της αδυναμίας επίτευξης των επιδιωκόμενων στόχων.[14]
Το 2018, το Ινστιτούτο απασχόλησε 225 επιστήμονες με συμβάσεις αορίστου χρόνου και 855 με συμβάσεις ορισμένου χρόνου και co.co.co.[15]
Η διοίκηση διαθέτει ένα συμβούλιο και μια εκτελεστική επιτροπή. Το διδακτορικό πρόγραμμα διοικείται από το ΙΙΤ μαζί με το Πανεπιστήμιο της Γένοβας.
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ con l'art 4, decreto-legge 30 settembre 2003, n. 269, convertito con Legge 326 del 24 novembre 2003
- ↑ Rubbia: piano oscuro, no al Mit italiano
- ↑ [νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ Istituto Italiano Tremonti
- ↑ L'eccellenza de' noantri
- ↑ [νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ 7,0 7,1 Corriere.it - Domani farà ricerca pura, oggi fa litigare (3 novembre 2003)
- ↑ Corriere.it - IIT bisognava copiare NSF
- ↑ Corriere.it - Una Cambridge anche in Italia, Francesco Giavazzi (25 ottobre 2003)
- ↑ Legge 326/2003
- ↑ PrimoCanalale.it - Intervista a Roberto Cingolani, 17 gennaio 2015
- ↑ RadioRadicale.it - Audizione di Roberto Cingolani e Gabriele Galateri di Genola alla Commissione Attività Produttive della Camera dei Deputati sulla questione della partecipazione dell'IIT alle startup, marzo 2015
- ↑ «OggiScienza - http://oggiscienza.wordpress.com/2014/07/02/iit-nikon-supermicroscopio/». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Μαρτίου 2015. Ανακτήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 2020. Εξωτερικός σύνδεσμος στο
|title=(βοήθεια) - ↑ Empty citation (βοήθεια)
- ↑ Empty citation (βοήθεια)