Κάστρο της Κομπιένης

κάστρο στην Κομπιένη, Γαλλία

Το κάστρο της Κομπιένης (γαλλικά: Château de Compiègne) είναι γαλλικό κάστρο και παλαιά βασιλική κατοικία που χτίστηκε για τον Λουδοβίκο ΙΕ΄ και αποκαταστάθηκε από τον Ναπολέοντα. Η Κομπιένη ήταν μία από τις τρεις έδρες της βασιλικής κυβέρνησης - οι άλλες ήταν οι Βερσαλλίες και το Φονταινεμπλώ. Βρίσκεται στην κοινότητα Κομπιένη στο νομό Ουάζ στα βόρεια του Παρισιού, στεγάζει τρία μουσεία και είναι ανοιχτό για το κοινό.[3]

Κάστρο της Κομπιένης
Χάρτης
Είδοςμουσείο τέχνης, εθνικό μουσείο και σατώ[1][2]
Αρχιτεκτονικήμπαρόκ αρχιτεκτονική
Γεωγραφικές συντεταγμένες49°25′9″N 2°49′52″E
Διοικητική υπαγωγήΚομπιέν[1][2]
ΧώραΓαλλία[1][2]
Έναρξη κατασκευής1788
ΑρχιτέκτοναςΑνζ-Ζακ Γκαμπριέλ
ΒραβείαΜουσείο της Γαλλίας
Προστασίακατηγοριοποιημένο ιστορικό μνημείο στη Γαλλία (από 1994)[1]
Ιστότοπος
Επίσημος ιστότοπος
Commons page Πολυμέσα

Έχει χαρακτηριστεί ως ιστορικό μνημείο από τις 24 Οκτωβρίου 1994.[4]

Ιστορικό Επεξεργασία

 
Άποψη από το πάρκο
 
Πίνακες του Σαρλ-Ζοζέφ Νατουάρ

Τέσσερα παλάτια διαδέχθηκαν το ένα το άλλο στην Κομπιένη. Το παλαιότερο χρονολογείται από την αρχή της δυναστείας των Μεροβίγγειων και πιθανότατα χρονολογείται από τη βασιλεία του Κλοβίς Α΄. Ήταν μάλλον κατασκευασμένο από ξύλο και η θέση του είναι δύσκολο να προσδιοριστεί. Πολλά επίσημα έγγραφα υπογράφηκαν στην Κομπιένη, το οποίο φαίνεται να δείχνει ότι οι Μεροβίγγειοι αλλά και οι μονάρχες των επόμενων δυναστειών περνούσαν αρκετό χρόνο εκεί.[5]

Ακόμη και πριν κατασκευαστεί το σύγχρονο ανάκτορο, η Κομπιένη ήταν η προτιμώμενη θερινή κατοικία για τους Γάλλους μονάρχες, κυρίως για κυνήγι, δεδομένης της εγγύτητάς του στο δάσος της Κομπιένης.

Η πρώτη βασιλική κατοικία χτίστηκε το 1374 για τον Κάρολο Ε΄ και πολλοί από τους διαδόχους του την επισκέπτονταν και την τροποποίησαν. Ο Λουδοβίκος ΙΔ΄ διέμενε στην Κομπιένη περίπου 75 φορές. Ο Λουδοβίκος ΙΕ΄ την επισκέπτονταν τακτικά και ένας αυλικός του περιέγραψε τον ενθουσιασμό του βασιλιά:

«Το κυνήγι ήταν το κύριο πάθος του ... και η Κομπιένη, με το απέραντο δάσος, με τα ατέλειωτα μονοπάτια ανάμεσα στα δέντρα, με τις εκτάσεις της που μπορούσες να ιππεύεις όλη μέρα και να μην φτάνεις ποτέ στο τέλος, ήταν το ιδανικό μέρος για να απολαύσει αυτό το πάθος.»

Το 1750, ο εξέχων αρχιτέκτονας Ανζ-Ζακ Γκαμπριέλ πρότεινε μια ολοκληρωτική ανακαίνιση του πύργου. Οι εργασίες ξεκίνησαν το 1751 και ολοκληρώθηκαν το 1788 από τον μαθητή του Λε Ντρε ντε Λα Σατρ. Τα τείχη της παλιάς πόλης υπαγόρευσαν το τριγωνικό σχέδιο του κάστρου. Το οικοδόμημα καλύπτει περίπου 20.000 μ2. Είναι σε ρυθμό νεοκλασικό, με την απλότητα και τη σαφήνεια να διέπουν τόσο τα εξωτερικά όσο και τα εσωτερικά χαρακτηριστικά του.[6]

Κατά τη διάρκεια της Γαλλικής Επανάστασης, το κάστρο πέρασε στη δικαιοδοσία του Υπουργείου Εσωτερικών. Το 1795 όλα τα έπιπλα πωλήθηκαν και τα έργα τέχνης του μεταφέρθηκαν σε μουσείο.

19ος αιώνας Επεξεργασία

Ο Ναπολέων επισκέφθηκε τη βασιλική κατοικία το 1799 και ξανά το 1803. Το 1804 το κάστρο περιήλθε στις αυτοκρατορικές κτήσεις και το 1807, διέταξε να γίνει ξανά κατοικήσιμο. Οι αρχιτέκτονες Λουί-Μαρτέν Μπερτώ, Σαρλ Περσιέ και Πιέρ Φονταίν, με διακοσμητές τους Ντυμπουά και Πιέρ-Ζοζέφ Ρεντουτέ αποκατέστησαν το παλάτι. Η διάταξή του άλλαξε, προστέθηκε μια αίθουσα χορού και ο κήπος ξαναφυτεύτηκε και συνδέθηκε απευθείας με το δάσος. Το αποτέλεσμα είναι ένα παράδειγμα του στυλ της Πρώτης Γαλλικής Αυτοκρατορίας (1804-1815), αν και σώζονται κάποια ίχνη της προηγούμενης διακόσμησης. Ο συγγραφέας Ωγκύστ Λυσέ ανέφερε ότι «η Κομπιένη μιλά για τον Ναπολέοντα όπως οι Βερσαλλίες για τον Λουδοβίκο ΙΔ΄».

 
Ο γάμος της Λουίζας της Ορλεάνης με τον βασιλιά του Βελγίου Λεοπόλδο Α΄ , Ζοζέφ-Ντεζιρέ Κουρ,1837, μουσείο της Κομπιένης.

Εκεί, ο Ναπολέων καλωσόρισε την αρχιδούκισσα Μαρία-Λουίζα της Αυστρίας, μελλοντική αυτοκράτειρα, στις 27 Μαρτίου 1810 για την πρώτη τους συνάντηση και επέστρεψαν στο κάστρο μετά το γάμο τους, που τελέστηκε στο Παρίσι. Το επόμενο καλοκαίρι επισκέφτηκαν πάλι την Κομπιένη, το αυτοκρατορικό ζευγάρι συνοδεύονταν, αυτή τη φορά, από τον γιο τους Ναπολέοντα Β΄. Το 1813, το παλάτι στέγασε προσωρινά τον βασιλιά της Βεστφαλίας Ζερόμ Βοναπάρτη και τη βασίλισσα Αικατερίνη της Βυρτεμβέργης.

Ο Λουδοβίκος-Φίλιππος ήρθε για πρώτη φορά στην Κομπιένη το 1832 για να προετοιμάσει τον γάμο της μεγαλύτερης κόρης του Λουίζας της Ορλεάνης με τον βασιλιά του Βελγίου Λεοπόλδο Α΄,που τελέστηκε στο παλάτι τον ίδιο χρόνο.

Μετά την Επανάσταση του 1848, η Κομπιένη έγινε εθνική ιδιοκτησία.[7] Ο πρίγκιπας-πρόεδρος, Λουί-Ναπολεόν Βοναπάρτης, πήγε εκεί τον Φεβρουάριο του 1849 με αφορμή τα εγκαίνια της σιδηροδρομικής γραμμής Κομπιένης-Νουαγιόν. Από το 1856 και μετά, ως Ναπολέων Γ΄, με την αυτοκράτειρα Ευγενία την έκαναν φθινοπωρινή κατοικία και διακόσμησαν μερικά δωμάτια σε στιλ Δεύτερης Αυτοκρατορίας (1852-1870).[8]

Σημερινή εποχή Επεξεργασία

Το κάστρο της Κομπιένης σήμερα στεγάζει τρία ξεχωριστά μουσεία: τα αυτοκρατορικά διαμερίσματα, το Μουσείο της Δεύτερης Αυτοκρατορίας και το Εθνικό Μουσείο Αυτοκινήτων που ιδρύθηκε το 1927 και παρουσιάζει συλλογές από άμαξες, ποδήλατα και αυτοκίνητα.[7]

Στις αίθουσες και στους κήπους του κάστρου πραγματοποιούνται εκδηλώσεις, συναυλίες κ.ά .[9]

Γκαλερί Επεξεργασία

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία

Παραπομπές Επεξεργασία