Η Κάτω Γερμανία, λατιν.: Germania Inferior, ήταν ρωμαϊκή επαρχία από το 85 μ.Χ. έως ότου η επαρχία μετονομάστηκε σε Γερμανία Δεύτερη (Germania Secunda) τον 4ο αιώνα, στη δυτική όχθη του Ρήνου, που συνορεύει με τη Βόρεια Θάλασσα. Πρωτεύουσα της επαρχίας ήταν η Colonia Agrippinensis (σημερινή Κολωνία).

Η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία την εποχή τού Αδριανού (βασ. 117–138), που εμφανίζει, στον κάτω ρου τού Ρήνου, την αυτοκρατορική επαρχία Κάτω Γερμανία (ΒΔ Γερμανία/Ν. Ολλανδία, Α. Βέλγιο) και τις τρεις λεγεώνες που υπήρχαν εκεί το 125. Σημειώστε ότι οι ακτογραμμές που εμφανίζονται στον χάρτη είναι οι σημερινές, αν και είναι γνωστό ότι διαφέρουν από εκείνες της ρωμαϊκής εποχής στην περιοχή της Βόρειας Θάλασσας.

Γεωγραφία Επεξεργασία

Σύμφωνα με τον Πτολεμαίο (2.9), η Κάτω Γερμανία περιελάμβανε τον Ρήνο από τις εκβολές του μέχρι τις εκβολές του Obringa, ενός ποταμού που ταυτίζεται με τον Άαρ ή με τον Mοζέλλα [1] Η επικράτεια περιλάμβανε το σύγχρονο Λουξεμβούργο, τη νότια Ολλανδία, μέρος του Βελγίου και μέρος της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας στη Γερμανία, δυτικά του Ρήνου.

Οι κύριοι οικισμοί της επαρχίας ήταν ο Castra Vetera και η Colonia Ulpia Traiana (και οι δύο κοντά στο Xanten), Coriovallum (Χέερλεν), Albanian (ΆΛφεν αν ντερ Ράιν), Lugdunum Batavorum (Katwijk), Forum Hadriani (Vorburg), Ulpia Noviomagus Nimegenum (), Traiectum (Ουτρέχτη), Atuatuca Tungrorum (Tόνγκερεν), Bona (Βόννη) και Colonia Agrippinensis (Κολωνία), η πρωτεύουσα της Κάτω Γερμανίας.

Ιστορία Επεξεργασία

Ο στρατός της Κάτω Γερμανίας, που συνήθως εμφανίζεται στις επιγραφές ως EX. GΕΡ. INF. (Exercitus Germaniae Inferioris), περιλάμβανε πολλές λεγεώνες σε διάφορες εποχές: από αυτές, οι Legions I Minervia και XXX Ulpia Victrix ήταν οι πιο μόνιμες. Ο γερμανικός στόλος (classis germanica) το;y Ρωμαϊκού Ναυτικού, επιφορτισμένος με την περιπολία του Ρήνου και της ακτής της Βόρειας Θάλασσας, είχε έδρα τα Παλαιά Φρούρια (Castra Vetera) και αργότερα στην Colonia Agrippinensis.

 
Τα σύνορα της Κάτω Γερμανίας, με κύριους δρόμους και πόλεις/οχυρά.

Οι πρώτες αντιπαραθέσεις μεταξύ ενός ρωμαϊκού στρατού και των λαών της Κάτω Γερμανίας σημειώθηκαν κατά τη διάρκεια των Γαλατικών Πολέμων του Ιουλίου Καίσαρα. Ο Ι. Καίσαρας εισέβαλε στην περιοχή το 57 π.Χ. και στα επόμενα τρία χρόνια εξολόθρευσε αρκετές φυλές, συμπεριλαμβανομένων των Eβουρώνων και των Mεναπίων, τους οποίους ο Καίσαρας αποκαλούσε "Γερμανούς", αλλά που πιθανώς ήταν Κέλτες ή τουλάχιστον ανάμεικτοι Κέλτες-Γερμανοί. Η γερμανική επιρροή (κυρίως μέσω τού Tungri) αυξήθηκε κατά τους ρωμαϊκούς χρόνους, οδηγώντας στην αφομοίωση όλων των κελτικών λαών της περιοχής. 

Η Κάτω Γερμανία είχε ρωμαϊκούς οικισμούς από π. το 50 π.Χ. και ήταν αρχικά τμήμα της Βελγικής Γαλατίας. Αν και είχε καταληφθεί από τη βασιλεία του Αυγούστου, δεν καθιερώθηκε επίσημα ως ρωμαϊκή επαρχία μέχρι π. το 85 μ.Χ., με πρωτεύουσα την Colonia Claudia Ara Agrippinensium (σημερινή Κολωνία). [2] Αργότερα έγινε αυτοκρατορική επαρχία. Βρίσκεται βόρεια της Άνω (Ορεινής) Γερμανίας. αυτοί οι δύο μαζί αποτελούσαν τη Μικρά Γερμανία. Το επίθετο Κάτω (Inferior) αναφέρεται στην πεδινή θέση της.

Όπως μαρτυρείται στις αρχές του 5ου αι. στο Notitia Dignitatum, η επαρχία μετονομάστηκε σε Γερμανία Δεύτερη (Germania Secunda, Germania II) τον 4ο αι. Διοικούνταν από έναν ύπατο και αποτελούσε τμήμα της επισκοπής της Γαλατίας. Μέχρι το τέλος του ρωμαϊκού ελέγχου, ήταν μία επαρχία με έντονη φρουρά, που κατοικήθηκε από Ρωμαίους και Φράγκους της Όχθης (Ripuarii Franci) τον 5ο αι. Η πρωτεύουσά της παρέμεινε στην Colonia Claudia Ara Agrippinensium, η οποία έγινε επίσης έδρα χριστιανικής επισκοπής, εκκλησιαστικά υπεύθυνης για την επαρχία, που επέζησε από την πτώση της Δυτικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.

Μετά την οριστική εγκατάλειψη της επαρχίας, έγινε ο πυρήνας του Φραγκικού Βασιλείου.

Δείτε επίσης Επεξεργασία

Βιβλιογραφικές αναφορές Επεξεργασία

  1. "Obringa" in Bruzen la Martiniere, Le Grand Dictionnaire Geographique Volume 6, 1737; Albert Forbiger, Handbuch Der Alten Geographie Volume 3, Mayer und Wigand, 1848, fn (***) p. 126f.
  2. Rüger, C. (2004) [1996]. «Germany». Στο: Alan K. Bowman. The Cambridge Ancient History: X, The Augustan Empire, 43 B.C. - A.D. 69. 10 (2nd έκδοση). Cambridge University Press. σελίδες 527–528. ISBN 0-521-26430-8. 

Βιβλιογραφία Επεξεργασία

  • Lendering, Jona (2000). De randen van de aarde. De Romeinen tussen Schelde en Maas. Amsterdam. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία