Κυβέρνηση Ελευθερίου Βενιζέλου Δεκεμβρίου 1929
Η Κυβέρνηση Ελευθερίου Βενιζέλου Δεκεμβρίου 1929 διαδέχτηκε την κυβέρνηση του Ιουνίου του 1929, μετά την εκλογή του νέου Προέδρου της Δημοκρατίας, Αλέξανδρου Ζαΐμη.
Β΄ Ελληνική Δημοκρατία | |
Ημερομηνία σχηματισμού | 16 Δεκεμβρίου 1929 |
---|---|
Ημερομηνία διάλυσης | 26 Μαΐου 1932 |
Πρόσωπα και δομές | |
Αρχηγός Κράτους | Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Αλέξανδρος Ζαΐμης |
Πρόεδρος Κυβέρνησης | Ελευθέριος Βενιζέλος |
Αντιπρόεδρος Κυβέρνησης | Ανδρέας Μιχαλακόπουλος |
Συνολικός αριθμός Μελών | 35 |
Συμμετέχοντα κόμματα | Κόμμα Φιλελευθέρων |
Κατάσταση στο νομοθετικό σώμα | κυβέρνηση πλειοψηφίας |
Αξιωματική Αντιπολίτευση | Λαϊκό Κόμμα |
Αρχηγός Αξιωματικής Αντιπολίτευσης | Παναγής Τσαλδάρης |
Ιστορία | |
Εκλογές | Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1928 |
Θητεία νομοθετικού σώματος | 17 Οκτωβρίου 1928 - 19 Αυγούστου 1932 (Β΄ κοινοβουλευτική περίοδος) |
Προηγούμενη | Κυβέρνηση Ελευθερίου Βενιζέλου Ιουνίου 1929 |
Διάδοχη | Κυβέρνηση Αλέξανδρου Παπαναστασίου 1932 |
Η διεθνής οικονομική κρίση, που ξέσπασε κατ' αρχήν στη Νέα Υόρκη, με το Κραχ της Γουόλ Στριτ, τον Οκτώβριο του 1929, ανέτρεψε αργά αλλά σταθερά την ευνοϊκή οικονομική κατάσταση της χώρας και τη σταθερότητα που είχε επιτευχθεί τα προηγούμενα χρόνια.
Με την πάροδο του χρόνου, άρχισαν να μειώνονται τα εμβάσματα που έστελναν οι Έλληνες του εξωτερικού στις οικογένειές τους, οι λεγόμενοι άδηλοι πόροι, που στήριζαν την ελληνική οικονομία τόσο ώστε καθόριζαν το ελληνικό ισοζύγιο πληρωμών. Η εγκατάλειψη του Χρυσού Κανόνα από τη Μεγάλη Βρετανία, οδήγησε τη δραχμή (που ήταν συνδεδεμένη με τη λίρα) σε υποτίμηση. Στις 15 Αυγούστου του 1931, με το «Νόμο περί προστασίας του εθνικού νομίσματος», η δραχμή συνδέθηκε με το δολάριο,το οποίο ακολουθούσε ακόμα τότε τον «Κανόνα του Χρυσού».
Αυτή η επιλογή του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης δεν προστάτεψε την ελληνική οικονομία. Στις επόμενες ημέρες, η δραχμή υποτιμήθηκε κατά 31,2%, ενώ το χρηματιστήριο σημείωσε πτώση μέχρι και 46%. [1]Ο διοικητής της «Τράπεζας της Ελλάδος», Αλέξανδρος Διομήδης, παραιτήθηκε και αντικαταστάθηκε από τον Εμμανουήλ Τσουδερό. Η στάση πληρωμών που κήρυξε η Δημοκρατία της Βαϊμάρης (Γερμανία), στις 11 Ιανουαρίου 1932, (από την οποία η Ελλάδα ελάμβανε και θα λάμβανε στο μέλλον, ένα σημαντικό ποσό ως πολεμικές αποζημιώσεις), ήταν σχεδόν η χαριστική βολή για την ελληνική οικονομία.
Ο Βενιζέλος τοποθέτησε στη θέση του Υπουργού Οικονομικών τον Κυριάκο Βαρβαρέσο, από τους πιο φημισμένους οικονομολόγους του καιρού του, για να διαχειριστεί τις διαδικασίες πτώχευσης, και το κράτος, στις 23 Απριλίου του 1932, κήρυξε την αναστολή πληρωμών του Δημοσίου.
Ο Ελευθέριος Βενιζέλος βλέποντας το αδιέξοδο και ξέροντας πως η οικονομική κρίση έφθειρε την κυβέρνησή του, συγκάλεσε, στις 25 Μαρτίου 1932, σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών, με σκοπό τη διερεύνηση δυνατότητας σχηματισμού οικουμενικής κυβέρνησης. Οι περισσότεροι αρχηγοί ήταν ευνοϊκά διατεθειμένοι στην προοπτική αυτή, εκτός από τον αρχηγό του Λαϊκού κόμματος, Παναγή Τσαλδάρη, που αρνήθηκε κατηγορηματικά.
Μετά την πτώχευση της χώρας, και ενώ η δημοτικότητα της κυβέρνησης είχε φτάσει στο ναδίρ, με τις περισσότερες εφημερίδες να βάλλουν καθημερινά εναντίον του Βενιζέλου, τον πολιτικό κόσμο να ζητάει επίμονα εκλογές, και τους δημοσίους υπαλλήλους σε απεργίες διαρκείας, η κυβέρνηση παραιτήθηκε, στις 21 Μαΐου. [2]
Σύνθεση υπουργικού συμβουλίου
Επεξεργασία- «Πρωθυπουργός» - («Πρόεδρος του υπουργικού συμβουλίου»): Ελευθέριος Βενιζέλος
- «Αντιπρόεδρος υπουργικού συμβουλίου : Ανδρέας Μιχαλακόπουλος
- «Υφυπουργός παρά τω Πρωθυπουργό» : Αχιλλέας Παπαδάτος
- «Επί των Εξωτερικών υπουργός»: Ανδρέας Μιχαλακόπουλος
- «Επί της Δικαιοσύνης υπουργός»: Δημήτριος Δίγκας
- «Επί των Εσωτερικών υπουργός»: Περικλής Αργυρόπουλος
- - αντικαταστάθηκε στις 2 Ιανουαρίου 1930 από τον Γεώργιο Σίδερη
- «Επί της Παιδείας και των Θρησκευμάτων υπουργός»: Κωνσταντίνος Γόντικας
- - αντικαταστάθηκε στις 2 Ιανουαρίου 1930 από τον Γεώργιο Παπανδρέου
- «Επί των Οικονομικών υπουργός» : Γεώργιος Μαρής
- «Επί των Οικονομικών υφυπουργός» : Βασίλειος Δεληγιάννης
- «Επί της Εθνικής Οικονομίας υπουργός»: Παναγής Βουρλούμης
- «Επί των Δημοσίων Συγκοινωνιών υπουργός»: Βύρων Καραπαναγιώτης
- «Επί των Δημοσίων Συγκοινωνιών υφυπουργός» : Νικόλαος Αβραάμ
- «Επί της Γεωργίας υπουργός»: Κωνσταντίνος Σπυρίδης
- «Επί της Γεωργίας υφυπουργός» : Αχιλλέας Παπαδάτος
- «Επί της Υγιεινής υπουργός» : Ελευθέριος Βενιζέλος
- - αντικαταστάθηκε στις 22 Δεκεμβρίου 1930 από τον Αλέξανδρο Παππά
- «Επί της Υγιεινής υφυπουργός»: Αλέξανδρος Παππάς
- «Επί της Προνοίας και Αντιλήψεως υπουργός»: Εμμανουήλ Εμμανουηλίδης
- «Επί των Στρατιωτικών υπουργός»: Θεμιστοκλής Σοφούλης
- - αντικαταστάθηκε στις 19 Νοεμβρίου 1930 από τον Ελευθέριο Βενιζέλο
- «Επί των Στρατιωτικών υφυπουργός» : Γεώργιος Κατεχάκης
- «Επί των Ναυτικών υπουργός»: Δημήτριος Νότη Μπότσαρης
- «Επί της Αεροπορίας[4] υπουργός» : Ελευθέριος Βενιζέλος
- - αντικαταστάθηκε στις 22 Δεκεμβρίου 1930 από τον Αλέξανδρο Ζάννα
- «Επί της Αεροπορίας υφυπουργός» : Αλέξανδρος Ζάννας
- «Υπουργός - Γενικός Διοικητής Κρήτης» : Γεώργιος Κατεχάκης
- «Υπουργός - Γενικός Διοικητής Θεσσαλονίκης» : Στυλιανός Γονατάς
- «Υπουργός - Γενικός Διοικητής Θράκης» : Γεώργιος Κακουλίδης
- «Υφυπουργός - Γενικός Διοικητής Ηπείρου» : Αχιλλέας Καλεύρας
Ανασχηματισμός 22ης Δεκεμβρίου 1930
Επεξεργασία- «Αντιπρόεδρος υπουργικού συμβουλίου : Ανδρέας Μιχαλακόπουλος
- «Υφυπουργός παρά τω Πρωθυπουργό» : Αχιλλέας Παπαδάτος
- «Επί των Εξωτερικών υπουργός»: Ανδρέας Μιχαλακόπουλος
- «Επί της Δικαιοσύνης υπουργός»: Νικόλαος Αβραάμ
- - αντικαταστάθηκε στις 16 Νοεμβρίου 1931 από τον Ελευθέριο Βενιζέλο
- «Επί της Δικαιοσύνης υφυπουργός» : Πέτρος Θηβαίος
- «Επί των Εσωτερικών υπουργός»: Βύρων Καραπαναγιώτης
- - αντικαταστάθηκε στις 23 Μαΐου 1931 από τον Κωνσταντίνο Λιδωρίκη
- «Επί της Παιδείας και των Θρησκευμάτων υπουργός»: Γεώργιος Παπανδρέου
- «Επί των Οικονομικών υπουργός» : Γεώργιος Μαρής
- - αντικαταστάθηκε στις 22 Απριλίου 1932 από τον Κυριάκο Βαρβαρέσο
- «Επί των Οικονομικών υφυπουργός» : Βασίλειος Δεληγιάννης
- - αντικαταστάθηκε στις 30 Νοεμβρίου 1931 από τον Φωκίωνα Ζαΐμη
- «Επί της Εθνικής Οικονομίας υπουργός»: Παναγής Βουρλούμης
- «Επί των Δημοσίων Συγκοινωνιών υπουργός»: Δημήτριος Δίγκας
- «Επί των Δημοσίων Συγκοινωνιών υφυπουργός» : Χρήστος Λαδάς
- «Επί της Γεωργίας υπουργός»: Απόστολος Αλεξανδρής
- «Επί της Υγιεινής υπουργός» : Αλέξανδρος Παππάς
- «Επί της Προνοίας και Αντιλήψεως υπουργός»: Λεωνίδας Ιασωνίδης
- «Επί των Στρατιωτικών υπουργός»: Γεώργιος Κατεχάκης
- «Επί των Ναυτικών υπουργός»: Περικλής Αργυρόπουλος
- «Επί της Αεροπορίας» : Αλέξανδρος Ζάννας
- «Υπουργός - Γενικός Διοικητής Κρήτης» : Νικόλαος Ασκούτσης
- «Υπουργός - Γενικός Διοικητής Θεσσαλονίκης» : Στυλιανός Γονατάς
- «Υπουργός - Γενικός Διοικητής Θράκης» : Ιωάννης Καλογεράς
- «Υφυπουργός - Γενικός Διοικητής Ηπείρου» : Αχιλλέας Καλεύρας
- - παραιτήθηκε στις 27 Φεβρουαρίου 1931 , αντικαταστάθηκε στις 5 Μαρτίου από τον Γεώργιο Μόδη
- - αντικαταστάθηκε στις 3 Μαρτίου 1932 από τον Πέτρο Ευριπαίο
Αναφορές
Επεξεργασία- ↑ http://www.eurocapital.gr/permalink/13126.html
- ↑ Μαρία Γκούτη: «Η κυβέρνηση του Ελευθερίου Βενιζέλου 1928 - 1932: συναίνεση και αντιδράσεις: η ανατροπή και ο τύπος»,2018, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΕΚΠΑ), σελ.296 - 297 http://thesis.ekt.gr/thesisBookReader/id/44629#page/296/mode/2up
- ↑ «Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης», http://www.ggk.gov.gr/?p=982
- ↑ Στις 23 Δεκεμβρίου 1929 συστήθηκε το «Υπουργείο Αεροπορίας» (ΦΕΚ Α442 /1929) ως ανώτατη διοικητική αρχή των αεροπορικών δυνάμεων της χώρας. Στο Υπουργείο αυτό, μετακινήθηκαν όλες οι μέχρι τότε Αεροπορικές Διευθύνσεις των στρατιωτικών υπουργείων/
Αυτό το λήμμα σχετικά με μια Κυβέρνηση χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |